Wittebroodsweken in Afrika

Mijn vrouw Karin en ik hebben elkaar leren kennen op de universiteit, toen we allebei antropologie studeerden. Ze was erg mooi, een lange brunette met lange benen en een engelachtig gezicht. Ze zag eruit alsof ze een miljoen waard was in een jurk, en als ze die combineerde met hoge laarzen, wat ze vaak deed, was ze magisch mooi. Dit ging gepaard met een glimlach die zelfs de koudste harten deed smelten. Ik herinner me nog hoe trots ik was toen ze mijn vriendin werd. Ze was zo’n mooie en gracieuze dame, ze trok overal de aandacht.

We waren allebei gepassioneerde reizigers en als antropologiestudenten beleefden we samen vele avonturen in afgelegen delen van de wereld, vooral Australië en Indochina. We vonden het bovenal leuk om inheemse mensen te ontmoeten en van hen te leren. We namen een jaar vrij van onze studie om de wereld rond te reizen en trokken met een rugzak door vele landen, op zoek naar de meest afgelegen plekken en mensen. We hadden het zo erg naar onze zin dat dit jaar er twee werden. Uiteindelijk wisten we natuurlijk dat we terug moesten naar het normale leven en onze studie moesten afmaken. We vonden een appartementje en gingen weer studeren. In het begin was dat moeilijk, maar we spraken af ​​om door te zetten. We waren smoorverliefd en besloten een doel te stellen: we zouden trouwen als we allebei waren afgestudeerd.

Nou, eindelijk brak de dag van onze buluitreiking aan. De bruiloft vond kort daarna plaats en we waren het gelukkigste stel op aarde. Mijn vader bood aan om onze huwelijksreis te betalen, waar we ook maar heen wilden. We waren dolblij en hadden er geen moeite mee om te zeggen waar we naartoe wilden: Afrika. Het was een plek waar we nog nooit waren geweest, maar toch wilden we allebei veel ervan gaan zien. Het was tenslotte de geboorteplaats van de mensheid. Toen we er aankwamen, bleek Afrika alles te zijn wat we ervan verwacht hadden. De uitzichten waren adembenemend en de mensen traditioneel en erg vriendelijk. De service in ons hotel was ongeëvenaard – we voelden ons er echt thuis. Op de tweede dag maakten we een safaritocht. Dit was fantastisch en Karin en ik vulden onze camera’s met foto’s. De gids die de reis leidde, Mula, was een zeer lange, zeer zwarte Afrikaan, met een glimlach waar elke tandpastareclame jaloers op zou zijn. Hij was te allen tijde zeer attent en behulpzaam, en had ook een overvloed aan informatie en kennis voor nieuwsgierige toeristen zoals wij.

In de loop van de dag had ik een lang gesprek met Mula over de lokale stammen en gebruiken. Hij was blij met mijn interesse en erg behulpzaam: uiteindelijk bood hij aan om ons mee te nemen naar een zeer afgelegen stam, weg van de gebruikelijke toeristische route, als we dat wilden. Ik was dolblij met deze onverwachte kans en sprak af hem de volgende dag te ontmoeten, nadat hij zijn safaritocht had afgerond. Ik gaf hem alvast een royale fooi. De volgende avond haalde Mula ons op bij ons hotel. We reden weg in een nogal vervallen oude auto en Mula was zoals gewoonlijk spraakzaam. Karin zag er prachtig uit: ze droeg een kort wit rokje dat haar lange gebruinde benen accentueerde en een strak geel topje. Het klinkt misschien provocerend, maar het was een erg warme avond. Ze bloosde van de hitte en de opwinding die ze ook voelde over het aanstaande avontuur. Zo een kans krijgt een antropoloog niet elke dag, en dat wist ze.

Na ongeveer een uur rijden, waarvan de laatste twintig minuten over weinig meer dan junglepaden, kwamen we aan. Het kleine telde ongeveer twintig hutten en was gelegen in een prachtige open plek die uitkeek op een adembenemend blauw meer. Rondom was het dichte jungle die zich kilometers ver in alle richtingen uitstrekte. De enige onderbreking was het pad waarlangs we waren gekomen.
De avond was erg warm, maar het meer maakte de hitte draaglijker, hoewel Karin en ik ons ​​flink moesten insmeren met insecten-werend middel om de eerste golf van gastvrije inheemse levensvormen af ​​te weren. De tweede golf bestond uit de kinderen. Ze leken overal tegelijk vandaan te komen, hun enthousiaste, glimlachende gezichten straalden hun opwinding uit over onze aanwezigheid.

