Tot mijn verbazing vertelde Angela me later op de dag uitgebreid over die bijeenkomst. Ze leek vastbesloten om te doen alsof er niets was gebeurd. Toch vroeg ik me af hoe ze zich werkelijk voelde, want ik wist honderd procent zeker dat ze wel degelijk had genoten. Wat ik me ook afvroeg, dat was of ze aanvankelijk protesteerde omdat ze het niet wilde, of omdat ze dacht dat ik me verplicht voelde om me om haar plezier te bekommeren. Ik voelde me licht paniekerig bij de eerste optie, én tegelijk verlangde ik ernaar om haar ongelijk te bewijzen op de tweede mogelijkheid.
“Tess,” zei ze enkele dagen later toen ze ’s ochtends binnenkwam, “Kun je alle documenten die we over Davids in ons bezit hebben voor me verzamelen? Ik heb vanmiddag een afspraak. Ik moet mezelf grondig informeren, want deze meeting zal bepalend zijn voor het voortzetten van onze samenwerking.”
Mij hart sloeg meteen een slag over en verder dan een knikje kwam ik niet. Op automatische piloot volgde ik Angela naar haar kantoor, waar ik de gevraagde documentatie uit de archiefkast haalde en op haar bureau legde. Ze mompelde een woord van dank, terwijl ze bezig was met het opstarten van haar laptop.
De rest van de ochtend verliep zoals gewoonlijk. Ik beantwoordde wat telefoons, tikte een aantal verslagen in, kortom allerlei dingen die een administratief assistente normaal doet. Kort na de middag hoorde ik hoe ze haar zoveelste telefoongesprek van de dag beëindigde en seconden later verscheen ze in de deuropening.
“Tessa, verwittig me als die mensen van Davids er zijn, wil je?”
“Zeker,” antwoordde ik, waarna ze deur van haar kantoor sloot.
Opnieuw sloeg mijn hart een paar slagen over en ik betrapte mezelf er op dat ik worstelde met een dilemma. Ik wilde niets liever doen dan haar nog een keer verassen, maar had er tegelijk geen idee van hoe ze zou reageren. Het was het enige waarop ik op dat ogenblik aan kon denken. Of ik het wilde of niet, Angela’s ultieme ontspanningsmoment beheerste mijn gedachten. Ik wist ze daar hooguit een kwartier voor de vergadering aan toe was en bedacht dat ik misschien tegen die tijd wel een nieuwe poging zou kunnen wagen… onrechtstreeks, met een indirect aanbod. Als mijn ‘hulp’ niet welkom was, dan zou er sowieso een moment komen waarop ze me duidelijk zou maken dat ze het niet meer wilde. Als ik een nieuwe poging ondernam, zou dat haar kans zijn om er definitief een einde aan te maken en konden we de draad van een normale werkgever/werknemer relatie weer opnemen. Aan de andere kant, als ze liet blijken dat het niet onwelkom was… Ach, ik moest het er gewoon op wagen, anders zou ik geen rust vinden.
Ik liep naar de deur en deed iets wat, met wat goede wil, als aankloppen kon worden bestempeld. Zonder antwoord af te wachten, ging ik haar kantoor binnen en zag Angela verwonderd opkijken. Ze was duidelijk nog niet begonnen aan haar zo persoonlijke voorbereiding, maar zat de bundel van Davids door te nemen. Ik fixeerde me op die o zo bijzondere blauwe ogen van haar. Nog voor ik mijn mond opende, wist ik dat ik heel wat, zoniet alles, op het spel zette.
“Zou jij je stoel niet draaien?” vroeg ik zachtjes.
Secondenlang staarde ze me zwijgend aan. Toen opende ze haar mond, maar gelijk sloot ze die weer. Ik liep rond haar bureau tot bij haar, ervoor zorgend dat ik de hele tijd oogcontact hield.
“Tessa…” stamelde ze uiteindelijk.
“Draai gewoon jouw stoel deze kant op, Angela, en laat mij je helpen.”
Ze knipperde nerveus met haar ogen. “Tessa, luister… Ik kan niet van je ver…”
Ze hield haar mond, wellicht omdat ik met opzet heel opvallend mijn lippen likte. Mijn hart ging razend tekeer, maar verder voelde ik een verbazende kalmte over me heen komen.
“Het enige wat jij moet doen,” zei ik met een stem die nauwelijks meer was dan een fluistering, “dat is jouw stoel deze kant op draaien. Zit over mij maar niet in, Angela. Het is goed hoor.”
De ogen waarmee ze me aankeek, werden zo mogelijk nog groter. Ze beet op haar onderlip, wat voor mij een duidelijk signaal was dat ze zich onzeker voelde. Tegelijk merkte ik dat de kraag van haar bloes een beetje sneller op en neer ging dan normaal. Ik ging nog dichter bij haar staan en met mijn ogen hield ik haar blik constant gevangen. Eerlijk gezegd ik kon niet eens van haar wegkijken, daarvoor was de mix aan emoties die ik in haar blauwe kijkers las veel te intrigerend. Angst, verwarring en onzekerheid, het zat allemaal in die blik, en dat was nieuw voor me. Normaal was ik de meest onzekere van ons twee, maar op dat moment waren de rollen omgedraaid.
Ik knielde voor Angela neer. Voorzichtig tilde ik haar linkerbeen op en legde het op haar bureau, net zoals ze dat zelf ook pleegde te doen. Licht voorover gebogen bleef ik haar aankijken, wachtend op een definitief teken van goedkeuring.
