Ludo
Dit verhaal is in elk detail echt gebeurd, dus plaats ik het bij ‘waar gebeurde verhalen’. Enkel namen en locaties zijn wat gewijzigd omwille van privacy.
Eerst de situatie wat uitleggen.
Ludo, kort voor Ludovicus, de naam van zijn peter, was een doodnormale, éénvoudige, Vlaamse jongen. Hij groeide op ten zuiden van Antwerpen in een éénvoudige rijwoning, waar hij samen met zijn ouders woonde. Hij was enig kind. Zijn vader was een blok van een vent, niet al te groot maar heel stevig gebouwd en dat was nodig, want hij werkte aan de groendienst van de stad. Zijn mama was licht mollig, dikke borsten, met het hart op de tong en altijd goedlachs. Zij werkte als poetsvrouw in een hospitaal. Ludo was zowat het evenbeeld van zijn vader. Net geen meter tachtig, serieus gespierd, goed geblokt, blond van haren en hij had het goedlachse van zijn moeder ook meegekregen.
Ludo ging van toen hij klein was naar de Scouts op zondag en op zaterdag speelde hij voetbal. Het is vanop de voetbal dat ik, Rick, de schrijver van dit verhaal hem leerde kennen. Wij hebben jaren samen voetbal gespeeld en we vertelden dan ook heel veel aan mekaar.
Het gezin waar Ludo opgroeide, had het niet breed, maar Ludo was gelukkig.
In de zomermaanden, ging Ludo op vakantie, bij zijn oom, Karel, de broer van zijn moeder en tante Gerda, op een boerderij in de Kempen. Het was dan oogstseizoen en Ludo mocht met de tractor rijden waarachter een wagen vol met pakken hooi. Hij amuseerde zich rot en geen klus was hem teveel op de boerderij. Augustus liep evenwel op zijn einde en dus moest hij terug naar school.
Met school had hij geen problemen, want hij was een vlijtig student. Helaas ging hij naar een college en moest hij om daar te geraken, voorbij de meisjesschool. Om half negen begon de school, maar al iets na achten, kwam hij met zijn fiets aangereden samen met zijn nichtje, Rita. Rita was één van de twee dochters van nonkel Marcel en tante Maria. Nonkel Marcel was een broer van zijn vader en die had twee dochters, Rita en Marleen. Rita was van dezelfde leeftijd als Ludo, Marleen was een nakomertje, meer dan tien jaar jonger dan Rita en Marleen ging nog naar de dorpsschool.
Voor de meisjesschool van Rita, stonden trosjes meisjes bij mekaar en zijn nichtje ging daar, als ze toekwamen, dan bij staan. Katholieke jongens- en meisjesscholen waren nog niet gemengd.
Rita woonde drie blokken van hem verwijderd en dus reden ze elke morgen samen naar school.
Al die jonge, kwetterende meisjes samen, was voor Ludo een zaligheid om te zien. Op seksvlak had Ludo nog niet veel uitgespookt. Hij had wel eens een paar keer ‘doktertje gespeeld’ met Rita, zoals de meeste jongeren. Zo had hij een vrouwenlichaam wat leren kennen en vooral de verschillen met zijn lichaam. Veel stelde dat evenwel niet voor.
Helaas voor Ludo, kreeg Rita op haar zestiende een vriendje, Bram, die drie jaar ouder was dan Ludo zelf en leider bij de Scouts. Van zodra Rita, Bram als vriendje had, mocht Ludo niets meer van haar lichaam zien of aanraken. Ludo vond dat niet tof, maar had geen keuze. Elke morgen bleven ze wel samen naar school fietsen.
Tijdens die fietstochtjes, vertelde Rita wel alles wat ze met Bram deed. Nog geen jaar geleden, ze was toen net zeventien geworden, had ze zo, in geuren en kleuren verteld, dat ze zich had laten ontmaagden door Bram. Ludo, voelde een steek van jaloezie, maar liet daar niets van merken.
