Chef over het buro gelegd

Iedereen vindt mevrouw Bezemer een nare chef. De afdeling vervoersschade kent haar nu ruim een jaar; ze is onaardig maar een heel goede chef. De zaken gaan goed, de juiste mensen worden beloond of gepromoveerd en de luilakken wordt achter de vodden gezeten of vliegen eruit. In ieder geval twee keer per dag komt mevrouw Bezemer een rondje maken langs de buro’s. Ze wordt dan door iedereen aangekeken; met ontzag omdat ze bits tegen je kan uitvallen en met bewondering omdat ze de wind er behoorlijk onder heeft. En dan nog door sommigen met belangstelling, interesse naar de vormen onder haar altijd zakelijke mantelpakje. Nieuwsgierig of de vormen net zo mooi zijn als ze lijken in haar power-dress.

Maar pas op dat ze je daarbij niet betrapt… Mart Veeneman weet daar alles van. Mart, eind dertig en hoofd van het buro reparaties, zat dromerig naar de rug van mevrouw Bezemer te staren toen deze zich omdraaide. Daardoor leek het of hij naar haar voorkant staarde. Zonder aarzelen zei ze: ”Meneer Veeneman, mijn buro. Nu.” en stapte boos weg. Mart stond tien seconden later weer buiten met de autosleutels van de chef. “Ga mijn auto maar tanken en de voorruit wassen. Kun je even afkoelen…vriénd!” Met een half nat pak was Mart teruggekomen en had de sleutels op haar buro gelegd. Om de verloren tijd in te halen moest hij de pauze doorwerken, natuurlijk.

Na de pauze kwam mevrouw Bezemer langs om de benzine te betalen. “De auto ziet er netjes uit. In het vervolg opletten waar je naar kijkt; dat doe ik ook, Veeneman.” En weg was ze. Mart voelde zich de rest van de dag in de hoek gezet als een klein ventje. Wat een bitch is ze. Wel een mooie bitch!

(Mevr B) Ik ben Froukje Bezemer, sinds een jaar chef van de afdeling Vervoersschade. Het is een weke afdeling. Het werk komt wel af, maar nooit zo lekker vlot en strak als ik het graag heb. Op één of andere manier bestaat het buro uit halfjes: half zakelijk, half gezellig. Half professioneel, half prutser. Half kerel, half wijkzuster. En dat geldt dan voor de mannen én de vrouwen. En ik heb het dus ook maar half half naar mijn zin. Toen ik de baan net had heb ik mijn kantoor laten verbouwen: afgeschermd met een glazen wand waarvoor alles afsluitende luxaflex hangt. Een deur die ik altijd dicht heb; kloppen en wachten svp. Een groot mahonie houten buro en uitzicht op de haven; echt het kantoor van een chef.  Dus ik zit goed, verdien goed en de afdeling loopt goed. En dat is belangrijk want ik moet mijn bevrediging uit het werk halen; thuis ben ik alleen met mijn man Hugo die altijd weg is. Enkel op de squash club kom ik mensen van mijn kaliber tegen.  Daar kan ik ook mijn  gevoel kwijt over mijn personeel. Ik mep de bal bijna kapót tegen de muur en als hij dan hard terugkomt zetten ben ik pas echt pissig: tegen de múúr had ik je geslagen, dom harig balletje!  Ik ben bang dat ik een beetje opvliegend en hard karakter heb.

Vanochtend is de sfeer helemaal verkeerd op kantoor. Het is nog maar half negen en mevrouw Bezemer is al drie keer langs geweest om mensen te vragen of zus-en-zo al af is, waar Van de Bos blijft en of zij van Verhagen soms weer hoofdpijn of andere smoesjes heeft en daarom niet kan werken. Buiten schijnt de zon, op straat zijn de eerste lentebloemen al weer te zien maar hier binnen waait een gure, koude wind. Arme Mart Veeneman, die krijgt nu enorm op zijn donder van de baas. Hij had net een mailtje geopend van een van de collega’s, zo’n lollig ondeugend mailtje waar een filmpje vanzelf begint te spelen als je het opent. Met geluid!