Een hele tijd keek ze me uitdrukkingloos aan, maar toen kreeg ik het signaal waarop ik wachtte… waarop ik hoopte. Angela sloot haar ogen en legde haar hoofd achterover op de leuning van haar stoel.
Een zucht van opluchting ontsnapte aan mijn lippen en ik kreunde bijna van de opwinding toen ik tot tussen haar benen opschoof. Ik rolde haar rok zo hoog naar boven, tot ik bij de rand van haar slipje kon komen. Het was hetzelfde witte, met kant afgewerkt broekje dat ik eerder onder haar bureau had aangetroffen.
Ik hielp haar bij het optillen van de heupen en het verheugde me hoe behulpzaam zij op haar beurt was toen ik haar slipje van haar billen schoof en het langzaam over haar benen naar beneden liet glijden tot het op de grond belandde. Terwijl we dat deden, viel het me op hoezeer haar benen trilden.
Allebei hielden we onze adem in, tot het moment waarop ik mijn lippen op haar geslacht drukte. Terwijl zij een lange, diepe zucht slaakte, kon ik zelf een opgewonden kreuntje onmogelijk onderdrukken.
Angela was opvallend stil terwijl ik haar vrouwelijkheid opnieuw verkende. Ze jammerde of kreunde niet. Alleen een onregelmatige ademhaling op zijn tijd en wat flauwe zuchtjes gaven aan dat mijn ‘actie’ haar wel degelijk iets deed. Ik proefde al snel haar vertrouwde, zoete smaak en opgetogen ging ik op zoek naar die plekjes die haar deden rillen en haar naar adem lieten happen, tot ze uiteindelijk kreunend aangaf dat ze naar meer verlangde.
Ik voelde haar huiveren toen mijn tong diep in haar warme, vochtige schede gleed. Het moedigde me aan om gelijk maar mijn mond strak op haar lipjes te persen. Met mijn lippen en mijn tong plagerig haar spleetje verwennend, genoot ik van haar smaak. De smaak waar ik in een heel erg korte tijd aan verslaafd was geraakt.
Weldra ging mijn tong flitsend in en uit haar spleetje en telkens ik ze al rondjesdraaiend neerwaarts bewoog, voelde ik hoe haar warme, gladde tunneltje zich aanspande. Terwijl ik haar meer en meer nectar ontlokte, stulpte ik mijn mond rond haar tintelend aanvoelende schaamlippen. Plots merkte ik hoe Angela de armsteunen van haar stoel vastpakte en er zo hard in kneep dat haar vingerkootjes wit uitsloegen. Haar vrije been, datgene dat niet op het bureau lag, trilde licht en haar in een huidkleurige nylon verpakte dij streelde zacht mijn wang. Vanzelf leunde ik nog wat strakker tegen haar dij aan, er tegelijkertijd voor zorgend dat haar been nog feller ging trillen.
Toch kwam haar verrukte kreetje er als een verassing. Erg was dat zeker niet, want het maakte het plezier van wat ik aan het doen was nog completer… én wat ik al een tijd stiekem hoopte, wist ik plots heel zeker. Angela was een vrouw die heel erg nood had aan iemand die wist hoe je haar maximaal kon laten genieten. En ik… ik was dolblij met de kans die ik kreeg om haar te laten zien wat je als vrouw op dat gebied kon realiseren bij een andere vrouw.
Langzaam trok ik me uit haar terug en plagend liet ik mijn tong over haar harde klit glijden. Ze kirde zacht toen ik mijn lippen er omheen sloot en haar genotsknopje krachtig tussen mijn lippen zoog. Ze hapte naar adem op het moment dat ik er mijn tong schurend overheen liet glijden.
“Oh god,” fluisterde ze hees en voor het eerst voelde ik haar heupen opschokken tegen mijn gezicht.
Ik bleef haar gevoelige kern in een flinke greep houden tussen mijn lippen, terwijl ik mijn tong nu pas goed in de strijd gooide. Omhoog, omlaag, links, rechts… Continu in wervelende kringetjes likkend, bracht ik haar beetje bij beetje tot op de rand van haar orgasme. Op het moment dat haar lichaam zich aanspande en haar heupen loskwamen van de stoel, opende ik mijn mond zover mogelijk, om zoveel van haar romige zoetheid te proeven als ik maar kon. Mijn tong streelde haar broeierig hete spleetje, terwijl zij zichzelf rillend verloor in een ultiem moment van extase.
Toen ze uiteindelijk slap in haar stoel hing uit te hijgen, likte ik haar schoon. Daarna trok ik me terug en hielp haar om haar slipje weer aan te trekken. Terwijl ik dat deed, drukte ik snel een kusje op het blote stukje huid boven haar kous, maar door de roes waarin ze verkeerde, denk ik niet dat ze daar erg in had.
Angela ging rechtop zitten en haalde haar linkerbeen van het bureau. Haar ademhaling was nog steeds sneller dan normaal toen ze me grote, vragende ogen aankeek.
“Ik denk dat jij nu wel klaar bent voor die vergadering,” zei ik glimlachend, in een poging om de spanning weg te halen. Ik wist zo gauw niets anders te bedenken.
Angela keek me aan en het werd me warm om het hart toen ze me een beheerste glimlach terugschonk.
“Ja, Tessa,” zei ze zuchtend, “dat denk ik ook. Dankjewel.”
