Een erg grof en vulgair verhaal. Dit verhaal is erg vrouwonvriendelijk en misschien best niet te lezen, door tere zieltjes of mensen met lange tenen.
Verhuis
Luk vroeg aan Karel om vier van zijn mannen, voor de verhuis ter beschikking te stellen, met een bestelwagen van de gemeente. Karel had de gewoonte om soms wat te overdrijven en zei : “om het snel vooruit te laten gaan, stel ik vier man van de dienst wegenwerken ter beschikking met een Mercedes Sprinter en nog twee man van de dienst signalisatie, met een Citroën Berlingo, voor de kleinere spullen”. Karel wist nog te vertellen dat die Bruno, een fabrieksarbeider was maar ook rugby speelde en dat hij voor de nodige mankracht wou zorgen. Eén van zijn mensen speelde ook rugby in dezelfde ploeg als Bruno.
Nu zijn de werkmannen van Karel geen doetjes, maar bonken van venten en hij had de twee sterkste van de afdeling signalisatie er aan toegevoegd. Eéntje daarvan was zelfs een zwarte gordel judo.
De vrijdagmorgen stonden de zes kolossen van mannen, van bij Karel met hun Sprinter en Berlingo voor de deur van Bruno. Wat later kwamen Elske en Luk aangefietst. In geen tijd zat alles van het lijstje van Karin, in de twee bestelwagens. Elske had er minutieus op toegezien dat niets vergeten was en nog voor elf uur stonden de mannen alles uit te laden aan de krantenwinkel in de winkelstraat.
In het voormalig appartement van Luk, stonden nog een paar van zijn oude meubeltjes, dat aangevuld met de meubeltjes uit het appartement van Bruno en op instructie van Elske, die aangaf waar alle spulletjes van Karin moesten gezet worden, was tegen twee uur in de namiddag, het hele appartement, helemaal ingericht. Precies op tijd, kwam Jan en Peter, Elske oppikken om Karin in het hospitaal af te halen.
De mannen van Karel, trokken terug naar hun werk. Lul bleef ter plaatse. Hij checkte zijn GSM en zag met lede ogen aan, dat zijn vrouw die dag in de voormiddag door de slotenmaker van in de winkelstraat geneukt werd en dat ze op het moment dat hij zijn mobieltje checkte, in de aars geneukt werd door de man van de wasserette.
Tegen een uur of vier kwamen Jan en Peter toe. Beiden hielpen Karin de trap op naar het eerste. Elske kwam daarachter. Eens Karin in haar nieuwe appartement aankwam, keek ze rond en zag al haar spullen staan. Ze liet haar tranen de vrije loop. Elske omarmde haar. Jan en Peter, verlieten het appartement en reden terug naar kantoor. Luk zei tegen Elske : “Elske, lieverd, heb jij een vriend die op jou wacht ?” Ze knikte verlegen van ‘neen’. Luk deed alsof hij haar verlegenheid niet zag en zei : “Elske, Karin hier heeft een serieus pak slaag gehad, dan heeft ze met veel pijn, veertien dagen in het hospitaal gelegen en nu staat ze hier in haar nieuwe, maar voor haar vreemde, appartement”. “Dat is nogal veel om te verwerken, op zo’n korte tijd”. “Als jij geen bezwaar maakt, zou ik heel graag hebben, dat Karin zich hier zo snel mogelijk thuis voelt”. “Haar alleen hier laten, lijkt me niet ideaal”. “Zie jij het zitten om bij Karin te blijven, zolang als nodig ?”. Elske knikte enthousiast ter bevestiging.
Luk zei nog : “Karin, dit is mijn appartement, normaal bedoeld voor verhuring, maar ik heb het maar net gerenoveerd en jij kunt hier gratis verblijven zolang je wilt”. “Elske zorgt voor jou en ik kom elke namiddag, na het werk wel even kijken hoe het met je gaat”. “Je hebt nog ziekteverlof voor veertien dagen”. “Elke middag, stuur ik Elske naar jou toe, om hier met jou ’s middag te eten”. “Eender wat je nodig hebt, laat je aan Elske of aan mij weten en wij zorgen er voor dat je bekomt wat je nodig hebt”. “Wees alsjeblieft niet verlegen, probeer niet op eigen houtje wat te gaan halen, laat Elske of mij maar voor je draven, wij willen niets liever”. Elske knikte weer ter bevestiging en Luk verliet het pand. Hij liep nog even langs het kantoor en ging dan zijn kinderen aan de school ophalen. Direct naar huis gaan, was geen optie, want zijn vrouw, Amber was nog steeds aan het neuken met de man van de wasserette.