Dus terwijl mevrouw Bezemer zich omdraait om te kijken waar dat vrouwelijke gekreun vandaan komt, ziet ze op Mart zijn beeldscherm een heftige scène van een seconde of 10. Een juffrouw met forse prammen krijgt een volwassen, harde piemel opgedrongen. “Mart Veeneman!” knettert het door de kantoorruimte, “Naar mijn buro. Nu.” Mart stuift naar binnen terwijl mevrouw Bezemer haar rondje afmaakt en links en rechts wat praat en vraagt, heel ontspannen plotseling. Bijna aardig. Een beetje wisselvallig is ze wel, en ze kan ook keihard uit de hoek komen. Maar ze ziet er weer fantastisch uit en ruikt nog heerlijk ook….

(Mevr B) Terwijl ik nog even wat collega’s bezoek en naar hun werk informeer en af en toe naar hun privé vraag, denk ik aan Veeneman. Jammer eigenlijk, het is een sportieve vent, judoka dacht ik. Nooit problemen mee gehad en nu doet hij zoiets doms als een pornoclipje afspelen. Zal wel weer een geintje zijn van een lollige vriend of collega. Hij heeft gewoon de pech dat het vandaag gebeurt. Gisteravond zat ik helemaal klaar voor mijn man, belt hij om twaalf uur dat hij met twee vrienden thuis komt. Een borreltje pakken. Daar zat ik dan in m’n lingerie, open haard aan en een fles rode wijn al halverwege. Stiekem ook al een porno DVD’tje gekeken. Dus eigenlijk was ik heel erg toe aan mijn man; maar niet aan zijn vrienden! Dus lag ik om tien over 12 al in bed. Alleen en op handbediening wel te verstaan! Vanochtend was ik nog aan het na-gloeien en hoopte dus op een ochtend nummertje. Maar meneer lag nog uitgeteld in coma. Weer mis.  En nou mag ik straks onder vier ogen met die sportman spreken. Ik zal maar goed autoritair doen, anders ziet hij dat ik al een beetje week ben. En als ik straks écht week wordt… of nog erger. Zou hij het merken? En dan. Zou hij er gebruik van maken, of wacht zo iemand op een seintje van de chef. Dat geef ik niet.

(Mart V) “Shit. Heb ik weer. Ik had het moeten weten, die jerk van een Zandstra stuurt altijd onzin waarmee je shit krijgt.” Mart kijkt uit het raam van het chef-buro en maakt zich zorgen. “Wat voor filmpje was het eigenlijk? Een vol type die met een luide kreun de partner naar binnen geschoven kreeg. Tja, dat was wel lekker om te zien.” Met een ferme draai opent Froukje de deur van haar kantoor, sluit die weer en stapt op Mart af. Woedend kijkt ze hem recht in de ogen: “Mart Veeneman, nietsnut, ik ga je ontslaan…..” Ik kijk haar aan en zie haar ogen wijd open naar mij kijken. Ze ziet er gespannen uit, knippert iets vaker met de ogen dan normaal. Ademt iets harder, komt dat door het incident? Ze lijkt wel een beetje….. Zij? Dat zal toch niet.

“Ik ga je ontslaan als je nu niet…” Ik schrik me kapot; ontslaan? Het kán wel met porno op je PC, dat weet ik. Vragend kijk ik mijn baas aan…. als ik nu niet?” Mevrouw Bezemer kijkt nog steeds recht in mijn ogen en gebruikt al haar gezag tegen mij. Ik ben bang; wat wil ze?

(Mevr B) Ik heb een droge mond en slappe knieën. In wat  voor positie heb ik me nu gebracht? Ik heb een  bange werknemer een soort opdracht tot sex gegeven. Ik heb wel veel zin, maar ik ken hém niet echt…. Maar hij gaat ’t wel doen, ik hoef alleen het seintje te geven. Ik kan nog terug, maar ik wil niet denk ik. Ik wil wat anders, van hem, voor mezelf. Als ik het seintje geef begint het; zo zit dat. Ik wil nu eigenlijk wel dat hij me “doet”. Ik geef de hele tijd al seintjes, toch? Of moet ik het zeggen.