Ik verliet haar kantoor met een hart dat nog feller bonsde dan toen ik er tien minuten eerder binnenging. Ik voelde me verliefd… Ik was tot over mijn oren verliefd op mijn bazin, maar tegelijk had ik er geen idee van hoe ik met dat heerlijke gevoel moest omgaan.
***
Vanaf dat moment werd onze werkrelatie enigszins anders. Het werk op zich bleef nog steeds hetzelfde, maar elke keer als Angela een vergadering had, zocht ik haar ongeveer een halfuur voor het geplande tijdstip op in haar kantoor. De eerste keren probeerde ze nog wel te protesteren, maar haar verzet duurde nooit lang, want binnen de drie minuten kon ik haar doen rillen van verlangen. Meer tijd hadden mijn lippen en mijn tong daar niet voor nodig.
Nog eens twee weken later was er van verzet geen sprake meer, maar toch was ik niet helemaal gelukkig met de routineuze en geheime intimiteit tussen ons. Ik merkte dat Angela wel genoot, maar zich anderzijds niet echt liet gaan. Zelden of nooit kon ik met mijn tedere attenties bij haar een duidelijke reactie losweken. Ze toonde haar genot alleen maar op het moment dat ze klaarkwam. Bij alles wat daaraan voorafging bleef ze koel en ingehouden reageren, wat ik ook probeerde. Ik denk dat ze zichzelf ergens diep van binnen ervan overtuigd had dat het geen kwaad kon om als werkgeefster op die manier van mijn diensten gebruik te maken. Ik vermoedde dat Angela er voor koos om mij bij het hele gebeuren tussen ons te zien als de assistente die haar hielp om te ontspannen voor een vergadering, en dat terwijl ik er zoveel meer in zag. Tegelijk hield ik er toch wel van om te mogen doen wat ze me toestond, en dat in meer dan één opzicht. Er waren momenten dat ik zelf bijna klaarkwam, alleen maar door haar te likken én zonder mezelf aan te raken. Vooral als ik haar echt gespannen voelde, was dat het geval. Maar om eerlijk te zijn, ik wilde meer van haar.
Naar haar toe bleef ik mijn ontloken gevoelens verbergen, maar voor mezelf lukte dat niet. Ik hield niet alleen van haar, ik wilde haar, helemaal. Diep in mijn hart verlangde ik ernaar om haar echt te beminnen en daar hoorde veel meer lichaamscontact bij dan alleen maar die aanrakingen met mijn lippen en mijn tong. Ik wilde haar liefhebben, even oprecht, intens en grenzeloos als in mijn stoutste fantasieën. Dat verlangen groeide met de dag en zo kwam ik tot het besluit dat ik, ondanks mijn twijfels hoe ze zou reageren, de angst voor een afwijzing moest zien te onderdrukken.
De volgende keer dat ik haar ‘hielp’, was ik zoals steeds druk doende op en rond haar reeds vochtige spleetje, maar deze keer lette ik met meer dan gewone aandacht op haar ademhaling. Het viel me op dat die hijgerig en happend werd als ik haar klitje aanraakte. Dankbaar gebruik makend van die kennis, concentreerde ik me volluit op Angela’s uitpuilende knopje. Net zo lang tot haar benen zich aanspanden, waardoor ik wist dat ze dicht tegen een orgasme aanzat. Op dat moment heb ik haar lichaam voor het eerst aangeraakt met mijn handen. Haar zachte, verschrokken kreetje voelde aan als een beloning toen mijn vingertoppen voorzichtig opklommen langs de binnenzijde van haar dijen.
Vaag was ik me ervan bewust dat ze op me neerkeek en probeerde te zien wat ik precies deed, maar dat kon me niet meer afremmen. Nu kon en mocht ik niet meer aarzelen, en met mijn handpalmen plat op haar warm aanvoelende huid, masseerde ik Angela’s zijdezachte vlees. Voor ze de kans kreeg om te reageren op een manier die ik liever niet wilde, porde ik mijn sterkste wapen diep in haar hunkerende vulva en in sneltreinvaart tilde mijn pulserende tong haar over het randje.
Toen ik klaar was met de ondertussen gebruikelijk nabehandeling, liet ik op geen enkele manier merken dat ik iets anders had gedaan dan anders. Angela gelukkig ook niet.
Vanaf toen vorderde ik langzaam. Het strelen van haar dijen werd al snel een vast item. Geleidelijk bouwde ik mijn strelingen op, tot ik ook haar heupen durfde aanraken, terwijl haar kutje en mijn mond de liefde bedreven. De eerste keren schrok ze daar duidelijk merkbaar van, maar zodra ze in de buurt van haar orgasme kwam, leek ze ook dat te accepteren. Op zich beschouwde ik dat als een kleine overwinning, maar meer ook niet.
Terwijl ik Angela plezierde, waren er steeds vaker moment dat ik me niet zozeer verbaasde om wat we deden, maar vooral om wat we niét deden. Er bleef immers nog zoveel meer te ontdekken wat ik nog niet had gezien of gevoeld. Ontelbare keren had ik haar al voelen trillen en schokken op mijn tong, maar we hadden nog nooit gekust. Ik had haar nog lang niet waar ik haar hebben wilde. Nachtenlang, steeds weer na een moment met mezelf, lag ik er over te tobben of ik een volgende stap wel aan zou durven. Net zo lang tot ik mezelf overtuigd had, dat ik dat risico maar moest nemen.
