Gin, mijn Geisha (deel 3)

Het beest ontwaakt! Gin heeft echter geen aandacht voor mijn reactie, maar is reeds begonnen zichzelf te ontkleden, wat ik goedkeurend gadesla. Het is echter geen striptease die ze opvoert, maar eerder een functionele ontkleding, zoals mensen dit doen, die voornemens zijn naar bed te gaan. Als ze naakt voor me staat, gebaart ze mij te gaan staan, waarna haar handen mijn hemd los knopen en deze uit trekken. Mijn broek en boxershort volgen direct daarna en ook mijn schoenen en sokken moeten eraan geloven, dus binnen een paar minuten zijn we beiden naakt. Gin geeft me een duwtje, zodat ik terug val in de bank, waarna ze mijn handen vast pakt en me dusdanig op de bank positioneert dat ik op het randje van de zitting kom te zitten. Hierna legt Gin mijn handen achter mijn rug en kijkt me strak aan. Ze herhaalt de zin, die ze eerder heeft uitgesproken vergeef me voor wat ik ga doen , waarna ze de zin vermoedelijk herhaalt in haar moerstaal, doch ik herken geen woord van hetgeen ze in het Japans prevelt, maar hoor wel dat het dezelfde zin is, die ze als ware het een mantra, enkele malen herhaalt. Plots, uit het niets, terwijl ze me strak aankijkt, landt er een handje kletsend op mijn wang. Verschrokken is de blik die ik haar toe werp, doch stoicijns herhaalt ze de klap in mijn gezicht, maar nu met haar andere hand, op mijn andere wang. De volgende klap zie ik aankomen, dus deze vang ik op, door mijn hand achter mijn rug uit te halen, maar met haar andere hand heb ik geen rekening gehouden, dus deze landt alsnog hard op mijn andere wang. Waar slaat dit op? vraag ik als ik haar beide handen stevig beet neem, zodat ze haar onzinnige actie dient te staken, maar een antwoord ontvang ik niet, integendeel Gin blijft me strak aankijken en probeert haar handen los te rukken. Omdat ik haar geen zeer wil doen, laat ik haar handen los, maar dit blijkt een betreurenswaardige actie te zijn, want Gin slaat me direct in mijn gezicht, waardoor ik geirriteerd raak en zelfs boos begin te worden. Handen op je rug sneert Gin, maar ik reageer geirriteerd met waar slaat dit op? Gin herhaalt de opdracht, maar nu bijna harder handen op je rug , waarbij haar ogen vuur lijken te spuwen, dus ietwat terughoudend leg ik mijn handen op de zitting van de bank. Ze is echter niet voor een kleintje te vangen, dus ze bukt naar mijn linkerhand, en legt deze provocatief achter me op de bank, waarna ze hetzelfde doet met mijn rechterhand. Als een winnaar staat ze voor me, kijkt me indringend aan en doet net alsof ze me wederom een tik wil verkopen, dus ik laat me achterover op de bank vallen, om haar schijnbeweging te ontduiken. Een minachtig lachje valt mij ten deel, als ik me weer opdruk van de rugleuning en terugkeer in de positie waarin ik zat. Ik zit echter nog niet goed en wel of haar handen kletsen een spervuur op mijn gezicht, die het meeste wegheeft van een diepgewortelde afkeer van alles wat ik vertegenwoordig. Slechts enkele klappen treffen doel, want mijn handen nemen de hare stevig beet, waarna ik haar over mijn knie trek en ik haar eigenlijk een paar flinke tikken op haar prachtige achterwerk wil verkopen, doch zodra ik het kontje zie, realiseer ik me dat dit eeuwig zonde zou zijn van de schoonheid. Ondanks haar netelige positie probeert Gin me te slaan, dus ik neem haar handen achter haar rug beet, waarna ik onder haar benen uit kruip en naast de, op de bank liggende kleine Japanse schoonheid, ga staan. Neuk me bitst Gin me toe of durf je dit ook niet . Aan haar hals trek ik haar bruut overeind, waarna ik haar op haar rug tegen de zitting van de bank druk. Haar benen openen zich, maar als ik me ertussen begeef spreken haar handen een andere taal, want wederom ontvang ik een klap in mijn gezicht. Als ik haar handen onschadelijk heb gemaakt, door haar onderarmen stevig beet te nemen en deze boven haar hoofd in de bank te drukken, blijkt Gin ontvankelijk te zijn, want ze