Op zaterdag morgen was Harrie van Vree, de werkuitvoerder, om 8 uur bij ons en liepen we samen naar de vier panden op de Demer. Ik had kopieën van de huurovereenkomsten bij me en zei: laten we maar bij het einde beginnen. Dit was het appartement boven de Odido winkel. We belden aan bij de achteringang van de winkel en kregen een vrouw aan de intercom. Ik zei: we zijn van Vermeer vastgoed en komen de brandmelders van nieuwe batterijen voorzien. We werden doorgelaten tot boven aan de trap waar Harry zijn identificatie moest laten zien, waarna we binnengelaten werden. Harrie ging aan de gang met de brandmelders terwijl ik de huurovereenkomsten uit mijn tas haalde. Ik stelde me voor aan de vrouw en vroeg haar naam. Ze zei: mijn naam is Sanne Verbunt. Ik vroeg: ben je hier op bezoek? Ze zei: nee, ik woon hier.
Ik zocht haar naam uit de huurovereenkomsten en zei: jij hoort 3 appartementen verder te wonen. Ik vroeg wie er nog meer woonde en ze noemde de namen op van haar drie medebewoners. Alle vier waren ze verhuisd naar dit appartement. Ze vertelde me dat dit in opdracht gebeurd was van het bedrijf dat het andere pand ging renoveren. Ze zei: wacht, ik heb de brief nog. We zitten hier inmiddels bijna een jaar. Ze zocht op haar kamer naar de papieren en kwam terug met een brief van de firma van Vliet constructie. Het leek een officiele brief en dus belde ik Els. Ik vroeg haar of ze hiervan op de hoogte was. Ze zei: onmogelijk, alle renovaties worden gedaan door eigen personeel. Ik had alle huurcontracten voor me liggen en zag de naam Eric van Vliet. Ik zei: volgens mij hebben we hier met fraude te doen, kan jij even komen naar het appartement boven de Odido winkel. Ze zei: geef me een kwartier.
Ze arriveerde binnen 10 minuten en werd binnengelaten. We gingen door de papieren en Els zei: dit is iets wat me niet echt bevalt. Ze zei tegen Sanne: jullie zullen over een kleine maand tot twee maanden terug moeten verhuizen. Wij regelen dat een verhuisbedrijf dit voor jullie komt doen. Het appartement waar jullie woonden wordt compleet gerenoveerd, nieuwe badkamer, nieuwe keuken. Jullie mogen vooraf jullie eigen mening geven over de indeling voor zover we dit kunnen aanpassen. Jullie gaan dit doen in samenspraak met Hans de Jonge, dat is deze man hier. Sanne vroeg: en de huur? Ik zei: die blijft gelijk aan wat jullie nu betalen. Intussen waren de andere drie vrouwen ook aanwezig en herhaalden we het verhaal. Ook Harrie was intussen terug en zei: dit is een van de schoonste studentenhuizen die ik in lange tijd gezien heb. Ik ben trots op jullie.
Dat bracht een brede glimlach bij alle vier de vrouwen. Ik zei: ik neem deze week nog contact met jullie op zodat we eventuele wensen kunnen bespreken. We vertrokken en ik zei: Els, loop maar mee naar de achterkant van de Vodafone winkel. Daar aangekomen belden we aan en kregen we een man aan de intercom. Ik zei: we komen de brandmelders en de brandblusser controleren. We werden binnengelaten en zagen direct dat er veel gedaan was in het appartement. De woonkamer was verbouwd in twee slaapkamers. Ik vroeg wie de bewoners waren hij noemde vijf namen op waaronder die van Eric van Vliet. De andere vier hadden geen huurcontract. Ik vroeg hoeveel huur ze betaalden. Een van hen zei: 800 euro per maand. Ik vroeg: en aan wie betalen jullie dat: een andere jongen zei: aan de hoofdhuurder, Eric van Vliet. Els zei: jullie zullen moeten vertrekken. Jullie wonen hier illegaal.
De eerste jongen zei: maar we hebben twee maanden borg moeten betalen. Ik vroeg: waar is je huurovereenkomst? Hij zei: mondelinge afspraken. Harrie kwam terug en zei: geen brandmelders in deze kamers. Onbewoonbaar verklaard. Els zei: ik ben de eigenaar van dit pand en ben bereid jullie een oplossing te bieden. Jullie gaan voor het einde van de maand elders in Eindhoven in een van mijn studentenhuizen komen te wonen. De verhuiskosten betaal ik. Ik vroeg: en wie wonen er boven? De jongen zei: nog twee studenten en Eric van Vliet. Ik zei: Harrie, ga eens boven kijken. Hij deed dat en zag dat er een ruimte groter gemaakt was omdat er geen deur meer in zat. Hij klopte bij de andere twee deuren aan en werd daar door nog twee studenten begroet. Hij zei: ook jullie moeten even naar beneden om te praten met de eigenaar.