De volgende keer dat ik geknield tussen haar gladde dijen zat, en mijn lippen en tong datgene bij Angela deden waaraan ik intussen helemaal verslaafd was geraakt, kwam die stap vanzelf. Dat ze die dag heftiger naar adem leek te moeten happen dan anders, hielp me over de streep. Met mijn tong diep in Angela’s heerlijke poesje, streelde ik haar dijen en haar heupen, net zo lang tot ik duidelijk de voorbode herkende van haar naderend hoogtepunt. Angela’s opgewonden huivering was voor mij het signaal om me uit haar terug te trekken, tot alleen mijn lippen haar pubis nog zachtjes raakten. Toen ik voelde Hoe ze enigszins ontspande, ging ik opnieuw in de aanval. Ik drukte mijn vingertoppen in het malse vlees van haar heupen en porde mijn tong opnieuw diep in haar romige schacht, waarna ik mijn tong verwoed rondjes liet draaiend langs de schubbetjes van haar liefdeskanaal. Zodra ik haar ademhaling weer hoorde verzwaren, trok ik me opnieuw terug, waarop mijn lieve bazin reageerde met een diepe zucht.
Deze keer reageerde Angela wel zoals ik hoopte. Instinctief tilde ze haar heupen op om op zoek te gaan naar de bron van haar genot. Het was mooi om te zien, die kronkelende, wervelende heupbeweging van een vrouw in hoge nood. Meteen beloonde ik haar daarvoor door haar klit tussen mijn lippen te zuigen en er met mijn tong overheen te schuren. In de nieuwe huivering die volgde, drukte ze haar heupen opnieuw op uit de stoel.
Zodra Angela weer enigszins ontspande, liet ik haar knopje weer vrij. Ik trok me zover terug dat ze zichzelf weer een beetje op zou moeten drukken. In feite dwong ik haar om te bewegen en zelf actief op zoek te gaan naar haar genot. Even bemerkte ik iets van een aarzeling, maar dan won haar opwinding het van haar zelfbeheersing.
Mijn geluk kon niet op toen Angela haar schaamlippen op mijn mond perste. Dat mocht ze voelen. De volgende minuten likte en zoog ik haar poesje als nooit tevoren, waarbij ze voortdurend hing te schommelen in haar stoel. Al gauw bokte Angela het episch centrum van haar vrouw zijn tegen mijn mond op, koortsachtig op zoek naar het ultieme genot.
Toen ze kwam was dat bijzonder intens. Met haar handen rond de armsteunen van haar stoel geklemd, beukte ze haar gulzige kut tegen mijn mond aan, terwijl de adem haar met horten en stoten ontsnapte. Haar dijen schuurden in een intens hete streling langs mijn wangen, terwijl ik me nooit eerder zo met haar verbonden voelde tijdens haar hoogtepunt. Dankbaar legde ik mijn armen strak om haar schokkende heupen om haar te ondersteunen.
Gedurende de volgende twee maanden werd de nieuwe stap die we zetten een vast gegeven tijdens de intieme momenten die we in de beslotenheid van Angela’s kantoor doorbrachten, telkens ze een belangrijke vergadering had. Iedere keer weer genoot ik ervan als ik mijn armen rond haar heupen kon leggen, als ze zichzelf uit de stoel opdrukte om met haar poesje krachtig tegen mijn mond op te bokken. Uiteindelijk beloonde ik mijn bazin daar telkens voor door haar geestdriftig naar een hoogtepunt te likken.
Uiteraard moest er tussen die intieme onderonsjes door ook nog gewerkt worden, maar dat was geen probleem. Wat Angela me ook vroeg of opdroeg, ik deed het met liefde en plezier. Ik was zozeer in de wolken met het feit dat mijn lieve, sexy ogende bazin voor haar lichamelijk genot afhankelijk werd van mij, dat geen moeite mij teveel was. Langzaamaan groeide de overtuiging dat ik haar enige bron was op dat punt. Haar reactie op mijn aanrakingen, nadat er eens een week geen ‘moeilijke’ vergadering had plaatsgevonden, was immers dan zoveel intensiever. Na een langere periode zonder intimiteit tussen ons, kwam ze al na enkele minuten klaar, waardoor ik er zelfs van overtuigd geraakte, dat ze de laatste tijd nog zelden of nooit met zichzelf aan de slag ging. Dat laatste kon absoluut niet gezegd worden van mijzelf. Geen avond of nacht ging er voorbij zonder dat ik me verloor in een opwindende fantasie, met steeds weer ‘mijn’ charmante Angela in de hoofdrol. Temidden mijn onuitputtelijke, erotische verbeeldingskracht had ik bijna dagelijks hete seks met mijn knappe, lieftallige werkgeefster. En toch… eenmaal het hoogtepunt voorbij, bleef ik op een bepaalde manier vrijwel altijd achter met een onvoldaan gevoel.
Het emotionele dilemma waar ik meer en meer mee worstelde, liet zich nooit helemaal wegdrukken. Aan mijn gevoelens voor de knappe Angela twijfelde ik al lang niet meer, maar had zij ook gevoelens voor mij?
***
Het kon niet uitblijven dat ik me op een bepaald moment suf ging piekeren hoe Angela zou reageren als ik zou proberen om, binnen onze puur lichamelijke relatie, ruimte te maken voor wat romantiek. Zou ik niet riskeren om alles te verliezen, als zou blijken dat zij geen gevoelens voor mij had?