Die avond, neukte Luk zijn Amber nog eens grondig door, nadat hij haar kutje gelikt had en zij daarvoor hem de ballen leeggezogen had, het was immers vrijdagavond en dus een neukdag. Beiden waren elk twee keer klaar gekomen. Die avond en het weekend dat volgde, speelde Amber weer de perfecte vrouw en moeder voor de kindjes. Toen Amber en Luk op het terras van brasserie Het Melkhuisje zat, die zondag en hun kinderen in de grote speeltuin speelden, dacht Luk bij zichzelf eerst aan Karin en hij feliciteerde zichzelf bij de oplossing die hij voor haar bedacht had.
Dan dacht hij aan zijn vrouw, naast hem. Die was erg vriendelijk en zelf aanhankelijk naar hem toe, maar de hele situatie van haar bijna dagelijks geneuk met anderen, met uitzondering van het weekend, was toch niet echt normaal. Daar, op dat terras, besloot hij om over die situatie met Rick, ik dus, de schrijver van dit verhaal, te babbelen.
Karin en Elske
Vooraleer dat gesprek plaats vond, gebeurden er nog twee dingen.
Het eerste was iets eerder aangenaam. Hij wist dat er nog wat kleinigheden aan het appartement waar Karin nu in woonde, dienden te gebeuren. Eén muur in de keuken moest nog geschilderd worden en er moesten nog een paar kastjes aan die muur opgehangen worden. Luk besloot dat de eerstvolgende zaterdag te doen.
Het tweede ding dat moest plaats vinden, volgens Luk, was elke medewerker bedanken voor de geboden hulp bij de verhuis van Karin. Daarvoor sprak hij eerst Karel aan en dan in diens bijzijn Elske. Die moest een reservatie maken, voor de eerste vrijdag van de maand bij een goeie Italiaan in de buurt. Wel voor het voltallige personeel van de dienst van Karel en het informaticaclubje. De dienst van Luk dus. Die vrijdag, zou de eerste vrijdag zijn na de terugkeer op het werk van Karin. Het etentje was om die terugkeer te vieren.
Met Karel sprak hij af, dat ze tijdens dat etentje, twee gigantische tuilen bloemen zouden bezorgen. Eéntje voor Karin, gegeven door Karel voor haar terugkeer op het werk en ééntje gegeven door Luk aan Elske, voor de uitzonderlijke ondersteuning, tijdens de afwezigheid van Karin en de zorgen bij en na de verhuis van Karin.
De zaterdag daarop, tegen half negen, trok Luk naar het appartement van Karin, naast het zijne dus, met zijn schilderspullen. Uiteraard had hij een sleutel en hij ging met zijn spullen naar de keuken. De woonkamer en keuken waren op de eerste verdieping. Daar was evenwel niemand. Dus trok hij naar de tweede verdieping, waar twee slaapkamers en de badkamer was. De deur van de grootste slaapkamer stond half open en Luk riep hardop : “Karin, ik kom je keuken nog bijschilderen…..” Op dat moment duwde hij de deur van de slaapkamer helemaal open en twee verschrikte gezichten, kwamen recht en trokken het laken, zo snel ze konden, over hun naaktheid.
Karin en Elske hadden duidelijk, helemaal naakt, bij mekaar geslapen. Luk zei : “oei, mijn excuses” en hij draaide zich om met de bedoeling terug naar de keuken te gaan. Daar nam hij zich een koffie uit het espressotoestel, dat nog van hem geweest was. Bij zijn verhuis had hij een nieuw gekocht.
Luk nipte net van zijn koffie, als Karin en Elske daarachter, in de keuken kwamen. Beiden hadden een badjas aan, helemaal toegetrokken. Karin, de mondigste van de twee zei : “sorry Luk, dat je dat gezien hebt, dat was niet de bedoeling”. “Elske hier heeft me bijzondere goed verzorgd”. “Ze heeft elke dag, elke wonde met zalf ingesmeerd”. “Dat heeft ze met veel liefde gedaan en van het één is het ander gekomen”.