Rita vertelde alles aan Ludo, wat haar seksleven betrof, maar Ludo kon niets vertellen, omdat hij, buiten zijn dagelijkse aftrekbeurten, geen seksleven had. Zijn verlangen om een meisje te hebben en daar dan leuke dingen mee te doen, was gigantisch, maar hij was te verlegen om zelf een eerste stap te zetten.
Nu het verhaal.
Na de vakantie, ging hij het laatste jaar middelbaar aanvatten. Rita kwam voor zijn huis aangefietst, liet haar fietsbel rinkelen en Ludo liep naar zijn fiets, om samen naar school te fietsen.
Het was de tweede of derde schooldag, toen ze samen aangefietst kwamen aan de meisjesschool. Ludo zag Rita bij een groep meisjes gaan staan, haar vriendinnen, maar er stond een nieuwe bij.
Dat was een pracht van een meisje. Lange blonde haren in een paardenstaart, een schitterend lichaam, mooie lange benen en net zo groot als Rita, dus ook net zo groot als Ludo.
Ludo zwaaide naar Rita en reed door naar de jongensschool. Hij was verdwaasd in zijn hoofd, zo’n mooi meisje had hij nog nooit gezien, de hele dag heeft hij niets meegekregen van de lessen die gegeven werden, hij zat gewoon aan dat meisje te denken.
’s Avonds, op de terugrit van school, samen met Rita, vroeg hij haar, “wie is die nieuwe die deze morgen in jullie groepje stond ?”
Rita lachte en zei : “dat is Claire, maar haal je in godsnaam niets in je hoofd Ludo, want die is enig kind, zo arrogant als de pest en stinkend rijk want haar vader is de nieuwe baas van die grote fabriek voor verpakkingsmaterialen op het industriegebied van Kontich”. “Die denkt echt dat ze de ‘koningin van Sheba’ is”. “Spijtig voor jou Ludo, dat die is echt geen ‘spek voor je bek’, die gaat jou nog niet eens zien staan”. Die mededeling stemde Ludo erg somber.
Elke morgen zag hij Claire in het groepje vriendinnen staan, maar telkens als zij merkte dat hij naar haar keek, dan keek ze verveeld weg.
Dat duurde zo een aantal weken en vertelde hij aan Rita, nadat ze hem had moeten beloven daar nooit iets van aan Claire te vertellen, dat hij smoorverliefd was op Claire.
Rita had daarop gereageerd door te zeggen : “ocharme, Ludo, dat gaat en kan nooit iets worden tussen jullie”. “Die zit nog maar een maand op onze school, maar die heeft daarvoor in Brussel gewoond en die had daar een lief, die haar ontmaagd heeft”.
Die informatie kwam bij Ludo binnen als een donderslag.
Over het onderwerp Claire werd niet meer gesproken. Maar telkens hij haar ’s morgens zag, kreeg hij steken van pijn aan zijn hart. Tevens werd hij een beetje kwaad, omdat die trut hem zo arrogant negeerde.
‘Verdomme’ dacht Ludo bij zichzelf, ‘nu word ik eens verliefd, nu wil die kut van mij niet weten’.
Hij wist van zichzelf wel dat hij geen George Clooney was, maar lelijk was hij zeker niet en van op de voetbal, tijdens de gemeenschappelijke douches achteraf, wist hij dat hij over een normaal goeie piemel beschikte, geen ding van meer dan twintig centimeter zoals de meeste schrijvers op deze site, liegen, maar de goeie middelmaat. Zonder zelf arrogant te willen zijn, wist hij van zichzelf dat hij toch een vrolijke, redelijk intelligente en normale jongen was.
Hij kon met zijn piemel evenwel voorlopig niets aanvangen, want Claire wou er blijkbaar niets van weten, terwijl de hormonen toch door zijn lichaam raasden als gevolg van zijn puberteit. Hij was per slot van rekening bijna achttien.
Ergens eind oktober van dat jaar, organiseerde de Scouts en Gidsen samen een fuif. Rita had hem al verteld dat Claire ook zou komen, omdat ze op die manier meer mensen van het dorp zou leren kennen.
Die bewuste zaterdagavond, was Ludo logischerwijze present. Hij deed de bar. Tegen een uur of elf zou hij afgelost worden.