(Mart V) “Ik wil dat je me nu pakt. Heel snel en kort. Maar wel goed, ja?” Ik weet even niet of ik het goed heb verstaan: “U bedoelt, dat ik U nu…” Froukje stapt achteruit, leunt op de rand van haar grote mahoniehouten buro en zegt: ”Schiet op Veeneman, begin nou met mij. Je hebt wat goed te maken en ik kan je wel gebruiken vandaag.” Door de schrik van de ontslagdreiging ben ik helemaal niet opgewonden, en het is nog maar kwart voor negen. Ik geloof dat ik weet wat mevrouw Bezemer wil: ze heeft haar rok wat omhoog gedaan en laat een mooi slipje zien. Ik ga op knieën en wat naar voren. Even kijk ik om te zien of dit de bedoeling wel is. Dan trekt de baas het kleine stukje stof aan de kant waaronder haar poesje opgeborgen zit. Ik duik naar voren en begin haar te likken. Tanken en de voorruit schoonmaken: wéér een klusje. Maar nu een kutklusje….

(Mevr B) De tong van die pummel Veeneman maakt een hoop goed van deze ochtend vol frustraties en kneuzen. Heerlijk likt hij me een paar minuten. Ik had er wel eens eerder aan gedacht om intiem te gaan met een van de mensen hier, maar daar durf ik eigenlijk niet aan te beginnen. Vandaag  wel. Ze weten allemaal dat ik de chef ben; niemand stapt hier binnen zonder te kloppen. En als ze er wat van denken, kunnen ze bij mij hun vragen stellen. Durfen ze toch niet. Net zo min als deze vent nee durft te zeggen of te weigeren. Laat hij me nu eens lekker pakken, dat kan hij vast wel. Volgens mij wil iedereen wel eens een collega pakken die hoger in de organisatie zit. Het liefst de baas natuurlijk. En als baas kun je dus af en toe een werknemer bij je halen voor sex. Als je de wind er maar onder hebt.

Hmmm. Ik geloof dat Mart nu wel stijf kan zijn. Ik pak hem bij beide oren en trek hem zachtjes omhoog. Nu kijk ik weer in zijn ogen, god wat ben ik lekker opgegeild door deze knul met zijn tong. Ik zie het kletsnatte bekkie vlak voor me en ruik mijn eigen warme vocht. Ik zie aan de ogen van Veeneman dat hij goed ver heen is. De verwilderde ogen schieten van links naar rechts en ik voel zijn handen om mijn middel. Ik zal hem eens lekker aan het werk zetten en dan zullen we eens zien of hij mij aan kan. Ik geef hem een kus op z’n mond en zeg: “Mart Veeneman, geil varken! Laat mij ook eens zo lekker kreunen als jouw vrouw deed op dat filmpje op de PC!”

(Mart V) Dat was mijn vrouw niet, zeg ik. “Oh nee? Ik dacht het wel. Zij is toch  zo’n lekker goedkoop snolletje die zich voor de camera laat naaien.” Nu flip ik bijna! Wie is hier goedkoop? Ik zal je pakken goor stuk chef van me! Draai je om! Voorover op haar patserige buro schuif ik de rok nog verder omhoog. Precies zoals ze het zojuist zelf deed doe ik nu het slipje aan de kant. Van achter gezien heeft mevrouw Bezemer een mooie witte kont. Naast het stukje stof van haar slipje zie ik nu het pruimpje. Als een glimmende, volle plooi strekt het natte, haarloze en rozige bultje zich uit.

(Mevr B) Dáár had ik niet op gerekend! Mart heeft me met een lekker krachtige zwaai omgedraaid en voorover op mijn eigen buro gekwakt. Misschien had ik hem niet moeten kwetsen met zijn vrouw; hij heeft gelijk! Vandaag ben ík goedkoop en slecht. Dat ben ik eigenlijk nooit maar vandaag voel ik me heel gewillig, heel sletterig. Oeps! Hij schuift mijn slipje aan de kant en nu is mijn pruimpje bloot. Hmmm, ik schaam me niet eens. Vanochtend toen ik Veeneman naar mijn buro stuurde wist ik al een beetje dat door hem vandaag mijn pruimpje…op sap zou worden gezet, zeg maar. Zonder niveau, gewoon heel lichamelijke en….  Ik weet niet wat hij nu gaat doen, ik heb hem uitgelokt en opgedragen en nu doet hij het op zijn manier. Ik kan niet zien wat hij doet, maar ik denk  dat hij zijn broek openritst. Shit! Ik heb zijn jongeheer nog niet eens gezien, en dan zal hij hem er al inschuiven. Of steken. Of hoe heet dat eigenlijk….. Ik weet dat ik er erg uitnodigend bij lig: voorover, ontbloot achterwerk en weggeschoven slipje. Ik voel mijn lipjes een beetje trekken en schokken. Ik weet dat ik zelf ben begonnen; laat hem het nu maar gaan doen. Ik vind het spannend worden….

