Milky Way (2/3)

BEVRUCHTING

Ik ben heel blij. Het is mij als eerste van ons groepje van tien meiden waarmee ik op deze planeet kwam gelukt, ik heb iemand gevonden om mee te gaan paren! Met de jongen die naast me zit, Emil, ga ik na schooltijd naar hem thuis. Ik heb nog nooit gepaard en ben benieuwd of ik het wel net zo leuk vind als de Aardlingen zelf, die er als je hun internet mag geloven geen genoeg van lijken te krijgen.
Ik ben met nog duizend andere meisjes vanuit Yndra hierheen gezonden om op een natuurlijke manier zwanger te worden van mannelijke Aardlingen. Hopelijk komen daar veel jongetjes uit voort, die het instortende zaad van de mannen op onze planeet een nieuwe impuls kunnen geven. Als het experiment lukt volgen er meer meisjes.

Nog even over thuis

Ik heb al het een en ander verteld over hoe het er thuis op Yndra aan toe gaat, maar toch zijn er nog even wat ‘puntjes op de i’ nodig, om goed te begrijpen wat me hier allemaal overkomt. Het is namelijk zo dat op Yndra al anderhalf miljoen jaren geen oorlogen of ziektes meer voor komen. De reden daarvoor is dat rechtsreeks onderling menselijk contact zoveel mogelijk wordt vermeden. Heel belangrijk daarbij is het serum dat we via het voedsel toegediend krijgen, en dat de impulsen om contact te zoeken onderdrukt.

Verder worden vrouwen zwanger via kunstmatige inseminatie, groeien kinderen na hun geboorte op in speciale centra, studeren we thuis, werken we thuis en worden we thuis verzorgd of verpleegd als we niet in orde zijn. Voedsel en andere benodigdheden worden via luchtpostsystemen bezorgd en als we op reis willen moeten we eerst toestemming vragen. Na zo’n reis of als je wat mankeert moet je voor lange tijd in quarantaine.

Vooral dankzij al deze maatregelen is het gelukt om de gemiddelde leeftijd steeds verder te laten oplopen, tot inmiddels ruim duizend jaar. Al met al hebben we dus een heel gelijkmatig en kalm bestaan, dat je voornamelijk in je eentje doorbrengt en dat weinig of geen opwinding kent. Het is daarom vanaf dag één een schokkende ervaring om op Aarde te zijn, waar iedereen een ongebreidelde vrijheid lijkt te hebben, zich druk lijkt te maken over zo ongeveer álles en waar je mag gaan en staan waar je maar wilt.

Ook dat permanente contact met elkaar is zo totáal anders als wat wij gewend zijn, zeker in het begin raakte ik er intens vermoeid en gestrest door, maar inmiddels wen ik er wat aan en vind ik het zelfs wel leuk. Waarschijnlijk komt dat ook omdat we sinds onze landing op Aarde dat serum niet meer krijgen, waardoor onze zintuigen open zijn gaan staan. Dat is misschien wel de belangrijkste reden voor al die nieuwe gevoelens die de andere meisjes en ik sinds een korte tijd beleven. Het is fijn maar ook heel erg verwarrend…

Een snelcursus in sekstaal

Ik ben een beetje zenuwachtig over dat paren en misschien komt het wel daardoor dat de middag tergend langzaam voorbij gaat. Het meeste wat aan de orde komt is op Yndra totaal verouderde kennis, de enige interessante les deze middag is geschiedenis, waardoor ik iets over de mensen op deze planeet leer. Wat daarin het meest opvallend is hoeveel oorlogen ze hier nog uitvechten, wat toch wel heel primitief is. Op Yndra is het al anderhalf miljoen jaren geleden dat er voor het laatst gevochten is, omdat steeds duidelijker werd dat er altijd alleen maar losers waren. In die tijd is de Raad van Consuls ingesteld, die als verlicht despoten de planeet besturen en erop toezien dat conflicten vreedzaam worden opgelost. Misschien is dat ook een goed idee voor deze planeet…

Het eindsignaal komt toch nog sneller dan ik had verwacht en meteen slaan de zenuwen nog harder toe, want het is zo ver, Emil, de jongen die naast mij zit en ik gaan paren. Als we de school uitlopen neemt hij mijn hand vast. Ik heb geen idee waar dat toe dient, maar als ik me wil terugtrekken staat hij dat niet toe en dan laat ik het maar gebeuren, misschien heeft het iets te maken met wat we gaan doen. Emil woont vlakbij school in een flatgebouw en als we bij hem thuis arriveren is er verder niemand aanwezig. Dat voelt prettig, zoals het thuis op Yndra is, rust en genoeg eigen ruimte zijn belangrijke voorwaarden voor een kalm en vreedzaam leven.