Hij zag van achter de bar, Rita, Claire en nog een boel van hun schoolvriendinnen dansen. Allemaal los van mekaar en als het een slow was, die gedraaid werd, dan danste Rita die met Bram. Claire danste evenwel geen enkele slow. Alleen bij de jive-nummers, waarop los kon gedanst worden, stond ze op de dansvloer.
Toen de shift van Ludo erop zat en zijn vervanger zijn plaats achter de toog ingenomen had, ging hij bij collega Scouts staan, niet te ver uit de buurt van Claire.
Iets later speelden ze opnieuw een slow en Ludo raapte al zijn moed bij mekaar. Hij zag Rita zich met Bram naar de dansvloer bewegen en hij stapte zelf op Claire af. Hij zei : “hoi Claire, ik ben de neef van Rita, en ik zou heel graag met jou deze dans willen dansen”. Hij had het zinnetje grondig, vooraf van buiten geleerd.
Claire keek hem aan en zei : “ik weet wel wie jij bent, maar nog in geen honderd jaar ga ik met jou dansen, wat denk je wel, pummel, zoek iemand van je eigen soort”. Ze draaide zich ostentatief om. Ludo hoorde het ‘in Keulen donderen’. Hij was sprakeloos en moest enorm veel moeite doen, om zijn tranen te bedwingen.
Hij liep weg naar de toog, bestelde zich een pint. Hij die normaal nooit alcohol dronk, stond op het punt zich te bezatten. Zij pint was half leeg en hij staarde voor zich uit. Hij zag evenwel niets meer. Achter zijn rug werd er lustig verder gedanst en getaterd, maar Ludo, kreeg daar niets meer van mee. Het was nog geen twaalf uur, toen hij besloot te vertrekken. Die pint smaakte niet, zich bezatten, was in zijn ogen uitermate stom, dus hij ging weg. Nog voor twaalven, lag hij in zijn bed. Erg kwaad en gefrustreerd dacht hij na. Zelfmedelijden stak even de kop op, maar dan vermande hij zich en viel in slaap met de gedachte : ‘vroeg of laat zet ik die arrogante trut betaald voor wat ze me aandoet’.
Ludo bleef zijn normale activiteiten buiten school verder zetten. Zondags de scouts, zaterdags de voetbal en verder deed hij niet veel, behalve studeren. Telkens hij evenwel aan Claire dacht, werd het hem bij wijze van spreken ‘rood voor de ogen’.
Wat hij voor iedereen verborgen hield, was dat hij zo stiekem mogelijk het doen en laten van Claire begon te observeren. Via, Rita, zijn nicht was hij te weten gekomen dat Claire in één van de betere wijken, net buiten Wilrijk in een kast van een huis woonde. De hele maand oktober was hij bezig met het observeren van Claire. Nooit werd hij betrapt.
Tegen begin november wist hij precies en in detail het doen en laten van Claire. Woensdag namiddag, ging ze met haar mama, met de auto, omdat het dan geen school was, tennissen en op zaterdag ook, maar dan alleen met de fiets, want dat kreeg ze tennisles van een wat oudere vrouw, die volgens Ludo honderd procent zeker lesbisch moest zijn.
De tennispleinen lagen in het volgende dorp. Om er met de fiets te geraken, diende je de verbindingsweg te fietsen naar dat dorp en net buiten het dorp waar hij woonde, lag het Schoutslokaal. Ze moest er dus voorbij fietsen. Dat deed ze elke zaterdag iets voor drie uur, volledig in tenniskledij, met op haar rug een grote zwarte zak, waar zeker twee tennisrackets in zaten, van het merk Wilson. Rond half vijf, kwam ze terug gefietst.
Een plannetje rijpte in het hoofd van Ludo. Het Scoutslokaal was op zaterdag na de middag volledig verlaten. Bovendien, eind oktober werd er overgeschakeld van zomer- naar winteruur, dus werd het al veel sneller donker en Ludo had een sleutel van het Scoutslokaal. Die had hij gekregen, toen hij ‘promoveerde’ tot lid van de Scoutsleiding, begin september.