(Mart V) Het is doodstil in het buro. Van de spanning houden we beide onze mond, we houden zelfs de adem in. We weten wat er gaat komen. Mevrouw Bezemer heeft me binnengevraagd voor een beetje sex, om gepakt te worden. Niet om mij een plezier te doen. Vol spannende verwachting ligt ze nu voorover op haar eigen buro, met de rok omhoog en haar kutje bloot. Ik zie haar lipjes, schokken ze daar een beetje? Een klein krampje van verwachting en geilheid, denk ik. Als je er één keer zo bijligt is het een kwestie van tijd voor de kerel van je keuze zijn gezwollen en stijve pik in je steekt. In het daarvoor bestemde sleufje. Waar hij met plezier in past. Zonder iets te vragen of zonder voorspel steek ik hem erin. Net als vanochtend op dat videoclipje. Precies zoals mevrouw Bezemer het wil volgens mij.

(Mevr Bezemer) Eindelijk. Ik ben hardhandig omgedraaid en voorover geduwd. Veeneman heeft geen minuut nodig om van mijn afzeikgesprek over te gaan op toepakken. Goed zo.

Ik ben al wat hitsig vanaf ik de deur uit ging vanochtend. De late film van gisteravond, het zomerse weer vanochtend en dan dat hele buro vol kruiperige types….  Ik heb het nu nodig dat één van hun zich aan mij vergrijpt, mij pakt en vernedert. Eventjes wil ik het sponsje zijn en me goed laten misbruiken. Daarna gaan we weer verder. Jezus, wat stoot dat joch hard. Ik schok vooruit over mijn buro en weer terug als ik met mijn benen tegen de tafelrand stoot. Nu pakt hij mijn handen en houdt die achter mijn rug vast. Heerlijk gevoel van machteloosheid terwijl je genaaid wordt. Mijn boezem swingt nu heen en weer in het ritme van zijn dekbeurt, van onze paring. Ik laat me gaan en geniet van dit heftige stukje half vrijwillige sex.

Tringering….tringering……

(Mart V) Met mijn ene hand hou ik mevrouw Bezemer haar handen bij elkaar, vlak boven het einde van haar rug. Kan ze lekker niets meer doen, anders dan zich door mij laten palen. Met de vrije hand schuif ik de telefoon tot vlak bij haar hoofd. “Zou je niet eens opnemen, mevrouw Bezemer?” “Ik kan zo toch niet…arghhhh…. pra-ten met mensen, toe nou….” Ik pak haar hand en breng de wijs-vinger naar de toets HANDSFREE en nou zelf  het knopje indrukken en praten, nietsnut! Ik hoop dat mevrouw Bezemer dit begrijpt! “Toe nou… Dan horen de klanten….dat ik …ahhhh…” Dat je wat? Vraag ik. “Nou, dat we vrijen, zeg maar” Nee, zeg ik, ze horen dat jíj geneukt wordt! En dat wordt je toch ook? Allemaal smoesjes om niet te hoeven werken, en nou opnemen, mevrouw Bezemer en intussen ga ik gewoon door met jou. Klik doet het knopje.. “Vervoersschade, mevrouw Bezemer, wat kan ik voor u doen?” Ondanks haar gehijg klinkt dit nog verrassend helder. Daar ga ik wat aan doen. Op de uitgaande beweging verlaat ik mijn chef. “Ahhh….” klinkt het teleurgesteld. Ze excuseert zich tegenover de opbeller. “Nee, er is niets aan de hand meneer van de Wal. Ik knoei wat mandarijn, vandaar…”