vouwt haar benen om mijn middel en drukt met haar hakken in mijn billen, om aan te geven dat ze me echt in zich wil voelen. Mijn paal vind de ingang van haar grotje als vanzelf, dus de hoogte van mijn adrenalinepijl zorgt ervoor dat ik ineens de volle lengte haar doosje indruk. Als ik zacht begin te stoten, bega ik de fout dat ik mezelf wil verlustigen aan haar borstjes, want hierbij laat ik haar onderarmen bij los. Direct knallen haar handen in mijn gezicht, dus mijn irritatie en adrenaline bepalen de rest van het verloop van deze agressieve vrijpartij, die Gin welhaast in tweeën lijkt te splitsen, want mijn bekken ramt erop los, om zodoende mijn paal de juiste wrijving, in haar sijpelende pruim te laten ervaren. Gin ontvangt elke stoot met een klein piepje, maar enig genot laat ze niet blijken, als ik haar grof neem alsof ze mijn bezit is. De drank, mijn genot, de nauwheid van haar poesje en de mijn adrenaline die door mijn lijf jaagt, zorgen ervoor dat mijn orgasme snel nadert. Ik knik haar armen bij elkaar en druk met een hand haar beide onderarmen in de bank, terwijl ik mijn paal uit de soppende spleet haal, waarna ik met mijn volle gewicht bovenop haar ga zitten en mezelf aftrek in het prachtige smoeltje. Haar mond opent zich vanzelf, dus het kost geen moeite mijn zaad tussen haar lippen te mikken, wat ik dan ook zwaar snuivend en krampend doe. Direct daarna daalt mijn adrenaline, neemt mijn geilheid af en maakt mijn irritatie plaats voor schaamte en schuldgevoel, waar ik onmogelijk uiting aan kan geven, omdat zij het opgewekt en uitgedaagd heeft, dus ik stap van haar af en plof aan de andere kant in de bank, waarna ik mijn hoofd in mijn handen leg, om maar even niets te hoeven zien. Het is echter Gin die direct tegen me aan komt zitten en sorry zegt. Enige reactie van mijn kant blijft uit, want mijn schaamte zit diep, omdat ik weet dat ik bruut tekeer ben gegaan, waarbij ik me probeer te realiseren wat een en ander tot gevolg heeft. Haar strelende hand over mijn rug is echter curieus, dus ik speel de film in mijn hoofd af en kom tot de conclusie dat ze vooraf te kennen heeft gegeven dat ik haar diende te vergeven voor hetgeen ze van plan was te gaan doen. Ze heeft mijn reactie simpelweg uitgelokt, of in scene gezet, is mijn conclusie, dus ik haal mijn gezicht uit mijn handen, kijk haar aan en vraag waarom? Gin staat op, komt voor me staan en tilt mijn kin omhoog, zodat onze ogen elkaar vinden, waarna ze zegt het beest diende te ontwaken . Zodat jij het kunt temmen? vraag ik. Ze grijnst breeduit, begrijpt dat ik haar opzet eindelijk doorzie. Ze drukt een kusje op mijn voorhoofd, streelt de wangen die ze rood heeft geslagen, waarna ze een glas sake vol schenkt en deze mij overhandigt. Ik ben zo dadelijk terug zegt Gin, waarna ik nogmaals een kus op mijn voorhoofd krijg en ze vertrekt richting de hal, waarna ze vermoedelijk haar slaapkamer in loopt. Verward zit ik in de kamer te nippen van de sake. Aangezien Gin al meer dan tien minuten nergens te bekennen is, besluit ik dat naakt op de bank zitten erg vreemd is, dus ik trek mijn broek en shirt aan, waarna ik met de fles sake en mijn glas plaats neem op de veranda, om de ondergaande zon, achter de bergen te zien verdwijnen: het blijft een prachtig plaatje! Er gaat zeker een uur voorbij, waarna ik toch ernstig begin te twijfelen aan haar woorden, aangezien ik vrijwel zeker weet dat ze gezegd heeft tot zo dadelijk . De lege fles sake dient echter vervangen te worden door een volle, zegt mijn dronken verstand, dus ik loop met het lege glaswerk naar binnen om een nieuwe fles te halen, als ik verrast word door haar aanwezigheid in de woonkamer. Ze staat naakt, op haar ultra hoge hakken na, geleund tegen de eetkamertafel. Waar was je? vraag ik sta je hier al lang? , maar een reactie blijft uit. Als ik op haar af stap pakt ze me direct beet en begint me te kussen, waarbij haar vaardige handen mijn hemd van mijn lijf rukken