Gepakt op het werk laatste deel.

Ze hoorde zijn kreet… En voor ze het zelf in de gaten had voelde ze een warme pijn in op haar wang, gevolgd door een paar harde klappen in haar gezicht. Van schrik liet ze de pik los. De man jankte en joekelde van de pijn. Van een gevoel van triomf van haar kant was echter geen sprake. Ze voelde haar wangen gloeien en zag bloeddruppels op de tafel lopen. Ze wist even niet wiens bloeddruppels het waren, die van hem of die van haar. Al snel besefte ze dat het zij was die bloedde, haar neus en haar lip. Gelukkig was hij opgehouden haar te slaan. Eigenlijk kon ze zichzelf wel vervloeken. Wat had ze gedacht toen ze haar tanden in hem gezet had. Had ze nou echt gedacht dat ze op die manier van hem afkwam. De man kwam weer dreigend op haar af. Zijn pik was verworden tot een slap worstje en ondanks dat haar situatie nu wel heel dreigend was, moest ze er diep in zichzelf wel om lachen. Ze zorgde er wel voor dat hij er niets van zag. Ze hoorde hoe hij de kamer uitliep en ze wist eigenlijk wel dat dat niets goeds voor haar kon betekenen. Ze kon hem niet zien maar ze hoopte en bad dat hij misschien gewoon weg zou gaan en het hierbij zou laten. Inderdaad tegen beter weten in. Hij kwam terug, ze hoorde het aan de woeste stappen die hij maakte. Het duurde niet lang of ze voelde het nylon koord weer over haar kon heen gaan, over haar kut, haar rug, overal waar hij haar kon raken. Bij elke slag bewogen haar tieten in hetzelfde ritme maar iets uit fase. Ze wist niet meer hoe ze met de pijn om moest gaan. Steeds verder zakte ze weg, haar bewustzijn begon ze te verliezen. Ze voelde nog hoe hij haar losmaakte, haar met een woeste kreet omdraaide en hoe hij de klemmen van haar tepels trok. De pijn die dat met zich meebracht bracht haar weer even heel snel in het hier en nu maar lang duurde dat echter niet. Met vernietigende kracht begon hij ook haar borsten en de voorkant van haar lijf te slaan. Hij leek wel losgeslagen. Zijn pik groeide echter weer, het wond hem op om haar zo machteloos te zien, om haar pijn toe te brengen. Zij merkte er al lang niets meer van, ze was te ver weg om nog te lijden. Hij duwde zijn pik in haar mond en neukte haar diep, verzetten kon ze zich niet meer. Hij verkrachtte haar keel zoals hij nog nooit bij iemand had gedaan maar ze verdiende het. Hij voelde hoe zijn pik zwelde bij het neuken van die hulpeloze vrouw. Zijn pik wilde klaarkomen, maar hij wilde zijn zaad niet in haar keel spuiten. Hij spoot zijn zaad met kracht over haar haren, haar gezicht en haar gestriemde lichaam. Terwijl zijn pik het laatste restje zaad spoot verdween even de bloeddorst uit zijn lijf en zijn ogen. Hij keek naar het besmeurde, gebruikte en gekwetste meisje en hij genoot van het beeld. Hij bekeek haar zorgvuldig zoals een kunstenaar zijn kunstwerk bekijkt. Het beeld was nog niet af vond hij. Ze was nog niet genoeg getekend door hem. Haar kut en haar kont stonden nog steeds wijd open. Hij liep wat rond door het gebouw en vond in haar kamer de dingen die hij zocht. In haar kut duwde hij haar pennenhouder. De waterproof stift die hij vond gebruikte hij om vreemde figuren op haar lijf te teken, tribal figuren, symbolen die hij ooit eens in een boek had gezien en die hij ongelooflijk geil vond. Haar kont versierde hij met een gele tennisbal die hij voor de lol betekende met een gele smiley. Hij keek nog eens neer op zijn werk. Het mooie trotse meisje was veranderd in een karikatuur van wat ze ooit was. Hij keek op haar neer en hij zag dat het goed was. Ze was nu zijn schepping. Zijn taak was beeindigd. Hij kuste haar op haar mond en proefde nog vaag de smaak van haar bloed dat inmiddels gestold was op haar lippen. Hij maakte nog snel wat fotos en vertrok toen met de noorderzon. Het meisje bleef bewusteloos achter… Epiloog: De verwarring en boosheid onder de ploeg die haar vond was groot. Het meisje was in leven maar daar was dan ook alles mee gezegd. De verontwaardiging werd nog groter toen een bekende krant de volgende dag een serie fotos ontdekte tussen de post waar de dader de complete verkrachting had vast gelegd. Uiteindelijk was dit het begin van een serie verkrachtingen die steeds geweldadiger werd en steeds uitgebreider van aard. De kranten noemden hem al snel: “de Kunstenaar “?. Vrouwen werd afgeraden zich nog alleen ergens te bevinden. In korte tijd vielen er meer slachtoffers. Politie en justitie kon de dader maar niet vinden tot recent er in een verlaten pakhuis een man werd gevonden. Hij was gruwelijk verminkt. Zijn pik was afgesneden en die werd in zijn mond gevonden. Zijn ballen waren omwikkelde met zwart afplakband en waren blauw paars van kleur. Op zijn naakte lijf stonden allerlei tribal figuren getekend. Zijn lichaam was getekend door talloze harde slagen, hij had een gebroken neus, een bloedlip. Op zijn voorhoofd stond in een sierlijk handschrift geschreven: de Kunstenaar. Na deze lugubere ontdekking hielden de verkrachtingen op. De dader van de moord is nooit gevonden. De politie heeft ook niet zo hard gezocht. Alom werd er van uitgegaan dat de man zijn verdiende loon had gekregen door de hand van een van zijn slachtoffers. Ergens ver weg kijkt een moeder in de wieg van haar babydochtertje. Ze kijkt verbaasd als het meisje lacht. In haar hand heeft ze een krantenartikel. Het artikel over de dood van “De Kunstenaar “?. Ze kijkt dromerig in de krant en fluistert tegen haar dochtertje: nooit zul je weten hoe je bent verwekt… en nooit zul je weten hoe zijn bloed het mijne weer heeft schoongewassen. Ze pakt het mooie meisje vast en knuffelt haar dochter. “