een lange reis 6

Hans “Hans van Zomeren, “? sprak de jongeman. “Zin in een biertje? “? “Nou, dat sla ik niet af. Mijn keel is zo droog als gort. “? We zaten al gauw in de lichtcirkel en wat we zagen, was een mooie jongeman met, nu hij zijn overkleren had uitgetrokken, een mooi lijf. Hij had donker krullend haar. Na een paar biertjes, die er ingleden als Gods woord in een ouderling, rekte Hans zich eens flink uit en merkte op dat hij maar eens zijn tentje indook na een lange dag op zijn ijzeren vervoermiddel. We wensten hem een goede nacht en gingen zelf ook onder zeil. De volgende morgen zaten we al te ontbijten toen in het tentje tegenover ons een donkere krullenkop om een tentflap heen stak. Hans’ ogen zaten bijna nog dicht maar toen hij ons zag, riep hij ons een goedemorgen toe. Hij kwam zijn tentje uit en even hielden we onze adem in: daar stond hij in al zijn glorie: in een klein zwembroekje en verder in het kostuum waarin hij geboren was. Over zijn borst en buik lag een waas van donkere haartjes. Hij was smal, goedgebouwd. Hij liep met handdoek en toiletspullen naar het wasgebouwtje. Het stelde allemaal niet zoveel voor. Er was wel een douche binnen, maar ook dat was niet veel en als je geen geluk had, was er niet eens water. We vroegen of hij eten bij zich had, maar hij zei dat hij direct wat boodschappen ging doen. We nodigden hem dan ook voor het ontbijt uit. In de eerste plaats om hem te bekijken en, o schande, in de tweede plaats om hem te “voeden “?. Dat was tenslotte een van de zeven werken van barmhartigheid. We maakten ons maar niet zo druk om het kleden van de naakten. We bespraken onze plannen voor vandaag en gaven hem ook wat tips om te bekijken. “Misschien kunnen we de komende dagen wel iets met z’n drieen doen, “? zeiden we en we bedoelden waarschijnlijk wat anders dan hij dacht, want hij sprak onschuldig: “Ja, leuk, ik ken de omgeving nog niet zo goed. “? Die avond kwamen we enthousiast terug van een mooie rit die ons gevoerd had door diverse dorpjes en prachtige natuur. Ook hadden we halt gehouden bij een ruine van een oude tempel. Hans was al thuis. We maakten een praatje en vertelden waar we zoal geweest waren: “Moet je ook gaan zien, geweldig. Je komt haast niemand tegen. Ik zou morgen nog wel eens naar die tempel toe willen, “? zei ik. Joost vond het een goed idee en vroeg Hans of hij dan zin had om mee te gaan. Hans lachte zijn tanden bloot en zei dat dat hem een fantastisch plan leek. Hij nodigde ons uit om in het dorp wat te gaan eten. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. Bij het eten werd uiteraard de nodige wijn genuttigd en die maakte onze tongen steeds losser. Nee, Hans had geen vriendin, nee hij hield niet zo van meisjes, Ja okay, hij was homo, en hoe zat het dan met ons? Oh, wij ook, nou dan werd het wel gevaarlijk…of niet…Kortom, we zaten elkaar een beetje af te tasten. We vertelden wat van onze ervaringen en meningen en hij liet zich ook niet onbetuigd en vertelde grappige voorvallen uit zijn rijke sauna-leven of over de keren dat hij de baan op was gegaan. Het leek wel of hij alles al had meegemaakt. Op de terugweg liepen we met onze armen om onze schouders te zingen en hadden niet in de gaten dat we op een afstandje gevolgd werden. Bij de tent namen we nog een afzakkertje, spraken voor morgen af om op tijd te ontbijten en hoewel al die verhalen en de wijn ons behoorlijk hadden opgewonden, doken we onze slaapzak ik en sliepen als een blok. ’s Ochtends zaten we om half tien met het ontbijt klaar. We hadden Hans wakker gekregen en hij kwam net terug van de douche. We aten en bespraken waar we naar toe zouden gaan. Het kwam er op neer dat we eigenlijk wel naar de kust wilden. We vroegen of Hans met ons op wilde reizen, of had hij andere plannen. Nee, geen andere plannen. Hij vond het