en ze mijn broek gedurende de tongzoen opent. Haar hand vind mijn slappe leuter, maar deze springt al snel vrolijk overeind, door de knedende en rukkende hand. Als mijn paal strak vooruit staat en ik mijn broek van mijn voeten heb getrapt, volgt er echter een tafereel dat ik herken, want Gin eindigt de zoen en verkoopt me met haar vlakke hand een tik in mijn gezicht. Verbaasd, maar vooral verdwaasd kijk ik haar glazig aan, want in mijn dronkenschap vind ik haar actie, in eerste instantie best grappig. Gin herhaalt de tik in mijn gezicht echter, die ik vanwege de drank in mijn hoofd niet weet te ontwijken of op te vangen, dus de hand land hard op mijn wang. Ze neemt me bij mijn haar, trekt mijn gezicht richting het hare en fluistert neuk me, maar doe het hard , waarna ze zich omdraait en zich voorover op de tafel laat vallen. Het bloedmooie kontje staat uitnodigend omhoog, dus het roze kutje lacht me toe, als ik mijn eikel tegen de ingang ervan plaats. Traag begin ik in en uit te bewegen, doch Gin schijnt het niet te behagen, want ze kruipt van mijn pik weg, draait zich om op tafel en geeft me nog een oorveeg. De klappen missen echter hun uitwerking, want mijn gelaat voelt door de drank sowieso ietwat doods aan, doch de hand die naar mijn ballen grijpt brengt me terug op aarde ?®n zorgt ervoor dat ik meteen bij de les ben, want de kracht waarmee ze mijn ballen fijn knijpt, doet het duizelen voor mijn hoofd. Mijn adrenalinepijl stijgt, als ik haar hand van mijn ballen ruk, waarna ik haar voorover op tafel werp en haar een fikse tik op haar prachtige achterwerkje geef, wat zij beantwoord met een goedkeurend kirretje. Haar reactie schiet bij mij in het verkeerde keelgat, dus ik neem me voor, zodra ik mijn pik weer in haar druk, om haar doosje ervan langs te geven. Met mijn handen diep in haar bilvlees houd ik het Japanse schoonheidje op haar plek, als ik met een waas voor mijn ogen in en uit haar doosje begin te raggen. Hard en meedogenloos zijn mijn stoten, maar ik hoor en zie niets, want het lijkt alsof mijn zintuigen zijn uitgeschakeld en al mijn bloed zich gefocust heeft op haar inmiddels rood gekleurde kontje, waar ik mijn pik onder door ram, om zodoende de vochtige en warme pruim daaronder te teisteren met mijn genotspaal. Achteraf herinner ik me vaagjes dat ik mijn hand in Gins nek leg, om haar stevig in deze positie op tafel gedrukt te houden, als mijn zaadlozing een regenboog van kleuren voor mijn ogen tovert, waarna ik haar strakke poesje vol klets met mijn witte room. De volgende herinnering die ik heb, is dat ik direct na mijn orgasme een weemoed ervaar, die me doet duizelen, waarna ik achteruit stap en met mijn rug op de bank plof. Op zaterdagochtend ontwaak ik op de bank onder een dun dekentje. De zon schijnt door de ramen naar binnen, doch mijn roes is nog niet verdwenen, dus ik draai me om en sluit mijn ogen stevig in de hoop dat hetgeen ik me herinner van gisteravond, een nare droom is geweest. Agressie tijdens het liefdesspel past niet bij me, dus ik walg van mezelf, als de beelden door mijn hoofd spelen en ik de slaap niet meer kan vatten. ÔÇÿDan maar opstaanÔÇÖ denk ik bij mezelf, waarna ik overvallen word door de gedachten dat mijn tijd met Gin erop zit want het lijkt me onmogelijk dat, welke vrouw dan ook, mijn gedrag van vannacht zal pikken. Als ik me omdraai en mijn oogleden geprikkeld worden door het felle zonlicht, open ik mijn ogen zo traag mogelijk, opdat de felle zon me niet zal verblinden. Het beeld dat opdoemt is onwerkelijk, want tussen het felle licht, zit een klein Japans vrouwtje op de salontafel. Goedemorgen slaapkop zegt Gin. Brak en hees vraag ik ben je er nog? Je bad is klaar, daar zal je van opknappen zegt ze zachtaardig, waarna ze het lakentje van me af trekt en me naakt op de bank achter laat, omdat ze richting de badkamer vertrokken is. Excuses voor mijn gedrag van gisteravond zeg ik de badkamer oplopend. Gin knikt beschaafd en wijst richting het bad, ten teken dat ik daarin dien te stappen. Het water is heerlijk en ruikt naar een of ander kruid, wat mijn huid prikkelt op een prettige manier. Wat me nog meer prikkelt op een prettige manier is de aanblik van het kleine Japanse vrouwtje, dat gekleed in een strak zijden tuniekje geluidloos naast het bad blijft staan. Het zijden niemanddalletje is dermate kort en strak, met bovendien een open decollet?