Luk lachte en zei : “wat jullie met mekaar uitspoken, dames, is privé, daar heb ik geen zaken mee”. “Ik ga in het vervolg eerst aanbellen, vooraleer ik hier naar boven komen”. “En Elske, ik had je gevraagd om voor Karin te zorgen in haar nieuw appartement, gezien de gebeurtenissen en jij bent al net als Karel, jouw baas, die moet ook altijd kunnen overdrijven”. “Dat zal besmettelijk zijn” zei Karin laconiek. Karin kon altijd nogal ad rem zijn. “Koffie ?” vroeg Luk en beide dames knikten. Ze dronken de koffie leeg en gingen daarna naar de badkamer. Luk hoorde maar één keer, de douche langdurig lopen, dus die dames namen, samen een douche. Ondertussen schilderde hij die muur. Dan riep hij naar boven : “Dames, de muur is geschilderd, die moet nog wat drogen, ik kom morgen tegen de middag die twee kastjes ertegen vijzen”. Vanop het tweede hoorde hij : “Ok !!”. Luk verliet het pand.
De dag erna, waren de dames al aangekleed, toen Luk de kastjes ophing. Eens dat gedaan, kreeg hij een koffie en vroeg Karin ineens : “Luk heb jij geen bezwaar, dat Elske hier is ?” “Sinds mijn verhuis is ze hier elke nacht blijven slapen”. “Eerst in de andere kamer en daarna bij mij”. Luk keek eerst onbegrijpend maar zei dan : “Karin, jij woont nu hier, wie jij hier binnen laat is uitsluitend jouw keuze en wie jij hier laat slapen ook”. “Daar heb ik niets aan te zeggen”. “Bovendien, weet ik dat Elske jou erg graag ziet, dus wat jullie doen, is helemaal jullie zaak, niet de mijne”. “Op de gemeentelijke diensten zou ik wel niet aan de grote klok hangen, dat jullie samen zijn”. “Kwestie van commentaar daarop en misverstanden te vermijden”. Beide dames knikten ter bevestiging en Luk verliet het pand.
Die namiddag zou hij met de kindjes en Amber in een bos gaan wandelen en hij had voor die zondagavond afgesproken met Rick, ik dus, om bij te babbelen.
Overleg
Tegen zeven uur had Luk met mij afgesproken op het terras van brasserie De Zwaan, niet ver van waar ik woon. Hij had ondertussen besloten om volledig open kaart te spelen met mij. Eens voor ons allebei een trappist gebracht, liet hij verschillende filmpjes zien van ‘bezoekers’ aan zijn vrouw. Dan liet hij zijn Excel-sheet zien, met het totaaloverzicht en de verschillende draaitabellen. Hij was duidelijk trots op zijn prestatie en zijn camera’s.
Ik zat verstomd naar alles wat hij liet zien, te kijken, en waarover jullie in voorgaande delen van dit verhaal konden lezen. Die Amber, neukte negen keer per week met iemand, terwijl Luk naar zijn werk was en dan nog op maandag-, woensdag- en vrijdagavond met Luk zelf. Dat mens moest seksverslaafd zijn, dacht ik bij mezelf. Van verbazing kieperde ik in één keer het restant van mijn trappist naar binnen en bestelde er direct twee nieuwe.
Dan vroeg Luk : “Rick, ik laat je dit zien, omdat ik weet dat jij een erg praktische geest hebt en tevens heel discreet kunt zijn, maar wat moet ik in godsnaam doen met die situatie”. Ik moest even slikken. Bij mezelf dacht ik : ‘informaticajongens, zijn meestal heel intelligent, die blazen elk probleem op tot maximale proporties en komen dan af met de meest simpele oplossingen om hun intelligentie en belangrijkheid te onderstrepen’. Dat wist ik uit eigen ervaringen. Maar Luk, hier, een informatica genie, vroeg gewoon aan mij, omdat hij het niet wist, wat hij met die hele situatie aan moest.
Ik dacht even na en zei dan : “Luk weet je al hoe lang dit aan de gang is ?” Hij schudde van ‘neen’. Dan zei ik : “Luk om te beginnen, zou ik een DNA-staal van je beide kinderen en van jezelf nemen, dat naar de Universiteit van Gent opsturen en je hebt binnen de veertien dagen, de uitslag”. “Dan weet je zeker of het jouw kinderen zijn of niet”. Luk keek me onthutst aan.