Die vraag kreeg sneller een antwoord dan ik kon vermoeden. We bereikten het omslagpunt op de dag dat Angela op het stadhuis verwacht werd voor een vergadering met het stadsbestuur en projectontwikkelaar Daems. Die dag had ik geen echt dringende zaken af te handelen en dus gleed ik al een uur voor ze naar die meeting zou vertrekken haar kantoor binnen. Ze keek van mij verbaasd naar de wandklok en weer terug naar.
“Nu al?” vroeg ze.
Ik knikte en knielde naast haar neer. Even leek ze te twijfelen, maar dan draaide ze haar stoel toch maar in mijn richting en deed wat ondertussen zo vanzelfsprekend was geworden tussen ons. Ze bood me haar kutje aan.
Ik genoot van haar eerste zucht op het moment dat mijn lippen haar aanraakten. Het was een zucht van aanvaarding, maar evengoed van opluchting en genot, waardoor het klonk alsof Angela naar dit moment had uitgekeken. De volgende seconde stond mijn besluit helemaal vast, ik zou er deze keer alle tijd voor nemen.
Hoezeer ze haar heupen ook in mijn richting stuurde, met opzet ontweek ik haar klit. Ik bleef haar wel zacht aanraken, likte haar lipjes. Ik knabbelde er zelfs eventjes op om haar te prikkelen. Met een flitsende tong draaide ik wervelende rondjes over haar hele schaamsteek, zonder dat ik inging op haar onuitgesproken verlangen om haar te penetreren. Het werkte, want na een vijftal minuten van ‘martelen’ gaf ze zich gewonnen. Haar lichaam ontspande een beetje toen ze eenmaal ontdekt leek te hebben dat ze best kon genieten van mijn zachte, ingetogen strelingen. Ik gebruikte mijn lippen, mijn tong en zelfs af en toe mijn tanden om haar gevoelige vlees maximaal te stimuleren, net zo lang tot haar ademhaling zwaar en hijgend werd. Haar verzet leek nu helemaal weg en dus doopte ik het puntje van mijn tong in haar.
Ze hield haar adem in, waarna ik me zonder enige waarschuwing terugtrok en mijn mond precies hetzelfde liet doen als even voordien. Tegelijk met het hervatten van haar diepe, hijgende ademhaling perste ze haar schoot krachtig op mijn mond. Ik speelde daarop in door de toegang tot haar liefdestunnel stevig te likken, echter nog steeds zonder bij haar binnen te dringen. Een licht gejammer ontsnapte aan Angela’s mond en ik keek naar haar op. Wat ik zag was een beeldschone, naar bevrediging smachtende vrouw, die op haar heupen na helemaal ontspannen leek. Ik stuurde haar een warme glimlach toe, waarna ik mijn tong nog een paar rondjes liet draaien over haar als fluweel aanvoelende schaamlippen.
Pas toen Angela weer aan het hijgen ging, begroef ik mijn tong met een langzame, krachtige duw diep in haar. Meteen begon ik wiebelend en wriemelend haar tunneltje te bespelen.
“Oh…” kirde Angela ingehouden.
Verheugd om dit succesje trok ik me weer uit haar terug, om weer van vooraf aan alles te herhalen, net zo lang tot ze weer zachtjes begon te jammeren. Opnieuw perste ik mijn tong diep in haar en ditmaal liet ik ze flitsend langs haar inwendige schubbetjes schuren.
“O… yes!” klonk het al heel wat luider.
Het gelukzalige gevoel dat me overviel bij die uitroep van Angela was met geen pen te beschrijven. Al die tijd had ik me tevreden moeten stellen met haar summiere lichamelijke reactie en nu, na maanden, kreeg ik eindelijk daarvan een verbale bevestiging. Met een warm aanlopend hart en tot tranen toe bewogen, trok ik me uit haar terug. Wat volgde was een soort jammerend protest, maar dat weerhield er mij niet van om me gedurende minstens vijf volle minuten op de buitenkant van haar bolle pubis te concentreren. Ik likte het kapje van haar klit en de wijde omgeving daaromheen, maar haar knopje bleef ik ongenadig ontwijken. Tenslotte liet ik mijn tong toch maar in de richting van haar opening fladderen en ik voelde haar heupen sidderen toen ik haar spleetje binnendrong, dieper dan ooit.
“Oh… Tessie!” hijgde ze.
Terwijl mijn gelukzalige gevoel nog toenam, wist ik niet wat ik hoorde. Iedereen noemde me Tess of Tessa. Het moest geleden zijn van in de lagere school dat iemand mij nog zo noemde. De vertedering in de toon waarmee ze dat oude troetelnaampje over haar lippen liet rollen, was zo hartverwarmend dat ik het nog eens wilde horen.
Met een nooit gezien overgave stortte ik me op haar vrouwelijkheid en Angela rolde bijna uit haar stoel. Gelukkig als een kind met een nieuw stuk speelgoed deed ik alles wat in me opkwam om haar zoveel mogelijk te doen genieten.
Aanvankelijk probeerde ze zichzelf nog in te tomen, maar al gauw merkte ik dat ze zich beetje bij beetje liet gaan. Met mijn tong diep in haar, afgewisseld door momenten van fladderend schuren over haar klit, tilde ik haar over het figuurlijke randje en Angela’s hoogtepunt kwam met rasse schreden dichterbij. Plotseling voelde het bijna misdadig aan om haar dat ultieme moment nog langer te ontzeggen, dus ging ik vanaf dan voluit voor haar genot.
“Oh… O… Tessie!”