®, dat het weinig te raden overlaat, wat eronder verborgen zit, mocht ik hier nog geen kennis van hebben. Ondanks mijn schaamte en brakke kop, kan ik mijn ogen niet van haar afhouden, dus ik reik haar de hand (letterlijk), maar ze knikt er afwijzend naar en zegt vandaag niet meneer Roel . De woorden raken me als een dolksteek, want het vermoeden dat ik mijn krediet bij haar verspeeld lijk te hebben, komt hard binnen. Mistroostig wend ik mijn blik af, kijk voor me uit en prevel in mijn eigen taal dat het me echt spijt en dat het stom van me was, dat ik me op deze manier heb laten gaan. Na een ijzige stilte, waarin ik ineengekrompen in het bad zit zegt Gin kom er maar uit, het is tijd voor het ontbijt, of in uw geval lunch . Op een zakelijke manier overhandigt Gin me een handdoek, waarna ze de badkamer verlaat. Ik zie het prachtige kontje nog net de deuropening door lopen, waarna ik me begin af te drogen. Als ik geheel afgedroogd ben, wil ik de badjas aan trekken die normaliter op het haakje naast de deur hangt, maar deze blijkt er nu niet te hangen. De handdoek omslaan is ook geen optie, want het ding is simpelweg te klein om helemaal om me heen te passen, dus ik besluit op mijn slaapkamer snel iets aan te gaan trekken, maar wordt geconfronteerd met een afgesloten deur. Er rest niets anders dan het handdoekje vast te houden, om Gin ter verantwoording te roepen, want zij is overduidelijk de boosdoener in deze situatie. Waar is mijn badjas en waarom is mijn deur afgesloten? vraag ik als ik de woonkamer in loop, waar Gin reeds aan tafel zit. Smakelijk zegt Gin, die knikt naar de stoel tegenover haar, waarna ze een stuk fruit in haar mond steekt. Verward ga ik zitten, waarbij ik het handdoekje dusdanig neer leg dat ik erop zit, maar mijn kruis ook bedekt blijft. Smakelijk antwoord ik, ingetogen, omdat ik me realiseer dat mijn huidige situatie geen gespreksonderwerp is in de ogen van het kleine Japanse geile mormel. Gins ogen kijken me uitdrukkingsloos aan, alsof ze me op deze manier wil straffen voor mijn gedrag van gisteravond, doch ik ben ondertussen de mening toegedaan dat zij de veroorzaakster is van mijn gedrag. Het karakteristieke trillende geluid van een mobieltje op een harde ondergrond klinkt, dus we richten beiden onze blik op de salontafel, waar het geluid vandaan blijkt te komen. Het is mijn GSM die afgaat, dus snel stap ik erop af, om te concluderen dat het mijn werkgever is. Hallo met Roel zeg ik de telefoon opnemend. Roel, met Henk hier, ik heb een vlucht voor je geboekt, je dient asap hierheen te komen klinkt de bezorgde stem van mijn werkgever. Huh, hoezo? Wat is er stuk? vraag ik. Het is niet mogelijk om dit via de telefoon te bespreken Roel zegt mijn werkgever, waarna hij benadrukt dat mijn vlucht binnen twee uur vertrekt. Maar, mijn werk hierÔǪ probeer ik nog mijn werk hier is niet af . Dat is van latere zorg zegt Henk we moeten elkaar persoonlijk spreken, vandaag nog. Ik laat je op halen op Schiphol. Zeg me dat je komt klinkt hij dwingend, doch uiterst bezorgd. Okay, beloofd antwoord ik, waarna ik pas bemerk dat Gin me stevig vast houdt, omdat ze ongetwijfeld mijn bezorgde stem en blik heeft waargenomen. Meneer Roel moet naar huis? vraagt ze met trillende stem. Inderdaad antwoord ik. Wanneer? vraagt Gin. Mijn vlucht vertrekt over twee uur antwoord ik bezwaard. Maar het is nog zeker een uur rijden naar het vliegveld en u dient minimaal een half uur van te voren in te checken zegt Gin. Dan heb ik een half uur om in te pakken zeg