De wijkagent (1)

Voorwoord
Ik ken iemand die bij de politie werkt als wijkagent. Op zijn verzoek heb ik een verhaal geschreven waarover hij eens heeft verteld. Het verhaal bevat waargebeurde zaken aangevuld met fictie.

De wijkagent
Ik was net in dienst. Ik was wijkagent van een kleine plaats. Ik had vandaag late dienst die om één uur ’s middags begon. Ik startte mijn computer op en keek wat er tijdens mijn afwezigheid voor meldingen en incidenten in mijn wijk waren geweest. Er waren niet heel veel meldingen geweest en de meldingen die er waren die waren niet bijzonder. In elk geval zat er niets tussen waar als wijkagent nog mee aan de slag moest.

Na de oude meldingen te hebben bekeken opende ik mijn mailbox. Ik zag dat er een paar telefoontjes voor mij waren geweest tijden mijn afwezigheid. Ik las welke boodschappen er genoteerd waren. Een melding over een parkeerprobleem, een melding over geluidoverlast en een over stalking door een ex-man. Ik noteerde de adressen zodat ik na de briefing de straat op kon om deze adressen te bezoeken.

De briefing
In de briefing werd niet veel bijzonders verteld dus binnen een kwartier waren we klaar en kon ik de straat op. Na de briefing lossen collega’s de vroege dienst af. Ik pakte een autosleutel van het sleutelbord en meldde mij aan in de computersystemen zodat iedereen, ook de meldkamer, kon zien waar ik mij bevond en met welke melding ik bezig was.

De eerste melding
Het parkeerprobleem was eigenlijk geen parkeerprobleem. Mensen denken dat zij aan de parkeerplek voor hun woning rechten kunnen ontlenen. Mensen denken dat omdat zij er vaak staan geparkeerd anderen geen gebruik van deze plek zouden mogen maken. Na een keer gesprek met de bewoner, waarin ik uitlegde dat elk parkeervak door iedereen gebruikt kon worden, kon ik snel weer verder.

De tweede melding
Dit was een melding over geluidsoverlast. Na een kort gesprek was mij duidelijk dat dit te maken had met de verwarmingsbuizen in de flat. In appartementen van oude flats komt het vaker voor dat leidingen door krimp en uitzetting een tikkend geluid maken. Soms zijn de gaten in muren, vloeren en plafonds waar de leidingen doorheen gaan te krap wat tikken veroorzaakt. Maar soms zijn de gaten te ruim waardoor buren elkaars leefgeluiden makkelijk kunnen horen. Ik verwees de bewoonster naar de woningbouwvereniging een zegde toe zelf ook met de woningbouwvereniging contact op te zullen nemen.

De laatste melding
Hierna ging ik naar het adres van de derde melding. Stalking, veel meer informatie stond er niet in de belnotitie. Ik belde aan bij de ingang van de flat. Op het naambordje stond “Anna” als voornaam. Nadat ik mijzelf bekend gemaakt had hoorde ik een opgewekte vrouwenstem door de intercom die zei: “Kom verder”, waarna het slot van de toegangsdeur met een luide klik ontgrendeld werd. Ik liep de centrale hal in en zocht een bordje waarop stond op welke etage welke huisnummers gelegen zijn. Natuurlijk was het adres dat ik moest bezoeken weer op de bovenste etage. Nooit is het beneden, dacht ik nog. Ik stapte de lift in en drukte op de knop van de bovenste etage. Daar aangekomen liep ik over de galerij naar de woning. De voordeur stond al op een kier. Ik klopte op de voordeur en een stem riep vanuit in de woning: “Kom maar verder hoor”. Het was diezelfde opgewekte stem als ik door de intercom gehoord had. Ik duwde de voordeur van het appartement open en stapte naar binnen. Nadat ik de voordeur achter mij had dicht gedaan liep ik richting de woonkamer. Toen ik de woonkamer binnenstapte zag ik een vrouw op de bank zitten. Ze was niet onaantrekkelijk en ik schatte haar ongeveer mijn leeftijd: bovenin de 40. Ze droeg een strakke spijkerbroek en daarboven een bloesje waarvan ze misschien net één knoopje te veel opengelaten had. Maar met haar figuur kon ze het hebben. We stelden ons aan elkaar voor. Inderdaad: Anna, zoals op het naambordje beneden bij de ingang.

