TOELATEN
Chuck weet zich met de voet tussen de deur bij me naar binnen te dringen. De stoom komt zo ongeveer uit zijn oren als hij me toebijt: ‘serieus Sam, kan het nou nooit eens normaal met jou?’ Wát nou, normaal… helemaal de foute knop weer. ‘Normaal, “Chucky-dear”?’, bouw ik die bimbo na. ‘Wat ís dat, normaal!! Dat jij maar kan zeggen wat je wilt en dat iedereen dan eerbiedig zwijgt? Dat jij maar van alles over mijn lijf mag zeggen maar dat ik mijn kop moet houden, terwijl ik zie dat je in die shorts van je ’n stijve hebt staan? Dat ik net als die cheerleaders meteen primair alles voor jou spreid wat er te spreiden valt als meneer zin heeft zijn entree te maken? Bedoel je dát soms met “normaal”, Chucky-dear?’
Zowel Suzy als Chuck kijken me secondenlang met stomheid geslagen en met zo ongeveer hun mond open aan. Dan grinniken ze tegelijkertijd, oké, misschien was dit wel weer een beetje overdreven dus, maar ik heb toch geen ongelijk? Hij zát toch te zeveren over mijn slipje en mijn tepels?
Bimbo’s en Wannabee’s
Als Suzy en Chuck maar niet ophouden met giechelen en grinniken lijkt het me beter even te moven. Ik loop naar mijn slaapkamer en kleed me eerst om, jurkje uit, makkelijke fleeceshorts en ‘n bloesje aan. Dan pak ik een fles wijn met drie glazen en niet veel later zitten we te kletsen alsof er niks is gebeurd. Suzy is gelukkig net als ik amper onder de indruk van Chuck’s status, waardoor ze hem wanneer nodig regelmatig lekker ontspannen lik op stuk geeft, ze kunnen het goed vinden samen.
Maar dan moet ik het toch nog wel even weten: ‘waarom zat je me daar nou op te wachten?’ Chuck haalt zijn schouders op en antwoordt: ‘ik zat op jou te wachten, hoorde van je mum dat ze ’n appje kreeg dat jullie rond elf uur terug zou zijn. Het leek me leuk als jullie ook even kwamen feesten, we wonnen vandaag en zijn weer ’n stap dichter bij het kampioenschap.’
Ohw, oké. ‘En die bimbo dan? Was die ook onderdeel van die uitnodiging? ‘Chuck grinnikt kort maar haalt dan onverschillig zijn schouders op als hij antwoordt: ‘welnee, die griet liep me achterna en ik kwam niet meer van d’r af.’
Dan springt Suzy op: ‘yés, ik heb nog wel even zin in een goed feest. Gaan jullie mee?’ Ik draai met mijn ogen, ohw my God, moet dit nou? Als ik dan blijf zitten staat ook Chuck op, trekt me aan een arm overeind en voor ik het besef lig ik over zijn schouders, met mijn billen in de lucht. En hoe ik hem ook op zijn rug mep, hij zet me pas weer neer als we vlak bij het strand zijn en zegt dan met een brede grijns: ‘onze strandfeesten horen ook bij je opvoeding hier, stiefzusje. Laat je nou maar eens gaan.’
Nou, ik wil me best laten gaan maar niet als ik daarvoor eerst als een zoutzak over iemand schouders wordt gekwakt, zelfs niet als dat door de “hoog edelgeboren Heer Chuck” wordt gedaan. Dus draai ik me om en loop weer terug, maar dan komt Suzy achter me aan: ‘hey Sammy, come on, doe nou ’s niet zo flauw, die jongen kan het bij jou ook echt helemaal niet goed doen hè? Ga nou mee terug, ik heb serieus zin in een feest.’