ik, terwijl een gevoel van haast me overvalt. Gin neemt mijn beide handen in die van haar, gaat op haar tenen staan, waardoor ik als vanzelf buk, zodat we een zoentje kunnen delen. Haar prachtige lijfje zal ik voorlopig niet meer kunnen begeren, denk ik bij mezelf, als Gin me voor gaat richting mijn slaapkamer. Uit haar slipje haalt ze de sleutel van de kamer, waarna ze deze opent en me voor gaat naar binnen. De situatie is vreemd, want zo dadelijk gaan we afscheid van elkaar nemen, maar eerst dient er gepakt te worden. Gin waarschuwt de chauffeur laat ze me weten, want de gesproken tekst, die ze bezigt aan de telefoon, is onverstaanbaar. Nog immer volledig naakt begin ik de kast leeg te halen, waarna zij alles netjes inpakt, opdat mijn koffer binnen tien minuten gepakt is. Als ik zittend op het bed plaats neem en mijn sokken aan wil doen, knielt Gin plots voor me neer, waardoor mijn bedoeling onmogelijk blijkt. Zachtaardig is de blik die ik in ontvangst mag nemen en de woorden die volgen zijn van hetzelfde soort, want Gin zegt met een trillende bovenlip ik wil niet dat u zich mij herinnert, als de dame die u in uw gezicht heeft geslagen . Je kunt niet ongedaan maken wat gebeurd is antwoord ik, terwijl ik op de wekkerradio zie dat mijn taxi over een kwartier zal arriveren. Dat klopt meneer Roel zegt Gin, die overduidelijk met haar handen haar slipje verwijderd, waarna ze zegt maar als de meest recente herinnering de goed is, dan houden we de ziel van de herinnering in ere . Wederom moet ik van binnen een beetje lachen om haar Japanse wijsheden , doch als ze zonder enige vooraankondiging mijn slappe leuter in haar mond neemt, heb ik het gevoel dat mij de adem wordt ontnomen. Haar doel is overduidelijk, want de dertig seconden die ik nodig heb om hard te worden, zijn nog niet voorbij, of Gin zit bovenop me. Haar mond vind de mijne, als ze mijn pik haar drijfnatte gleufje in leidt en begint te bewegen. Wat ze doet weet ik niet exact, maar het lijkt erop dat ze bij elke ingaande beweging, haar spieren aanspant en ze haar doosje ontspant als deze weer omhoog glijdt. Mijn geilheid neemt binnen enkele wippende bewegingen astronomische vormen aan, dus ik grijp over haar tuniekje naar haar borstjes en wil me eraan verlustigen, doch als ik het dunne korte jurkje over haar hoofd uit wil trekken, houdt ze deze krampachtig vast, terwijl ze in een strak tempo mijn paal berijdt. Als u mij naakt wilt zien, neem dan wat van u is meneer Roel zegt Gin uitdagend, me een brutale blik toewerpend. Wederom prikkelt ze mijn gemoed, dus ik neem het dunne stofje beet bij de open hals en ruk het stuk, waarna ik het over haar armen trek en op de grond werp. Gin ondergaat het met een goedkeurende blik, dus ze zal zoiets wel bedoeld hebben, bedenk ik als ik haar tepels tussen mijn vingers neem en ermee begin te spelen, zodat ik haar het genot kan geven, dat zij mij verschaft. Het lekkende, melkende doosje op mijn paal, blijkt zelfs voor mijn kater niet te versmaden, want mijn orgasme kondigt zich al snel aan, dus ik waarschuw Gin, dat dit het geval is, maar deze heeft haar blik, strak en uitdagend gericht op de mijne en versnelt in tempo. Mijn ballen krampen ineen, de lucht wordt me volledig ontnomen, als zij haar kutspieren aanspant en me strak afrijdt. Schokkend en met ingehouden adem spuit ik het strakke pruimpje vol, waarna ik haar omklem alsof ik haar nooit meer los wil laten. De omhelzing is echter van korte duur, want er klinkt een claxon vanaf de oprit, dus mijn plicht roept. Gehaast kleed ik me aan, waarbij ik tussen elk kledingstuk dat ik aan doe, een kusje druk op de mooie Aziatische lipjes, die ik vanaf nu moet gaan missen. Ons afscheid is geen afscheid, want Gin gedraagt zich vreemd. Aan de ene kant is duidelijk dat ze wilt dat ik niet wegga, want ze kust en knuffelt me, gedurende de weg naar de voordeur voortdurend, maar zodra de deur open is, is ze nergens te bekennen, alsof de