Anna verwelkomde me zittend op de bank. Met een vriendelijk klopje met haar hand naast haar op de bank nodigde ze me uit om naast haar plaats te nemen. Na een inleidend gesprekje van mij, over wie ik was en wat ik voor haar kon betekenen begon ze haar verhaal.

Haar man, inmiddels dus haar ex-man, bleef haar lastig vallen, zo vertelde ze. Hij was van haar gescheiden voor een medewerkster van zijn bedrijf, vertelde ze. Die medewerkster bleek een stuk jonger dan dat zij was. Of ik dat begreep, vroeg ze. Wat was er mis met haar, niks toch, vroeg ze. Ze voelde zich gedumpt. Ze had al die tijd voor de kinderen gezorgd en voor het huishouden. En toen ineens had hij haar verteld dat hij een ander had. Ze voelde zich bedrogen en gebruikt. Ze was er kapot van geweest, zo zei ze.

Kort nadat de scheiding afgewikkeld was had zijn nieuwe vriendin hem bedrogen met een ander en nu wilde haar ex-man weer bij zijn ex terugkomen. Maar daar was Anna niet van gediend, en dat snapte ik volkomen. Ze vertelde dat ze door een diep dal was gegaan en zich had voorgenomen dat ze zich nooit meer afhankelijk zou opstellen naar hem of naar welke andere man ook. Net nu ze weer opgekrabbeld was en zich bij elkaar geraapt had probeerde hij weer een plekje in haar leven te krijgen.

Anna vroeg mij tijdens haar verhaal diverse malen wat ik ervan vond. Om het niet ongemakkelijk te maken en om mijn persoonlijke mening niet te delen was meepraten vaak het makkelijkst. Ik gaf haar gelijk, of ik zei dat ik haar standpunt begreep. Maar toen zei ze: “Ik zie er toch veel te goed uit om voor zo’n jong ding aan de kant geschoven te worden, of niet dan?” Toen ze dat zei legde ze haar hand even kort op mijn bovenbeen en keek ze mij indringend aan. Het was maar kort maar lang genoeg om ongemakkelijk te zijn. Of was het een test en probeerde ze of ik haar hand zou wegduwen?

Tja, wat moest ik zeggen als reactie op haar laatste opmerking? Ik kon alleen maar toegeven dat ze prima uitzag. Want heel eerlijk: ze zag er ook goed uit. In die broek waren de vormen van haar benen en heupen goed te zien. En het bloesje liet al evenmin weinig te raden over.

Ik gaf Anna wat standaard adviezen over stalking. Zo adviseerde ik haar om slechts eenmalig op een berichtje van hem te reageren en in die reactie te zeggen dat hij moet stoppen met contact zoeken, op welke wijze ook. En verder niks te ondernemen. En niet in te gaan op dingen die hij heeft geschreven. Op deze wijze maakte zij hem duidelijk niet gediend te zijn van zijn contactpogingen. En tevens voorkwam ze daarmee dat haar ex later kon zeggen dat zijn berichten slechts een reactie waren op een bericht van haar.

Het tweede advies was om bij te houden wanneer en op welke wijze hij daarna opnieuw contact zocht. Daarna zou ik, of een van mijn collega’s, een gesprek met hem aangaan en hem waarschuwen voor de juridische gevolgen als hij door bleef gaan. Als hij daarna dan nog contact met haar zou zoeken zouden er onherroepelijk juridische consequenties volgen. Hier kon Anna wel wat mee, zei ze. En ze zou mijn advies gaan opvolgen.