Dan zei ik : “dan zou ik in jouw plaats naar je huisarts gaan en een grondig bloedonderzoek aanvragen”. “Daarvoor zal je bloed moeten afstaan en dan kan de huisarts vaststellen of je al dan niet één of ander besmetting opgelopen hebt”. “Per slot van rekening, neukt jouw Amber negen mensen per week, waarvan sommigen blijkbaar niet al te hygiënisch zijn en elke week, neuk jij haar tussendoor nog drie keer”. “Jouw gezondheid is belangrijk, dus laat je bloed onderzoeken”. Luk keek zo mogelijk nog onthutster.
Daarna zei ik : “vanaf nu zou ik trouwens, in jouw plaats, enkel nog met Amber neuken, met condoom om, om niets op te lopen, of helemaal niet”. Luk werd erg rood en zei, al stotterend : “maar ze neukt zo zalig”. “Dat kan zijn” zei ik, “maar met jouw piemel in hetzelfde kutje roeren, waar er elke week een aantal anderen in gezeten hebben, is waanzinnig gevaarlijk”. “Je zult een keuze moeten maken, of je zoekt iemand anders om mee te neuken”. “Neuken is altijd zalig, zoek je een gemotiveerde andere dame, die zich niet buiten jou om, door anderen laat neuken”. Nu keek Luk met ontzetting naar mij. “Mijn Amber gaan bedriegen ?” vroeg hij, weer hakkelend. Ik knikte en zei : “Luk, jouw Amber bedriegt jou aan de lopende band, aan een snelheid van 9 verschillende neukers per week”. “Dat is een hele boel”.
“Wat die neukers betreft, zul je een beslissing moeten nemen Luk”. “Als het jou niet echt stoort kan je Amber gewoon verder laten doen, maar dan zou ik toch enkel nog met Amber, met bescherming neuken”. “Ofwel kies je er voor om de boel te laten ontploffen en confronteer jij die neukers met je beeldmateriaal”. “Die mannen, zijn bijna allemaal getrouwd en als hun respectievelijke echtgenote te weten komt dat ze jouw Amber bijna wekelijks komen neuken, gaan er nogal wat echtscheidingen volgen”. “Vermoedelijk kan je op die manier het neuken van Amber met andere mannen, grotendeels lam leggen, maar hoogstwaarschijnlijk, niet helemaal”.
“Samengevat Luk, zie ik drie opties”. “Ofwel laat je Amber verder doen en neuk jij haar niet meer of enkel met condoom, of neuk je iemand anders in plaats van Amber”. “Ofwel stop je de boel, door die neukers te confronteren met hun daden”. “Dan stopt alles”.
“Beide opties hebben wel als gevolg dat Amber te weet komt, dat jij van haar activiteiten op de hoogte bent”. “Dat is lastig en bovendien denk ik dat het niet realistisch is, om op eender welke manier haar seksleven te beperken tot enkel seks met jou”. “Volgens mij is ze seksverslaafd, of met een ander woord een nymfomane”. “Haar seksleven beperken tot enkel seks met jou, gaat misschien een tijdje lukken, maar nooit langer dan een paar maanden”.
Luk keek me aan alsof hij ‘het in Keulen hoorde donderen’. Ik zag hem nadenken en dan aarzelend zeggen : “en wat is de derde optie ?”
Ik glimlachte even zei ze : “optie drie is iets gewaagder, maar misschien wel de beste”. Hij keek me nu nieuwsgierig aan”. Ik zei : “als jij dat wilt, laten we Amber gewoon voort doen, zoals ze bezig is”. “Of jij haar dan nog neukt, moet je zelf maar weten, maar ik zou haar gewoon niets zeggen en dus, wel onder permanente controle van een dokter, gewoon zoals je nu doet, verder neuken”. “Dat hoeft enkel tot je een andere vrouw vindt waarmee je haar kunt vervangen”. “Tegelijk zou ik een beetje chantage plegen”. “Je contacteert elke neuker van je vrouw, individueel en zegt hen : “ik kan met dit materiaal naar je vrouw gaan en dan heb je massa’s shit op je dak”. “Of jij betaalt per neukbeurt met mijn vrouw honderd euro en dan ga ik niet naar je vrouw en jij mag per honderd euro verder neuken met Amber, op voorwaarde dat je tegen haar over die betalingen zwijgt”. “Zwijgt de kerel in kwestie er niet over, dan gaat alle info toch naar zijn vrouw, ondanks de betaling”. “Alle betalingen trouwens altijd in cash verlangen”.