Zodra we in zijn slaapkamer zijn begin ik me uit te kleden, tot Emil me tegenhoudt: ‘hé meid, doe ‘ns effe rustig aan, zeg. Heb je wel eens van een sfeertje bouwen gehoord?’ Als ik hem vragend aankijk is er weer dat grinnikje dat ik al van hem begin te leren kennen. Nou ja, dit heeft allemaal al lang genoeg geduurd, ik loop hier inmiddels drie maanden rond en wil binnenkort wel weer eens terug naar huis. Dus kleed ik me verder uit en voor Emil het beseft sta ik naakt voor hem. Ik zie aan zijn ogen dat het hem bevalt wat hij ziet en vreemd genoeg doet dat wat met me, het voelt alsof zijn ogen stroompjes mijn lichaam in sturen die vreemde kriebeltjes veroorzaken.

Thuis is er nooit reden om zo maar bloot voor iemand te gaan staan en daardoor merk ik nu eigenlijk pas voor het eerst in de honderdtachtig jaar van mijn leven dat ik daar wel iets aan gemist heb, het is fijn om bekeken te worden. ‘Je scheert je overal, mooi’ zegt hij dan. Hoezo, ik scheer me overal en als ik dan vraag ‘wat is dat, scheren?’ zie ik hem echt verward kijken. ‘Hey meid, doe normaal zeg, dat je alle haar weghaalt daaronder.’ Daarbij wijst hij op mijn vulva. Nou, vreemd, er valt daar niks weg te halen, er groeit gewoon niks, alleen op mijn hoofd heb ik haren. Pas als hij zich ook begint uit te kleden snap ik wat hij bedoelt want bij hem zie ik op zijn borst stoppeltjes van haren en ook lager, als hij zijn broek uitdoet, rond zijn penis. Vreemd, heel primitief ook.

Ik zie hoe die penis al een beetje dikker aan het worden is en tijdens de voorlichting van de Mentor begreep ik dat jongens en mannen het fijn vinden als je dat apparaat in je mond neemt. Dus ga ik voor Emil op de knieën en doe mijn lippen om het kopje van zijn nog omlaag hangende penis. Hij reageert eerst met ‘je hebt écht haast hè?’ maar dan volgt er direct al een kreuntje, hij zal het dus wel fijn vinden. Als ik dan ook nog een hand leg om het onderste deel en hem daar wat kneed, zoals die pornovrouwen deden op al die filmpjes, kreunt hij nog harder en begint hij er duwbewegingen mee in mijn mond te maken. Dat maakt me in de war, doe ik het niet goed? Wat zou hij willen?

‘Emil, wat wil je dat ik nu doe met je penis?’ Als hij mijn vraag hoort moet hij lachen: ‘hey meid, penis is boekentaal hoor, hier noemen we dit een pik, of een lul, of een paal, of een stijve, of … nou ja, wat dan ook, maar géén penis dus, daar word ik meteen weer slap van.’ Als ik hem verbaasd aankijk, dat er zoveel namen voor dit ding zijn gaat hij door: ‘oh ja, Myra, en paren noemen we hier ook anders. Neuken of palen, of naaien, of wippen, kies maar.’ Ik denk even na en zeg dan: ‘van allebei de rijtjes met mogelijkheden vind ik het eerste woord wel oké, dus pik en neuken.’

Dan ga ik op het bed liggen, trek mijn benen op, open ze, doe zoals ik ook weer op de filmpjes zag met mijn vingers mijn huidplooien daar van elkaar en zeg: ‘Nou Emil, genoeg gepraat, kom eens hier met die pik van jou, ik wil neuken.’ Weer dat grinnikje en dan knielt hij tussen mijn benen. ‘En Myra, hoe noem je dat daar en wijst dan tussen mijn benen. ‘Vulva, toch?’ ‘Ohw, ja natuurlijk. Nou, als we dan toch bezig zijn, dat is je kutje of je poesje of je spleet, dus wat wordt het?’ Ik denk even na en zeg dan ‘poesje, dat vind ik wel mooi. Nou, kom je nog in mijn poesje?’
Emil moet er hard van lachen, duikt dan met zijn hoofd tussen mijn benen en likt mijn poesje. En dat is het moment dat ik voor mijn gevoel opnieuw geboren word…

Dus dit is paren…

Door het wegvallen van het serum is mijn lichaam hypergevoelig geworden. Al sinds we hier zijn merk ik dat er van binnen van alles aan het veranderen is, alsof mijn zintuigen veel wakkerder en alerter zijn geworden. En het lijkt alsof hij, nu hij mijn poes likt me in één keer uit de kalme rustige zone trekt waar ik altijd in geleefd heb. Het lijkt of een van onze heftigste Yndra-stormen door me raast en er vanuit mijn poesje tintelingen tot in ieder uiteinde van mijn lichaam worden gestuurd.