Ik nam afscheid van haar en we liepen samen naar de voordeur. Bij de voordeur vroeg ik Anna of ik verder nog iets voor haar kon betekenen. Ze bedankte voor het gesprek en zei dat ze het een prettig gesprek had gevonden. En met een knipoog vroeg ze of ik niet wat vaker langs kon komen, voor de gezelligheid of een praatje ofzo. Ik antwoordde niet maar lachte de vraag weg. Ik vond haar wel aardig en zou wel willen maar kon daar niet op ingaan natuurlijk. En terwijl ik de voordeur opende legde ze haar hand op mijn schouder en liet deze over mijn arm omlaag glijden. Ik kreeg er een rilling van. Als je dingen zakelijk wilt houden zijn lichamelijke aanrakingen al snel ongemakkelijk. Maar ik moet zeggen dat ik dat dit keer niet had. Die rilling was eerder een rilling met een erotische lading. Ik vond haar aantrekkelijk en zij mij kennelijk ook. Als reactie op vraag om vaker langs te komen zei ik dat ik een oogje in het zeil zou houden als ik door de wijk ging. En dat ze mocht bellen als er wat was waar ze mee zat. Of als er nieuwe ontwikkelingen waren die ze met me wilde delen. Dat vond ze fijn, zei ze, en ze zou me zeker nog eens bellen.

Toen ze dat zo zei vroeg ik me meteen af of ze al wist wanneer ze me zou gaan bellen. Die gedachte zou later nog een paar keer terugkomen. Wist ze bij voorbaat dat haar ex niet zou stoppen? Of zat ze misschien gewoon om aandacht verlegen en had ze geen aanleiding nodig? Of was er meer….

Twee dagen later
Ik zag in mijn mailbox dat Anna weer had gebeld. Ik moet bekennen dat er door me heen ging hoe een volgend gesprek met haar zou kunnen verlopen. Zou er echt iets nieuws gebeurd zijn dat ze met mij wilde bespreken? Had haar ex weer geappt? Of was het een roep om aandacht of had ze andere bedoelingen? Het laatste gesprek eindigde bij de voordeur met een soort streling over mijn arm. En ook haar hand op mijn been was ik niet vergeten. Met die dingen nog vers in mijn achterhoofd besloot ik haar eerst op te bellen om te proberen om het telefonisch af te handelen.

Ze zei al vlug dat ze het beslist niet via de telefoon wilde bespreken en drong aan dat ik langs zou komen. Ze wilde me ook iets laten zien en dat zou sowieso niet door de telefoon kunnen. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik er niet onderuit kwam. Ik sprak dus nog dezelfde middag met Anna af. Wel koos ik een tijdstip vlak voor etenstijd. Ik hoopte dat ze dan vlug ter zake zou komen en zo niet, dan kon ik altijd nog zeggen dat het tijd was om naar bureau te gaan om te gaan eten.

Het tweede huisbezoek
Zo kwam het dat ik tegen half vijf weer voor haar flat stond en aanbelde. Met een al even opgewekte stem als de vorige keer riep ze dat ik verder mocht komen. Boven aangekomen stond de voordeur weer op een kier dus liep ik naar binnen en sloot de deur achter mij. Ik liep meteen door naar de woonkamer zoals de vorige keer omdat ik dacht dat ze daar zou zijn. Maar ik zag niemand in de woonkamer. Net toen ik me om wilde draaien om te kijken of ze misschien in de keuken was, waar ik zonder te kijken voorbijgelopen was, kwam ze de woonkamer ingelopen. Ze droeg een korte badjas en had een handdoek in haar handen. Zo te zien kwam ze net onder de douche vandaan. Ze zei dat ze vanuit haar werk naar huis in de file had gestaan en later thuis was gekomen dan gepland. Toen ze thuis was gekomen dacht ze dat ze nog thuis genoeg had om vlug een douche te pakken. De kamer vulde zich ondertussen met de geur van haar doucheschuim. Ze rook heerlijk. Ze zei dat ik alvast op de bank mocht plaatsnemen en zij nog even vlug wat gemakkelijks zou trekken. Ik was al lang blij dat ze dat zei en niet van plan was om in dat korte badjasje naast me op de bank te gaan zitten.