chauffeur haar niet mag zien. De rit naar het vliegveld, alsmede de vlucht, duren voor mijn gevoel een eeuwigheid, want mijn hoofd blijft malen: waarom moet ik halsoverkop naar Nl en hoe moet het verder in Japan, met mijn werk aldaar, maar ook met het vrouwtje, waar ik een leuke tijd mee heb gehad en wellicht gevoelens voor ben aan het ontwikkelen, want ze is spannend, bloedmooi en ongegeneerd: exact wat ik zoek in een vrouw. De aankomst op Schiphol is bizar, want ik word opgehaald door de directiechauffeur, die me direct naar kantoor brengt. Aldaar blijken enkele van mijn internationale collegae ook aanwezig, dus er moet wel iets bijzonders aan de hand zijn. Dit blijkt dan ook het geval, want een concurrent van ons bedrijf heeft in het geniep enkele collegae overgenomen, dus wij krijgen, als vier resterende IPS (internationale problem solvers) een nieuw, verbeterd contract aangeboden, waarbij we zelfs enkele aandelen krijgen toebedeeld. Tevens wil de directeur met ons afzonderlijk in gesprek over onze wensen, opdat wij in elk geval onszelf voor langere tijd aan het bedrijf zullen binden. Na de bespreking keer ik huiswaarts, waar ik mijn koffer uit pak en mijn familie bezoek, die ik enkele weken niet gezien heb. De overgang naar de nacht verloopt moeizaam door het tijdsverschil, dus ik val te laat in slaap, waardoor ik een ochtend oversla, waarna ik in de middag naar het bedrijf rijd voor het gesprek met de directie. Henk (de algemeen directeur), die ik persoonlijk goed ken, heeft een aanbod, dat ik niet af kan slaan, dus met een verbeterd contract (en de belofte op zak dat als ik ooit iets nodig heb voor mijn werk ik dit maar kenbaar dien te maken) keer ik huiswaarts. Als ik na het avondeten achter mijn PC zit krijg ik verzoek voor een beeldbelgesprek, van een onbekende, want ik herken noch het nummer, noch mijn PC herkent het IP. Toch klik ik op ÔÇÿverbindenÔÇÖ waarna ik verrast word door het prachtige smoeltje van Gin. Gin? zeg ik verbaasd, terwijl ik het volume harder zet. Meneer Roel zegt ze liefjes en zacht. Hoe kom je aan mijn nummer? vraag ik verbaasd, terwijl ik haar prachtige gezichtje op mijn PC goed in me opneem. Ze toont mijn visitekaartje, die ze vermoedelijk in een van mijn jasjes of hemden heeft gevonden. Ah, op die manier lach ik. We spreken korte tijd over de reden van mijn plotselinge vertrek en mijn tijd in Japan, waarna Gin uit het niets zegt ik mis u meneer Roel . Verbaasd over haar plotselinge openhartigheid antwoord ik eerlijk ik geloof, ik jou ook , want haar beeld spookt meerdere malen per uur door mijn hoofd, waarbij ik niet kan ontkennen dat ik de door ons ingeslagen weg wel spannend vind. Gelooft u dat, of weet u dat zeker, meneer Roel? vraagt Gin. Plagend antwoord ik dat geloof ik Gin . Misschien helpt dit zegt ze , waarna ze zelf iets verder van het scherm af gaat zitten en haar shirtje strak over haar borstjes trekt, zodat de welving duidelijk waar te nemen is. Dat shirt ken ik floep ik eruit, aangezien ik er stellig van overtuigd ben dat het een van mijn shirts is, dat als een soort mini-jurk om haar bovenlijf hangt, aangezien het vele maten te groot is, voor het kleine vrouwtje. Wilt u het terug hebben? vraagt Gin plagend, maar het antwoord wacht ze niet af, want ze trekt het direct over haar hoofd uit en houdt het voor de camera, zodat mij het zicht op haar wordt ontnomen. Ik lach hard, doch mijn lachen gaat direct over in stil staren, als ik zie dat Gin naakt is onder het shirt, want haar kittige tietjes sieren het beeldscherm. Wauw, nu weet ik het weer zeg ik glimlachend en bewonderend. Weet u het nu zeker, of bent u er nog niet uit? vraagt Gin. Waaruit? vraag ik, aangezien het gesprek me even ontglipt, omdat ik bevangen ben door haar schoonheid. Of u me mist natuurlijk zegt ze spottend. Dat wat ik zie, mis ik inderdaad. Maar ik heb de rest natuurlijk nog niet gezien, dus daar kan ik niet over oordelen daag ik haar uit. Ze glimlacht, staat