Oké, voor haar dan, maar zeker niet voor Chuck, die wel heel erg breed grijnst als hij ons weer aan ziet komen. Ik krijg opnieuw de neiging mijn middelvinger op te steken maar houd me in en loop nu braaf achter Chuck en Suzy aan het strand op. Rond een flink kampvuur zitten zeker twintig jongens en meiden terwijl er een beetje buiten het licht al door aardig wat stelletjes flink gerommeld wordt. Ook is er een aantal in de zee bezig, op zich ziet het er wel gezellig uit. Er gaat vooral bij de aanwezige meiden een gejuich op als ze Chuck zien aankomen, wat maakt dat ik het eerst allemaal eens een beetje aan ga zitten kijken, ik hou niet zo van dat aanbidderige gedoe. Voor mij is het vooral een verzameling van bimbo’s en wannabee’s en over het paard getilde football-players. Maar voor Suzy ligt dat geloof ik anders, zij duikt er vol tussen en zit in no time met Eddy te kletsen, een gast die ze kent van haar bijbaantje in ’n koffietentje vlakbij school. Ik sprak hem ook wel eens, nice guy.
Hengelende broertjes
Ik doe echt m’n best er in te komen maar dit is zo níet mijn wereldje, op een gegeven moment sta ik op om langs het water te gaan lopen. Abe ziet dat en komt op me af: ‘niet naar je zin, stiefzusje?’ Ik haal m’n schouders op, ik heb geen behoefte dit hier te veroordelen maar ik kan ook niet doen alsof ik het leuk vindt. Als ik dat als antwoord geeft reageert Abe door zijn arm om mijn schouder te leggen en zonder iets te zeggen lopen we zo een tijdje langs het water.
Op een gegeven moment wil hij weten hoe ik het nou bij hen vind en of Chuck en hij misschien niet toch een beetje meevallen. Daar moet ik wel even om giechelen, grappig zoals hij daar naar hengelt. Ik besluit eerlijk te zijn en zeg dat ik het inderdaad wel tof vindt om hier te wonen en dat ik gelukkig veel minder last heb van “de verschrikkelijke broertjes” dan waar ik bang voor was. Daarmee jen ik hem natuurlijk, want geen last hebben is wel wat anders dan ze leuk vinden, wat hij toch wel echt graag wil horen.
Als reactie tilt hij me op alsof ik niks weeg, het schijnt hier een gewoonte worden om me zo maar van mijn eigen voeten te trekken: ‘nou stiefzusje, als je ons dan toch niet leuk vindt dan moeten we maar weer een beetje de bad boys worden, toch?’ Hij loopt dan zo met me het water in en als hij er tot kniehoog in staat dreigt hij me los te laten, als ik niet gauw zeg dat ik hen leuk vind. ‘Abe, hou op!’ gil ik, ‘jullie zijn echt de allerállerleukste jongens die ik óoit heb leren kennen.’
Grinnikend draagt Abe me weer het water uit, ook wel snappend dat-ie gefuckt wordt, maar we mogen elkaar inmiddels wel, hij voelt het ook, waarna we samen terug lopen naar het vuur. Daar gaat hij weer tussen de anderen zitten geinen, maar ik ga er een meter of twintig vandaan op m’n rug wat liggen mijmeren en vooral genieten van de heldere sterrennacht.
Ik val al bijna in slaap als er iemand naast me komt liggen, Chuck. Hij gaat me op zijn zij liggen bekijken en als ik dan op een gegeven moment vraag wat er is, blijft hij eerst stil en dan, op een toon die ik niet van hem ken, zachtjes, om het echt tussen ons te houden: ‘ik wil je wat bekennen.’ Ik draai mijn hoofd naar hem toe en kijk hem vragend aan. Dan gaat Chuck ook op zijn rug liggen en naar de sterren kijkend steekt hij van wal: ‘de allereerste dag al toen jouw mum Elle een maand of drie terug bij ons kwam werken vonden we haar alle drie anders dan iedereen die we kenden… Ze is zó zichzelf, dat ze bijna meteen een heel andere sfeer in ons huis bracht, alsof ze in ons huis thuis hoorde. Alles wat ze aanraakte werd licht en vrolijk.’ Ik kijk Chuck even aan en knik, ik herken dat, typisch mum.