In Vlaanderen, is er ‘herfstvakantie’ gedurende de eerste week van november en gedurende die week, zou hij haar betaald zetten voor de arrogante afwijzing.
Hij kocht zich bij H&M een zwart T-shirt, een zwarte hoodie en bij C&A kocht hij een zwarte jeans en zwarte sokken. Bij AS-Adventure kocht hij twee zwarte skimaskers waarbij enkel ogen en mond vrij waren en daarnaast een paar klimtouwen, ook zwart van kleur trouwens . Kortom alles in het zwart en zwarte sneakers had hij al.
De zaterdag van die vakantieweek zou hij toeslaan. Hij had alles netjes voorbereid. Het Scoutslokaal lag zo’n twintig meter van de weg verwijderd. Rechts van de rijbaan was het fietspad, dan een gracht met daarover een oprit naar het lokaal. Links en rechts van de oprit stonden struiken. Daar had Ludo een tak van een boom van zo’n tien centimeter doorsnede en een meter lang, verstopt.
In het lokaal zelf, in het midden, had hij een vierkante, houten tafel gezet, van een halve meter op een halve meter. Aan de twee poten van éne kant van de tafel had hij een eind touw van ongeveer een meter vastgeknoopt net onder het tafelblad en aan het losse uiteinde een lus gemaakt. Daar hoefde hij maar een pols door te steken en de lus strak te trekken. Aan de andere twee poten had hij ook een stuk touw geknoopt, maar geen lus. Die moesten rond de dijen van Claire.
Hij wist dat Claire tegen half vijf zou langskomen met de fiets, dus hij liep tegen kwart na vier naar de oprit. Wat later zag hij haar in de verte komen aanfietsen. Geen andere fietsers in de buurt, dus legde Ludo die tak dwars over het fietspad. Op die manier moest Claire uitwijken, ofwel over de rijbaan, wat niet voorzichtig was, ofwel over de oprit van het Scoutslokaal. Hij rekende er op dat ze dat laatste zou doen. Dan moest ze wel vertragen en Ludo zou ze dan wel aanpakken.
En inderdaad, Claire fietste veel trager over het stuk oprit. Ludo die achter de rechtse struik stond, sprong voorwaarts, net achter Claire, greep haar lange blonde paardenstaart, en trok haar van haar fiets. Hij wikkelde snel die paardenstaart rond zijn rechter hand. Claire gilde van angst. Met zijn andere hand, trok hij de fiets achter de linker struik en dan trok hij de tak weg van het fietspad en smeet dat achter de andere struik. Hij wou niet dat andere fietsers een ongeluk zouden krijgen. Claire jammerde en wist, door het skimasker natuurlijk niet wie haar agressor was.
Ludo trok de tegenspartelende Claire mee naar Scoutslokaal aan haar paardenstaart.
Eens binnen, zonder dat haar te lossen, sloot hij de deur achter hen met de sleutel en liet die in het slot zitten. Van buiten kon je niet zien wat er in het lokaal gebeurde, want alle vensters hadden mat glas.
Ludo, liep met Claire ‘aan de hand’ naar de tafel in het midden. Alle andere tafels en stoelen had hij voordien aan de kant geschoven. Hij trok de zwarte tas op haar rug, af en zette die op de tafel. Hij zei geen woord en hield Claire stevig vast. Met één hand opende hij de tas, trok er een tennisracket uit en smeet de zak opzij.
Dan, op een ruwe manier, trok hij haar tennistrui en T-shirt in één beweging, tezamen, omhoog. Haar buik kwam bloot. Claire plaatste haar handen voor haar borsten om te verhinderen dat die kleding hoger kwam. Ludo nam de tennisracket, ging zijdelings van haar staan, zonder de paardenstaart te lossen en gaf een smash met die racket op de kont van Claire. Bovenop het tennisrokje, maar ze zal het wel erg gevoeld hebben, want ze gilde hard. Ludo, gaf een aantal slagen op de kont van Claire, zo hard hij kon.
