Dit verhaal speelt kort na ‘de Rondleiding’ die Roos gehad heeft. Een paar weken voor haar bruiloft hebben de vriendinnen van Roos voor haar op een herfstachtige vrijdagavond een vrijgezellenfeest georganiseerd. Alleen voor meiden. En een geile wolf.
Daniëlle heeft de oude Schaapskooi achter op het land van haar ouders speciaal voor de gelegenheid ingericht. De meiden hebben drank en hapjes meegenomen en met elkaar hebben ze een avonturenspel bedacht dat die avond gespeeld gaat worden. Roos heeft geen idee wat haar op haar vrijgezellenavond te wachten staat en de geheimzinnigheid die de meiden al weken voor die avond hebben doet haar vermoeden dat haar niet veel goeds te wachten staat die avond. Als de avond van het feest is aangebroken haalt Daniëlle Roos van huis op en neemt haar mee naar de schemerige Schaapskooi.
Als Roos daar binnenkomt ziet zij de vriendinnen die haar daar verwelkomen, hartelijk kussend en omarmend. Roos kijkt om zich heen ziet een oude tafel, een mandje, een matras die provisorisch op strobalen ligt en over de leuning van een krakkemikkige stoel hangt een rode jurk, een opvallend wit opoe korset, een ieniemine hagelwit slipje en witte sokjes. Even gaat het door haar heen dat de kussen van haar vriendinnen als Judas-kussen voelen. Zij voelt dat er iets gebeuren gaat dat over haar grenzen gaat en dat ze eigenlijk niet weigeren kan. En heel heel stiekem misschien ook wel niet weigeren wíl.
“Vanavond is het de laatste keer dat je nog in sprookjes mag geloven, Roos. Als je bent getrouwd bestaan er geen sprookjes meer. Behalve het huwelijk zelf natuurlijk, dat is een groot sprookje, toch, meiden? Instemmende geluiden volgen. Gegiechel. “Dus vanavond is het jóuw sprookjesavond. En daarvoor ga jij voor deze avond aankleden als Roodkapje.” “Rooskapje, dus” roept Sara. “Of als je stouter bent dan je zegt dat je bent, Roodkutje.” hoort ze Tiny fluisteren. “Want wij geloven nog wél in sprookjes, Roos. En jij gaat ze ons vertellen…” kirt Yenthe.
“Roodkapje, ben ik vanavond Roodkapje?” vraagt Roos verbaasd, quasi verontwaardigd. “Jazeker. Jij gaat vanavond met je mandje door het donkere bos wandelen. Je gaat op bezoek bij oma en in jouw mandje neem jij allemaal cadeautjes voor haar mee. En niet alleen voor haar. Maar voordat het zover is moet jij je eerst aankleden als Roodkapje, Roos.” En voor ze het weet beginnen haar vriendinnen aan haar te frunniken en haar uit te kleden. Ze maken de knoopjes van haar blouse los en ze voelt hoe haar spijkerbroek en haar slipje in een beweging omlaag getrokken worden. “Zoooo, strakke broek, Roos… En een strak kutje, dat zal Hugo mooi vinden….” Roos is trots op haar kutje. Een paar dagen nadat zij de rondleiding had gekregen had zij haar kutje geschoren en zich met haar vingers stevig verwend. En ze had daarbij niet alleen aan Hugo gedacht. Helemaal niet aan Hugo gedacht. Nu voelde zij hoe de beweging van de meiden de wind langs haar schaamlippen liet gaan. Het wond haar op. “Ja mooi hè” antwoordde ze, voorproefje voor de bruiloft.”
Als haar blouse en bh uit zijn staat ze poedelnaakt in de Schaapskooi en moet ze eerst het ieniemienie slipje aan, dat nauwelijks haar kutje kan verbergen. Dan krijgt ze het korset, een T-shirt en het rode jurkje aan, dat zo kort is, dat het nauwelijks haar benen en billen bedekt. Daniëlle streelt haar billen “lekker fris straks, Roodkapje. Zorg er maar voor dat je het zelf warm houdt.” Ja, ja, denkt Roos, wat staat me te wachten.