“Als je dan toch een vervangster voor Amber vindt, Luk, dan neuk je Amber niet meer, maar kan je haar toch verplichten om verder de brave echtgenote en moeder van je kinderen te blijven spelen, als ze dat weigert, laat je haar gewoon niet meer neuken door haar vriendjes, je zet als het ware haar seksactiviteiten gewoon op nul”. “Dat houd ze geen twee weken vol”. “Een leuk detail is, Luk, dat je zo’n negenhonderd euro per week, ofwel zo’n drieduizend zeshonderd euro per maand aan extra inkomsten vangt”. Luk keek me sprakeloos aan. We dronken onze trappist leeg en verlieten de brasserie.
Een maand later, wou hij me weer zien. Weer in ‘De Zwaan’ spraken we af. Daar vertelde hij dat volgens de DNA-stalen, zijn twee kinderen inderdaad van hem waren en dat hij, dankzij de bloedanalyse wist dat hij perfect gezond was en niet één of andere vieze ziekte opgelopen had. Hij had wel via zijn camera’s gezien, dat Amber na elke neukbeurt, in kut of kont, altijd nadien één andere ontsteking werende zalf doorheen haar kut of in haar kont wreef. Dus had Luk besloten om zijn neukavonden op maandag, woensdag en vrijdag nog niet te wijzigen. In feite had hij enkel zijn bloed laten onderzoeken en laten vaststellen dat zijn kinderen, inderdaad zijn kinderen zijn. Verder had hij niets ondernomen, gewoon omdat hij bang was, zijn Amber te verliezen.
Daarom zei ik : “Luk, jouw Amber kwijt spelen, doe je sowieso, als je haar voor de voeten gooit dat ze je quasi dagelijks bedriegt en als je haar verbiedt om dat nog te doen”. “Dus zou ik, mocht ik in jouw schoenen staan, haar in het ongewisse laten over die camera’s en over alles wat je weet”. “Mijn derde optie, aan al die neukers wat verdienen, zonder dat Amber daar iets van weet, lijkt me dan ook het beste”. “Zo heb je controle over het gebeuren en kies jij met wie ze neukt of niet”. “Dat is leuk”. “Jij hebt jouw Amber tot vandaag nooit bedrogen en van mij hoef je dat ook niet te doen”. “Doe je dat wel dan zal je dat aan Amber moeten zeggen, maar om haar dan aan jou te binden, kan je altijd dreigen dat je haar seksactiviteiten op nul zet als ze tegen jouw bedrog protesteert”. “Volgens mij, gaat ze dat niet kunnen hebben en dus bij jou blijven, ondanks het feit dat jij iemand anders neukt”. “Dat gaan er volgens mij ook geen negen per week zijn”. Ik lachte. “Ach, we zien wel” zei Luk. Na nog wat getater over andere dingen, namen we afscheid.
Soms helpt het toeval een beetje. Een paar weken later, was Luk in de voormiddag naar een cursus in Brussel geweest en hij kwam op kantoor tegen een uur of drie in de namiddag. Hij ging achter zijn desk zitten. Tegen Karin, die aan haar desk voor zijn kantoorruimte zat, had hij gezegd, dat hij kwartiertje nodig had en dat ze dan met de lopende zaken mocht binnen komen. Hij sloot de deur van zijn kantoor, startte zijn desktop en keek even na, wat Amber die dag uitgespookt had. Die had in de voormiddag, Alain Mertens, de bankdirecteur geneukt en om één uur, was Jeremy Peters aangekomen. Jeremy was de eigenaar van een kledingzaak, zowel voor mannen als voor vrouwen. Hij deed de mannenafdeling, zijn vrouw de vrouwenafdeling. Luk klikte het scherm weg, want Karin kwam zijn kantoor binnen. Die had een sombere blik.
Karin
Samen overliepen ze de aan de gang zijnde projecten en de binnengekomen post. Daarna mocht Karin naar huis vertrekken en Luk zou ook een half uurtje later zijn kinderen gaan ophalen aan de school. Nadat de post gedaan was, vroeg Luk : “Karin, wat scheelt er ?”
Karin had tranen in haar ogen en keek Luk aan. Dan zei ze : “Luk, ik wil niet ondankbaar klinken, in tegendeel, ik ben je ontzettend dankbaar voor wat jij en Elske allemaal voor mij gedaan hebben”. “Maar toch, mijn leven hangt ferm mijn kloten uit”. Luk keek verbaasd, zo’n taalgebruik was hij niet gewoon van Karin. “Waarom dan ?” vroeg Luk. “Ach, dat kan jij niet begrijpen, Luk, maar een vrouw als ik, in de fleur van haar leven, die afgedankt wordt, bij mekaar gemept en dan bij het groot vuil gezet, dat voelt als een enorme mentale boks op mijn wezen”. “Dat is vernietigend voor mijn zelfvertrouwen en mijn gevoel, vrouw te zijn”. “Het zal wel overgaan, maar vandaag voel ik me echt slecht en niets waard als vrouw”. “Jij bent geen vrouw, dus kan je dat snappen”.