We werden al snel omringd door een menigte van voornamelijk naakte, schreeuwende kinderen. Gelukkig hadden we dit verwacht en hadden we snoep en andere dingen meegenomen om aan ze te geven. Toen de kinderen zich hadden verspreid, ontmoetten we de volwassenen. Ze kwamen naar buiten om ons te begroeten met bladeren met verschillende soorten fruit. Ze leken terughoudender dan de kinderen, maar vereerden ons desalniettemin met hun inmiddels bekende, stralende, zij het ietwat verlegen, glimlach. We namen hun geschenken hoffelijk aan en werden snel in de groep opgenomen. Er leek veel opwinding te zijn en Mula legde uit dat ze een feestmaal hadden georganiseerd ter ere van ons bezoek. We waren absoluut opgetogen – dit bleek alles te overtreffen wat we ons hadden kunnen wensen.

Terwijl we naar het centrum van het dorp werden geleid, merkte ik de mensen om ons heen op. Hun huid was zo zwart dat het bijna een diep glanzend blauw leek. Ze waren allemaal gekleed in traditionele kledij en liepen half, dansten half met ons mee. Ik werd me meteen bewust van al die vrouwen met blote borsten om me heen. Sommigen waren ouder, maar veel van de jongere dames lieten trots hun stevige borsten en lichamen zien die daarbij pasten – hun billen waren behoorlijk rond en ze leken instinctief te weten hoe ze die moesten bewegen. De mannen daarentegen leken allemaal behoorlijk lang en atletisch te zijn, bijna bedreigend, ware het niet dat ze ons constant geïntrigeerd en glimlachend aankeken. Ik kon de twinkeling in Karins ogen zien, want ook zij genoot van de levendige uiting van hun gastvrije welkom.

Vervolgens kregen we een lokaal drankje aangeboden. Omdat ik Mula niet meer kon zien om te vragen wat het was, moesten we het op goed vertrouwen opdrinken. Het was redelijk aangenaam met een soort likeurachtige smaak. We genoten ervan en dronken het op, maar onze oplettende en attente gastheren vervingen het onmiddellijk door een ander drankje. Iedereen, behalve de kinderen, dronk dit drankje en ze leken erg blij en opgewonden.

Op dat moment namen de oudere vrouwen de kinderen mee naar de hutten, terwijl de schemering inviel. Wij bleven achter met de jongere volwassenen, onder wie ik Mula nu zag drinken met een klein groepje mannen. Ik nam Karin bij de arm en liep naar hen toe. Mula stelde ons voor en we kregen meteen meer te drinken aangeboden. We waren zo betoverd door deze onverwachte avond dat we verder gingen met drinken. Er werd wat gepraat in hun taal en Mula legde uit dat we bij de hutten weg moesten gaan omdat de kinderen naar bed waren.

We liepen verder, naar de oever van het meer. Het was buiten gehoorsafstand van de hutten en het was magisch. De donkere schaduwen van de jungle strekten zich aan beide kanten uit, terwijl de opkomende maan een straaltje hoop over het donkere water wierp en een bleek lichtpuntje vormde tegen de naderende duisternis van de nacht. Op het gras aan de rand van het meer waren een aantal boomstammen losjes in een cirkel gelegd, die als zitplaatsen dienden. Het midden van die kring was bedekt met een soort grof gras dat leek te glinsteren in het schijnsel van verschillende vuren die nu langs de rand van het meer waren ontstoken. De jungle was in beide richtingen slechts dertig meter verderop, en het voelde alsof dit een oase van leven en geluk was in een verder leeg universum van duisternis.

Ik sloeg mijn arm om Karins blote schouder terwijl we beiden uitkeken over de schoonheid van het meer en luisterden naar de geluiden van de jungle om ons heen. Dit was de hemel voor ons. Toen begon er een trom te slaan, eerst langzaam en laag, maar toen geleidelijk toenemend in tempo en volume. Ik kon nu een aantal dansers in het midden van de boomstamkring onderscheiden, jonge mannen en vrouwen die op het ritme van de trom ronddraaiden. Er zaten ook een aantal mensen op de boomstammen, slechts twee meter van ons vandaan, te roken, te drinken en de hypnotiserende bewegingen van de dansers te bekijken.
Plotseling onderbrak Mula ons door ons versgerolde sigaretten aan te bieden. Hij legde uit dat dit lokaal geteelde wiet was en erg lekker.