‘Wij zagen hoe dad weer helemaal opbloeide toen hij wat met haar kreeg. Onze moeder was weggegaan omdat hij altijd maar weer flikflooide met andere vrouwen en hoewel hij natuurlijk best wist dat het aan hem lag, was hij daar toch heel verdrietig om en beloofde beterschap. Maar het lukte hem niet mum weer terug te krijgen, dus toen Elle kwam…’
Even zijn we stil, dan zeg ik: ‘weet je dat ik dit dus pas wist toen Abe en jij me dat vertelden.’ Chuck knikt: ‘ja, dat zagen we, was wel heftig voor je, hè? Maar weet je Sam, al lang daarvoor wou ik graag contact met je. Toen jouw moeder Elle in ons leven kwam ben ik je met heel andere ogen gaan bekijken en ben ik je echt leuk gaan vinden. Jij hebt iets wat ik ook bij haar zie, jij bent zó jezelf.’
Dit is het liefste wat ik in tijden heb gehoord, ik draai me op mijn zij en geef Chuck een kusje op zijn wang. Dit begint wel serieus op een echte stiefbroer te lijken. Maar hij is blijkbaar nog niet klaar: en weet je Sammy,‘ misschien is het best wel lastig om arm te zijn en in zo’n trailercamp te wonen, maar rijk zijn is ook niet alles hoor. Half Texas heeft opvattingen over hoe wij ons moeten gedragen en dad ’n mum hebben vanaf onze geboorte bij ons erin gepompt dat wij de eer van de familie hoog moeten houden. Het lijkt hier soms net Engeland, waar adel alleen met adel mocht trouwen. Nou, hier trouwt dus invloedrijk-en-veel-poen met invloedrijk-en-nóg-meer-poen en vooral daarom is het tof dat jouw mum en jij in ons leven zijn gekomen.’
Please, let me in
Ik laat dat op me inwerken, en vraag dan: ‘maar dat “rijk doet ‘t met rijk” dan, vindt Nicolas dat nu ineens niet meer belangrijk?’ Chuck haalt zijn schouders op: weet ik niet, zo te zien niet nu Elle bij hem is, whatever, voor mij dóet het er in ieder geval niet meer toe.’ En dan draait hij zich op zijn zij en krijg ik op zijn beurt een kusje van hem, wat toch al gauw iets meer wordt als onze tongen erbij komen. Even laat ik het toe maar dan spring ik op, ik ren naar huis, ik weet me hier nog geen raad mee.
Lullig om Chuck zo achter te laten maar hij redt zich wel, wat al snel blijkt want hij rent me achterna en net als op de heenweg gooit hij me weer over zijn schouder. Dit keer laat ik me slap hangen en houd ik me helemaal stil, ik ben behoorlijk in de war door al dit gedoe en laat het maar gebeuren. Pas bij mijn huisje zet hij me weer op de grond en als ik naar binnen ga en voor zijn neus de deur wil sluiten gaat zijn voet er weer tussen, waarna hij de deur open duwt, alsnog binnenkomt en rustig op mijn bank gaat zitten.
Daar klopt hij naast zich op de zitting en zegt: ‘sorry Sam, ik heb er te lang over gedaan voordat ik de moed had je dit te vertellen, nou laat ik je niet meer glippen. Please, let me in.’ Ik ga naast hem zitten, boos en blij tegelijk, boos dat hij zich zo opdringt en blij dat hij zoveel moeite voor me doet. Op een halve meter afstand ga ik naast hem zitten en draai me dan naar hem toe: ‘klinkt mooi allemaal, Chuck, maar ik moet niks meer hebben van jongens die mij zogenaamd voor zichzelf willen hebben en ondertussen maar een beetje blijven rondneuken en iedere kut palen die zich voor ze opent.’
Daar is dat grinnikje weer: ‘weet ik toch Sammy, ik heb dat filmpje dat je van Nate’s dick maakte ook gezien hoor. Geloof me, ik neuk al maanden níemand meer, sinds ik jou leuk vind hebben andere grieten afgedaan.’ Dat zal wel, echt niet dus, serieus? Ik word helemaal gek van deze jongen. Ik sta op en doe twee glazen wijn in, er moet even wat alcohol in mijn bloed komen om dit te bevatten.
