Anne-Fleur was de ster van het onder-19 meidenvoetbalteam. Met haar lange blonde haar in een paardenstaart en haar slanke, gespierde lijf vol energie, was ze razend populair. Ze scoorde moeiteloos en haar grapjes maakten de kleedkamer altijd levendig. Maar op die ene wedstrijd veranderde alles. Er was een nieuw meisje bijgekomen: Rachel, een adembenemende halfbloed met een lichte bruine huid die fonkelde in het zonlicht. Haar weelderige krullen zwiepten mee met elke sprint, en haar donkere ogen straalden een zachte, zorgzame warmte uit. Rachel was vriendelijk, vroeg altijd naar ieders welzijn en ruimde zonder klagen de spullen op. Anne-Fleur voelde meteen een vreemde aantrekkingskracht, maar ze duwde het weg – ze was nog nooit op meisjes gevallen.
De wedstrijd eindigde in een zenuwslopende overwinning. In de kleedkamer hing de geur van zweet en modder, en de meiden ontdeden zich van hun vuile kleren. ‘Douchen!’ riep een van hen, en iedereen trok uit. Anne-Fleur pelde haar shirt af, haar kleine, stevige borsten sprongen even vrij, en ze trapte haar short uit. Naakt stapte ze de douches in, de routine vertrouwd. Maar Rachel was er voor het eerst bij.
Het hete water kletterde neer in de open ruimte, stoom vulde de lucht terwijl de meiden zeepten en lachten. Anne-Fleur liet het water over haar gladde buik en tussen haar dijen stromen, het vuil wegspoelend. Toen keek ze opzij naar Rachel. Verdomme, wat een schoonheid. Rachels lichte bruine huid glom onder de straal, waterparels gleden over haar volle borsten met stijve, donkere tepels. Haar natte krullen plakten tegen haar schouders, en ze draaide zich om om haar rug te schrobben, haar ronde billen lichtjes uit elkaar wrijvend. Een golf van hitte schoot door Anne-Fleur heen, niet door het water. Haar poesje begon te kloppen, een warme, natte sensatie bouwde op. Ze perste haar dijen samen, maar het werd erger: haar tepels verhardden, en ze voelde haar lippen zwellen, vocht sijpelde eruit dat niets met de douche te maken had.
‘Wat overkomt me?’ flitste door haar hoofd. Ze had nooit zulke gevoelens voor een meisje gehad. Maar Rachel boog voorover om haar voeten te wassen, haar kont spreidde zich subtiel, en Anne-Fleur kon niet wegkijken. Ze fantaseerde over het aanraken van die zachte huid, het duwen tussen die billen. Haar klit zwol op, pulserend, en ze beet op haar onderlip om een zucht te smoren. De anderen kletsten door, onwetend. Rachel draaide zich om, ving haar blik en glimlachte lief. ‘Leuke pot, toch?’ zei ze met een zachte stem. Anne-Fleur mompelde instemmend, haar gezicht brandend. Ze wendde zich af, maar het beeld bleef plakken. Stiekem liet ze een hand naar beneden glijden onder het water, haar vingers streken over haar gladde lippen. Eén vinger gleed naar binnen, en ze hapte naar adem. Te riskant; ze stopte, trillend van frustratie.
Na de douche kleedden ze zich aan, maar Anne-Fleurs gedachten raasden. Ze moest Rachel leren kennen. ‘Hé, Rachel,’ zei ze bij het pakken van haar tas. ‘Kom een keer langs bij mij thuis? We kunnen hangen en over het team babbelen.’ Rachel aarzelde even, maar knikte. ‘Klinkt goed, maar ik heb deze week een druk schema. Donderdagavond lukt wel?’ Anne-Fleur slikte haar teleurstelling weg. ‘Prima, donderdag dan.’
De dagen erna waren een kwelling voor Anne-Fleur. Elke avond, in haar kamer, laaide de herinnering aan de douche op. Ze lag op bed, naakt, haar hand glijdend over haar borsten, knijpend in haar tepels tot ze pijn deden. ‘Rachel… je huid, je borsten,’ mompelde ze, haar benen spreidend. Haar vingers vonden haar poesje, al nat van verlangen. Ze wreef hard over haar klit, cirkels draaiend terwijl ze zich voorstelde hoe Rachels krullen over haar dijen zouden kietelen. Twee vingers doken diep naar binnen, pompend in het ritme van haar hijgende adem. Ze zag Rachels kont voor zich, hoe ze die zou grijpen, likken. Haar heupen stootten omhoog, sappen druppelden op de lakens. Op maandag kwam ze klaar met een gedempte schreeuw, haar lichaam schokkend, maar het vullende haar niet. Dinsdag herhaalde het zich: ze neukte zichzelf met drie vingers, haar duim op haar klit, fantaserend over Rachels tong. Woensdag was het erger; ze greep een kussen, drukte het tussen haar benen en wreef furieus, komend met tranen in haar ogen van pure lust. Elke dag bouwde de honger op, haar lichaam brandend voor die ene aanraking.