Ze kregen hetzelfde verhaal te horen als de eerste twee. Ook deze twee studenten woonden illegaal. Harrie zag dat de trap naar de derde verdieping afgesloten was met een deur en hangslot. Hij riep Els erbij en die zei: breek het maar open, ik wil zien wat daar gebeurt. Kijk eens naar die grote waterkringen in het plafond. Harrie brak het slot open en liep de trap op. De wietgeur kwam hem tegemoet. Eenmaal boven zag hij een kleine 150 wietplanten. Hij riep: Els kom eens kijken. Els liep naar boven, pakte haar telefoon en belde de politie. Een rechercheur in burgerkleding was binnen tien minuten aanwezig. Ik vroeg: waar is Eric? De jongen zei: met een tas vol spullen gaan winkelen. Hij zal waarschijnlijk binnen een half uur terug zijn. We bleven in een van de benedenkamers wachten tot we iemand binnen zagen komen. Ik vroeg: ben jij Eric van Vliet? Hij zei: wie wil dat weten?
De rechercheur stapte naar buiten en zei: de politie van Eindhoven. Hij probeerde terug naar beneden te vluchten maar Harrie was hem voor. Hij kon geen kant meer op. Hij werd in de boeien geslagen. Zijn zakken werden geleegd en daaruit kwam dik 1500 euro contant geld en een sleutelbos. We namen de sleutelbos en vonden de sleutel die op het hangslot paste. Hij kreeg zijn rechten voorgelezen voor de wietplantage. Ik zei: ik heb hier nog een document, vervalst waarin de firma van Vliet constructie opdracht gegeven heeft om de originele bewoners te laten verhuizen. We openden zijn kamer en zagen dat hij in een dragende muur een deuropening had laten maken. Zijn kamer stond vol luxe apparatuur. In een kast stond een hotelkluis. Aan zijn sleutelbos zat een sleutel voor de kluis waarin nog eens dik 24000 euro gevonden werd.
Harrie vroeg: waar is de verbouwvergunning voor wat er op de eerste verdieping gebeurd is. Hij beweerde geen vergunning nodig te hebben omdat het om een interieurverbouwing ging. Ik keek Harrie aan en die zei: dit heeft hij niet zelf gedaan, daarvoor is hij te dom. Ik zei tegen de rechercheur: laten we zijn ouders maar even bellen. Die stonden garant voor hem ten tijde van de huurovereenkomst. Op zijn telefoon stond het nummer van zijn ouders en ik belde hen. Ik kreeg zijn vader aan de lijn en zei: je spreekt met de beheerder van de kamer die je zoon gehuurd heeft. Ik vertelde hem wat er gebeurd was en hij zei: godverdomme, dit is weer zo’n streek van hem, ik trek mijn handen ervan af. Ik zei: helaas kan dit niet. Jullie hebben garant gestaan voor zijn huur en dus zijn jullie verantwoordelijk voor de schade. Ik zei: en die is niet gering. Hij heeft een deel van een dragende muur laten weghalen.
Eric gilde op de achtergrond: Bram en Pieter verzekerden mij dat dit geen kwaad kon. Ik ging door: hij heeft een complete verdieping verbouwd. Door zijn wietplantage zijn er delen van het plafond die moeten worden vervangen. Dan komen er verder de verhuiskosten van de originele bewoners om die straks terug te verhuizen, de verhuiskosten van de bewoners die er nu illegaal wonen, de 6500 euro die hij als borg heeft gevraagd aan deze jongens. Ik denk dat je van geluk mag spreken als dit met 50000 euro goed te maken is. Ik gaf de telefoon aan de rechercheur en die zei: daar bovenop wordt alles wat hij aan spullen in “zijn kamer” heeft staan in beslag genomen. Een student kan deze spullen niet veroorloven. Het geld, bijna 26500 euro wordt ook in beslag genomen als zijnde drugsgeld.