Haar uitroep stierf weg in een kort, beklijvend moment van stilte, maar dan volgde een verrukt kreetje. Meteen werd mijn mond overspoeld door haar gulle zoetigheid, terwijl Angela trilde en beefde als nooit tevoren.
“Angela…,” fluisterde ik liefdevol terug, een kusje drukkend op haar krampende poesje. Ik denk niet dat ze me hoorde en al helemaal niet de verliefde ondertoon die ik in het uitspreken van haar naam legde. Het maakte me op dat moment weinig uit, gelukkig als ik was door wat ik net van haar had mogen horen. Dankbaar masseerde ik haar dijen toen ze even later uitgeput onderuit zakte. Kort en krachtig, want ze had nog maar een kwartiertje. Net genoeg tijd om zich een beetje op te frissen en tijdig op het stadhuis te geraken. Ik moest haar loslaten, maar het was met spijt in het hart.
Als ik erop terugkijk, mag ik gerust stellen dat we een barrière sloopten op het moment dat ze voor het eerst mijn koosnaam kreunde. Ongeacht de ingewikkelde emotionele onderbouw van onze relatie, leken we ons allebei te realiseren dat hetgeen we deden door de ander als aangenaam werd ervaren, én dat het geen nadelige gevolgen had voor onze werkrelatie.
Op ‘normale’ werkdagen gingen we als vanouds vriendelijk en professioneel met elkaar om, maar als ik eenmaal tussen haar benen knielde, durfde Angela haar genot voortaan wel te uiten. Ook al bleef haar reactie nog altijd een beetje ingetogen en terughoudend, het was een genoegen om de vrouw op wie ik stiekem verliefd was te horen hijgen of jammeren als ik iets deed wat haar uitermate beviel. De momenten waarop ze mijn naam kreunde bleven zo zeldzaam dat ik het gevoel kreeg dat ik het moest verdienen. Net daardoor was het bijna een feest, telkens mijn koosnaampje over haar lippen rolde.
Voor het overgrote deel verliepen onze intieme momenten volgens een vertrouwd scenario. Angela hing in haar stoel met haar ene been op haar bureau en het ander op mijn schouder. Terwijl ik haar intiem plezierde, streelden mijn handen haar heupen en haar benen, zoveel als ik maar kon. Ze gilde geschrokken toen ik voor het eerst mijn vinger op haar sterretje drukte, maar eenmaal daarvan bekomen, liet ze het wat graag toe. Dus ook dat werd een weerkerend onderdeel van ons minnespel. Stapje voor stapje maakten we vorderingen, al wil ik wel zo eerlijk zijn om te bekennen dat daarvoor lang niet alle initiatief van mij kwam. Ook Angela leverde haar bijdrage aan dat proces. Ik weet nog goed hoe aangenaam verast ik was, die keer dat ik bij haar kwam voor een intieme sessie, en zij haar slipje al uit bleek te hebben. Sindsdien viel dat regelmatig voor en uiteraard was ik daar niet rouwig om. Anderzijds gebeurde het meer en meer dat ik haar been tegen mijn wang voelde drukken, of dat ze haar heupen naar me toe boog terwijl ik me om haar schoot bekommerde, en dat zonder enig aandringen van mijn kant. Steeds vaker gaf ze me door middel van kleine geluidjes een signaal als ze iets wilde. Als ik haar te veel plaagde of als ze een ander soort contact wilde, dan stuurde ze mij in de gewenste richting met haar gejammer of met kleine, subtiele bewegingen van haar lichaam. Het mag duidelijk zijn dat we elkaar op dat vlak steeds beter begrepen en aanvoelden.
Die éne zeldzame keer dat Angela me vroeg om ook op zaterdag te werken, zei ik geen nee. Ze had een vergadering met de voltallige raad van bestuur van de plaatselijke kerkgemeenschap. De reden daarvan was een dispuut met de aannemer over een onregelmatigheid bij de verbouwing van het parochiehuis. Omdat vrijwel alle leden van die bestuursraad vrijwilligers waren die zich door de week niet konden vrijmaken, kon die vergadering alleen op zaterdagvoormiddag doorgaan. Binnen dat bestuur was er behoorlijk wat onenigheid over de te volgen procedure en dus beloofde het een moeilijke vergadering te worden.
Die ochtend droeg Angela een modieuze zomerjurk, die als het ware om haar lijf gegoten zat. Het was de eerste keer dat ik haar in iets anders zag dan een rok en een bloes. Ik besefte direct dat die jurk mij een unieke kans bood.
Met haar jurk opgerold tot boven haar middel en haar lichaam ontspannen achterover hangend, nam ik de gelegenheid te baat om haar platte buik te verkennen. Het was een genot om de trillende spanning van haar buikspieren te voelen, maar al gauw gleden mijn vingers hogerop onder de stof van Angela’s jurk, tot ik voor de allereerste keer haar borsten voelde. Zelfs doorheen de stof van haar bh voelden ze glad, mals en veerkrachtig aan. Zachtjes strelend wachtte ik gespannen haar reactie af, maar toen Angela niet protesteerde, durfde ik het aan om mijn handen naar haar rug te bewegen.
Mijn vingers trilden van de spanning, waardoor ik meer moeite had met het haakje dan me lief was. Ergens was mijn nervositeit misschien wel te verklaren door het feit dat ik al zolang stiekem hoopte dat deze kans zich een keer zou voordoen. Het voelde aan als een droom die uitkwam.