Karin, die voor de desk stond met tranen in haar ogen, zag plots tranen in de ogen van Luk verschijnen. Ze zag hem slikken en ze zag hem proberen zijn tranen onder controle te houden. Dan heel impulsief, zei Luk : “ik vrees dat ik je maar al te goed begrijp Karin”. “Kijk hier maar even naar”. Hij draaide het scherm van zijn PC naar voren zodat Karin er kon op kijken. Daar zag je Jeremy, de man van de grote kledingzaak, in de hoofdstraat van hun gemeente, zijn vrouw Amber neuken. Luk zei : “dat is live, Karin en die vrouw, is mijn vrouw Amber”. Tranen rolden nu van over zijn kaken. Met open mond van verbazing, keek Karin naar het scherm, dan naar Luk, dan weer naar het scherm. Luk klikte het beeld weg. Met gebroken stem, zei hij : “ik ga mijn kindjes aan de school ophalen”. Hij liet Karin sprakeloos achter.
De dag erna, bij het begin van de werkdag, kwam Karin zijn kantoor binnen en sloot de deur. Ze vroeg direct : “Luk, hangen er in mijn appartement ook camera’s ?” Luk lachte en zei : “spijtig genoeg niet, want het zou erg leuk zijn om jou met Elske bezig te zien”. Karin werd knalrood. Hij lachte hartelijk. “Karin, ik heb die dingen gehangen, toen ik vermoedde dat mijn vrouw vreemd ging en helaas bleek het waar te zijn”. “Wat ga je er aan doen ?” vroeg Karin. “Dat weet ik nog niet, Karin, ik wil mijn vrouw niet kwijt en als ik haar voor de voeten smijt, wat ik weet, dan ben ik ze kwijt”. Karin knikte omwille van haar begrip. Ze togen beide aan het werk.
Receptie
Zoals ik al schreef, helpt het toeval soms. Dat was het geval tijdens de receptie van het huwelijk tussen Filip en Silke (die twee komen nog voor in het verhaal van Gerry van 27 augustus 2024). Zowel Luk als ikzelf waren schoolkameraden van Filip. Net als Luk, hadden Filip en Silke een hoog nerd-gehalte en ze hadden beiden hetzelfde diploma informatica als Luk. Filip en Silke hadden, in tegenstelling tot Luk, beiden wel gekozen om voor een multinational op informaticagebied te gaan werken. Ze werkten samen voor hetzelfde bedrijf en zelfs aan dezelfde projecten. Beiden verdienden bakken met geld, maar waren gewoon ‘vergeten’ te trouwen met mekaar. Van bij de aanvang van hun studies in Leuven, hadden ze mekaar gevonden en deden niets anders, dan neuken met mekaar, tenzij ze voor een computerscherm zaten en met één of ander programmatie bezig waren. Nu bleek Silke plots zwanger te zijn en ze was al in de dertig. Maar volgens Filip en Silke moest er getrouwd worden, omwille van het kindje.
Op de receptie van hun huwelijk, kwam Luk met zijn Amber opdagen en ikzelf met mijn Marianne. Die kende Silke en Filip erg goed, maar Amber en Luk niet. Er werd over van alles gekeuveld met een glaasje champagne in de hand. Plots komt ook de burgemeester en zijn madame op de receptie toe. De baas van Luk dus en zijn vrouw. Dezelfde vrouw, die Amber al meermaals de kut gelikt had (zie deel 2 van dit verhaal). Het bleek dat Filip een neef van de burgemeester was.
De burgemeester en zijn vrouw komen met een glas in de hand, bij Luk, Amber, mijn Marianne en mezelf staan. We keuvelen wat, zoals gebruikelijk op recepties. De vrouw van de burgemeester, bekeek Luk en Amber nauwelijks, dat was immers gewoon personeel van haar man. Amber keek heel de tijd, schichtig alle kanten uit, behalve naar die vrouw. Luk had dat niet door, hij was in gesprek met de burgmeester. Diens vrouw, bleek zich erg hautain en denigrerend te gedragen vooral naar Marianne toe. Een paar keer gaf die vrouw een sneer naar mijn Marianne. Ik zag haar frustratie en ergernis groeien. Dus trok ik haar weg van de conversatie en liep naar een ex voetbalkennis van me en diens vrouw. Een minuut of twee later, kwam Luk en Amber ook bij ons staan. Het was Luk, blijkbaar opgevallen dat de vrouw van de burgemeester zich nogal vies naar mijn vrouw toe gedragen had en dat ik haar daarom met haar weggelopen was van dat koppel.
