Hallo, ik ben Léonie 21 jaar en vandaag is de tweede dag van mijn stage bij een bedrijf aan de rand van Rotterdam. Mijn stagebegeleider is mevrouw Vink, een dame van 50 jaar denk ik. Hoewel ze slechts burochef is wordt ze door iedereen met respect behandeld. Mijn werkplek is iets verder in de hal. Om een goede start te maken met deze stage heb ik een bijna nieuw mantelpakje gekocht: donkerblauw, beetje vrouwelijk en een beetje zakelijk. Maar wel tweedehands. En van mams kreeg ik een duur geurtje; dat helpt altijd zei ze.
“Juffrouw Veeneman! ” klinkt het op de gang en ik stap bij mevrouw Vink binnen. Ik mag Carola zeggen, maar ik geloof niet dat íemand dat doet. “Hier is je eerste taak: ga naar meneer Helder en bespreek dit klantenuitje dat we voor hem organiseren. Is dit wat hij wil, is de prijs OK, gaan er nog steeds 125 mensen heen. En kijk wat hij verder wil. Meneer Hendrik Helder is een goede klant van ons dus ik wil wel dat hij happy is, begrijp je? Deze map doorlezen en dan om 11 uur de tram. En niet voordat je bij mij bent langs geweest…” en daarbij kijkt ze me streng aan.
Een uurtje later sta ik weer bij haar op kantoor, klaar voor mijn eerste klus. Mevrouw Vink staat op en komt vlak nij me staan. Ze stelt de ene na de andere vraag over het project terwijl ze mijn kraagje goed doet, het jasje recht strijkt. Met een blik op mijn bloesje zegt ze glimlachend dat het laatste knoopje begint los te rafelen. Misschien vindt die het ook te spannend? en voorzichtig legt ze mijn witte shirt wat netter. Héé, wat een leuk beha-tje heb jij aan, heel verzorgd is dat! En dat geurtje zeg, chic hoor Léonie. Dat vindt meneer Helder zeker ook aangenaam! Tevreden doet ze een stapje achteruit en kijkt mij stralend aan: “Nou, jij kunt ons bedrijf goed vertegenwoordigen hoor! Veel plezier vanmiddag.” Trots en tevreden ga ik pad, nog een beetje ondersteboven van die persoonlijke inspectie.
En nou zit ik in de tram, helemaal achterin. Ik ben toch wel wat zenuwachtig. Eigenlijk een beetje paniekerig: wat als ’t niet goed gaat? Op het bankje voor mij zit een donkere jongen, zonnebril op. Hij heeft een jointje. Hij neemt een trekje, kijkt mij aan en zegt: “Hier Léonie, neem ook wat. Relaxed hoor.” en gretig neem ik het smeulende saffie en neem een teugje. Hij lacht en knikt bemoedigend: doe nou een hele, man! en ik neem nog een volle teug. Dan is mijn halte en de frisse lucht doet me goed. Nou, dat deed het jointje ook zeg….. Ik ben een stuk minder gestressed. Bij het uitstappen zie ik hem opbellen; vergis ik me of hoor ik hem nou Carola zeggen? en hoe wist hij mijn naam?
Bij de firma Helder aangekomen leg ik aan de balie uit wat ik kom doen. Maar pas als ik mevrouw Vink noem valt het kwartje. Aááá, Bent u gestuurd door mevrouw Vink, kom verder! Uw afspraak is in “het Ankertje”, hier achter en ze wijst me de weg. Dit steegje door, straat over en dan nummer 9, café “het Ankertje”.
En inderdaad, nummer 9 is de deur van een oud café. Ik bel aan maar hoor geen belletje rinkelen maar kort daarna opent de deur. Ik heb geen voetstappen gehoord. Een keurige dame van net 40 kijkt me vragend aan: ….en U bent? Léonie, ik kom van mevrouw Vink. Ze bekijkt me nieuwsgierig en laat me dan binnen. Ze is elegant gekleed, satijnen blouse zo te zien direct over haar lijf. Haar bruine plooirokje is al even smooth en stemmig, om van de suède lasrzen maar te zwijgen. En ze ruikt verleidelijk lekker, zelfs voor mij……
Achter mij gaat de deur weer op slot, geruisloos… ik volg haar naar binnen. Het is een klein café, twee tafels waarop van die Perzische tapijtjes liggen, elk met twee ruime houten stoelen. En een kleine bar voor misschien drie personen. “Ik ben Xanthia aangenaam, ik ben je gastvrouw vandaag.” We geven elkaar een hand en ik zie hoe slank en lenig ze is. Sluik zwart haar en dat gezicht heeft iets…. iets aziatisch, russisch? Ik neem plaats aan een tafeltje en Xanthia gaat achter de bar. Er klikken wat knopjes en ze fluistert iets. Glimlachend antwoordt ze “goed, doe ik” en ze vraagt mij wat ik wil drinken. We hebben geen koffie of thee. Ze ziet mij twijfelen en zegt dan: “ik maak wel wat voor je”.