Ze krijgt een mandje aan haar armen en ze heeft eerlijk gezegd geen idee wat er in haar mandje zit. Ondertussen is een van de vriendinnen omgekleed tot grootmoeder, zij wordt op het matras gelegd met een kussen in de rug en een warme deken over haar heen. Dan is het tijd om te gaan en de vriendinnen lopen uiteraard samen met Roodkapje door het bos. Onderweg moet ze allerlei opdrachten uitvoeren. “Waar is de Wolf eigenlijk?” vraagt Roodkapje, die er niet helemaal gerust op is dat ze er vanavond nog contrôle op houdt. “Nou Roodkapje, dat zul je wel zien” zegt Daniëlle. “Ja, de Wolf kom je vast nog wel tegen” giechelen de meiden.
Matthijs, de broer van Daniëlle, wilde maar al te graag de wolf zijn. Een paar jaar geleden had hij een paar maanden verkering met Roos gehad. Best een spontaan meisje, vond hij, ze hadden een paar keer gekust, hij had zelfs een paar keer tussen haar borsten gespoten, haar gevingerd en zij had hem een paar keer afgetrokken. En bij een schoolfeest had ze terwijl ze al met Hugo ging hem gepijpt en hij had later die avond bij haar thuis in het schuurtje tussen haar billen gespoten toen hij haar vingerde. Want ja, een keurig meisje van de Biblebelt bewaart met breed scala van mogelijkheden haar kuisheid. De Wolf had naar deze avond uitgezien en bedacht dat hij een goede en misschien wel ultieme kans op meer had. Hij ging, zo had hij die middag nog tegen Daniëlle gezegd voor ‘een schot in de doos van Roos.’ Daniëlle had er om gelachen, “van mij mag je, maar ik geef je geen kans.”
Tijdens de wandeling neemt Daniëlle leiding. “Nou, daar gaat ons lief Roodkapje, op weg naar haar grootmoeder. In haar mandje heeft ze allerlei lekkernijen, cadeaus en misschien ook wel een paar geheime verrassingen…” (gegiechel van de meiden). Ze lopen een stukje het bos uit, het dorp in en daar, op de brink staat op een bankje een smoezelige rugtas met een eerste opdracht. Roodkapje maakt de rugzak open en vindt er een envelop in. Die maakt ze open en leest de opdracht. “Lief Roodkapje, hier op de Brink moet jij een liedje zingen. Wees gerust, je hoeft het niet alleen te zingen. Alle meiden zingen als een koor met je mee. Je zingt het Tietenlied. Maar toch is er iets wat jij alleen doet. Want het is wel jóuw feestje. Dus jij bent de enige die het topless zingt. Groetjes van de Wolf.”
“Hier, op de Brink?” vraagt Roos. “Ja” zegt Angie die haar phone al in de hand heeft, “hier. En als je hier je borsten niet durft te laten zien, dat kan, maar dan moet je ons hier vertellen waarom jouw Hugo die borsten van jou zo lekker vindt.” Roos kijkt de meiden aan, laat een onderaardse grom hoor en bijt ze giftig “stelletje sletten”, toe. Ze kijkt om zich heen, ziet niemand, doet haar jurk wat omlaag en met naakte borsten zingt ze samen met haar vriendinnen het Tietenlied. Als het lied klaar is applaudiseren de meiden. Roos wil haar borsten al weer bedekken maar Tiny houdt haar tegen en geeft haar een shotje.
“Goed gedaan meid, maar we zijn nog niet klaar.” Eerst moet ze nog “Wolf, wolf waar ben je?” roepen -maar die laat zich hier niet zien. Wel één van de jongens uit het dorp, die met een fatbike langsreed en stil was blijven staan “hé Roos, goed gezongen hoor. En lekkere tieten heb je, meid”. Als het bijna klaar is pakt Roodkapje iets uit haar mandje en pakt het uit. Een oud zwart bijbeltje. Er ligt een briefje en als ze dat briefje er uithaalt leest ze: “Roodkapje zoek Hooglied 4 vers 5 eens op.” Dan leest ze “Uw borsten zijn als twee kalfjes, tweelingen van een gazelle, die tussen de lelies weiden.” “Ohhhh” zegt Angie, “wij mochten thuis altijd de kalfjes aaien, en ook de kinderen die op bezoek kwamen mochten dat doen.” en voor Roos het in de gaten heeft streelt Angie haar borsten, kijkt in haar ogen en knijpt in een van haar tepels…
“Oei Roos…, ik snap wel dat Hugo die lekker vindt.” En als de andere meiden zich verdringen om haar borsten te voelen geeft ze zich er aan over en voelt ze zich een beetje gloeien. En nat worden. Als laatste komt de jongen van de fatbike en zuigt haar tepels. “Strelen he, zeiden we” plaagt Tiny, “of zuigt hij strelend lekker, Roodkapje? Kijk eens hoe ze geniet…Je hebt maar een klein stringetje aan he, stoutert.” Ze kreunt. De fatbiker weet van geen ophouden, tot Angie vindt dat het genoeg is.
