Miguel had altijd een talent gehad om me het gevoel te geven dat ik bijzonder was, in plaats van iemand die toevallig op de verkeerde plek terechtkwam. Het was alsof hij een geheime kaart van mijn ziel had, waarop hij precies wist waar hij moest tikken om iets te laten oplichten.
Ik was erop gebrand hem gelijk te geven.
Ik knikte ja op alles wat hij vroeg, al waren zijn initiatieven zeldzaam, als vallende sterren.
Toen hij vroeg of ik met hem naar de sauna wilde, bleef ik even met open mond zitten. Had hij dat echt gezegd?
‘Maar wel naar de naaktsauna,’ voegde hij eraan toe.
Ik was ooit één keer eerder geweest, en had het toen niet bijzonder gevonden. Maar Miguel had het vermogen om mijn gedachten langzaam te herschrijven, alsof hij met potlood over mijn mening heen kraste tot er alleen nog zijn versie overbleef. Dus zei ik ja.
Sauna of geen sauna, naakt of niet, als hij er maar was.
Maar dat is een ander verhaal. Misschien iets voor deel vijf.
Laten we teruggaan naar dit deel, want uiteindelijk ben je hier om een liefdesverhaal te lezen. Of een seksverhaal, afhankelijk van waar je de nadruk legt.
We hadden afgesproken in een van de portiek appartementen die tijdelijk aan klanten werden verhuurd. Een alternatieve oplossing dan de hoteldate die hij niet had bevestigd en ik best boos om was geworden. Maar ach ja mijn boosheid kon niet lang duren en daarom deed ik alsof. Om tien uur zouden we er allebei zijn. Twee uur hadden we, voor hem misschien genoeg, maar geen enkele klok kon mijn verlangens meten terwijl we van elkaar genoten.
Ik wist al dat Miguel een dominante man was. En dat beviel me. Hij vroeg of ik een stopwoord wilde bedenken. Hij had het met me gehad over vastgebonden worden, een idee dat tegelijk spannend en vreemd vertrouwd voelde. Natuurlijk wilde ik dat.
Ik koos het meest onnozele, onaantrekkelijke woord dat ik kon bedenken: marshmallow.
Zacht, kleurloos, en toch een beetje gevaarlijk in zijn zoetheid.
Een woord dat nooit iets zou stoppen, maar misschien wel iets zou laten smelten.
Ik arriveerde tien minuten eerder. Het appartement rook naar iets neutraals. De meubels stonden er als figuranten: bekend, maar niet vertrouwd. Buiten hoorde je de stad ademhalen, maar binnen was het stil en de tien minuten leken tien jaar.
Uit het raam zag ik hem aankomen. Zijn bewegingen waren herkenbaar. Ik rende naar beneden, zo stil mogelijk. De buren mochten niets merken. Toen ik de hal bereikte, zag ik dat hij al aanbelde. Zijn hand bleef even rusten op de bel, een fractie te lang. Een kleine aarzeling, bijna verlegen. Dat onhandige, dat tikje nerveuze, het was genoeg om me te laten smelten.
Ik deed de portiekdeur open en hij volgde me naar de eerste verdieping, waar ons schaduwverblijf was. Ik draaide de deur op slot.
Hij wachtte niet. Zijn armen sloten zich om me heen en zijn mond vond de mijne.
Alles wat ik hem had willen verwijten, verdween. Zonder woorden legde hij mijn lava stil.
Aan zijn ogen zag ik dat hij opgewonden was, dat hij de ondeugendheid binnen de context van dit minderwaardige appartement sterk voelde. Het gaf me natuurlijk een voorpret dat ik hem zover had gekregen om elkaar hier te ontmoeten.
Hij draaide me om en begon mijn nek te kussen. Ik voelde zijn adem en rook zijn heerlijke parfum. Wat heb ik een zwak voor zijn lichaamsgeur, gemengd met dat parfum!
Hij stak zijn hand onder mijn jurk (ja, Miguel waardeerde lingerie en jurken) en daarna in mijn slipje. Ik voelde zijn vingers in mijn kut, die sterk op hem reageerden. Hoewel ik geen luide geluiden wilde maken, kon ik mijn genot niet de mond snoeren. Ik kreunde, hijgde, voelde de kamer dansen op het ritme van zijn vingers.
Opeens draaide hij me om en vroeg: ‘Wat was je stopwoord ook alweer?’ Hij glimlachte, en ik zag de wildheid op zijn gezicht. Hij leidde me naar de bank en zei dat ik op mijn handen en knieën moest zitten. Ik gehoorzaamde. Hij kwam voor me staan en deed zijn riem los, schoof zijn broek en onderbroek omlaag en toverde zijn hard geworden lul. Ik moest hem pijpen. Ik gehoorzaamde en nam zijn lul in de mond. Ik mocht hem niet aanraken. Hij stootte in mijn mond, diep in mijn keel en voordat hij klaarkwam, trok hij zich van me af. Hij wilde nog meer controle, nog meer macht.
Hij kwam achter me staan en gaf me een pets op mijn billen. Er ontsnapte een zachte gil uit mijn mond. Toen kwam er nog een, en nog een. Ik voelde mijn billen rood worden. Ik wilde gillen, luid keunen, maar dat mocht niet van hem. Ik moest stil blijven en zijn mannelijkheid en dominantie voelen. Daar genoot ik enorm van. Ik bewoog met mijn heupen en nam dat blijkbaar als een teken. Met zijn handen trok hij mijn billen naar zich toe en ramde zijn lul in me. Ik snakte naar adem. Drie, vier, vijf keer achter elkaar. Het kon niet meer schelen of de buren me zouden horen. Ik schreeuwde het uit van genot.
‘Je bent wel erg luid,’ zei hij met veel pret in zijn ogen.
Mijn god, ik herkende mezelf niet meer. Het leek wel of alle poriën van mijn huid naar zijn naam schreeuwden.
Later keek ik in de spiegel, zag de vage afdruk van zijn hand op mijn billen en glimlachte zacht, alsof het leven zelf even had stilgestaan om ons geheim te bewaren.