Op dat moment had de drank effect op ons beiden en waren we lichtelijk blij en in feeststemming. Omdat we allebei op de universiteit al wiet hadden gerookt, aarzelden we niet om een ​​joint aan te nemen. We namen een hijsje en giechelden al snel allebei een beetje, verbaasd over ons geluk. Inmiddels waren alle ideeën om wetenschappelijke waarnemingen te doen natuurlijk allang verdwenen en hadden we gewoon een geweldige tijd. En het was tenslotte ook onze huwelijksreis – we waren smoorverliefd en we verlangden allebei naar magie…

Ik moest plassen en liep wat onwennig naar de dichtstbijzijnde bomen. Toen ik klaar was, voegde ik me weer bij de groep mannen die bij Mula stond. De groep was nu kleiner, er waren er nog maar vier over, en ik zag dat Karin was opgeschoven om zich bij twee vrouwen te voegen die op een van de boomstammen zaten. Ik kon zien dat ze een beetje dronken was, want ze praatte levendig met hen, ook al had geen van beide partijen een idee waar de ander het over had. Maar ik moet toegeven dat ik inmiddels ook een beetje duizelig was en alle zorgen die ik had kunnen koesteren, waren met de wietrook verdwenen.

Ik stond een tijdje te luisteren naar de mannen die aan het kletsen waren, waarbij Mula soms, uit beleefdheid, vertaalde wat ze zeiden. Ik luisterde toch maar half, mijn geest in alle opzichten bedwelmd door de avond. Mijn ogen werden steeds meer getrokken door de dansers, hun lichamen glinsterend van het zweet, sensueel bewegend, zo leek het nu, in het licht van de vuren. Ik keek naar de wiegende borsten van de donkere schoonheden terwijl ze stampten en draaiden in de toenemende extase van hun dans. De jongemannen dansten dichtbij, duwden hun heupen naar voren, op het ritme van de trom, richting de lichamen van de dansende meisjes. Het was werkelijk hypnotiserend om te zien.

Toen zag ik een van de jongemannen Karin bij de hand nemen en haar omhoog trekken om te dansen. Ik keek met licht verbijsterde interesse toe hoe ze zich liet dwingen om met de man te dansen. Ze had echter al snel het ritme te pakken en leek ervan te genieten. Ik rookte intussen nog een sigaret en keek er gewoon naar. Ik was een beetje jaloers, maar te stoned om me er druk om te maken. Ik kon zien dat Karin ook stoned was – ze danste op het ritme, met haar ogen het grootste deel van de tijd dicht, alsof ze gehypnotiseerd was. Terwijl ik haar zag dansen, leek mijn blikveld te tunnelen en een tijdje leek het alsof er niemand anders was dan zij. Haar witte rokje en gele top staken duidelijk af tegen de allesverslindende duisternis om haar heen.

Langzaam begon ik een donkerdere schaduw om haar heen te onderscheiden. Hij torende boven haar uit en bewoog mee met haar lichaam. Ze stond naar me toe terwijl ze danste in het licht van het vuur met haar ogen dicht. Hij stond achter haar. Ik kon zien dat zijn armen om haar middel lagen terwijl hij haar tegen zich aan hield, beiden wiegend op het zachte ritme van de trommel. Ik probeerde na te denken, maar het was moeilijk, ik kon ze alleen maar gadeslaan, terwijl Mula en zijn vrienden zachtjes naast me zaten te kletsen. De meeste mensen leken nu weg te zijn gegaan, bemerkte ik. Behalve Mula’s kleine groepje en de drummer waren er alleen nog een stelletje op een boomstam en een handvol dansers over.

Ik concentreerde me weer op Karin. Ze leek nu bewuster en probeerde zich voorzichtig los te rukken uit de greep van de enorme Afrikaan achter haar. Al haar pogingen waren echter tevergeefs. Zijn enorme omvang en duidelijke kracht maakten haar zwakke pogingen om zichzelf te bevrijden zinloos. Ik wist dat ik iets moest doen. Ik deed een stap naar voren en struikelde meteen, niet zeker of ik werd geduwd door de mensen om me heen of door de effecten van de alcohol en wiet. Hoe dan ook, ik lag met mijn gezicht naar beneden in het stof, gelukkig zonder mijn hoofd te stoten aan de boomstambank voor me.

