kruitsporen

Met bibberende vingers draaide ik (55, 186, 79kg gescheiden) een shaggie. Ik had beschutting gezocht onder een soortement bushok-achtig afdak-huisje. Maar toch gierde de koude wind om mijn lijf. En ook toch vond ik het lekker om even af te koelen en uit te waaien. Om mijn pols het plastic tasje met daarin het, brandend van geil verlangen, mijn nieuwe turnpakje. Ik dook diep voorover weg in mijn jas en probeerde de wind af te schermen. Pas na een keer of zes kreeg ik de brand er in. En net op dat moment hoorde ik net boven het gieren van de wind en de regen op het kunststoffen dak van mijn schuilhok het winkelalarm afgaan. Een jonge gast kwam naar buiten gerend, met daar vlak achteraan een wat te logge winkelbeveiliger. Die toch wel wonderbaarlijk snel was. Uit mijn ooghoek zag een scooter aan komen rijden. Met dat de jonge knul daar achterop wilde springen greep de beveiliger hem aan zijn capuchon. Met een klap belandde de knul op zijn rug. De scooter draaide om. En toen leek het wel wild west. De scooterjongen trok een pistool uit zijn jas en ik hoorde een schot. En toen nog één. Naast mij ontstond een grote barst in het kunststoffen bushok. Waar was ik nou toch in beland? Ik zette het op een lopen richting mijn auto, die verderop op het parkeerterrein stond. Ik was nog geen tien meter verder of ik werd onderuit geschopt. Met een klap belandde ik voorover in een plas. Even zag ik sterretjes. En toen werden mijn armen achter mijn rug getrokken. Een knie drukte pijnlijk in mijn rug. En een hand drukte mijn gezicht de plas in. Een rauwe stem; zo pappa! Met je zoons op rooftocht! Ik was helemaal overdonderd en wist geen woord uit te brengen. Sirenes klonken en gauw keek ik tegen zwarte schoenen en een blauwe broek op. Zal ik hem van je overnemen, hoorde ik een stem zeggen. De druk van de knie op mijn rug nam af en ik voelde dat er een paar handboeien om mijn polsen geklemd werden. Echt niet zachtzinnig werd ik door de politie-meneer overeind getrokken. En pas toen ik overeind stond kon ik pas weer een paar woorden uitbrengen: Ik heb hier niks mee te maken agent. Ja ja, klonk het kortaf. Dat komt straks wel. Het hengsel van het Decathlontasje trok hij kapot. Mijn broekzakken werden leeggehaald. En als een crimineel werd ik het politiebusje ingewerkt. Doorweekt en bibberend van de kou scheurde het busje door de stad naar het politiebureau. Elke poging die ik ondernam om te vertellen dat ik niks met een overval of wat dan ook te maken had strandde in het praten tegen een muur. Zonder pardon werd ik nog steeds geboeid meegevoerd naar een cel en daar op een bankje neergeploft. Gelukkig werden me daar wel de handboeien af genomen. De deur klapte met een definitieve klap dicht. Het was allemaal wel erg snel gegaan. En ik bekeek en bevoelde schade eens. Wreef over mijn pijnlijke polsen. Een scheur in mijn broek op mijn knie. En mijn kin voelde aan of die vies geschaafd was. Na een kwartiertje of zo kwam oom-agent me ophalen. Hij nam me mee naar een verhoorkamertje. Ik herkende hem als de agent die me de boeien omgeslagen had. Een slanke vijftiger met gemillimeterd haar. Hij haalde mijn rijbewijs te voorschijn en vroeg; Zo, meneer Hoekstra. Hoe komt u hier zo terecht? Juist die vraag liet mijn gevoel van onrecht en kwaaiigheid omslaan in lol voor de situatie. Ondanks dat ik zat te verrekken van de kou, kon ik een lach opbrengen. En ik antwoordde: Nou agent ik stond een shaggie te roken bij Decathlon en toen sleurde u mij een busje in. Ik vermoed dat oom-agent toen ook al wel vermoedde dat er een foutje gemaakt was. Maar hij