Nooit meer alleen
Introductie: Na een jaar van verlies en stilte ontmoeten twee mensen elkaar onverwacht tijdens een cursus. Beiden dragen hetzelfde verdriet, beiden zoeken naar een reden om weer te voelen. Wat begint als een toevallige ontmoeting …
romantiek
Het landschapsbureau 3
“Dus, Robin,” begint ze, haar blik uitdagend. “Hoe vond je je eerste week tot nu toe?” Robin glimlacht en schraapt zijn keel, nog altijd wat onwennig rond haar. “Goed, heel goed eigenlijk. Veel nieuwe indrukken… …
Witte Kerstmis 7/7
MEES Holy Christ, wat een gekkenhuis was dat. De ‘Rent-a-Santa’ van m’n tante stuurde me naar een mbo-school en natuurlijk wilden al die tienermeiden bij de Kerstman op schoot komen. Nou, je zou het eerder …
Witte Kerstmis 6/7
STIJN EN SASKIA Het is op het station in Maastricht een behoorlijke drukte. De trein heeft vertraging, en juist op deze zondagavond reizen er veel mensen terug naar Sittard, Roermond en nog verder. Maastricht is …
Witte Kerstmis 5/7
BRECHTJE EN MATTIJS Verdorie, ik had gehoopt dat m’n Kevertje het net tot m’n vaders garage zou halen, maar ik was amper Groningen uit of de motor begon al te haperen. En daar sta ik …
Witte Kerstmis 4/7
LUNA EN DANIËL Gisteravond kreeg ik het bericht dat mijn tweelingzusje Luna een ernstig skiongeluk had en in een ziekenhuis in Kitzbühel ligt. Een vrouw waar ze mee samenwerkt of zoiets belde me. Sinds een …
Witte Kerstmis 3/7
GEORGE EN MARIEKE George ‘Nou George, het is hier boven Spanje nog slechter dan de weerdienst voorspelde, de kist bokt flink vandaag’ zegt mijn collega Arla, die deze reis de gezagvoerder is. ‘Kan je het …
Witte Kerstmis 2/7
ELKE EN AYANI Sinds een jaar of vier rijd ik wekelijks deze route, twee dagen heen en twee dagen terug, met daarna een lekker lang weekend. Noem het maar een lijndienst, nieuwe auto’s ophalen bij …
Witte Kerstmis 1/7
Lieve lezer, om wat lichtpuntjes te krijgen in de donkere dagen voor Kerstmis heb ik een zevental romantische Kerstverhalen geschreven. Ze zijn zelfstandig te lezen en gaan steeds over twee andere hoofdpersonen. Ik hoop dat …
Sinds een dag of Twee…. – 22
Vederlicht, onwennig en nerveus beroerden hun lippen elkaar. Het was alsof de wereld even stil stond. Seconden lang, zaten ze aan elkaar vast geklonken. In hun eigen wereld. Voorzichtig gingen ze weer uit elkaar. Hun …