“Nu mag je je jurk wel weer ophijsen, lieverd.” zegt ze als de fatbiker weer wegloopt. Roodkapje doet haar jurk weer omhoog, loopt weer verder met de meiden en als ze in het bos zijn ziet ze iets donkers bewegen. Ze schrikt en gilt. “Eeekk, een wolf.” De wolf springt achter een boom vandaan zo het donkere bospad op. Met een verbogen stemmetje zegt hij “Zo, Roodkapje, waar ga jij naar toe?” Iedereen lacht om Matthijs’ stem, Roodkapje verstijft en zegt niets. Daniëlle slaat Roodkapje op de billen, “Toe dan, kut, je moet wel antwoord geven.”
“Ik…ik…ik ga naar mijn grootmoeder toe.” “Zo zo… Ga jij zo laat op de avond nog op pad, meisje, in dit pikante jurkje? Naar je grootje? Geloof je het zelf. Zo’n jurkje is meer voor geile oudere mannen. Val je soms op oudere mannen, Roodkapje?” Niemand die het ziet maar Roodkapje wordt vuurrood. Tanya ziet wel dat Roodkapje wat ongemakkelijk van haar ene op haar andere voet begint te wiebelen en knijpt Roodkapje in haar billen…
”Heb jij stoute dingen gedaan, die je ons moet vertellen, Roodkapje” grijnst de Wolf, “heb jij stiekem iets gedaan met een oudere man. Toe dan, dat willen wij wel horen, schatje. Vertel het maar…” Roodkapje schrikt, ze denkt terug aan de rondleiding waar ze zich ongeremd heeft laten gaan. Zich naaien liet, alsof ze pas toen voor het eerst wist wat het betekende om geil te zijn. Ze wordt vuurrood en het wordt muisstil. “Ohhhh, het is echt zo…” fluistert Tanya. “Hugo, je komt te laat… Roodkapje is al genomen.” Daniëlle pakt het over “Daarom ben je zo stil. Slet die je bent. Weet Hugo dat wel?” Roos is normaal niet op haar mond gevallen maar nu valt ze compleet stil. Wat haar alleen maar verdachter maakt.
Na een halve minuut verbreekt de wolf de stilte….“Als je dit niet wilt vertellen, Roodkapje en dat snap ik best, dan moet je wel iets doen en mij je slipje geven. En dan zal ik dat hoogstpersoonlijk bij je uittrekken.” De meiden kirren, “Nou Roos wij willen liever een smeuïg verhaal.” Roodkapje voelt dat het in haar slipje al behoorlijk smeuïg is geworden, maar hierover hoeft ze niet na te denken. No way, dat ze hier iets over die middag gaat vertellen. Ze zet haar mandje neer en wil haar slipje al uittrekken, maar de wolf is haar voor. Ze voelt dat de Wolf niet met zijn pootjes, maar met mensenhanden haar billen streelt. En twee vingers tussen haar schaamlippen laat glijden…
“Zooooo, Roodkapje, ga je altijd zo nat naar je grootmoeder? Ik geloof dat jij een groot geheim bewaart, en dat je spleetje er goeie herinneringen aan heeft. Maar hier zal ik zuinig op zijn, Roodkapje, en het goed bewaren…” zegt hij terwijl hij het ieniemienie slipje uittrekt en er mee rondzwaait. “Oh Roos” zegt Tanya, “Stout meisje…een oudere man waar je ons niets over wilt vertellen?” Dan zegt de Wolf: “Nee, daar mag je nu niet meer naar vragen, ze heeft de opdracht uitgevoerd, ik heb haar slipje in mijn hand. Maar…ze is wel héél nat, Tanya. Hoe zou dat nou toch komen, denk je?” Hij kijkt Roodkapje aan “Als je lief bent krijg je het misschien nog terug van me” en heel even slaat hij met het slipje op haar naakte billen. “Je slipje. En mijn vingers.”