Dan legde hij de racket op de tafel en trok harder aan de kleding om die over haar hoofd te krijgen. Ze pruttelde nog tegen, maar Ludo gaf een harde snok aan de haren en de bovenkleding, gleed over haar hoofd. Hij smeet die op de sporttas. Dan prutste hij de haakjes van haar sport-bh open en trok die met geweld van haar lijf. Ze stond nog steeds rechtop, nu met haar beide onderarmen gekruist over haar blote borsten. Ludo stond nog steeds schuin achter haar.
Het tennisrokje had een rits aan de achterkant, dus die trok hij omlaag en dat viel gewoon op de grond. Hij trok haar opzij opdat ze er uit zou stappen en met één voet wipte hij het rokje ook op de sporttas.
Ze had nog enkel witte sportsokken, sportsneakers aan en een soort spannend, wit boxershortje. Kwestie niet teveel te laten zien tijdens het tennissen, als het rokje op zou zwiepen.
Ludo stak zijn hand in het broekje ter hoogte van haar staartbeentje, nam de elastiek van broekje vast en trok het in één ruk naar beneden tot onder haar knieën. Dat viel dan tot op haar voeten en door aan haar haren te trekken, stapte ze er ook uit. Met één voet duwde Ludo het broekje tegen de zwarte sporttas.
Op sneakers en kousen na, stond Claire in haar blootje. Ludo schoof zijn vrije hand naar haar voorkant, duwde ruw haar armen weg en greep één borst vast. Die kneedde hij hard. Dan de andere borst na een minuut of twee en hij gaf die dezelfde behandeling.
Claire wou dat verhinderen door met haar handen zijn handen weg te duwen, dus trok Ludo zijn hand even weg, zorgde ervoor dat de paardenstaart niet uit zijn rechter hand kon door zijn greep te verstevigen en hij sloeg met de blote hand een keer of tien keihard op haar kont. Claire gilde weer.
Na die slagen greep hij weer een borst vast en kneedde die weer. Dan trok hij de tepel tussen duim en wijsvinger hard naar voren en loste die dan, na er een ferme draai aan gegeven te hebben. Claire kreunde van de pijn.
Dan kwam de andere tepel aan de beurt. Die kreeg dezelfde behandeling. Zeker een volle tien minuten behandelde hij zo beide borsten om beurt. Hij stond nog steeds achter haar met in één hand de paardenstaart van Claire gewikkeld. Claire kreunde als maar luider. Of dat van pijn of opwinding was, wist Ludo vanzelfsprekend niet, maar daar dacht hij helemaal niet over na.
Dan gleed zijn vrije hand naar haar kutje. Weer probeerde Claire dat te verhinderen met haar handen, maar een korte snok aan de lange blonde haren, deden haar van gedachte veranderen.
Ruw duwde Ludo twee vingers tegelijk in haar kutje. Tot zijn verbazing ging dat redelijk gemakkelijk. Het kutje was matig vochtig. Ook daar stelde Ludo zich geen vragen bij. Hij bleef gewoon met die vingers, gedurende verschillende minuten in en uit dat kutje bewegen. Toen hij daar genoeg van had, trok hij zijn hand terug en liep naar de tafel in het midden.
Hardhandig duwde hij haar voorover op de tafel, trok één pols door een lus en spande die aan. Dan de andere pols en dan liet hij haar paardenstaart los. Ze kon toch niet meer weg.
Dan ging hij achter haar staan en bond beide dijen aan één tafelpoot vast.
Aan één kant van de tafel, lag haar hoofd net over de rand. Aan de andere kant kwam de tafelrand tot tegen de bovenkant van haar heupen. Ze lag op haar buik en drukte zo haar mooie borsten op het harde hout plat De tennisracket die hij opzij geduwd had, nam hij ter hand en hij begon een roffel van slagen met die racket op haar kont te geven. Bij de tiende slag of zo, sloeg hij de racket in twee. Die smeet hij dan maar opzij en met zijn blote handen begon hij een regen van slagen op de kont van Claire te geven. Eerst op de éne kontkaak en dan op de andere.