op, zodat ik tegen haar naakte kruis aan kijk, waarna ze, lenig als ze is, een voet op tafel plaatst en haar kruis tot vlak voor het scherm plaatst. Mijn pik veert overeind in mijn broek, als mijn ogen het kletsnatte grotje waarnemen, maar mijn pik wordt direct een kloppende paal die om bevrijding vraagt, als ze zich omdraait en voorover bukt om mij haar welgevormde kontje te tonen. Zeg eens eerlijk! Mist u mij even veel als dat ik u mis? vraagt Gin, zodra haar gezicht en bovenlijf weer in beeld verschijnen. Ik denk het wel zeg ik hees van opwinding, terwijl ik mijn pik uit mijn broek bevrijdt, zodat ik er traag aan kan rukken, buiten haar zichtveld om. Hoe veel? vraagt ze. Een centimeter of twintig antwoord ik grappend en doelend op de lengte van mijn paal. U bent aan het masturberen zegt Gin, terwijl ze een preuts handje voor haar mond houdt, alsof het een schande is wat ik doe. Nee hoor! lieg ik, mezelf verlustigend aan haar prachtige naakte bovenlijf. Ze glimlacht mysterieus, neemt de tablet-pc van tafel en legt deze op de grond, zodat het scherm haar beeld van onderen naar boven toont. Haar mooie beentjes, de kale spleet, met daarboven de puntige borstjes en het prinsessensmoeltje: het ziet er allemaal geweldig uit, dus ik begin iets enthousiaster te rukken. Gin stapt over het tablet heen, want ik kijk tussen haar benen door, tegen haar gladde doosje aan, waarna het doosje dichterbij de camera komt, wat erop duidt dat ze langzaam door haar knietjes zakt en boven het ding hurkt. Haar drijfnatte grotje bevindt zich recht boven de camera, terwijl ik mijn paal door mijn vuist heen jaag en ongegeneerd begin te kreunen, aangezien ik mezelf verlustig aan het sleufje waaraan ik zulke mooie herinneringen koester. Zodra ze iets gaat verzitten en haar kontje ook zichtbaar wordt, spuit ik mijn hand vol, waarna ik me verontschuldig, met de smoes dat ik even mijn handen dien te wassen. Als ik terug voor de PC ga zitten, zie ik dat Gin zichzelf weer heeft aangekleed, waarna ze me groet met de woorden het beest dient nodig getemd te worden, meneer Roel . Direct hierna verbreekt Gin de verbinding. In de dagen die volgen hebben Gin en ik regelmatig virtuele seks met elkaar, waarbij zij telkens een stukje assertiever wordt en duidelijk te kennen geeft dat ze sterk verlangd naar een hernieuw samenzijn, dat wat haar betreft voor eeuwig mag duren. Als ik op donderdagmiddag op kantoor aan het werk ben geweest, en op het punt sta om naar huis te gaan, komt Henk mijn kantoor binnen gelopen. Hoe is het Roel? vraagt hij. Prima Henk antwoord ik. Hoe was Japan eigenlijk? vraagt hij. Stevige klus, maar niets onoverkomelijks antwoord ik. Nee Roel, dat bedoel ik niet reageert hij hoe was Japan, je weet wel Tokio? Geen idee, niets van gezien antwoord ik eerlijk. Jammer, gemiste kans zegt Henk, waarna ik reageer met als je er ooit nog een klus hebt, dan ga ik graag . Henk kijkt me onderzoekend aan. Zijn mensenkennis is gigantisch en zijn strategisch inzicht ook, wat vrij logisch is voor een dergelijke topman. Er is iets met gebeurd daar Roel zegt Henk maar ik weet nog niet precies wat . Ik glimlach, want de man heeft volkomen gelijk. Zodra hij mijn glimlach waarneemt, zegt hij een vrouw . Ik knik bevestigend. Dat is een lastige Roel zegt hij de afstand is natuurlijk vrij groot . Ach reageer ik zo laconiek mogelijk met de huidige communicatiemiddelen is een hoop mogelijk . Werkt ze in de fabriek, waar je bent geweest? vraagt Henk. Een soort van grijns ik. Waarom neem je haar niet als assistente? vraagt Henk, met een serieuze blik. En wie betaalt dat? vraag ik lachend. Maak je over geld geen zorgen, Roel zegt Henk misschien is het wel wenselijk dat je je werk in de fabriek in Japan nader gaat inspecteren. Je vertrek was immers zo plotseling . Misschien wel grijns ik breeduit, aangezien ik zijn geste enorm kan waarderen. Nou, waar wacht je nog op dan? zegt de goede man, terwijl hij zijn hand