Een busje van Helder’s bedrijf parkeert pal voor de ramen en blokkeert de stoep. En het uitzicht. Op tafel ligt een ouderwetse leesmap en ik begin te bladeren. Na de Donald Duck en een autoblad zie ik een sexblaadje. Een beetje schichtig kijk ik om me heen. Maar in dit mini cafeetje weten ze toch zeker zelf wel wat er in de map zit? Xanthia is bezig met mijn drankje en kijkt niet naar mij. Ik blader wat in de “Seventeen” en bekijk de prachtige mannen en vrouwen die voluit sex hebben. Xanthia zet een long drink glas voor me neer en kijkt over mijn schouder mee. Glimlachend zegt ze: “meneer Helder is over tien minuten hier”. Achter de bar buigt Xanthia zich weer over haar knopjes en ik hoor haar fluisteren. Het drankje is heerlijk koel en dat heb ik nodig. Door de koude merk ik de alcohol niet, later wel denk ik. Deze geheimzinnige sfeer en het bijna openlijk lezen van een sexboekje winden me enorm op.
Dan loopt Xanthia naar de deur en laat een man binnen. Ik heb geen deurbel of kloppen gehoord. De man is niet groot, zo’n 1.70, maar wel stevig. Zeg maar erg stevig. Hij heeft een joviale uitstraling, iemand die weet dat hij goed is. Iemand die weet dat hij zijn zin gaat krijgen en ik voel me een klein meisje. Snel sta ik op om me voor te stellen en ik realiseer me dat ik rode wangen en wat klam aanvoel. Zijn dat zenuwen? of de alcohol, misschien het jointje of ….. wordt ik langzaam heet, opgewonden?
“Hendrik!” meneer Helder geeft mij een stevige hand en kust me drie keer, alsof we vrienden zijn. Met zijn ogen op mijn half open shirtje gericht zegt hij heel blij: “wat lekker zeg!…… dat geurtje! Soir d’amour, zeker!” en lachend gaan we zitten. Met schrik denk ik aan de leesmap die nog openligt, en het sexblaadje ook natuurlijk….. Maar dan zie ik dat Xanthia de openliggende leesmap al heeft weg gehaald en ik ben een schrik armer maar een vraag rijker. “Zo, Léonie, eerst maar iets eten, toch?” Xanthia reikt ons elk één menukaart en ik begin te lezen. “Ach, Léonie, ik ben m’n leesbril vergeten. Wat staat hier?” en hij wenkt me.
Ik ga achter hem staan maar hij houdt de menukaart nét te ver weg. Meneer Helder draait iets naar mij toe, zijn ogen pal op mijn gepannen shirt. Hij legt een arm om mijn middel en duwt mij zachtjes naar hem toe. Ik buig nóg iets meer en dan raak ik zijn schouder, met mijn vooruit hangende borsten. Er komt niets terecht van het menu lezen. Meneer Helder schuift de kaart nóg iets verder weg en ik buig mee. Mijn flinke borsten drukken nu op hem en dan ……ting!…. springt het knoopje van mijn shirt eraf en hangt nu nóg verder open.
Helder draait zijn hoofd en steekt zijn gezicht in mijn openhangende bloesje. Pal op het mooie behaatje. Gretig snuift hij de warme lucht van mijn borsten en meteen voel ik hem ook zoenen en likken. Ik kom in een fijne warme roes terecht en geniet alleen nog maar. Hendrik schuift iets naar achter met z’n stoel en dan voel ik Xanthia ’s handen op mijn schouders. Ze duwt me zachtjes neer en dan zit ik geknield voor hem, tussen zijn kniëen.