Zodra de handen van Ludo begonnen pijn te doen, stopte hij met slagen. Dan stak hij twee vingers ineens in de aars van Claire. Die gilde het uit. Maar Ludo luisterde niet en bewoog die twee vingers een heel aantal keer zo diep mogelijk in haar kont en dan er weer uit. Dat ging vlotjes. Dus besloot hij haar maar in de aars te neuken. Hij opende zijn zwarte jeans, trok ze tot op zijn knieën naar beneden, zette zijn eikel tegen haar sterretje en duwde door. Op het moment dat zijn eikel door de sluitspier floepte, gaf Claire een enorme gil. Ludo duwde evenwel heel traag, zijn stijve lul heel traag, als maar dieper in haar kont, tot hij niet meer verder kon. Hij kreeg een gevoel van overwinning toen zijn pik helemaal begraven zat in haar aars.
Natuurlijk was hij in werkelijkheid, Claire gewoon in haar kont aan het verkrachten.
Ludo begon in en uit te bewegen, telkens zijn eikel nog in haar kontje te laten. Het gevoel was zalig, dus besloot hij maar zo traag als hij kon te bewegen. Hoe langer het gevoel zou duren, hoe liever. Zijn jonge bronstigheid, was evenwel zo gigantisch dat het hem ontzettend veel krachtinspanning kostte, om niet onmiddellijk als een gek te gaan rammen. Na een minuut of vier, vijf begon zijn pik over te nemen, hij voelde het sperma in zijn ballen borrelen, zijn klaarkomen uitstellen, zou echt niet meer lukken en zodra hij zijn tempo toch iets opvoerde, wist hij dat hij verloren had. Dus gaf hij maar een paar harde rammen met zijn lul tot op maximale diepte en van het moment dat hij voelde dat hij spoot, hield hij zich zo diep mogelijk in haar kont begraven. Hij voelde verschillende stralen diep in haar spuiten. Ludo bleef staan uithijgen.
Wat later gaf hij een ferme klets op haar kont en hij trok zijn lul terug. Er hingen geen uitwerpselen aan, maar wel zag hij samen met zijn natte lul, een hele boel sperma mee naar buiten komen. Uit haar kontgaatje bleef wat sperma komen en dat druppelde op de grond. Ludo vond dit een prachtig, geil zicht.
Zijn lul was een beetje verslapt, maar toen hij even rond de tafel met daarop de vastgebonden Claire, liep, voelde hij al dat opnieuw een parate lul hebben, niet lang op zich zou laten wachten. Aan de voorkant van de tafel zag hij een wenende Claire, met neerhangend lang haar en neerhangende borsten, net over de rand van de tafel. Door zijn kontgeram had hij haar voorwaarts op de tafel geduwd. Hij greep naar één borst en kneedde die even heel ruw, dan hetzelfde bij de andere borst.
Dan liep hij terug naar de achterkant van Claire. Nog steeds hing er een sliert sperma aan haar kontgaatje. Ludo besloot om zich even op het kutje te concentreren en hij stak er prompt twee vingers in. Dat kutje was nu veel natter dan ervoor en dus besloot hij maar om in afwachting van een volledig stijve piemel, haar kutje met zijn vingers te neuken.
Redelijk heftig bewoog hij die twee vingers licht gebogen in en uit haar kutje. Hij maakte zich geen illusie, haar laten klaarkomen zou sowieso niet lukken, maar dat was niet zijn zorg. Het kutje werd merkbaar natter. Dat vond Ludo leuk en dus ramde hij maar verder maximaal in dat kutje en er terug uit. Na zeker volle vijf minuten geram, vergezeld van veel gillen en kreunen van Claire, van pijn of genot, dat wist Ludo niet en dat trok hij zich niet aan, was zijn piemel terug op ‘oorlogssterkte’. Hij wou haar zo neuken, maar veranderde van gedachte en liep naar de voorkant. Daar trok hij aan de paardenstaart van Claire het hoofd omhoog en hield zijn stijve pik voor haar mond. Hij had zich voorgenomen om zo weinig mogelijk te zeggen en als hij iets zei, dat in het Engels te doen, zodat hij zijn identiteit niet zou prijs geven.