wel gezellig om mee te gaan en als hij toch wat anders wilde, dan had hij zijn eigen spullen en kon zo vertrekken. Morgen zouden we dan vertrekken. Maar wat vandaag te doen? We besloten zomaar op de bonnefooi een eind te gaan rijden. Hans zei goed kaart te kunnen lezen en stapte voor in. Joost ging achterin zitten en ik kroop achter het stuur. Gevaarlijk avontuur? Tegen de middag besloten we in een natuurrijke omgeving siesta te houden. In de schaduw sliepen we in. Zo’n twee uur later werd ik wakker door stemmen. Lodderig keek ik om me heen en ontwaarde vijf mannen die me stonden te bekijken. Ik ging rechtop zitten en zag nu dat Joost en Hans met gebonden handen op de grond zaten. Ik werd ook gegrepen en mijn handen werden op mijn rug gebonden. Een van de mannen sprak gebroken Engels en riep dat we geen gevaar liepen. Ja, dat kon hij wel roepen, maar hoe wisten we dat zeker? Joost moest van ze opstaan. Dat kon alleen met hulp. Daar stond hij, weerloos. De man die Engels sprak zei, terwijl hij op zichzelf wees: “Georgios!! “?. We werden weer vrijgelaten, zei hij, als we meewerkten. Hij begon het hemd van Joost los te knopen en trok het naar achteren. Toen begon hij aan diens broek. De riem werd losgemaakt, de gulp naar beneden geritst en toen werd het kledingstuk afgestroopt. Zijn maats kwamen er ook bij en met hulp van de anderen werden de schoenen, sokken en de broek verwijderd. Joost stribbelde niet tegen. Ik voelde zijn spanning, de spanning van het grote Anonieme. Na Joost kwamen Hans en ik ook aan de beurt. Vervolgens ontdeden de mannen zich allemaal van hun kleren. Daar stonden we allemaal in adamskostuum. Mijn pik verhief zich al hoewel ik eigenlijk niet wist water ging komen al kon ik het wel vermoeden. We moesten op onze knieen zitten en de mannen zwaaiden hun grote pikken voor onze neus en Georgios maakte duidelijk dat we die moesten zuigen. Ach, dat vonden we niet erg. De mannen verwachtten blijkbaar dat we erg zouden tegenstribbelen. Ik maakte Georgios duidelijk dat hij ons best los kon laten maken omdat we zonder die touwen heus wel mee zouden werken. Hij vertaalde het in het Grieks en de mannen spraken kort met elkaar en schenen het risico wel te willen nemen. De touwen werden doorgesneden, maar de mannen gingen om ons heen staan. Joost zei: “Laten we op onze knieen gaan zitten, dan weten ze dat we het echt menen. “? We knielden weer en de mannen voerden ons hun leuters weer. Twee van hen stonden achter mij en Hans en streelden onze rug. Na enige tijd moesten we gaan liggen en de mannen kwamen erbij liggen. We werden bevoeld, gestreeld en gekust, gelikt en gezogen. Wij lieten ons ook niet onbetuigd en al dra was het gekreun niet van de lucht. We werden steeds geiler en er werd al lang niet meer opgelet of we wilden vluchten. Dat wilden we ook helemaal niet meer. Dit was nog eens een avontuur. Ik wist dat Griekse mannen heel gemakkelijk waren als ze benaderd werden, maar dat dit ons nu overkwam… Ik woelde mijn vingers door het dikke borsthaar van een van de mannen. Hij ging schrijlings op me zitten en zijn vriend probeerde de ander zijn pik in mijn kont te steken. Ik kreunde van genot toen mijn piemel in zijn darm stak, hij kreunde ook en het voorvocht druppelde uit zijn lul. Ik wreef het met mijn vingers weg en stak de vinger in mijn mond. De man lachteen riep iets naar zijn vrienden. Zijn handen waren op mijn borst, zijn vingers speelden met mijn tepels. Ik voelde de pijn en kreunde. Ik begon neukende bewegingen te maken en hij pompte op mij op en neer, zijn ogen gesloten, opgaand in zijn genot. Toen ik opzij keek zag ik soortgelijke taferelen. Iedereen leek het enorm naar zijn zin te hebben. Hans neukte Georgios, Joost werd geneukt en pijpte tegelijkertijd een ander. Mijn neukers adem stokte even en toen spoot hij zich leeg