De Afrikanen die met Mula hadden staan ​​kletsen, kwamen meteen te hulp en hielpen me bij mijn armen overeind. Toen ik echter op mijn knieën zat, legden ze hun grote zwarte handen op mijn schouders, waardoor ik niet overeind kon komen. Ik probeerde het een paar keer, maar elke keer oefenden ze zachte druk uit op mijn schouders en gaven ze me hun stralende glimlach. Ik hoorde Mula in de verte zeggen dat ik me geen zorgen moest maken en gewoon moest ontspannen.
In deze toestand concentreerde ik me weer op Karin.

De zwarte reus hield haar nog steeds bij haar middel vast en danste langzaam op het ritme van de trom. Hij leek haar doelbewust in een positie te houden waarin ze recht tegenover me stond. Ik keek toe hoe zijn rechterhand over haar witte rok bewoog, terwijl zijn linkerarm haar stevig net onder haar borsten vasthield. Ze was lang, maar in zijn schaduw was dat niet te zien. Ik keek, gehypnotiseerd, toe hoe zijn rechterhand de zoom van haar rok bereikte, waar hij even leek te blijven staan. Ze wiegden beiden mee met het ritme, hoewel Karin zich duidelijk ongemakkelijk voelde. Haar ogen verraadden haar angst. Aan de andere kant had ik de indruk dat zijn ogen op mij gericht waren. Ze leken zich in me te boren, ondersteund door zijn stralende glimlach.

Op dit punt worstelde ik om mezelf los te maken, beseffend dat de dingen uit de hand liepen. Mijn inspanningen, net als die van Karin, leverden weinig op. Ze hielden me steviger vast, zonder enig uiterlijk teken van vijandigheid, met steeds die stralend witte glimlach. Ze leken gewoon niet bedreigend. Ze slaagden er echter met gemak in om te voorkomen dat ik opstond. Ik moet toegeven dat ze allemaal langer waren dan ik en, durf ik te stellen, sterker en fitter. Dat ik nogal uitgeput was, hielp ook al niet.

Ik bleef zinloos worstelen totdat ik een hand mijn haar voelde grijpen. Ik zat al geknield met mijn armen vast, nu werd mijn hoofd plotseling in het directe gezichtsveld van mijn geliefde Karin gerukt. Ik wist dat we in de problemen zaten. Ik was hulpeloos en werd gedwongen om naar een zeer erotische dans te kijken waarbij mijn bruid en een zwarte reus betrokken waren. Zijn hand greep de zoom van haar rok vast – ze kon hem niet tegenhouden. Ik keek toe hoe hij langzaam haar rok omhoog tilde, voortdurend bewegend op het ritme van de lage drums. Het was echt hypnotiserend en ik raakte betoverd door het tafereel. Ik kon eerlijk gezegd niets doen op dat moment, want elke keer dat ik bewoog, werden de handen die me vasthielden steviger, inclusief de hand in mijn haar, die me vasthield terwijl ik naar de scène in de cirkel keek. Het leek geen zin te hebben om te huilen. Ik keek alleen maar toe.

Langzaam ging Karins rok omhoog. Ik kon nu duidelijk haar slipje zien. Zijn ogen waren wijd open, maar haar lichaam bewoog mee met de dans. Hij stopte de zoom van haar rok onder zijn linkerarm en fixeerde hem vast onder haar borsten. Zijn rechterhand begon toen haar kutje te verkennen en wreef zachtjes over haar slipje. Hij leek me recht aan te staren terwijl zijn hand het meest intieme deel van mijn geliefde onderzocht. Ik wist dat ik machteloos was om de gebeurtenissen te beïnvloeden, en het besef daagde me plotseling dat ik op het punt stond toe te kijken hoe Karin verkracht werd.
Ik had gelijk. Een andere zwarte Afrikaan verscheen dansend dicht bij haar. Hij danste voor haar, terwijl ze van achteren werd vastgehouden door de eerste. Alle drie leken in koor te bewegen, reagerend op het lage ritme van de drums. Voor een moment had ik een visioen van een stuk witte kip in een zwartbroodsandwich.