vroeg toch nog door. Ik vertelde hem dat ik een vergadering had bij van de Valk. Dat ik dacht dat die ’s morgens was. Maar dat die naar ’s middags verplaatst was. En ik dus tijd over had om even te gaan winkelen. Dat ik niks met die knullen op die scooters te maken had. En zo. Oom-agent vroeg of ik mijn agenda kon tonen voor die afspraak. Even voelde ik in mijn zakken naar mijn agenda. Maar ze hadden me alles afgenomen en mijn palm-top had ik mijn auto laten liggen. Daar lag ook mijn werktas met daarin de uitnodiging en agenda voor de vergadering. Uh ..Die ligt in mijn auto bij Decathlon, agent. Mag ik trouwens vragen hoe u heet agent? Jawel hoor. Ik ben Piet van Voren. Op dat moment ging de deur open. Een jong agentje overhandigde mijn werktas aan oom-agent. Agent Piet nam mijn tas op schoot en begon te bladeren in het rommeltje aan papieren. Dat stapeltje met dat elastiekje erom, gaf ik hem als tip. Hij trok het bewuste stapeltje eruit. Van der Valk Heerlen, 9.30 uur. Oom agent keek me aan en zei: Maar je bent helemaal niet hier. Jij zit te vergaderen over.. en hij keek weer even op de papieren.. beleidsstrategie 2015. Ik begon het steeds grappiger te vinden. Is het daar niet overdekt vroeg hij. Je bent zo nat. Aan mijn gezicht kon hij wel zien dat hij zo’n grap wel kon maken. Toen toch duidelijk schuldbewust zei Piet; Sorry meneer Hoekstra. Het is wel duidelijk dat we een fout hebben gemaakt. Het lijkt me beter dat we u maar weer loslaten. Dat lijkt mij ook zei ik. En zeg maar Paul hoor. Gewoon door zijn houding en benadering leek agent-Piet wel een aardige kerel. We stonden op en Piet nam me op. Je zal het wel koud hebben in die natte kleren? Wat wil je? Wil je nog naar je vergadering. Ik keek ook eens naar mijn kleren. Nou lijkt me maar niet. Kan ik hier ergens bellen? Mijn mobiel lag nog in mijn auto. Terwijl Piet bij de balie wat formulieren stond in te vullen belde ik met zijn telefoon mijn afdelingssecretaresse. Vertelde in het kort wat er gebeurd was en vroeg haar om mij op de vergadering af te melden. Ik wachtte even tot agent-Piet klaar was met zijn formulieren. Mijn dienst zit er op, zei hij. Ik kan je wel even naar je auto brengen Of .. ik woon hier vlakbij. Je kan ook even met mij mee naar huis gaan. Ik heb nog wel wat droge kleren voor je. Die kan je wel even lenen. Wie weet heb je ook wel zin in koffie? Dat leek me wel wat. Piet gaf me mijn werktas en we liepen richting draaideur. Achter ons een stem; Piet: Je vergeet wat. Een agente hield mijn Decathlon-tasje omhoog. Ships: mijn turnpakje. Piet liep terug en nam het tasje aan. Kom, gaan we. Buiten regende het nog steeds. Bij zijn Astra haalde hij een vuilniszak uit de kofferbak en legde die op de passagiersstoel. Ik wil niet dat mijn stoel zop smerig wordt, lachtte Piet. Geen vijf minuten later liepen we zijn doorzonwoning in. Marit! Riep hij. We hebben een verzopen kat op bezoek. Marit kwam de keuken uit en gaf me hand. Piet vertelde kort wat er gebeurd was. En dat ik droge kleren nodig had. Je regelt het maar schat. Ik moet naar mijn werk. Marit gaf me een hand, drukte Piet een kus op zijn lippen, trok haar jas aan. En hup ze was de deur al uit. Even leek het heel stil in de doorzonwoning. Kom maar Paul. Dan wijs ik je de douche en zal ik wat kleren voor je pakken. Ik liep achter Piet zijn politiebroek aan naar boven. Hij deed de deur van de douche open. Ik zal je wel even een handdoek brengen zei hij. En hij liep een andere kamer in. Ik kleedde me uit en gooide mijn natte bemodderde zooi in een hoek. Zijn douche was een goeie. Lekkere thermostaatknop en een