Op vier december zat rustig met een flesje bier in mijn hand toen mijn maat Kees kwam binnen vallen.
Kees is iemand die ik bijna heel mijn leven ken en als die net als ik een onverstokte vrijgezel is.
Hij legde twee enveloppen op tafel en plofte neer op de bank.
“Je raad nooit wat mij is overkomen,” zei hij.
“Vertel op man, zei ik.
Hij heeft altijd wat bijzonders en ik sta ook al nergens van te kijken als hij met iets vreemds komt.
“Nou, ik kwam gisteren één van de nonnen tegen, je weet wel, die van het meisjes internaat ‘het brandend zaad. Ooh nee sorry voor de verspreking,” lachte hij.
“Het brandend zand. Je weet wel dat huis van die nonnen aan de rand van de stad,” verbeterde hij zich.
O én? Wat is daar zo bijzonder aan?”
“Nou ze vroeg of wij nog steeds voor Sinterklaas en Zwarte piet spelen. Je hebt die pakken toch nog wel hé?”
“Ja die liggen ergens op zolder tussen een paar dozen.”
“Nou dan zou ik maar eens opzoeken man, moet je kijken!”
Hij maakte één van de enveloppen open en legde tweehonderd euro op tafel.
“Twee honderd pietermannen om de jonge dames van die kostschool een gezellige avond te bezorgen. Dat is makkelijk verdient toch?”
Ik keek hem verrast aan. Nu begon het toch wel interessant te worden.
“Ja en hier in die andere enveloppe staan een paar dingetjes van wat we moeten vertellen tegen die meiden. Je weet wel. Wat ze het laatste jaar allemaal hebben uitgevreten o.a.
Op de laatste pagina staan het een en ander…
Daar droom je niet eens van, van wat die meiden gedaan hebben man!
De zware gevallen zitten dan ook apart hoor! Het is wel een apart groepje dat bij de rest vandaan zit.
Zuster Amalia vertelde dat die een stevige aanpak nodig hebben.
Ze gaf me een zak mee met van alles en nog wat. Spullen om ze het vuur mee aan de schenen te leggen.
‘Wie weet als jullie klaar zijn veranderen ze misschien wel van gedrag..’ zei ze nog tegen me.
Morgenavond om zeven uur worden we verwacht.”
Hij keek me hoopvol en afwachtend aan.
“Dan zullen we dat maar doen hé,” zei ik tegen hem.
“Zoals gewoonlijk zit ik weer eens krap bij kas. Eigenlijk hou ik niet van die flauwekul maar het is niet anders. Ik speel wel net als anders voor Sinterklaas. Ben je hier morgen dan op tijd om eerst wat moed in te drinken?”
“Top,” zei Kees en hij maakte dat hij weg kwam.
De dag daarop was hij om vier uur al aanwezig.
Tegen de tijd dat we vertrokken, hadden we onszelf een beetje moed in gedronken om in de stemming te komen.
Het was maar goed dat we er op Kees zijn fiets naar toe reden, want met een auto was het niet verantwoord geweest.
Toen we bij het gebouw kwamen hoorden we al van ver een heleboel meisjes stemmen sint en piet liedjes zingen.
Kees sleepte vanaf de ingang onder luid gezang een paar zakken met cadeaus de aula van het gebouw binnen, en ik liep wuivend voorop naar de versierde stoel die klaar was gezet.
Er waren een stuk of twintig jonge meisjes in een leeftijd die volgens mij nog een beetje in die onzin die we verkondigde geloofde, en we verdeelde de presentjes onder de bewoonsters. De kids blij, en wij ook toen het na een uur afgelopen was.
We stonden net op punt om te vertrekken toen de directrice naar ons toe kwam lopen.
“Zo Heren,” zei ze streng. “Waar gaan we nu naar toe? Het is nog lang niet klaar hoor! We hebben er nog een paar apart zitten die jullie nog moeten bezoeken. Dat heb ik toch tegen jou verteld zwarte piet,” zei ze tegen Kees.
“God ja, dat was ik bijna vergeten!” zei hij.
“Hier is de sleutel van het gebouw verderop,” zei de non.
“Ik waarschuw maar alvast. De jonge dames daar vereisen een stevige aanpak. Heb je die tas nog Kees? Je weet wel die met die handboeien en de touwen?
En natuurlijk dat zweepje niet te vergeten?”
Ik keek de non en mijn maat geschrokken aan. Dat het zo erg was hadden ze me niet verteld. Dit werd wel een heel speciaal avondje volgens mij.
De non stuurde ons weg en wenste ons veel succes. “Jullie hoeven ze niet te ontzien,” riep ze ons nog achterna.
We moesten naar een bijgebouw dat een eind verderop stond.
“Wat is dit voor flauwekul Kees,” vroeg ik aan hem toen hij de deur van slot afdeed van het gebouw.
Hij haalde zijn schouders op. “We hoeven alleen maar een beetje streng te zijn, wat er verder gebeuren moet moesten we maar zelf verzinnen…” zei hij.