Als Roodkapje vervolgens in haar mandje grabbelt komt er een pakje condooms uit. “Oh Roos…. Weet je wel hoe dat werkt?…” vraagt Suze. Danielle is er rap bij “Kom, Roodkapje, laat Suze maar eens zien dat jij heel goed weet hoe dat moet. Zeg Wolf, jij bent op dit moment de enige op wie Roodkapje kan oefenen hoe ze bij iemand een condoom om moet doen…Je moet toch weten hoe dat werkt als je er bij Hugo eentje om doet. En wij zullen voor hem kijken of jij voor dat examen bent geslaagd. Dan kunnen wij hem dat vertellen.”
En voor ze het weet zit Roodkapje op haar knieën voor de stijve van ‘de Wolf’ om bij hem een condoom om te doen. De meiden zien dat Roodkapje behoorlijk aan het prutsen is, “zou zo toch nog maagd zijn” “nee joh, die doet het zonder, ze is aan de pil.”. En iedereen ziet dat de paal van Matthijs ondertussen strak gespannen staat, zijn eikel is donkerpaars en glimmend. Het gefriemel windt hem behoorlijk op en net als iedereen denkt dat het Roos gaat lukken spuit hij een volle lading zaad tegen haar wang en lippen aan.
Roodkapje gilt en kijkt beteuterd terwijl het zaad langs haar neus op haar lippen drupt. De meiden vinden het hilarisch, zeker als Roodkapje het zaad met haar tong aflikt. “Een profi in het likken, toe maar, maar met het condoom moet je nog even oefenen schat, als je nu nog geen kindje van Hugo wil.” roept Suze die Roodkapje een tweede shotje geeft. En een tweede condoom. “Huh, zegt Roodkapje, nog met een natte wang. “Ja vind je dan dat je het al kunt dan? Je mag nog een keer oefenen. Of wil je pijpen? Dan heb je geen condoom nodig.” “Pijpen, pijpen” roepen de meiden, maar Roodkapje probeert het een tweede keer en dan lukt het haar wel om het condoom goed om -en af- te doen.
De groep loopt verder, doet nog een aantal beladen opdrachten tot ze in de buurt van de schaapskooi de Wolf weer tegenkomen, die een arm om Roodkapje heen legt…”Ben jij nou écht zo’n braaf meisje, Roodkapje, vertel eens welke stoute dingen heb jij met de bruidegom gedaan… Heb jij wel eens met hem in het bos gevreeën…Of heeft ie je wel eens vastgebonden aan de spijlen van je bed? Of geblinddoekt? Je hoeft het ons natuurlijk niet te vertellen hoor, maar dan gaan we wel wat beter onderzoeken hoe jij op wolvenpootjes reageert.” De Wolf is iets te gretig, wacht haar antwoord niet af, en zij voelt al hoe hij haar billen streelt. Geen wolvenvingers maar ze voelt al weer de vingers van Matthijs, vlak bij haar kutje.
Roodkapje heeft nog steeds geen idee wie de knul is in dit wolvenpakje. “Je hoeft het niet meer te vertellen hoor…ik weet het al” en ze voelt dat zijn vingers weer langs haar schaamlippen naar binnen glijden. Ze kreunt. “Ohh, Roodkapje, Roodkapje” zegt Danielle, “je hebt veel geheimen. Maar niet voor de Wolf, geloof ik.” Dan krijgt ze weer een shotje, en pakt ze een het pakje met een dildo uit haar mandje… “Wat gij jij bij grootmoeder doen, Roodkapje” zegt de Wolf, “dit heb je daar toch helemaal niet nodig” en duwt een vinger zacht tegen haar anus voordat hij weer wegloopt.