Eindelijk was het donderdag. Rachel arriveerde bij Anne-Fleurs huis, een ruim optrekje met een achtertuin. Ze droeg een simpel shirt en jeans, haar krullen los. ‘Hoi! Sorry voor de vertraging,’ zei ze met een glimlach, maar haar ogen leken afstandelijk. Anne-Fleur voelde een steek – was dit wel wederzijds? Ze praatten wat over de training, zetten thee, maar de spanning knaagde. ‘Ik ga even naar boven om me om te kleden,’ zei Anne-Fleur plots, haar stem een tikje schor. ‘Maak het je gemakkelijk beneden.’ Rachel knikte, maar terwijl Anne-Fleur de trap op liep, voelde ze de hitte al opkomen. In haar kamer trok ze haar kleren uit, haar shirt over haar hoofd, broek naar beneden. Naakt staarde ze in de spiegel, haar tepels hard, haar poesje al vochtig. De gedachten aan Rachel in de douche overspoelden haar weer. Ze kon het niet houden.
Ze ging op het bed zitten, benen wijd, en liet haar hand zakken. Haar vingers gleden over haar gezwollen lippen, soppend in het vocht. ‘Rachel… oh god, Rachel,’ hijgde ze, haar klit wrijvend met snelle cirkels. Twee vingers drongen diep naar binnen, pompend hard terwijl ze haar heupen liet rollen. Ze zag Rachels borsten voor zich, haar kont, fantaserend hoe ze die zou likken, proeven. Haar vrije hand kneedde haar borst, tepel trekkend tot het pijn deed. Ze bouwde het op, haar ademhaling raspend, sappen stromend over haar dijen. ‘Ja, Rachel, neuk me,’ mompelde ze, drie vingers nu duwend, haar poesje knijpend om ze heen.
Beneden wachtte Rachel, maar het duurde te lang. Bezorgd klom ze de trap op, haar stappen zacht. Bij de deur hoorde ze het – zachte kreunen, hijgen. Ze duwde de deur op een kiertje en gluurde naar binnen. Daar zat Anne-Fleur, naakt op het bed, vingers diep in haar poesje, gezicht vertrokken van lust. ‘Rachel… ja, lik me,’ hoorde ze haar naam roepen, en Rachel’s hart sloeg over. Ze keek gefascineerd toe, hoe Anne-Fleurs hand pompte, hoe haar lichaam beefde. Haar eigen poesje begon te kloppen, maar ze deed niets, bleef staren naar het schouwspel, haar adem stokend. Anne-Fleur’s bewegingen werden sneller, wanhopiger, tot ze plots kromtrok, een gedempte schreeuw uitstotend terwijl ze klaarkwam, haar vingers glinsterend van haar geil. Ze tilde ze op, likte eraan, proevend alsof het van Rachel kwam, kreunend haar naam nog een keer.
Rachel slikte, haar wangen gloeiend, en sloop stilletjes terug naar beneden, haar gedachten in een wirwar. Thuis die avond douchte ze heet, het water spoelend haar bezwete lijf schoon. In bed, onder de dekens, kon ze niet slapen. Haar gedachten dwaalden af naar Anne-Fleur – die wanhopige vingers in haar poesje, het roepen van haar naam, het likken van haar eigen sap alsof het het hare was. Rachel’s hand zakte naar beneden, vingers vinden haar natte lippen. Ze wreef traag over haar klit, bouwde het op, haar poesje pulserend. ‘Anne-Fleur… je likte me,’ fantaseerde ze, twee vingers duwend, neukend zichzelf diep in het ritme van de herinnering. Haar sappen liepen uit, en ze tilde haar vingers op, likte eraan – zoutig, muskusachtig, proevend van haar eigen geil terwijl ze zich voorstelde dat het Anne-Fleurs was. Ze riep zacht haar naam, drie vingers nu pompend, haar heupen stotend. Het orgasme golfde op, hard en intens; ze kwam klaar met een onderdrukte kreet, haar lichaam schokkend, golven van extase door haar heen jagend, alleen in haar kamer.
Dit schreeuwt om een vervolg.