De erotische dans met Karin ging verder. Mijn emoties op dit punt zijn onmogelijk te beschrijven, dus het is waarschijnlijk het beste om gewoon door te gaan met het verhaal zoals ik het heb ervaren. Zijn rechterhand masseerde nu haar kutje, hij schoof de stof opzij en liet zijn lange zwarte vingers haar diep verkennen, terwijl hij me voortdurend aanstaarde. Plotseling greep de man die voor Karin danste haar bij haar haar en trok haar naar zich toe. Terwijl ze nog steeds bij haar middel werd vastgehouden, werd haar hoofd naar zijn buik getrokken. Ik kon nu zien dat hij zijn stijve penis ontbloot had en dat die bijna in Karins gezicht zat.

Ik worstelde opnieuw, maar tevergeefs. Ik had geen idee hoeveel mannen me vasthielden, maar ik kon me niet bewegen, kon zelfs mijn hoofd niet afwenden van het tafereel dat zich voor mijn ogen ontvouwde. Karin riep me toen toe, een hartverscheurende kreet om hulp. Het raakte me diep, maar om de een of andere reden reageerde ik niet, wetende dat ik haar niet kon helpen, en me eigenlijk neerlegde bij het onvermijdelijke.
Ik kon nu zien dat de man die Karin bij haar haar vasthield zijn pik al in haar mond had. Die was lang en ik zag dat ze er moeite mee had. Tegelijkertijd tilde de man achter haar het rokje helemaal op en scheurde in feite haar slipje van haar lijf. Hij betastte haar achterste een paar ogenblikken voordat ook hij een zeer grote lul tevoorschijn haalde. Hij leidde hem vervolgens met zijn rechterhand naar haar kutje. Ze was bezig met de pik in haar mond en leek te schokken toen de kop van de andere pik haar schaamlippen van achteren aanraakte.

Wat toen volgde is het vreemde deel. De man die Karin van achteren binnendrong, boorde zich niet in haar zoals ik had verwacht. Hij was eerder heel voorzichtig. Hij hield haar heupen stevig vast in zijn enorme donkere handen terwijl hij haar voorzichtig en langzaam penetreerde. Hij liet alleen de kop van zijn pik in haar kutje gaan voordat hij hem er weer uittrok. Hij herhaalde dit een tijdje, in een heel langzaam tempo, zonder dieper te stoten. Ik realiseerde me al snel dat hij wist wat hij deed. Langzaam maar zeker, en tot mijn afgrijzen, begon Karin haar kont naar achteren te duwen om hem te ontmoeten.

Hij glimlachte breed naar me. Mijn bruid zoog nu krachtig aan de grote zwarte pik in haar mond, terwijl ze tegelijkertijd haar best deed om zoveel mogelijk van de andere grote pik in haar kutje te krijgen. Haar achterste minnaar liet zich echter niet overhaasten en hij sloeg haar, vrij hard op haar kont als ze te gretig leek te zijn. Tot mijn groeiende afgrijzen kon ik meteen zien dat Karin haar gedrag veranderde, alsof ze hem een ​​plezier deed. Hij bleef haar hard op haar kont slaan, maar zijn woorden leken daardoor zachter. Beide mannen praatten onophoudelijk tegen haar terwijl ze haar langzaam en zachtjes neukten, maar ik verstond geen woord van wat ze zeiden.

De man achter haar versnelde nu duidelijk. Zijn stoten gingen dieper en sneller. Ik kon de weerspiegeling van het vuurlicht zien in het zweet op zijn zwarte voorhoofd. Zijn concentratie op wat hij deed was af te lezen aan zijn gezicht. Hij genoot verrukkelijk van elke stoot van zijn gigantische pik in deze prachtige blanke vrouw. Ik moet toegeven dat ik ook gegrepen was door de schoonheid van de gelegenheid, ondanks mijn innerlijke strijd. Karin, zo zag ik, was nu volledig verrukt van het primitieve seksuele spel waarin zij de hoofdrol speelde. Ze pijpte en neukte voor alles wat ze waard was. Ik was geschokt, want ik had nog nooit zoiets gezien, of me zelfs maar voorgesteld, als wat ik nu meemaakte. Karin kwam herhaaldelijk voor mijn ogen klaar.