Ik kijk omhoog langs de zijden stropdas naar zijn gezicht. Hij knikt me vriendelijk toe en zegt: “ons projectje gaat goed, toch?” en dan fluistert Xanthia in mijn oor. “Je zou Meneer Helder tevreden houden meisje, begin maar….” Meneer Helder heeft zo te zien een flinke paal en mijn hand pakt hem. Iemand fluistert: “nee joh, eerst de rits open doen…” en dan floept zijn paal eruit, strak rechtop en een beetje schokkend. Ik begin te pijpen. De dikke rode eikel trekt me naar hem toe, mijn mond opent zich en langzaam hap ik hem binnen. Ik moet knalrode wangen hebben, ik voel me heel heftig en geil en ik vraag mij niets meer af. Zijn pik schuift soppend in en uit mijn mond, ik knoei klieders speeksel en ik adem snuifend. De dikke paal wordt telkens stijver. Ik voel zelfs het kloppen en schokken! Wat ben ik heerlijk aan het pijpen.
Maar meneer Helder, die ook een rood gezicht heeft, tikt me op de schouders. “Kijk even hier” en hij draait een laptop naar mij toe, met daarop een videogesprek: mevrouw Vink! Ze ziet mij met een nat gezicht, een open shirt waar mijn blanke tieten vrijwel uithangen en ze ziet mijn staat van opwinding, zeg maar gewoon geilheid. “Dag, Léonie, ik zie dat het goed gaat?” Ik knik en mmmmm als antwoord en Carola gaat verder: “Nou, je kunt de volgende stap wel zetten, toch?”
Xanthia wenkt mij overeind. Ze staat achter Hendrik en gebaart mij wat te doen. Mijn shirt gaat uit, mijn rok en dan…. Ik vraag Hendrik: “Wilt u mijn behaatje openen?” en met een stralende glimlach kijk ik hem aan en leun iets voorover. Zijn handen gaan achter mijn rug en ik voel hem frutselen met de sluiting. Mijn bolle tieten duwen in zijn gezicht als het BH-haakje los schiet. Ik neem hem bij de polsen en leidt zijn handen naar mijn broekje. Hees fluister ik: “doe jij mijn broekje uit, lieverd… ”
Meneer Helder heeft een hoogrode kop en trilt een beetje. Mijn broekje gaat uit en ik stap iets naar voren, benen uit elkaar en ik laat me langzaam op zijn schoot zakken. Zijn handen grijpen mijn billen, zelf houdt ik de stijve paal voor mijn lipjes en laat me verder zakken. We kreunen beide en beginnen langzaam te neuken.
Ik beweeg op en neer en mijn tieten wrijven over Hendrik’s gezicht. Dan laat Xanthia de laptop zien: nog steeds het video gesprek. Ik zie dat mevrouw Vink een duim opsteekt en, wat zie ik daar? De donkere jongen uit de tram zit bij Carola op bureau! Meneer Helder zit en kan niet goed omhoog stoten, dus rij ik hem af p zijn schoot. Ik ben helemaal warm, rood, zweterig en machtig geil. Loops eigenlijk, want ik móét gewoon neuken. Als Hendrik is gekomen staat hij meteen op, maakt zijn kleren in orde en zegt: “ik moest maar eens aan het werk!” Met de deur open roept hij me toe: “Goed project, hoor! Hoe heet je ook weer? Groet Carola van mij!” en weg is hij.
Oh nee, toch niet. “Xanthia, breng haar even thuis, wil je?” en er vliegt een autosleutel door het café.
Xanthia komt glimlachend naar me toe. “Jij moet nog klaarkomen zeker” en inderdaad sta ik te schokken en rillen van het orgasme dat er aan komt. Ik voel de klodders warm zaad uit mijn kutje lekken en over mijn bovenbeen druipen. Xanthia omarmt me staand, haar linkerhand zoekt mijn kutje en dan zoent ze mij, intussen ijverig mij aan het vingeren. Slechts enkele minuten later komt het orgasme. Ik rij mijn kut hard over Xanthia’s hand.
Vijf minuten later zitten we in de Porsche van Xanthia. Ik heb een enveloppe in mijn handen met een cadeaubon van een lingeriezaak en een stapeltje geld. Zogenaamd om mijn kleding te laten reinigen maar volgens mij als beloning voor de sex. Xanthia glimlacht naar mij: “tsja meid, wat vind je zelf?” Hendrik is niet geïnteresseerd in hoe ik heet maar heeft me wel gewoon geneukt; voor geld! Ik voel me heerlijk en heb lekker wat geld in mijn handen.