Angela hijgde toen ik haar naakte heuvels voor het eerst aanraakte. Ze drukte haar borsten in de palm van mijn handen, maar anderzijds trok ze haar heupen terug, iets wat toch enige nervositeit liet vermoeden. Inwendig moest ik lachen bij het idee dat deze lieftallige vrouw, die al ontelbare keren op mijn tong hing te kronkelen van genot, nerveus werd omdat ik haar borsten betastte.
Ik trok mijn handen terug en haar romp strelend, zette ik mijn tong vol in op haar klit. Het werkte, want kronkelend begon ze haar gladde buik tegen mijn handen op te bewegen. Voor mij was het een aansporing om maar snel terug te keren naar haar borsten en die malse heuvels wat steviger onder handen te nemen. Toen ze daarop aan het hijgen ging, durfde ik het aan om zachtjes aan haar tepels te plukken, iets wat haar gelijk over de rand duwde.
Ik genoot van de heerlijke sensatie van haar halfnaakte, schokkende lichaam onder mijn handen, terwijl ik me een etage lager laafde aan haar weelderig vloeiende nectar. Angela schreeuwde haar genot uit als nooit tevoren, maar dat was niet erg. Buiten ons was er in het hele gebouw toch niemand aanwezig.
Sinds die zaterdag hadden we een geheel nieuw terrein om te verkennen. Haar gebruikelijk rok en bloes vormden daarbij geen belemmering meer. Een paar weken en enkele intieme sessies later, was het vaste prik dat Angela, weliswaar nooit met meer knoopjes van haar bloes los dan strikt noodzakelijk, haar borsten blootstelde aan mijn onophoudelijke strelingen. Wellicht is het onnodig te zeggen dat niet alleen Angela’s genot daardoor groter werd, maar ook het mijne. Maar hoe ver we ook gingen in het betreden van dit nieuwe pad, toch bleef er diep in mij iets knagen. Eigenlijk wilde ik nog zoveel meer, maar ik had niet de moed om zelfs maar te laten doorschemeren dat ik zo graag een gunst van haar terugwilde. Waar het precies vandaan kwam, daar kon ik de vinger niet opleggen, maar ik had het gevoel dat Angela er als de dood voor was dat zoiets een keer zou gebeuren. Om haar daarin gerust te stellen, ging ik zelfs zo ver dat ik me oerdegelijk en conservatief kleedde als ik naar mijn werk ging. Het laatste wat ik wilde bereiken, dat was dat Angela zou denken dat ik haar probeerde te verleiden, hoe groot mij liefde voor haar ook was. Zelf zorgde mijn bazin er met haar hele houding trouwens ook wel voor dat ik me niet helemaal in romantische dagdromerijen verloor. Ieder op onze eigen manier leken we bang om een volgende stap te zetten, goed wetende dat als we dat wel deden, we échte minnaressen zouden zijn.
De exacte reden waarom ik mijn diepste verlangen niet durfde uiten, daar ben ik nog steeds niet uit. Misschien was de angst om de mooie relatie met Angela – zelfs al was die niet helemaal compleet – te zien eindigen daarvoor al genoeg. Misschien was het complexer en speelden er nog andere dingen mee, ik wist het niet. Waarschijnlijk wilde ik het niet eens weten en koos ik er gewoon voor om me te koesteren in wat ik wel kreeg, aangevuld met ontelbare nachten vol sprookjesachtige, romantische dromen en hete, opwindende hersenspinsels die je zelfs aan je hartsvriendin nog niet zo gauw toevertrouwt. En toch… het verlangen naar meer bleef onderhuids smeulen, wachtend op die ene gunstige windvlaag die het zou doen oplaaien tot één groot en onblusbaar vuur.
***
Waarschijnlijk stond het in de sterren geschreven dat er vroeg of laat iets zou gebeuren wat onze vreemde relatie behoorlijk zou compliceren, nog voor we ook maar aan enigerlei emotionele invulling toekwamen.
Ik zat aan mijn bureau wat memo’s in te tikken en wat mails te beantwoorden, een dagelijkse, tijdrovende routineklus waar ik Angela’s hulp nog alleen bij nodig had als er ergens om een beslissing werd gevraagd. Vanuit professioneel oogpunt vormden mijn bazin en ik in meer dan één opzicht een geweldig team, mag ik wel zeggen. In alle bescheidenheid… met mijn ‘hulp’ was Angela tijdens haar vergaderingen alleen maar alerter en doortastender geworden. Het had ‘ons’ kantoor geen windeieren gelegd. ‘Keinen, Thijs & Partners’ had binnen enkele maanden zoveel zaken ingepikt dat er serieus over een uitbreiding werd nagedacht. Tenminste, dat kon ik opmaken uit het drukke mailverkeer tussen Angela en de grote baas in Spanje. Uit die conversatie bleek wel dat Angela aarzelde om uit te breiden, vooral omdat ze bang was geen jonge advocaten te zullen vinden die bereid waren om eenzelfde aantal uren te werken als zij.
Bladerend door mijn postvak-in, om zeker te zijn dat ik niets vergeten was, viel mijn oog op een pas binnengekomen bericht. Terwijl ik het opende, bedacht ik nog dat ik het mailadres van de afzender niet kende. Bij de lange reeks korte berichten die ik op mijn scherm zag verschijnen, verloor ik al snel mijn interesse. Blijkbaar was ik terechtgekomen in Angela’s privé mailconversatie en was dit niet voor mijn ogen bestemd. Zoiets gebeurde wel vaker, simpelweg omdat mijn werkgeefster omwille van de tijdsdruk niet altijd even zorgvuldig omging met het verzenden van haar boodschappen.