Toen we naar binnen liepen kwamen we in een ruime woonkamer en daar zaten vier opgeschoten meiden op ons te wachten.
“Word er hier niet gezongen?” bulderde Kees.
Ik ging zitten en keek het groepje aan. Ze waren netjes gekleed in hun schooluniformpjes. Een kort zwart rokje en een witte blouse met korte mouwen en daarop een klein stropdasje.
Er begon wat bij mij in mijn lendenen te kriebelen toen ik het zag.
Ik ben gek op uniformen vooral als ze gedragen worden door meisjes van een jaar of zestien zeventien. En deze zagen er stuk voor stuk heel mooi uit.
Ik nam het woord en trok het papier waar hun namen en misdragingen op stonden uit mijn mantel.
“Zooo!! Dames. Wie van jullie is Chantal?”
Eén van de meiden stak haar hand op. “Ik Sinterklaas!” riep ze.
Ik las even het papier en zag dat ze regelmatig betrapt was met het drinken van bier en roken van sigaretten.
“Zo Chantal dat ziet er niet best uit meid. Kom jij maar eens bij de Sint op schoot zitten!”
Het blonde meisje kwam vrolijk op me af gelopen. Het eerste wat ze deed toen ze bij me zat, was aan mijn baard trekken wat natuurlijk een flinke hilariteit te weeg bracht bij die andere meiden.
“Wat de fuck, wil je dat wel eens laten kind,” zei ik op straffe toon tegen de tiener. Dat zullen we jou wel eens even afleren!”
Ik had bedacht dat als ik de eerste flink te pakken zou nemen dat de rest ook wel gewaarschuwd was om ook geen streken uit te halen.
“Kom jij maar eens bij de Sint over de knie!! Help maar even Piet!”
Kees pakte de tiener die krijsend tegen stribbelde beet en legde haar over mijn benen heen. Ik trok haar rokje omhoog en zag en heerlijk strak kontje.
Ze droeg een tanga zodat haar billen gelijk bloot waren.
“Zo Chantal,” zei ik diep onder de indruk van de schoonheid waar ze me mee verraste. “Wat een lekker kontje heb jij al zeg! Jammer dat ik het een beetje bij moet kleuren!”
Ik sloeg de tiener een paar keer flink hard op haar billen zodat ze schreeuwend over me heen bewoog. Mijn pik groeide gelijk. Het kronkelende lijf op mijn schoot bezorgde me direct een stijve lul.
Chantal vloekte en bezigde bijna huilend nog meer straattaal waar ik zelfs bijna verlegen van werd. Ik hield op met straffen en wreef zacht over haar kontje om haar te troosten.
“Zo meisje, is dat beter? Dat komt er van hé. Zou jij je in het vervolg een beetje kunnen gedragen? Want als ik lees wat jij allemaal uit haalt… Nou daar word Sint niet bepaald vrolijk van!”
Ik raakte tijdens het wrijven even haar kutje aan. Chantal wilde van me af gaan, maar ik hield haar stevig vast en drong haar benen een klein beetje uit elkaar zonder dat de rest van de aanwezigen het zag.
“Blijven liggen klein kreng,” siste ik. Toen ik haar vol bij haar kutje pakte bleef ze stil liggen.
“Zing maar van, kom maar binnen met je knecht. Zo hard mogelijk!!”
Toen ze de eerste zin hardop riep duwde ik gelijk twee vingers in haar spleetje en begon haar te vingeren. Met mijn andere hand kneep ik haar in een van haar tietjes. Haar stem werd nu wat zachter.
De andere meiden keken naar Chantal die nu als een slappe pop over mijn benen hing maar hadden nog steeds niks in de gaten.
“OOOoh Sint,” kreunde Chantal geil toen het liedje klaar was.
“OOh mijn kut!! Ja dieper met je vingers man! Ik koooom!!” riep ze tegen me.
Ik stopte even. “Beloof je dan ook dat je niet meer aan mijn baard trekt ondeugend meisje?” Ik gaf haar nog een stevige klap op haar billen.
“Ja jaahhh kom maak het af. Straks trek ik wel aan je pik!” riep ze geil.
Ik duwde ruw mijn vingers weer in haar spleet en vingerde de tiener tot ze met een luide schreeuw schokkend klaarkwam.
Hijgend ging ze van me af. Toen ze weer op adem was gekomen keek ze haar vriendinnen aan en wees naar ons.
“Wat denken jullie? Zullen we gelijk wraak nemen op die twee gekken?”
Ik schrok me lam en ik zag Zwarte Piet ook een beetje bleek worden.
Binnen een mum van tijd sprongen er twee meiden op me af en ze begonnen me te stompen en in een woeste worsteling mijn vermomming van me af te trekken.
Binnen de kortste keren werd ik uitgekleed door de tieners en Kees onder ging precies hetzelfde lot.
Chantal lachte gemeen toen we ontkleed waren.
Eén van de dames had in de zak de touwen gevonden en ze bonden onze handen op onze rug zodat nu de rollen waren omgedraaid.