over mijn borst. Dat ziend ontplofte ik ook in hem. Buiten adem kusten we elkaar. Ik voelde zijn tong in mijn mond en ik omarmde hem en trok hem stevig tegen me aan. Ik zag het sperma over Joost zijn rug druppen en over zijn gezicht, terwijl hij zichzelf naar een hoogtepunt trok. Hans kwam kreunend klaar en draaide zich om om Georgios te zuigen, die zijn lading in Hans’ mond spoot. We waren ademloos en lagen uitgeteld in het gras. Georgios vertelde dat zij in een dorp niet ver weg woonden en daar waren geen meisjes beschikbaar. Die werden door hun familie zo goed in de gaten gehouden. Meestal waren de vrienden op elkaar aangewezen, maar wij waren hun buitenkansje en excuses voor het binden van de handen. Na een uurtje gerust te hebben en gepraat, begon een van de vrienden mij te strelen en direct richtte mijn wapen zich op hem. Dat was het startsein voor een tweede verhitte ronde. Toen we voor de tweede keer ons sperma geplengd hadden voor de god van de lust, wezen de mannen op een bron vlakbij. We gingen er met z’n allen naar toe en baadden ons in het koude water. We spoelden ons schoon, trokken onze kleren aan, bedankten de mannen en gingen weer camping-waarts. We waren vol van die middag en raakten er niet over uitgesproken. We aten en toen het bedtijd was, zeiden we Hans maar te blijven slapen in onze tent. We gingen liggen, maar van slapen kwam voorlopig niets want bezige handen, nog steeds opgewonden vonden hun weg over elkaars lichaam. Het hijgen werd luider, ook het kreunen en de lucht was bezwangerd met de geur van seks. Helemaal vrij Laat de volgende morgen maakten we ons los uit onze omarmingen. Hans was de eerste die terugkwam van de douche en stelde voor om het ontbijt te maken. Dankbaar maakten we daar gebruik van. Een uurtje later zaten we fris en wel aan het ontbijt. Uiteraard spraken we over het avontuur gisteren. Bij het ophalen van de details werden we zo weer opgewonden. Hans zei erg genoten te hebben, maar: “Weet je, ik zou nu wel ergens in de “bush “? willen kamperen met helemaal geen andere mensen om me heen. Waar we in onze blote kont kunnen rondlopen en kunnen doen wat we willen. Dat idee sprak ons wel aan. We kochten een goede kaart van het gedeelte van het land waar we nu zaten en speurden onze ogen suf. ’s Middags reden we er met de auto op uit om de buurt te verkennen. Tegen de avond hadden we een plekje gevonden ver van de bewoonde wereld: tussen de rotsen met veel begroeiing en zelfs een heus klein riviertje dat zijn weg naar beneden zocht. De auto konden we eenvoudig uit het zicht parkeren. Na het avondeten. Bespraken we wat we zouden doen: de volgende morgen eerst veel, heel veel boodschappen doen zodat we het een dag of wat konden uithouden. En daarna naar ons geheime plekje. Zo gezegd zo gedaan. Tegen het middaguur zaten we in de schaduw van wat bomen. Het was te heet om de tent op te zetten. De natuur was roerloos, de zon zinderde en het was doodstil om ons heen. De hele natuur leek de adem in te houden om tegen de avond het ademen weer te hervatten. We sliepen, ontwaakte en sliepen weer in. Toen het dan eindelijk weer koeler werd, kleedden we ons uit en zetten we de tent op. Hans liet zijn spullen ingepakt; hij sliep bij ons. In het riviertje hadden we de bederfelijke zuivel gelegd, zo bleef dat lekker koud. Ook de frisdrankflessen legden we erin. We liepen op sandalen rond zoals onze Lieve Heer ons geschapen had. Joost kreeg af en toe een tik tegen zijn billen of ik werd even over mijn rug gestreeld of Hans werd even in zijn kruis gegrepen. Bijna steeds stak onze pik fier vooruit. We aten wat tzaziki, dat was lekker fris en knoflookbrood. Veel trek hadden we niet. Toen het echt kouder werd kropen we in onze slaapzakken en nagenietend van een perfecte dag vertelden we elkaar verhalen. (wordt vervolgd)”