Ik nam plaats op de bank terwijl zij al pratend in de opening van de woonkamerdeur bleef staan om dat haar haar af te drogen. Ze had haar hoofd in een grote handdoek waarmee ze haar haar aan het droogwrijven was. Dat gaf mij de gelegenheid om onbespied naar haar te kijken. Ik zag een paar heerlijke slanke benen onder het badjasje uitkomen. En door de bewegingen waarmee haar handen tijdens het afdrogen door haar haar bewogen, schudde haar bovenlichaam dat het een lieve lust was. Haar borsten zwiepten in haar badjas heen en weer. Het gesprek dat wij ondertussen hadden ging over onbenulligheden. Het ging in elk geval niet over zaken waarvoor ze mij verzocht zou hebben langs te komen. Ik dacht na hoe het verder zou gaan als zij zich straks aangekleed had. En wat zij zou gaan aantrekken? Als ze op mijn tweede bezoek al onder de douche vandaan stapte en meteen de woonkamer in kwam om met mij een praatje te maken. En dan ook nog in zo’n kort badjasje. In mijn broek begon er voorzichtig wat te groeien.

Al pratend draaide zij zich om en liep weg richting de slaapkamer. Ik hoorde haar weer zeggen dat ze even vlug wat gemakkelijks aan ging trekken en dan klaar was om ter zake te komen. Ik bleef geduldig in de woonkamer wachten, wat kon ik anders. In mijn broek begon het steeds meer te knellen. Vlug probeerde ik mijn lul wat recht te leggen nu ze nog in de slaapkamer was. Maar met een koppel om gaat dat niet heel eenvoudig. Ik stond op en duwde over mijn broek tegen mijn lul en duwde hem zo rechtop. Ik hoorde haar vanuit de slaapkamer zeggen dat ze me, als ze klaar was, iets zou laten zien wat haar ex-man haar gestuurd had waarom ze contact met mij had gezocht.

Het uitzicht
Nu ik was opgestaan viel het mij op dat je vanuit het appartement een heel mooi uitzicht had over de omgeving. Om de tijd te doden liep naar het raam. Terwijl ik naar buiten stond te kijken had ik niet door dat Anna de woonkamer in was gelopen en achter mij stond.

“Wat een uitzicht hè.“, hoorde ik haar zeggen. Ik draaide me om en zag haar vlak achter me staan. Ik moest even slikken maar probeerde dat niet te laten blijken. Ze had een strak sexy jurkje aan. Met een diepe uitsnede tussen haar borsten aan de voorzijde die bijna tot aan haar navel reikte. De twee helften stof aan de voorzijde zaten strak gespannen om haar borsten. Door de diepe uitsnede aan de voorkant zag ik meteen dat ze geen beha droeg. Maar ook omdat haar tepels duidelijk aanwezig waren en in de stof gedrukt stonden. Ook de vorm van haar borsten was goed te zien. Haar borsten waren best groot maar ook weer niet extreem. Gewoon lekker. Het was een mouwloos jurkje en door de grote armsgaten van het jurkje zag je van opzij ook de zijkant van haar borsten. Ik zou het jurkje niet als “iets gemakkelijks” hebben omschreven zoals Anna eerder zei. Het jurkje was meer voor een feestje of om in uit te gaan, maar niet wat je aantrekt voor een gesprek met de wijkagent. Het jurkje was daar ook veel te kort en te bloot voor.

Op haar opmerking over het mooie uitzicht zei ik gevat terug: “Zeker een fraai uitzicht, en naar buiten ook”. Ze begreep mijn dubbelzinnige opmerking en lachte. Ze vroeg of ik het mooi vond terwijl ze een rondje draaide. Zo showde ze haar achterkant. Een groot deel van haar rug was bloot.

Omdat het jurkje strak om haar kont zat zag ik dat ze een string droeg. Mijn lul begon in rap tempo verder te groeien, ik kon er niks aan doen. “Ja? Vind je het wat?”, vroeg ze achteromkijkend met een grijns. “Het kan je wel bekoren wat je ziet?”. Ik dacht snel na hoe hierop te antwoorden. Ik wilde geen aanleiding geven tot iets. Maar ik wilde haar ook niet schofferen waardoor ze met al haar onzekerheid na de scheiding in de put zou raken, of erger nog: dat ze misschien een klacht zou indienen.