(Mevr B) Wat doet Mart nou? Dit ging net super totdat die loser van van der Wal opbelde. “U wilt komen praten over een hogere schade vergoeding? Dat kan…Aaargh.” Jezus, wat was dat! Mart floepte er net uit en komt nu ineens terug naar binnen. Wat gebruikt hij toch een geweld om zich er in te duwen. Ik lig nu plat voorover en heb het gevoel dat Mart me op het tafelblad wil pletten, zo hard duwt hij me naar voren en beneden. Ik lig geloof ik op de telefoon. Interesseert me niets. “Gaat alles goed met u mevrouw Bezemer? U klinkt wat aangedaan, heeft u opnieuw geknoeid met dat mandarijntje?” Ik duw het gesprek weg. Mart zegt nu met een hese stem: “Gaat alles goed mevrouw Bezemer? Zal ik u nog wat meer aandoen? Wordt u opnieuw lekker geknoeid door dat mannetje daar?”. Ik snap de grap en voel me lekker vernederd door deze medewerker. Van zijn werk bakt hij weinig, maar dit doet hij gaaf…. Laat hem mij maar helemaal uitrijden. De stootpartij wordt heftiger en harder en ik voel me volledig van achter opgeduwd tegen mijn eigen buro. Dan trekt hij me met zijn beide handen op mijn heupen weer naar achteren, vervolgens duwt hij me weer naar voren. Ik wordt als het ware voor- en achteruit trekkend over meneer heen geschoven. Goh, wat zet hij er een kracht in, heerlijk. Ik voel dat hij alleen voor zichzelf steekt en mij alleen maar nodig heeft om te rijden. Hhmmmmm. Om zijn knuppel aan af te vegen, als de zakdoek waarin rukkers spuiten. Oh god, wat neemt hij me.

(Mart V) Voorover ligt ze nu te kreunen, net waar ze om gevraagd heeft. Mijn vrouw een goedkoop snolletje? Nee, dan dit hier. Ik voel hoe haar buik tussen de tafel en mijn staaf ingeduwd wordt. Nu nog even de benen iets verder uit elkaar schuiven. Zòòòò, nu sta je niet meer op je benen, maar rust je op de werktafel met je buik. Helemaal weerloos. De borsten kan ik niet zien, maar aan de zijkant zie ik hoe ze worden platgedrukt. Nog steeds heb ik haar handen vast. Nu til ik de armen wat op waardoor mevrouw Bezemer voorover wordt gedrukt en de kont wat omhoog wil. Ik ga ervoor.

(Mevr B) Veeneman heeft me nu helemaal in zijn greep. Toen hij mijn benen wegduwde wist ik dat hij me wilde afrijden. Maar door het trekken aan de armen wordt mijn gezicht voorover op tafel geduwd. Ik zie niets meer. Dan laat hij plotseling mijn  armen los! Ik leg ze naast me neer. Nu pakt Mart me bij mijn haar en trekt mijn hoofd omhoog. Dat doet pijn. Lekker pijn. Met mijn ogen wijd open zie ik het uitzicht over de haven. In de spiegel achter mijn stoel zie ik dat mijn mond wijd open staat, een grimas van pijn en extase. Verder zie ik meneer Veeneman achter me staan, te rijden en te stoten. Wat een beest. Zijn ogen staan dwaas van de geilheid, het hitsige jong reageert zich helemaal af op mij. Of eigenlijk op de kont van de chef. En ik laat het toe om door een middelmatige werknemer vernederend te worden gebruikt, hard afgereden, stevig aangestampt….

Ik zie de zonnige dag. Op de kerktoren zie ik ook dat het precies negen uur is als ik klaarkom! Op exact de lekkerste manier wordt ik in bedwang gehouden en misbruikt. Zwaar stampt en duwt mijn werknemer me. Het is heel lang geleden dat ik zo heftig ben gepakt.

Het is twee minuten over negen als Veeneman spuit. Hij neemt het er goed van en rijdt zich zelf volledig klaar. Ik voel hem zijn speelgoed uit mij halen. Ik krabbel overeind en draai me om. Terwijl ik mijn slipje recht doe en mijn rok naar beneden strijk spreek ik hem aan.

(Mart V) Veeneman, dat was eens maar nooit weer dat je porno op je PC had! Berg je halfstijve varkentje op en ga aan het werk. Mondje dicht over deze wip. Als ik je weer eens nodig heb hoor je het wel.

Net als ik wil weglopen klinkt mevrouw Bezemer: “He! Veeneman, dat was lekker, bedankt.”  “Bitch, ik vindt het heerlijk om de baas eens te grazen te nemen. En wie is er nu een goedkoop snolletje, hè?”

“Je vrouwtje, Veeneman, je vrouwtje! Want ik ben je chef. En nou moven met je knuppel en je lege zak”. En ik denk: door jou heb Ik heb een top- dag!