De vader zei: neem hem ook maar in beslag en vertel hem maar dat hij NOOIT, maar dan ook NOOIT meer hoeft aan te komen voor geld en dat hij uit ons testament geschrapt wordt. Dit is de zoveelste keer dat hij ons belazerd heeft. De rechercheur gaf de telefoon aan Eric en toen zijn vader zijn stem hoorde zei hij hetzelfde wat hij tegen de rechercheur gezegd had. Eric liet zijn tranen de vrije loop gaan en smeekte dat hij niet de enige was maar dat Bram en Pieter er ook bij in zaten. Zijn vader zei: dan zijn die twee nu ook op staande voet ontslagen. Terwijl Harry en ik het laatste appartement bezochten en daar de huurovereenkomsten controleerden was Els volop bezig voor de vier studenten ander onderkomen te vinden. Ik sprak de drie meiden aan die in het laatste appartement woonden en controleerde de verhuur overeenkomst.
Een van de drie meiden had een gezicht vol puistjes. Ik keek haar aan en zei: jij bent Roos? Ze knikte en vroeg waarom ik haar aankeek. Ik zei: ik probeer je voor te stellen met een gaaf gezicht. Ze keek me aan en zei: die puisten hebben me al een paar promoties gekost en er is niets of niemand die er iets aan kan doen. Ik vroeg: wat heb je er allemaal voor gedaan? Ze zei: zalf, pillen, mijn gezicht drie keer per dag wassen met speciale zeep, niets helpt. Ik vroeg: en dat wassen, met warm water? Ze zei: het is me aangeraden met zo heet mogelijk water. Ik keek haar aan en zei: wil je dat ik je help om dit te verbeteren? Ze keek me aan en vroeg: hoe kan jij dit nu weten? Ik zei: ik durf er 100 euro om te verwedden dat je over een week heel anders denkt. Ze zei: dat is vlug verdient. Ik zei: maar als ik gelijk heb kost het jou een krat met 12 literse flessen abdijbier.
Ze keek me aan en pakte mijn hand en zei: je hebt een deal. Ik zei: maar dan doe je in die week precies wat ik je vertel ok? Ze vroeg: moet ik verder nog wat doen? Ik zei: ja, om zeven uur naar de Vestedatoren komen en mij bellen op dit nummer, dan kom ik je ophalen en gaan we naar het appartement van mijn verloofde en mezelf. Hier heb je 20 euro. Voor je naar ons toe komt eerst even naar de albert heijn en 4 zakken ijsblokjes halen en meebrengen.
Ik vroeg de vrouwen daarna mee te komen naar het appartement waar de andere vier meiden woonden. Eenmaal daar vertelde ik wat ik wilde doen met de appartementen. De meiden van het laatste appartement vroegen of ze later naar het appartement waar nu de vier meiden konden verhuizen en ik zei dat dit geen probleem zou zijn maar dat we eerst het appartement naast hun zouden moeten opknappen. Ik sprak Els hierover aan en die zei: jij bent de beheerder, zeg maar wat je wil doen. Ik vroeg: kan ik twee appartementen tegelijk doen, dat van Hanny en het appartement wat nu leeg komt? Ze zei: dat kan, maar waarom? Ik zei dan kunnen deze vier meiden straks overhuizen en nog twee extra meiden erbij nemen. Ik wil in dat pand 2 keer 6 kamers maken zodat ook de bovenste verdieping gebruikt wordt. Ze zei: slimme zet. Overleg met Harry wat je wil doen zodat hij de bouwvergunningen kan regelen.
Ik liep met Harry naar het appartement wat leeg zou komen en liet zien wat ik wilde doen. Hij zei: dat gaat een week of zes in beslag nemen. We liepen van daar naar het appartement van Annet en ook daar liet ik zien wat ik wilde doen. Hij zei: een week of vijf om dat voor elkaar te krijgen. Ik zei: en voor de andere twee appartementen wil ik hetzelfde doen. Hij zei: dat gaat je flink in de buidel grijpen. Ik zei: als dat gedaan is hebben we 16 verhuurde kamers en het appartement van Annet in plaats van de 11 die we nu hebben. Dat alleen maakt het de moeite waard. Alle deuren vervangen door stalen deuren met degelijk sluitwerk en zoals je nu zelf gezien hebt in de kamers van de meiden, alles is pico bello bijgehouden en dus wil ik voor de nieuwe huurders alleen nog maar vrouwen. Els keek mij aan en zei: verstandig, heel verstandig.