Als ik weer naast hem zit, we geproost hebben en in stilte ons glas leegdrinken wil ik het na een tijdje toch echt weten: ‘echt geen andere grieten Chuck? Please, don’t fool me!’ Als antwoord geeft hij me het liefste kusje ever, vol op mijn lippen en alsof ik totaal geen eigen wil meer heb doe ik niet veel later mijn lippen vaneen en komt hij bij me binnen. En niet alleen daar, langs alle kanten komt hij bij me binnen, met zijn mind maar het zijn ook zijn ogen en zijn handen die bij me binnendringen.
Ineens wil ik hem overal voelen, ik spring op en trek mijn bloesje, shorts en slipje uit, waarna Chuck mijn voorbeeld volgt. Al vaker heb ik hem wel wat sneaky bekeken als hij hier thuis of op het strand in zwembroek rondliep, maar nu zie ik hem helemáal. En hij is mooi, echt een lekker ding, met alles precies zoals het moet zijn, goed gespierd maar niet teveel, lekker lang, platte buik met ‘n wasbordje, een rechtop staande pik die me absoluut bevalt. Maar vooral zijn het die slaapkamer-blauwe ogen en dat warrige blonde haar waar ik ineens snoeihard voor val.
Ik ga op de bank liggen en doe precies wat ik die cheer-bimbo’s verwijt, ik spreid mijn benen voor hem. Waarna Chuck precies doet wat ik van hem verwacht, hij zet zijn eikel voor mijn poes die er al helemaal klaar voor is en schuift zich dan langzaam naar binnen. Ieder plekje binnenin me maakt hij wakker, tot hij helemaal in me zit en ik voel hoe onze botjes daar beneden elkaar raken. Dan komt hij op me liggen, me helemaal bedekkend terwijl hij zijn pik diep in me stil houdt. Genietend liggen we zo lijf aan lijf, onze gezichten naar elkaar gewend, kusjes gevend, beetje bij beetje ontdekkend hoe het is om samen te zijn. Iets wat we allebei al vele keren met anderen deden, maar nog nooit met elkaar. Een samenzijn dat er voor ons niet in leek te zitten maar wat er nu toch van gekomen is.
We voelen van elkaar aan dat we dit allebei lang willen laten duren, alleen maar heel close bij elkaar zijn terwijl onze lichamen wennen aan elkaar. Dan voel ik hoe Chuck zijn pik een paar millimeter uit me trekt, voor mijn gevoel precies op het juiste moment, en met een even kleine beweging van mijn bekken ga ik hem achterna. Dan komt hij omhoog en leunend op zijn armen kijkt hij me aan: ‘jij bent zó mooi, Sam. Hoe kan het dat je al die jaren al om me heen bent en dat ik je nooit echt zag.’ Als antwoord til ik mijn hoofd op en bied mijn lippen aan voor een zoen. Die krijg ik ook, maar dan trekt Chuck zich nog verder terug uit me, tot ik voel dat hij nog hooguit voor een centimeter in me zit. Gespannen wacht ik af wat er gaat gebeuren, en dat is eerst niet veel want hij bouwt de spanning op, maar dan ineens beukt hij zich hárd in me…, en nog een keer…, en nog een keer…
Hij beneemt me de adem, iedere keer als hij me hard en volledig opvult. Ik voel dat hij me op deze manier bezegelt, tot de zijne maakt, vanaf nu ben ik van hem. En tot mijn eigen niet eens zo grote verbazing wíl ik dat ook, vanaf nu ben ik van hem en hij krijgt me helemaal, met alles wat ik in me heb. Maar hij is óok van mij, ik wil hem volledig hebben. Dus spreid ik mijn benen zo ver mogelijk, vouw ze dan om zijn heupen en maak me op deze manier zo open mogelijk voor hem. Tegelijk sla ik mijn armen om zijn nek en houdt hem zó stevig vast dat hij me nooit meer kan ontsnappen. En dan neukt hij me, hij neukt me lang, hard en intens, hij paalt me door en door, met alle aandacht die hij in zich heeft terwijl hij me continu aankijkt. Hij neukt me tot ik uit elkaar spat en me tijden later als nieuw onder hem terugvind…
X. Zara
Heerlijk Zara. Echt een klassiek top verhaal.
Wow!
top verhaal !!!!