Louise deel 1

Een gewone maandagmorgen

Het lijkt een gewone maandagmorgen. Niet anders dan anders. De wekker trilt op haar nachtkastje. Louise (28) rolt zich uit haar lakens, haar donkere haar zwaar om haar gezicht, haar huid nog warm van de nacht. Ze strekt haar bijna oneindige benen onder de koele luchtstroom van het open raam. In die eerste minuten van de dag, nog voor ze haar koffie zet of haar laptop opent, weet ze al: haar Caribische lichaam hunkert.

Het hunkert. Naar liefde. Naar ontlading. Als ze dat gevoel negeert, zal ze later in de dag met gevaarlijk zachte blik naar één van die mannen in pak kijken — en dan weet ze hoe het eindigen zal. Dan wordt ze afgewerkt in een afgesloten toilet of, erger nog, gebogen over de rand van haar bureau met haar rokje omhoog. Dat weet ze. Daarom disciplineert ze zichzelf met een vast ochtendritueel.

Ze schuift een kussen onder haar heupen, legt haar telefoon binnen handbereik voor de timer. Haar hand glijdt tussen haar dijen, langzaam, alsof ze zichzelf eerst moet overtuigen. Dan sneller, doelgerichter. Ze stelt zich niet zomaar een man voor, maar het hele kantoor: de spanning van een meeting, de hand van een van haar collega’s toevallig op haar rug, het moment dat hij haar blik vangt en ze beiden weten wat er zou kunnen gebeuren als ze zich laten gaan.

Ze kreunt kort, schor, drukt haar lippen tegen haar arm om het te dempen. Haar buik spant, haar clit staat strak. En dan, nauwelijks drie minuten later gaat er een diepe, bevrijdende trilling door haar hele lijf. Ze kan het loslaten. Ze zal niet bij het eerste toiletbezoek op kantoor smachten naar een beurt. Glimlachend staat ze op. Deze dag is veiliggesteld. Het beest in haar is getemd. Voorlopig.

Pas ná dit ritueel zet ze koffie en maakt ze een stevig ontbijt: havermout met noten, een zachtgekookt eitje, een glas water. Het contrast fascineert haar altijd — net klaargekomen, net een wilde, en nu zo’n keurige, voedzame start. Met haar naakte billen en natte kutje gaat ze op de barkruk zitten en zeker 2 van de 5 werkdagen ontbijt ze niet alleen maar masturbijt ze. Ontbijt ze met rechts, masturbeert ze met links. Genoeg filmpjes die haar opwinden.

Na het douchen kiest ze haar outfit. Vandaag een zwarte kokerrok die hoog in haar taille sluit, een zijdeblouse die net genoeg licht vangt om haar huid te laten gloeien, hakken die haar nog imposanter maken dan haar eigen lengte al doet. Ze weet dat ze in de vergaderzaal een presentatie moet doen waar niemand omheen kan.

En toch… in de spiegel vangt ze haar eigen blik. Achter dat zakelijke pantser ligt de herinnering aan haar natte vingers van daarnet. Het geheim dat alleen zij kent: dat ze haar dag begonnen is door zichzelf tot overgave te dwingen. Zelfs haar vriend weet niet waarom zij masturbeert. Omdat zij anders de hele dag er naar verlangt om in een stiekem steegje bespoten te worden of op haar bureau door een collega alsof zij het rapport is dat gelezen en gecorrigeerd moet worden.

Nog even mediteert ze, staat ze stil bij de dag die komt. Ze leest een Haiku die ze ooit op een post-it op een scriptie plakte.

Hoge hakken tikken,
onder zijde sluimert vuur—
macht met nat geheim.

Ze voelt hoe het zijden slipje haar billen en haar clitoris strelen. Ze weet nog hoe ze bij het verdedigen van haar eindscriptie hoge hakken droeg dat contrasteerde bij haar korte, misschien wel te korte rokje glimlachte ze. En ditzelfde zijden slipje. Ze was vergeten te masturberen bedacht ze toen ze op de fiets voelde dat ze nat werd, haar schaamlippen door het zadel werden geprikkeld. Veel kan ze zich niet herinneren van het gesprek, het kan niet lang geduurd hebben. Ze hadden iets meer dan een half uur en in dat halve uur was ze met haar rug tegen de muur genomen.

Of de 9,5 de waardering was voor haar scriptie, voor haar aandeel in het seksuele spel of het gemiddelde voor beide is ze nooit te weten gekomen. Het was een minor die ze afsloot bij een andere opleiding, elders in het land, en dus kwam ze deze docent nooit meer tegen. Jammer eigenlijk, sinds die dag was ze zelf ook begonnen met het verstrekken van cijfers. Voor de kwaliteit van de seks, voor de kleding, de uitstraling, voor het verrassingselement, voor de geur en voor de hoeveelheid zaad. Hij stond nog altijd in haar favorietenlijstje.

Had ze nu genoeg gemasturbeerd? Over 20 minuten zou ze op haar werk verschijnen en die laatste herinnering…. In de auto was er altijd nog een escape. Een korte beurt van Tarzan tijdens het rijden was genoeg om die laatste spanning te ontladen voordat ze de parkeergarage binnenreed. Tarzan werd opgeborgen in het dashboardkastje, het slipje rechtgetrokken. De werkdag kon beginnen.