Toen voelde ik een duw en belandde op mijn buik op een boomstam met mijn borst naar beneden. Ik werd stevig vastgehouden terwijl iemand me met mijn handen en nek aan de stam vastbond. Ik kan me eerlijk gezegd niet meer herinneren wat ik op dat moment dacht, maar ik weet nog wel dat ik wanhopig naar mijn geliefde Karin keek die aan beide kanten werd bediend door gigantische zwarte inboorlingen, en dat ze steeds meer waardering toonde voor haar verkrachters. Dit tot mijn afschuw.
Toen voelde ik dat mijn eigen broek werd losgemaakt. Een hand maakte mijn riem los, vervolgens mijn knoop en rits. Zo bevond ik me vastgebonden op een boomstam met mijn onderbroek en korte broek tot op mijn knieën, terwijl ik toekeek hoe mijn bruid genoot van de verkrachting en vernedering door inboorlingen. Ik probeerde haar toen te roepen, maar het ging niet.

Ik voelde een vinger in mijn kont gaan. Hij was geolied en dit was zowel een schok als een opluchting voor me. Ik herinnerde me hoe zachtjes ze Karin aanvankelijk hadden verkracht, en hoopte nu dat mijn verkrachting net zo zou zijn. Dat was ook zo. Nadat mijn kont rijkelijk was ingesmeerd met olie voelde ik een even olieachtige eikel mijn anus raken. Ik kronkelde en wilde eraan ontkomen maar het hield aan. Zachtjes maar stevig duwend drong iemand bij me binnen. Armen sloegen zich om mijn nek terwijl warme, hijgende adem mijn rechteroor instroomde. Hij hijgde steeds dringender. Zijn aanvankelijke terughoudendheid ebde weg naarmate zijn gestoot in mij dieper en harder werd. Het deed pijn. Ik deed mijn best om te ontspannen en het te accepteren. De dope hielp. Maar desondanks begon ik iets nieuws te ervaren, iets fenomenaals. Ik zag even mijn bruid, wellustig twee donkere gigantische pikken herbergend in het licht van het vuur, en tegelijkertijd ervoer ik ook een seksuele high, hoewel ook ik werd verkracht.

Hoe misselijkmakend dit ook was, het ging door. Tot mijn schrik strekte mijn verkrachter zijn hand uit om mijn eigen nu harde pik te grijpen. Hij begon me af te trekken op het ritme van zijn stoten, maar hield het nog steeds rustig. De pijn in mijn kont was nu weg en hij zat diep in me, ver voorbij mijn sluitspier. Ik wist dat ik opgewonden was en vervuld van een conflict van walging en primitieve lust. Ik wist nu dat ik één van hen was. Mijn orgasme naderde snel. Achter me neukte hij me steeds harder. Ik kon voelen hoe zijn pik in me nog verder opzwol terwijl zijn ademhaling in mijn oor steeds sneller ging. Hij explodeerde in me – en ik kon het niet helpen, ik kwam helemaal over zijn zwarte hand.

Ik zag Karin nu met drie mannen die haar neukten. Ze zat op één zwarte pik, een andere zat in haar kont en ze zoog ook nog met delirium aan een monsterlijke fallus. Ik had de controle over de situatie volledig verloren, maar was nog steeds in een seksuele high. Opeens werd een grote zwarte pik voor mijn gezicht gebracht en zonder erbij na te denken nam ik hem in mijn mond. Hij neukte me ruw in mijn mond tot hij klaarkwam, en vulde mijn mond met zijn Afrikaanse sperma. Hij hield mij bij mijn haar vast tot ik het allemaal had doorgeslikt. Een andere zwarte pik verkrachtte mijn blanke kontje terwijl dit gebeurde.

In de ochtend bracht Mula ons terug naar ons hotel. We hebben tijdens de reis niet met elkaar gesproken. Vlak voordat ik hem betaalde, vroeg ik hem of hij eigenlijk wel wist wat er gisteravond was gebeurd. Hij glimlachte met die waanzinnige glimlach die ze hebben en zei: “Mijn beste Max, mijn volk heeft tradities, eeuwenoude tradities. Jullie blanken denken dat jullie ons kunnen bestuderen en begrijpen? Dat zullen jullie nooit doen, maar ik heb jullie wel geholpen met jullie zoektocht, toch? Jullie wilden traditionele Afrikaanse cultuur proeven en dat hebben jullie gedaan. Mula geeft zijn klanten altijd wat ze willen.”
Het duurde lang voordat Karin en ik accepteerden wat er gebeurd was. Maar na verloop van tijd lukte dat ons met behulp van counseling – we leerden erover te praten, en dat was helend. Ons praten erover leidde er echter steeds meer toe dat we dit soort seks wilden. Daarom noem ik de naam van de plek waar dit gebeurde niet want Karin en ik gaan er nu elk jaar heen.