Het werd me snel duidelijk. Luk nam me apart en zei : “die vrouw van jou, die werkt toch halve dagen op een immobiliënkantoor ?”. Ik knikte. “Is dat bij Joachim Serneels ?” Vroeg hij. Weer knikte ik. “Dan snap ik het gedrag van de vrouw van de burgemeester” en Luk lachte. Hij greep naar zijn GSM en liet een stukje opname zien, van het geneuk van zijn Amber, met Joachim en de vrouw van de burgemeester. Ik schrok me een hoedje. Vooral het stukje waar die vrouw, Joachim in de aars neukte met een voorbinddildo, interesseerde me.
Ik wist wel dat Joachim, de baas van mijn vrouw dus en die zelf getrouwd was, in het begin, toen ze bij hem als administratieve kracht begon, een paar keer geprobeerd had om mijn vrouw te verleiden, maar dat zij netjes de boot afgehouden had. Marianne had me dat verteld. Ik keerde terug met Luk, naar mijn vrouw en Amber. Het gelaat van Marianne stond op onweer.
Dan zag ik de vrouw van de burgemeester naar de toiletten trekken. Ik excuseerde me en ging ook richting toiletten. In het gangetje ervoor, wachtte ik gewoon. Toen ze terug buiten kwam, sprak ik haar aan en zei heel beleefd : “mevrouw, ik kan het niet hebben dat u mijn vrouw behandeld zoals u doet”. “Dat is heel beledigend naar mijn echtgenote toe”. De dame in kwestie keek me erg misprijzend aan. Dan zei ze : “mijnheer D’Anvers, uw soort interesseert mij niet”. “Mijn echtgenoot is burgemeester en ik ken de eigenaar van het immobiliënkantoor, waar uw vrouw werkt erg goed”. “Uw vrouw laten ontslaan, is voor mij een koud kunstje”.
Ik lachte hartelijk en dat leek zij niet te waarderen, dan keek ik wat rond om te zien of iemand ons kon horen en dan zei ik stilletjes : “mevrouw, weet de echtgenote van mijnheer Serneels, of uw echtgenoot, dat uw favoriete hobby, het neuken van mijnheer Serneels in de aars is, met een voorbinddildo ?” Mevrouw sloeg prompt alle kleuren uit, werd dan lijkwit en was alle spraakvermogens verloren. Ik liet haar gaan zitten op een stoeltje dat daar stond en liep naar de burgemeester. Die zei ik, dat ik, toen ik het toilet verliet, zijn echtgenote op een stoeltje gezet had, omdat ze zich onwel voelde toen zij de toiletten verliet.
De burgemeester snelde naar zijn vrouw en twee minuten later, excuseerde hij zich, want zijn vrouw was onwel geworden. Ze verlieten het pand. Ik wenste hem sterkte toe en zag dat de vrouw van de burgemeester, ons niet durfde aan te kijken.
Mijn vrouw kwam naar mij toe en vroeg direct, wat heb je weer uitgespookt ? Die kent mijn slecht karakter natuurlijk en ik zei, dat de toon waarop de vrouw van de burgemeester tegen haar sprak, mij niet beviel. “Daarom” zei ik, “heb ik haar beleefd gevraagd om op een nettere manier met jou om te gaan, anders zou ik mijnheer de burgemeester en de echtgenote van jouw baas, moeten vertellen van de verhouding tussen beiden”. Mijn vrouw stond perplex. Nieuwsgierig, zoals elke vrouw, vroeg ze :”hoe weet jij dat”. “Via Luk” zei ik, “die heeft beiden toevallig gezien en die vertelde mij dat”. Mijn Marianne gaf me prompt een smakkerd op de kaak en Luk ook. Amber kreeg van dit alles, niets mee. En tegen Luk vertelde ik gewoon dat ik enkel aan mijn vrouw gezegd had, dat haar baas en de vrouw van de burgemeester een buitenechtelijke relatie met mekaar hadden. Eveneens had ik dat aan de vrouw van de burgemeester zelf ook verteld en die was daardoor een beetje onwel geworden.