Tenslotte komen de meiden bij het huisje van Grootmoeder aan en als Roodkapje daar aankomt ziet ze Grootmoeder aan tafel zitten en de Wolf in bed liggen. “Wat heb jij voor je grootmoeder meegenomen meisje?” vraagt grootmoeder. “Oh wat zie ik nou, Roodkapje” en grootmoeder tilt Roodkapje’s rokje op. “Had jij geen slipje aan in het bos, is mijn Roodkapje een beetje stout geweest? Grootmoeder is ook jong geweest, lieverd, maar vertel eens, wat is er in het bos gebeurd dan meisje…”
“Moet ik nu niet, grootmoeder wat hebt u grote oren, zeggen?” vraagt Roodkapje. “Zeker, meisje. Braaf gezegd. Weet je waarom ik die heb? Dat is om beter jouw vunzige bosverhalen te kunnen horen, schatje. Je billen zijn vast koud geworden, ga jij je maar even opwarmen in mijn bedje, dan krijg je straks ook wat lekkers. Als grootmoeder haar richting het matras duwt ziet ze dat de Wolf daar in bed ligt. Roodkapje aarzelt even. “Kom maar, je hoeft niet bang te zijn voor de Wolf. Dat hoor je toch ook op het nieuws meisje…
De Wolf is niet gevaarlijk voor mensen. Ga maar lekker bij hem liggen.” Roodkapje kijkt nog even beteutert en langzaam schuift ze onder het dekbed naast de Wolf. Dan voelt ze dat de Wolf half naakt is en haar hand glijdt over zijn buik. Ze gilt, “Wolfje, wat heb je een grote….” “Piemel, Roodkapje?” kreunt de Wolf. “Dan mag je ons nu laten zien hoe jij de bruidegom pijpt, schatje” schatert grootmoeder. “en als je dat niet wilt dan blijf jij samen met de Wolf hier in het huisje en luister ik graag buiten met mijn grote oren naar jullie….gesprekjes.”
“Jullie nasty girls…” fluistert Roodkapje. “Wij, nasty?” zegt Angie, “jij was al nat bij de tweede opdracht, doos. Wat ga je doen, pijpen of neuken?” Roos’ vingers verkennen het geslacht van Matthijs, die strak staat. Voor haar. Wat een duivels dilemma. Ze zou het liefste kiezen voor de veiligste optie, namelijk om de Wolf te pijpen maar niet met 7 vriendinnen er om heen… “Ik ga hem niet pijpen, waar jullie bij staan te joelen, zeg…” en dan gillen de meiden … “ze gaat ‘m neuken…” Dan zeggen Angie en Suze: “maar eerst strippen, tot je naakt bent, dat is je laatste opdracht.” Sensueel en een tikje onhandig trekt Roodkapje haar kleding uit tot ze helemaal naakt is en met het korset een rondedansje maakt. Dan gaat ze opnieuw bij de wolf in bed liggen. Naakt.
Als alle meiden naar buiten zijn trekt Matthijs zijn wolvenpakje helemaal uit…en ziet Roos dat het Matthijs is. “Ik had het kunnen weten….” Matthijs lacht “beter laat dan nooit” en duwt Roodkapje met haar gezicht in de kussens, die haar billen iets te spontaan omhoog duwt. Ze sopt, ze kreunt en ze laat zich maar al te graag vanavond door de Wolf naaien. “Als je heel stil bent, kunnen we wel twee keer denk je niet?” fluistert hij maar Roos komt al heel snel klaar. “Doe je dat bij Hugo ook, zo snel komen?” En dan is Roodkapje los, ze geeft zich na de shotjes makkelijk over aan Matthijs, aan haar eigen geile lichaam en ongeremd en zonder scrupules laat ze zich een uur lang naaien. De vriendinnen krijgen buiten alles mee en zijn zelf drijfnat van alles wat ze horen en de laatste tien minuten stiekem zien.
Grootmoeder neemt nog een keer het woord… “Soms is dat zo. Bij grootmoeder in huis gebeuren nu eenmaal dingen, die thuis niet mogen, zoals langer opblijven, later naar bed gaan, lekkere hapjes, of stiekem stoute dingen doen. Maar dat blijven grootmoeder’s geheimen. Dus ook wat hier gebeurde blijft geheim.”
Want zoals het hoort bij een vrijgezellenparty blijft alles ‘onder ons’ en niets van wat in de Schaapskooi is gebeurd is ooit openlijk benoemd. Er is op de huwelijksdag zeker op gezinspeeld in sketches, maar ‘officieel’ was het een heel gewone vrijgezellenparty. En zo leerde Roodkapje dat je niet altijd bang hoeft te zijn voor de wolf. Dat hij aaibaar is. En neukbaar. Net als zij. “Klaargemaakt voor het huwelijk” zoals Matthijs Roos dubbelzinnig appte om haar te bedanken.