Natuurlijk weet ik allang dat er bovenaan mijn vulva, ehm nou ja poesje dus, een knopje zit dat bij aanraking wel aangename gevoelens oproept, maar wat er nu gebeurt heb ik nog nooit beleefd. Mijn lichaam spant zich spontaan uit puur genot tot een boog waardoor mijn poes nog beter in contact komt met Emils mond, wat hem blijkbaar uitnodigt me daar nog steviger te bewerken. Ik voel hoe zijn tong keer op keer een stukje bij me binnen gaat en meteen daarna weer omhoog kronkelt, naar het knopje dat me zo in beslag neemt. Tussen alle gewaarwordingen door lukt het me te vragen hoe hij dat noemt. ‘Beffen’ zegt Emil dan. ‘Of bedoel je dit, je klitje? ’ vraagt hij waarna hij me daar meteen weer vol bewerkt. Hmm, ja, beffen is mooi en klitje past er ook wel bij.

Dan schuift Emil zich over mijn lijf omhoog tot hij bij mijn borsten is en daar gebeurt weer hetzelfde als hij mijn tepels om beurten in zijn mond neemt. Door wat zijn tong daar mee doet stuurt hij rechtsreeks stroomstoten naar het allerbinnenste van mijn poesje. Als hij niet veel later zijn pik bij me naar binnen schuift voelt het daardoor alsof ik daar altijd al op wachtte.
‘Hey, Myra, ben je nog maagd?’ vraagt Emil een tikje verbaasd. ‘Ehm, ja, hoezo? Dat is toch normaal?’ Door mijn antwoord kijkt Emil me verbaasd aan. ‘Normaal? Op jouw leeftijd? Echt niet hoor, bizar dat zo’n mooie meid als jij nog nooit iemand in je had.’ Op hetzelfde moment duwt hij zich helemaal bij me naar binnen en dat doet pijn.

Is dit nou alles ? Op hetzelfde moment dat ik me bedenk dat dit helemaal niet leuk is houdt Emil zich stil in me en zoekt hij met zijn hele lichaam contact met het mijne door languit op me te gaan liggen. Dit is een heel wonderlijke ervaring, om zo lijf aan lijf te liggen en hem overal te voelen, hoe hij ademt, hoe zijn hart klopt tegen het mijne, hoe zijn hoofd naast het mijne ligt, hoe hij met zijn neus snuffelt in mijn haren, terwijl zijn pik diep in me zit. ‘Je ruikt apart, iets wat ik nog nooit heb geroken’ zegt hij dan zachtjes in mijn oor. Ja, natuurlijk, hij ruikt Yndra, dat zit in al mijn vezels, de geuren thuis zijn heel anders dan hier op Aarde.

Na een tijdje ebt de pijn weg en begint Emil in me te bewegen, door zijn pik een stukje uit me terug te trekken en daarna weer naar binnen te schuiven. Als hij na een aantal keren op en neer bewegen merkt dat ik er aan gewend raak, stoot hij steeds sneller en harder in me en niet veel later weet ik gewoon niet wat me overkomt, door alle plekjes die hij in me wakker wrijft gaat mijn hele lichaam naar een moment toe waar het voelt alsof het misschien wel uit elkaar gaat spatten. Wat even later ook lijkt te gebeuren, eerst voelt het alsof ik begin te stralen als een van onze sterren, dan het zwarte gat van ons stelsel binnen wordt gezogen en daar tenslotte samensmelt met alle sterren die me voorgingen.

Het is alsof Emil en ik samen daarna de oerknal beleven en in een impuls vouw ik ik me helemaal om Emil heen, om zo op een nog hoger niveau contact te maken. Het effect is heftig want meteen wordt Emil nog dieper in me getrokken waardoor hij nog enkele keren hard en bijna ongeduldig in me beweegt, waarna hij zich helemaal in me leegstort, iets wat ik in de pornofilmpjes ook steeds zag gebeuren. Ik voel hoe hij keer op keer zijn zaad in me spuit en voor het eerst besef ik nu pas goed wat deze missie op Aarde voor me gaat betekenen. Ik laat me hier niet alleen bevruchten maar ik neem ook deze ervaring met seks mee. Zal ik hierna nog wel weer rustig kunnen leven op Yndra…

Na afloop blijft Emil lang op me liggen en als hij eindelijk bij zinnen lijkt te zijn gekomen zegt hij: ‘whow Myra, wat was dit nou, jij bent wel een onwijs groot natuurtalent hoor.’ Hier snap ik nou weer niks van, ik heb het alleen maar ondergaan. Als reactie kneed ik met behulp van mijn poesje zijn slapper wordende pik die uit me dreigt te glippen, ik wil nog wel een keer…

X. Zara