Ik zei de huidige bewoners blijven, buiten de normale huurverhoging, hetzelfde betalen als wat ze nu doen, de nieuwe betalen 700 per maand. De kosten van de verbouw worden zo vanaf de eerste dag deels gecompenseerd. Els sprak de vier illegale bewoners aan en zei: ik heb vier kamers verdeeld over Eindhoven gevonden. Jullie huur gaat 200 euro omlaag, maar… die 200 euro heb je mogelijk nodig voor transport kosten. Jullie zitten verdeeld over Woensel en Stratum. Morgen komt er een bus om jullie te helpen verhuizen. Het sjouwwerk is aan jullie en maandag komen jullie bij ons jullie nieuwe huurovereenkomsten tekenen. Iedereen was blij met deze situatie en Harry zei: ik ga straks beginnen met de verbouw tekeningen te maken en laat je die maandag zien. Ik zei: prima. Hebben jullie nog vragen?
Zet die op papier met eventuele wensen zodat ik die maandag door kan nemen met Harry. Hier hebben jullie mijn email adres, stuur je vragen en suggesties maar naar me toe, dan laat ik jullie weten wat wel en wat niet mogelijk is. Ik keek Els aan en zei: Roos, en ik wees naar haar, komt vanavond om te beginnen met de behandeling voor haar puistjes. Els zei: doe maar, je hebt Anneke ook zo goed geholpen. Kan jij mij nu even naar het ziekenhuis rijden? Ze keek Harry aan en zei: kan jij dat doen, ik heb geen auto bij. Harry zei: geen enkel probleem. In de auto sprak hij me aan en zei: ik denk dat als dit klaar is, de huurders in de rij zullen staan om te mogen huren.
Ik zei: dat is goed, dan kunnen wij, samen met de huidige verhuurders die beslissingen maken. In het ziekenhuis aangekomen liep ik direct naar de kamer waar Lonneke lag. Ze zat rechtop in bed en was geconcentreerd bezig om de drie basisakkoorden te leren op haar gitaar. Haar moeder zat bij haar en moest af en toe corrigeren. Ik vroeg: hoe gaat het? Ze zei: het begint te komen. Ik liep naar haar toe en gaf haar een tongzoen, net als haar moeder Carola bij wie ik mijn handen onder haar t-shirt stak en even over haar tepels wreef. Lonneke zag dit en zette de gitaar naast haar bed en trok haar hemd omhoog en zei: je hebt mijn moeder gedaan, dan kom nu maar hier en kus deze ook maar even.
Ik liep terug naar Lonneke en zoog even aan beide tepeltjes. Ze nam mijn hand en bracht die naar haar kruis onder het laken. Ze had geen slipje aan, maar een luier die ze open gedaan had. Ik streelde zacht over haar clitje en ze zuchtte: zo lekker. Carola keek mij aan en zei: en ik dan? Ik zei: jij krijgt morgen je beurt. Ze keek me gelukkig aan en zei: ik kan niet wachten. Ik pakte de gitaar op en luisterde even naar het geluid en zei: even opnieuw tunen want de nylon snaren zijn wat gerekt. Lonneke vroeg: hoe doe je dat en ik liet haar zien hoe ik het deed, op geluid. Ze keek me aan en zei: hoe weet je dat dit goed is? Ik zei: ervaring. Ik liet twee snaren ontspannen en zei: nu jij.
Ze keek me aan en zei: ik weet niet hoe. Ik zei: typisch vrouwen, alles doen zonder de handleiding te lezen. Ik pakte het boekje erbij over de voorversterker en het tuning apparaat. Ze las de handleiding door en begon met het tunen van de snaren. Vier van de zes waren perfect getuned ze deed de andere twee en zei: dat is handig. Ik zei: daarom heb ik je deze gitaar gegeven. Ze liet zien dat ze al flink geoefend had en ik zei: ga zo door meisje. Maar nu moet ik gaan, want ik heb nog een drukke dag. Morgen kom ik terug. Ik keek Carola aan en zei: morgen ga ik met jou mee naar jullie huis en kan jij even gaan douchen en nieuwe kleren ophalen. Lonneke zei: en gaan jullie dan ook nog even neuken?
Ik keek haar boos aan en zei: zo praat je niet tegen je moeder en ja, wij gaan even lekker met elkaar bezig, maar dat gaat jou niets aan. Ik gaf Carola een lange tongzoen en Lonneke keek mij aan en zei: en ik dan? Ik gaf haar nog een korte zoen en liep naar de hoofdingang waar ik Meesje belde en haar vroeg me op te komen halen. Ze zei: ik kom eraan. Een kwartier later stond ze voor de deur en reden we terug naar huis.