Ik zei: “Een leuk jurkje voor een feestje”. Ze deed een stap in mijn richting en zei: “Voor mij is het leven sinds mijn scheiding een feestje, mijn feestje. En dat laat ik niet door mijn ex verpesten. Niet meer althans”. Ik wilde haar op een nette manier duidelijk maken dat het jurkje misschien iets te bloot was voor deze gelegenheid. Maar eigenlijk wilde ik het woordje bloot zo veel mogelijk vermijden. Ik vroeg of ze het niet koud had in zo’n jurkje dat zo open was. Ze keek omlaag naar haar borsten en zei: “Want? Zie je mijn tepels soms? Maar dat is niet omdat ik het koud heb hoor, hahaha”.

Dit begon wat ongemakkelijk te worden. Mijn lul begon zo mogelijk nog harder te worden en ik begon te vrezen dat er al een behoorlijk bult in mijn broek zichtbaar was. Als deze ontmoeting niet zakelijk was geweest dan had ik er minder moeite mee. Maar nu, in mijn uniform en in dienst, moest ik in mijn rol blijven en vond dat het niet gepast zou zijn. Ook zou het Anna op verkeerde gedachten kunnen brengen of haar verkeerde gedachten kunnen aanwakkeren. Ik probeerde tactvol haar dubbelzinnige uitspraken en toespelingen te negeren. Ik besloot te proberen om het gesprek weer een zakelijke wending te geven. Ik vroeg wat ze me wilde laten zien dat niet door de telefoon kon. “Ohja, dat”, was haar eerste reactie. “Mijn ex heeft me een doos gestuurd. Die staat hier”. Ze draaide zich om en liep de woonkamer uit. Terwijl ze wegliep zei ze: “Loop maar mee”.

In de slaapkamer
In liep haar achterna naar de slaapkamer. In de slaapkamer stond een doos midden op het tweepersoonsbed. Om de doos lag wat opvulmateriaal dat uit de doos afkomstig moest zijn. Ze zette één knie op haar bed en bukte voorover. Ze begon in de doos te graaien op zoek naar iets. Terwijl ze zo voorovergebogen zat bleek opnieuw dat het jurkje aan de korte kant was. Ik zag haar blote benen tot aan de aanzet van haar billen. Ik moest me inhouden want ik zou het liefst dat stukje stof dat haar billen nog bedekte omgeslagen hebben Om haar lekkere kont te bekijken. Het liefste had ik mijn handen uitgestoken en op die lekkere kont gelegd.

Nu zij zo voorover zat hingen haar borsten recht omlaag in de stof van het voorpand. En nu ze zo omlaag hingen had dat kleine stukje stof moeite om alles binnenboord te houden. Anna zei: “Dit stuurde hij mij.” en trok artikel na artikel uit de doos. Eén voor één toonde ze het aan me en legde het daarna op haar bed. Het waren pakketjes lingerie. Doordat ze zo voorover zat en met haar arm wild bewoog dreigden haar hangende borsten onder het reepje stof uit te komen. Ze keek om en zei toen heel retorisch: “Je kijkt toch niet naar mijn kont hè? Hahaha”. Ik wist zo vlug niet hoe ik het beste kon antwoorden. Ik zei: “Uhm, je jurkje bedekt niet zo veel. Overal waar ik kijk zie ik wel iets van je lichaam. Je jurkje is mooi maar het bedekt niet zo veel. Ik weet eerlijk gezegd niet goed waar ik kan kijken zonder iets van je lichaam te zien”, zei ik maar zoals het was. Ik probeerde of een duidelijkere verwoording misschien beter bij haar zou werken en zei: “Ik weet niet waar ik moet kijken. Van achteren zie ik je kont nog net niet, van opzij zie ik een deel van je borsten, en van voren kijk ik tot je bijna tot aan je navel. Er is eigenlijk maar weinig van je lichaam in dit jurkje wat ik niet kan zien”, zei ik. Ik hoopte dat ze mij begreep.