stevige straal. Op het muurtje stond een fles Axe-Twist. En ik zeepte me flink in en waste mijn haren. Het brandde wel aan de schaafwonden op mijn knie en kin. Maar het leek me beter om die toch ook goed te wassen. Met tegenzin draaide ik uiteindelijk toch de kraan dicht. Het koud afdouchen sloeg ik voor deze keer maar over. Dampend stapte ik achter de douchedeur vandaan. Piet zat in zijn politiebroek en politiehemd op de wc. Op zijn schoot mijn Decathlontasje. Naast zijn voeten een stapeltje; T-shirt, en iets van een trainingspak. Wat wil je aan Paul? En hij haalde het turnpakje uit het tasje. Pffffff Shit!!! Het was dat ik al gloeiend van de douche was, en nog niet afgedroogd. Maar het zweet brak me uit. Heb je dat pakje voor jezelf gekocht, Paul? . Ik wist geen antwoord. Eindelijk had ik toegegeven aan mijn fantasie. En puur door toeval van die foute afspraak en de gelegenheid dat Decathlon dichtbij was had ik dat turnpakje die morgen gekocht. Piet stond op. Pakte het turnpakje bij de schouderpunten en hield het voor mijn naakte lijf. Hij trok een soort ontsnappingslach op zijn gezicht, waarmee hij mij de gelegenheid gaf om het af te kunnen doen als een onschuldige grap. Dat het voor min vriendin was bijvoorbeeld, Tegelijk keek in zijn aardige ogen. Ik voelde mijn eigen fantasie en verlangen daar terug. Eindeloze momenten van aarzeling . Althans zo leek het.. Alsof het minuten duurde voor ik een woord wist uit te brengen. Nog steeds Piet die het turnpakje aan de schouderpunten tegen mij aanhield. Ongemerkt was hij in zijn uniform een stap dichter bij me gekomen. De blik in zijn ogen was uitnodigend. Als uitweg nam ik een stap achteruit en zei dat ik me eerst maar eens even zou afdrogen. Piet ging weer op de wc zitten, leunde tegen de muur en zat me op zijn gemak te bekijken terwijl ik me afdroogde. Er waren geen woorden meer voor nodig dat we straks als mannen samen seks met elkaar zouden hebben. Dat we elkaar straks naakt zouden voelen. Maar hoe en wat en wat de rol van het turnpakje zou worden???? Met dat ik me afdroogde bedacht ik me dat ik blij was dat ik me vorige avond nog geschoren had. Niet dat ik een idee had wat Piet van een geschoren kruis vond. Maar als het dan geschoren is dat is glad, mijn inziens, toch beter is. Blijkbaar vond Piet dat ook. Want met dat ik op één been balanceerde om mijn voeten te drogen legde hij zijn hand op mijn heup. Trok me iets naar zich toe en gleed met zijn vingers langs onder mijn ballen. Hij keek me aan en zei alleen maar: Mmmm. Even voelde hij nog door aan mijn zak en draaide me toen mijn heupen recht voor zich. Als jij nou dat pakje hier in de douche aantrekt en dan achter me aan naar de slaapkamer komt? Wil je dat? Zijn stem was zacht en verlangend. Lang had ik niet nodig om me verder af te drogen. Ik was nog onhandig om het turnpakje aan te trekken. Het was tenslotte mijn eerste keer. Maar het lukte. Veel tijd om te voelen hoe het aanvoelde nam ik me niet. Met het strakke blauw-gele-pakje liep ik naar de enige open deur op de overloop. Piet stopte net een cd in een mini-setje. Muziek van Enya klonk. Piet nam mij op en leidde mij naar een grote spiegel aan de muur en zette mij er recht voor. Hij ging achter me staan. Piet had nog steeds zijn uniformbroek en -blouse aan. Zijn handen gleden over mijn heupen .Langs mijn zij omhoog. Weer naar beneden langs de zijkant van mijn dijen. Langzaam leidde hij mijn lijf tegen zijn uniform aan. Ik voelde de suggestie van zijn groeiende pik tegen mijn billen. Niet dat ik dat echt kon voelen door zijn broek heen. Maar ik voelde wel zijn kruis