vaderlijk op mijn schouder legt en er een begripvol klopje op geeft. Met een bedankt Henk grijp ik naar de telefoon, bel de fabrieksdirecteur in Tokio, met de mededeling dat ik er morgen zal zijn op voorwaarde dat hij exact dezelfde voorzieningen treft als tijdens mijn laatste verzoek. Komt in orde Roel zegt de Japanse directeur je bent meer dan welkom . Voor de zekerheid voeg ik eraan toe echt exact dezelfde voorzieningen, dus ook de assistente dient dezelfde te zijn . Vertrouw me Roel, ik zal ervoor zorgen antwoord de directeur, waarna ik een vlucht boek en haast dien te maken, omdat deze vrij kort na mijn telefoontje reeds zal vertrekken. Als ik land in Tokio en mijn GSM aanzet, zie ik dat ik enkele gemiste oproepen heb van Gin, die ik niet op de hoogte heb gesteld van mijn komst, omdat ik haar wil verrassen. Haar laatste bericht lijkt iets weg te hebben van een afscheid, wat vermoedelijk veroorzaakt wordt omdat zij niet weet, dat ik om haar aanwezigheid in de villa verzocht heb, dus zij denkt waarschijnlijk dat ze een ander zal moeten behagen, want het bericht luidt niet wetend wat de toekomst brengt, zal ik u niet langer mogen begeren. Mijn hart huilt meneer Roel . Even heb ik het er moeilijk mee, doch als ik in de aankomsthal arriveer en een bordje met mijn naam erop zie, ben ik gedecideerd, want ik zeg tegen de chauffeur eerst naar de villa, de fabriek komt later . Ik heb opdracht u bij de fabriek af te zetten meneer zegt de chauffeur, die mijn koffer aan neemt en deze naar de auto brengt. Kan zijn antwoord ik maar je brengt me naar de villa . Zo u wilt antwoord de chauffeur tot mijn geruststelling, dus na een zenuwachtige rit, stap ik uit bij de villa, waar mijn koffer door de bediende uit de auto wordt gehaald. Nooit eerder heeft het mannetje een woord tegen me gesproken, doch als hij mijn koffer over het pad richting de voordeur rolt, houdt hij halt, kijkt me strak aan en zegt ik denk dat u op het punt staat iemand heel gelukkig te maken . Gin is nergens te bekennen, dus ik neem plaats in de woonkamer, waarna de bediende mijn koffer in de slaapkamer plaatst en ik een klopje op een deur hoor, gevolgd door wat gefluister in het Japans. Meneer Roel hoor ik Gins stem achter me zeggen. De zoen die volgt is er een van begeerte, van passie en verliefdheid, doch als deze beëindigd is en ik haar wit geschilderde gezicht aanschouw, zie ik direct een soort van bezorgdheid. Wat is er? vraag ik. De hele dag heb ik in de veronderstelling geleefd dat ik mijn loyaliteit naar u, zou moeten beschamen zegt Gin. Hoezo, je bent hier toch uit vrije wil? antwoord ik vragend. Klopt meneer Roel, maar ik ben niet in de gelegenheid om werk te weigeren zegt Gin. Mijn vragende blik zegt voldoende, want Gin vertelt ik sta alleen op deze wereld. Heb geen familie, dus ik dien mezelf te bedruipen . Ze spreekt de woorden uit met enige weemoed, maar ook vervuld van trots, omdat het haar overduidelijk gelukt is tot nu toe. Mijn voorstel laat ik nog even achterwege, omdat ik wil bezien hoe de situatie tussen ons zich ontwikkelt, dus ik streel haar wang en vraag lachend masker? Extra dik zegt Gin, die zich omdraait en vraagt wilt u mijn strik openen, meneer Roel? Uiteraard antwoord ik, waarna ik het ding open trek en haar uit haar zijden japon help. Wat is dat? vraag ik, zodra ik haar sluitende ondergoed zie, dat bestaat uit een oubollige bodysuit, waar zelfs korte broekspijpjes aan zitten. Gin glimlacht minnetjes en antwoord ik wist toch niet dat u hierheen zou komen, dus aanmoedigende kleding zou ongepast zijn geweest . Haar loyaliteit waardeer ik, waarbij ik oprecht geloof in haar intenties, dus ik zeg over haar wit geschilderde gezichtje strelend ik wil jou, niet een karikatuur van jou . Geeft u me tien minuten zegt Gin, die haar japon van de vloer neemt en richting haar slaapvertrek schuifelt. Ondanks haar afzichtelijke onderkleding, wordt haar prachtige lijfje, prima geaccentueerd, dus