Mijn rechter wijsvinger gleed al in de richting van de deleteknop toen mijn oog op één enkel woord viel… mijn naam! Het mag dus niet verbazen dat ik snel naar beneden scrolde, om de berichtenketting vanaf het begin te kunnen lezen. Het begon met een bericht van Angela.
Bedankt voor de adresgegevens van de aannemer die uw gebouw renoveerde. Ik zal hem zeker benaderen voor een offerte. Kunt u mij misschien ook een degelijk en betrouwbaar personeelsadviesbureau aanwijzen met het oog op de uitbreiding van ons personeelsbestand?
Het antwoord dat er op volgde, kwam van het mij onbekende mailadres, maar de ondertekenaar ervan kende ik wel. Dat was immers de eigenaar en exploitant van het kantoorgebouw naast het onze, waarvan de renovatie een paar weken geleden was afgerond. Blijkbaar vroeg Angela die man om advies voor zowel een verbouwing van ons pand, als voor het aannemen van nieuwe medewerkers. Mijn nieuwsgierigheid werd er alleen maar door aangewakkerd.
Natuurlijk kan ik dat. ‘VPS’, hier vlakbij in de Bevrijdingslaan, heeft een bijzonder goede reputatie. Terecht, dat mocht ik zelf al ondervinden. Tel 01 6784554. Zij leveren degelijk personeel af, én op maat van de klant. Ik weet zeker dat zij u moeiteloos aan echte, gekwalificeerde, juridische medewerkers kunnen helpen.
Starend naar dat bericht, fronste ik mijn voorhoofd. Wat bedoelde die man met ‘échte gekwalificeerde, juridische medewerkers’? Ik was toch goed in mijn job en Angela had daarover zeker nooit geklaagd. Integendeel, bedacht ik, grimmig, maar verwrongen grijnzend bij de intieme beelden die door mijn hoofd flitsten. Ik verdong ze en concentreerde me op Angela’s antwoord.
Bedankt voor uw tip. Ik zal dat bureau zeker contacteren. Het zou handig zijn als de nieuwe medewerkers die we willen aannemen voor de verandering eens geen half jaar opleiding nodig hebben, maar direct inzetbaar zijn. De laatste twee die ik aannam, hadden ongelooflijk positieve aanbevelingen bij zich, maar konden niet eens een deftige tekst intikken. De meest recente kende zelfs nauwelijks het verschil tussen een archiefmap en een papieren zak.
Verbijsterd staarde ik naar het scherm. De laatste medewerker die Angela had aangenomen was ik. Ik kon nauwelijks geloven dat ze zo over mij dacht. Ze leek immers altijd zo tevreden over mijn werk en meermaals had ze me daarvoor gecomplimenteerd. Met een bijna krachteloze vinger drukte ik op de delete-knop en de beledigende woorden verdwenen meteen van het scherm. Hoe kon Angela zo over mij denken? Hoe kon ze haar waardering zo faken, én vooral… waarom?
Een deel van mij, het logisch denkende deel, dacht dat er een misverstand in het spel moest zijn. Misschien bedoelde ze het meisje dat hier voor mij zat. Naar wat ik hoorde, had die niet lang voor Angela gewerkt.
Aan de andere kant viel het niet te ontkennen dat het wetboek voor mij nogal wat geheimen kende. Links en rechts had ik ondertussen al wel wat dingen opgepikt, maar een juridische opleiding had ik niet genoten. Een universitaire opleiding ‘rechten’ was voor mij destijds geen financieel haalbare optie en daar had ik tegen Angela beslist niet over gelogen. Dat wist ze toen ze me in dienst nam.
Ik zakte diep weg in mijn stoel bij de gedachte dat Angela wellicht behoefte had aan echte, juridisch geschoolde medewerkers. Als ze de praktijk toch ging uitbouwen, wie weet zelfs met twee of drie nieuwe advocaten, dan zou het vast geen overbodige luxe zijn om assistenten in dienst te hebben die hun eigen juridische inbreng konden doen. Meer dan waarschijnlijk zou ze daar meer aan hebben dan aan een veredelde secretaresse zoals ik.
De rest van de dag werkte ik af op de automatische piloot, met nauwelijks aandacht voor hetgeen waar ik mee bezig was. Angela had al een hele namiddag in haar kantoor een bespreking met de ‘partners’ van de bovenverdieping en dat kwam me nu goed uit. Ik zorgde ervoor dat ik op tijd naar huis vertrok, zodat ik haar die dag niet meer hoefde te spreken. Ik vertrouwde mezelf niet en was bang dat ik misschien domme dingen zou zeggen.
Het werd een avond van eindeloos tobben. Ik had het gevoel dat het onvermijdelijke gebeurde en dat ik me daar gewoon bij neer moest leggen. Uit ervaring wist ik dat de goede dingen in het leven meestal een abrupt einde kennen.
Aan de ander kant was ik boos… nee, gewoon razend. Het deed me vragen stellen bij alles wat er de laatste tijd gebeurd was. Had Angela me ooit wel écht leuk gevonden, of had ze me gewoon maar getolereerd? Had ik mezelf wijsgemaakt dat ze oprecht genoot van mijn intieme handelingen, of had ze me alleen maar gebruikt… én misbruik gemaakt van mijn naïeve, verliefde gevoelens voor haar?
wordt vervolgd