Ze kwam overeind en ging naast het bed staan. Ze keek mij recht in mijn ogen en zonder weg te kijken haakte zij een vinger achter een voorpand van haar jurkje en trok het opzij. Pontificaal ontblootte ze zo haar ene borst en schoof het voorpand naast haar borst. Meteen daarna deed ze hetzelfde bij haar andere borst. Nog steeds probeerde ik professioneel te blijven. Ik probeerde niet naar haar blote borsten te gaan staren. Maar ik kon niet anders zeggen dan dat ze twee lekkere grote borsten had die er mochten zijn. Niet extreem groot maar groot genoeg dat de voorpanden ernaast bleven zitten. En haar tepels waren hard, maar dat had ik in de woonkamer al gezien.

Ze zei: “Zo, nu kun je ze helemaal zien”. Waar ik met mijn opmerking probeerde aan te geven dat haar jurkje maar weinig wél bedekte vatte zij het omgekeerd op. Ze ontblootte het kleine beetje dat wel bedekt was. Weer had ik het liefste mijn handen uitgestoken om haar aan te raken en haar borsten te betasten of om met haar tepels te spelen. Die stonden als harde knoppen recht vooruit. ze waren al die tijd al duidelijk zichtbaar geweest onder de stof, maar nu leken ze wel in mijn ogen te prikken.

Ik wist dat ze er alles aan deed om me uit de tent te lokken. Of beter gezegd: uit mijn kleren. Ze speelde met mijn gevoelens. En ze wist volgens mij ook heel goed dat ik misschien heel graag zou willen maar dat ik niet zou kunnen ingaan op haar avances. Ze had ondertussen wel door dat ik professioneel probeerde te blijven. Maar waarschijnlijk zag ze ook dat ik in tweestrijd stond. En van dat laatste leek ze nu alleen maar te genieten. Ik snapte haar wel.

Afgaande op wat ze eerder had gezegd beschouwde ze haar leven naar haar scheiding als een feestje. Sinds haar scheiding bepaalde zij wat er gebeurde. Dus ook nu. “Wat vind je, moet ik dit jurkje houden of terugsturen naar mijn ex?”, vroeg ze. Hoewel het haar fantastisch stond adviseerde ik haar om het terug te sturen. Beroepsmatig was terugsturen het enige juiste advies dat ik kon geven. Hoewel… achteraf gezien had ik dat misschien beter niet kunnen zeggen.

Terugsturen
“Oh oké”, zei ze, “jammer, maar misschien heb je gelijk”. Meteen hierna trok ze het reepje stof over haar ene schouder en daarna het andere reepje over haar andere schouder. Het jurkje gleed omlaag terwijl ze zei: “Oké, dan gaat het jurkje terug”. Ik kreeg bijna een hartstilstand. Ineens stond ze daar, bijna helemaal naakt met alleen nog een string aan. Ze had een fantastisch lichaam. Ze stapte uit het jurkje dat rond haar voeten lag en draaide zich weer om naar het bed. En weer bukte ze voorover met een knie op het bed en graaide in de doos. Dit keer keek ik wel tegen haar volledig blote kont aan. De string die ze droeg bedekte feitelijk alleen een stukje van haar voorkant. Ze zei dat ze de verpakking van het jurkje zocht en het jurkje dan zou terug stoppen. Natuurlijk was dit maar de halve waarheid. Ze speelde opnieuw met mijn gevoelens en was me aan het opgeilen door zo voorover gebukt op het bed te zitten met alleen nog een string aan.

Ik begon te transpireren. Zo’n uniform en veiligheidsvest waren niet gemaakt voor dit soort momenten. Wat een lekkere billen. Wat zeg ik, gewoon een lekkere geile kont. Al menig keer had ik in dit standje seks met een vrouw gehad en mijn harde paal dan diep naar binnen geduwd. Natuurlijk nooit tijdens werk. Maar ik begon serieus na te denken of dit misschien de eerste keer zou worden. Dat maakte het op dit moment alleen maar spannender. Het liefst had ik mijn uniform uitgedaan om haar een beurt te geven. Maar mijn verstand won het nog steeds van mijn emotie.