Hulpeloos keek ik ze aan.
“Wat is dit? wat gaan jullie hier nu doen. Reken er maar op dat jullie hier behoorlijk last mee gaan krijgen jonge dames,” riep ik om ze enigszins tot de orde te roepen.
“Mmm,” zei Chantal. “Ik denk dat het wel mee zal vallen Sinterklaas…”
Ze begon zich demonstratief uit te kleden en toen ze naakt was spoorde ze de meiden aan om het zelfde te doen.
Plotseling waren Kees en ik omringd door vier prachtige jonge meiden.
Ik keek ondanks de benarde positie waar ik in verkeerde mijn ogen uit.
Dit moest bijna hetzelfde zijn als in het paradijs.
“Liggen jullie!” Ze bedoelde ons tweeën hiermee, en toen we op de grond lagen op ons rug, kwam Chantal wijdbeens boven me staan.
Kees werd belaagd door een ander meisje op dezelfde manier.
“Nou gaan wij jullie straffen,” riep Chantal.
Nou zo wil ik dus wel iedere dag gestraft worden dacht ik.
Ze liet zich met haar warme natte kutje op mijn mond zakken en ik begon gelijk haar kut te likken.
Nu ik bezig was door aan het heerlijke geile spleetje van Chantal te likken, voelde ik dat er iemand aan mijn stijve lul begon te friemelen.
Een paar seconden later voelde ik wat zachts rond mijn eikel.
Mijn god, er zit er een op mijn pik, drong het tot me door.
Een van de meiden kwam op zitten en stopte mijn stijve pik in haar kutje.
Ik bewoog uit een reflex mijn kont omhoog, waarop Chantal schreeuwde dat ik niet mocht bewegen.
Het lichaam op me bewoog ook niet.
Dat meisje zat gewoon met mijn stijve pik diep in haar kut zichzelf klaar te vingeren.
Allebei de meiden kwamen met een schreeuw klaar, en het meisje dat op me zat ging van me af.
Kees had ook zijn plicht gedaan. Je kon gelijk zien wie er op zijn gezicht gezeten had. Haar kutje en de zijkant van haar benen waren zwart geworden van de schmink dat op zijn gezicht zat. Nu lagen we allebei nog steeds er opgewonden met onze stijve pikken omhoog die ons bezorgd waren door de meiden.
Chantal glimlachte toen ze ons zo zag.
“Maak ze maar los meisjes. Ze zijn nu wel genoeg gestraft,” zei ze een stuk vriendelijker dan daarnet vóór ze ons te grazen hadden genomen.
Toen we los waren kwamen ze bij ons zitten. Chantal keek naar mijn pik en nam hem in haar hand.
“Je hebt wel een lekkere pik hoor Sint,” zei ze tegen me.
“Jaap, noem me maar Jaap. Laat dat Sint maar zitten meisje.”
Ik voelde me een stuk meer op mijn gemak nu de vrede getekend was.
Ze streelde even zachtjes mijn ballen.
“Je moet weten dat wij hier al een paar dagen zitten weet je.
Verstoken van alles en nog wat. Heb jij soms wat te roken bij je? Of zal ik hier een trekje van nemen.”
Ze trok even zachtjes aan mijn pik.
“Mmm dit is wel gezonder voor je als een peuk hoor,” kreunde ik.
“Maar we hebben vast wel een pakje voor je liefje.”
Ze liet me los en klapte in haar handen.
“Goed Jaap, als jij ons daar een plezier meedoet doen wij dat jullie ook.”
Ze ging op handen en knieën zitten en riep de meiden op om hetzelfde te doen. “Als jullie beloven om niet in ons klaar te komen mogen jullie jezelf op ons uitleven mannen!”
Dat lieten we ons geen twee keer zeggen.
Het was een prachtig gezicht om die aangeboden kontjes eerst even te bekijken. Het ene zag er nog geiler uit als het andere.
Samen met Kees begon ik die geile tienermeiden te neuken tot we om de beurt ons zaad op de grond spoten.
Nadat we elk onze sigaretten hadden geschonken en de cadeaus van de nonnen hadden verdeeld maakte we dat we wegkwamen.
Voor we weg gingen vroeg Chantal nog of wij toevallig ook nog Kerstmannen pakken hadden.
Ik gaf ze allemaal een kus en zei dat we daar vast wel aan zouden kunnen komen, en onder het geschreeuw van het beroemde nummer ‘Dank U sinterklaasje’ door de meisjes, en de belofte dat we ze binnenkort weer zouden bezoeken. melde we onszelf terug bij de directrice.
Ze keek ons verbaasd aan omdat we er enigszins wat pakken betreft verfomfaaid uitzagen.
“Is er wat gebeurt wat niet door de beugel kon mannen,” vroeg ze ongerust.
“OOh nee hoor Mevrouw,” zei Kees.
“Ik snap niet dat U zich zorgen maakt over die lieve meisjes. Ze waren zo mak als lammetjes…”
De Non keek ons verbijsterd na toen we het terrein af fietste…..