Die avond, na de receptie van Filip en Silke, bleek mijn vrouw ineens weer seksueel actief ze zijn. Het was al heel lang geleden, maar ik mocht haar klaar likken en ze kwam nog een keer klaar, iets nadien, toen ze als een amazone, bovenop mij, met haar kutje, alle zaad uit mijn ballen haalde.
Op zich was het gebeuren op die receptie niets spectaculairs, maar in het volgend deel zullen jullie kunnen lezen dat dit precies de trigger was, om zelf in actie te schieten. Dat deed hij met hulp van ondergetekende, de schrijver van dit verhaal.
Weer overleg
Zo’n week of twee na de receptie, zaten Luk en ikzelf weer op café. We bespraken even het gebeuren op de receptie. Dan uiteindelijk, na nog wat aarzelen zei Luk : “Rick, we gaan jou derde optie verwezenlijken”. Ik keek onbegrijpend, maar Luk zei : “We gaan alle heerschappen, die bij mijn vrouw langs komen, één voor één, aanspreken en hen zeggen, dat ze gerust verder mogen doen, met hun regelmatig bezoek aan mijn vrouw, maar dat ze daar vanaf nu honderd euro per keer moeten voor betalen”. “Ik weet alleen niet goed, hoe ik dat concreet moet aanpakken”. Ik bekeek hem en zei : “je zou al kunnen beginnen, om een lijst te maken, van alle personen, die bij jouw Amber langskomen. Daar hoeft enkel het adres op te staan, waar die persoon te bereiken is, en op welk tijdstip die normalerwijze bij jouw vrouw langs komt.
Eerder toevallig had Luk me ook verteld dat zijn secretaresse, door haar vent in mekaar getimmerd was en dat die nu naast Luk, boven de krantenwinkel woonde, samen met een vriendin. Ik vroeg hem direct of die Karin te vertrouwen was. “Blindelings” had Luk geantwoord. “Goed” zei ik, “maak zo’n lijst, niet alfabetisch of zo, maar in volgorde van verschijnen bij jouw echtgenote en liefst in dubbel of zelfs drievoud”. Luk keek onbegrijpend, maar knikte dan”. Dan vroeg ik hem om een afspraak, bij Karin, op haar appartement, om tien uur, de eerstvolgende zaterdag. Dat kon hij regelen zei Luk.
Op zijn werk, had Luk aan Karin gevraagd om de volgende zaterdagvoormiddag vrij te houden.
Die zaterdag, belde ik om iets voor tienen bij Karin aan. Luk was er al en Elske was er natuurlijk ook. Die had haar eigen appartement opgezegd en was bij Karin, op diens vraag ingetrokken. Met zijn vieren, zetten we ons aan de eetkamertafel. Op mijn vraag, had Luk zijn laptop mee en die op de grote flatscreen TV van Karin aangesloten. Op vraag van Luk, deed ik de uitleg.
Ik begon met te zeggen, dat ik Luk en hij mij, volledig en blindelings vertrouwde. Dan zei ik : “persoonlijk, ken ik jou niet Karin en jou ook niet Elske, maar Luk vertrouwd jullie twee blindelings, ik had hem dat gevraagd, voor mij is dat meer dan voldoende en daarom zitten we hier”.
“Karin, jij bent door je ex, ferm bedrogen”. “Dat is een feit, maar daardoor, begrijp je heel goed, hoe Luk hier zich moet voelen”. “Hij heeft jou een stukje opname van activiteiten, van zijn vrouw met Jeremy, de eigenaar van de grote kledingzaak, verderop in deze winkelstraat, laten zien”. Karin knikte. “Maar er is veel meer Karin”. Ik knikte naar Luk en op het grote flatscreen verscheen een beeld van zijn Excel-sheet met het totaaloverzicht van alle dagen.
Ik zei : “zaterdag en zondag zijn er geen activiteiten”. “Alle andere dagen van de week, wel”. “We gaan beginnen met maandag”. Op de voormiddag, stond in de sheet, ofwel Juul van de krantenwinkel en de maandagvoormiddag van een week later, stond Marcel van de bloemenwinkel. Luk liet telkens een stukje zien, van elke voormiddag en namiddag van de hele week, behalve de woensdagnamiddag, omdat er dan ook geen activiteit was.
Einde 3/4
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.
Sensuele groeten,
Rick