tegen mijn billen. Piet zijn handen glijden vanaf mijn tepels over mijn buik naar beneden, net mijn pik vermijdend. Hij pakt het randje van mijn turnpakje en trekt het omhoog. En vervolgens naar mijn billen. Ook daar trekt hij het randje van mijn gympakje omhoog. De lycrastof tussen mijn billen. Ik kan het niet meer houden en reik naar achter. Zijn riem. Zijn knoop . Gewurm. Maar ik weet het los te krijgen. En ook omdat Piet daarbij hielp. Piet drukt een heerlijke warme lul tegen mijn billen, onder het randje van mijn turnpakje. Zijn handen voelen knijpend door de stof aan mijn tepels. Ik draai me om en knoop Piet zijn overhemd los. Piet werkt zichzelf zijn broek en slip uit. Gewillig drijft Piet mij het bed op. Op mijn rug . Kleine aanwijzingen zijn genoeg om mij wijdbeens op mijn rug op het bed te laten liggen. Ik geniet van het gevoel van het strakke turnpakje. Piet knielt tussen mijn benen. Ik geniet van de aanblik van zijn heerlijke volwassen mannenlijf. Zijn pik lekker gezwollen tussen zijn benen. Ga eens een beetje hoger liggen, zegt Piet. En hij geeft me een extra kussen. Ik leg het kussen onder mijn nek en werk me omhoog. Piet ??wandelt?? op zijn knie?½n omhoog. Zijn pik heerlijk dicht bij mijn gezicht.Ik pak hem vast, Zoveel pikken heb ik nog niet vast gehad. Maar Piet voelt heerlijk. Niet beangstigend groot. Gewoon heerlijk stevig. Ik vind het jammer dat Piet niet geschoren is. Als vanzelf voel ik Piet zijn pik en zijn ballen in mijn gezicht. Ik glij met mijn handen tussen zijn benen door en voel tussen zijn billen. Piet schuift verder omhoog. Mijn mond vindt zijn pik, en zijn pik vind mijn mond. Piet maakt neukbewegingen en ik probeer in het ritme te beantwoorden. Ik denk aan een r??ntgenplaatje dat ik op mijn pc heb van een lul die onwaarschijnlijk diep in een keel zit. En ik wil ik wil dat zo proberen. Piet houd zich vast aan de pijlen van het kopschot. Neukende bewegingen. Ik beantwoord. Zijn pik zo diep als ik kan hebben in mijn mond. ,Niet dat ik zo kan praten Maar mondneuk me Piet, denk ik. En met alle kracht zuig ik Piet in me. Mijn handen om zijn billen Mijn nek in een ongemakkelijke houding. Piet zijn pik in mijn mond . Zijn hand naar achter naar mijn kruis ..Geilll. Ineens en met een zucht . Paul . Ik wil nu nog niet klaarkomen, Paul. Piet ging meer achteruit op mijn borst zitten en ik ging door met het voelen aan zijn pik. Piet haalt mijn hand er van af . En pakt mijn polsen en legde die boven naast mijn hoofd. Paul ik wil je in je mannenkutje neuken. Hij kijkt me diep in mijn ogen. Ik wil in je kut michel ? Ik hoefde niet te denken en ook niet te antwoorden. Het ging vanzelf. En het ging niet zoals ik had gedacht dat het hoorde. Niet dat ik ongemakkelijk op mijn ellebogen en knie?½n moest. Piet legde mij op mijn zij. Eén been gestrekt. Mijn andere been omhoog tegen mijn borst. Mijn turnpakje uit mijn bilspleet. Uit het nachtkastje haalde Piet iets van glijmiddel. Ik genoot van Piet zijn vingers die langzaam mijn anus tot een kutje maakte. En toen voelde ik zijn pik in me drukken . Eerst drukken, weerstand, en al gauw glijden. Als Piet stootte, probeerde ik me voor hem te openen en als hij terugtrok dat ik probeerde om aan te spannen. Hem binnen laten komen en als hij terug trekt hem niet laten gaan. Ik voel Piet in me schokken. En was het al glad. Het werd nog gladder en soppiger. Hoe laat Marit weer thuis komt? Geen haast fluistert Piet. En dan nog; Ze weet wel dat ik leuke mannen leuk vindt En inderdaad hebben we met zijn drieen dan toch nog die koffie gedronken. Ik toen wel in Piet zijn trainingspak. “