“Suck bitch” zei hij en hij duwde zijn lul tegen haar lippen. Die bleven gesloten, dus trok haar heel hard aan haar paardenstaart en door de gil van pijn, ging haar mond open. Ludo profiteerde daarvan en duwde zijn pik ineens in haar mond. De gil stopte.
Nogal ruw begon hij haar mond te neuken. Met één hand de paardenstaart vast hebbende, om het hoofd op de juiste plaats te houden, begon hij haar hard in de mond te neuken. Zijn andere hand had hij rond haar keel gekromd.
Zo neukte hij verschillende minuten door. Hij was al klaargekomen daarvoor, dus hij zou het nu veel langer kunnen volhouden, dacht hij. Maar zijn lul die over haar tong heen en weer schoof dacht er anders over en die begon tekenen van nieuwe ‘klaarkoomdruk’ te vertonen. Ludo trok zijn lul dan maar uit haar mond en liet haar hoofd los. Ze gilde weer.
Ludo liep naar de andere kant van de tafel en besloot haar kutje heel traag te neuken. Dus zette hij zijn piemel tegen haar half geopende kutlipjes en duwde door. Dat ging vlot, maar halverwege, voelde hij weerstand. Hij drukte toch door en de weerstand verdween. Claire gilde evenwel weer, maar nu veel harder.
Bij het, voor de eerste maal terugtrekken van zijn lul, keek hij naar beneden en zag sporen van bloed. Hij was verbaasd en riep : “holy shit, you are still a virgin !” Bij zichzelf dacht hij, ‘verdomme, hopelijk geef ik hier mijn identiteit niet prijs’. Het zalige gevoel dat het kutje rond zijn piemel gaf, verdrong onmiddellijk die gedachte en hij begon heel traag in en uit haar kutje te bewegen. Hij begon op een rustig tempo, de voorover gelegen Claire te neuken. Het kutje werd natter en natter. Ludo neukte dat het een lieve lust was. Zijn tempo steeg geleidelijk aan. Claire kreunde als maar luider. Van pijn of lust, dat wist Ludo niet. Maar hoe sneller en harder hij begon te neuken, hoe harder Claire begon te kreunen. Op een bepaald moment begon Claire te gillen. Ludo vond dat zo opwindend dat hij zichzelf met al zijn, nog beschikbaar sperma, leegspoot in haar drijfnat kutje. Ludo hield zich stil en geleidelijk aan verstilde Claire ook.
Ludo, trok zijn verslappende lul uit haar en keek. Zowel uit kutje als kontje druppelde sperma op de grond. Hij liep naar de toiletten, ging daar een hele boel afgerold toiletpapier halen, liep naar Claire en veegde haar kutje en kontje proper. Dat papier smeet hij weg, hij liep naar Claire, trok de lussen rond de polsen los en de koorden rond haar bovenbenen en borg die op in zijn eigen tas. Hij stak de kapotte tennisraket in haar tas.
Claire was gewoon blijven liggen. Ludo liep op haar toe en trok haar aan de paardenstaart van de tafel af. Hij zei, wijzende op haar kleding : “get dressed”. Stilzwijgend deed ze dat. Ludo had zijn piemel wat in de toiletten gereinigd.
Iets later stond Claire klaar om te vertrekken, Ludo wees haar waar de fiets lag. Ze stapte op, en reed weg. Ze keerde zich om, om achter haar te kijken en zag zo, dat Ludo met een sleutel de deur van het lokaal sloot. Ludo zag haar kijken terwijl ze weg fietste.
‘Verdomme’ dacht hij bij zichzelf, ‘die is niet dom, dus die weet dat ik bij de leiding van de Scouts hoor en ik heb me versproken door, verbaasd te zeggen dat ze nog maagd was. De hele zondag, zat Ludo met zweet in de bilnaad van schrik.
Met lood in de schoenen reed hij die maandag erna, naar school. Toen zijn nichtje bij haar vriendinnen ging staan, zag hij Claire daar ook staan, het leek of ze hem dit keer langer aankeek, voor ze wegkeek. Maar dat was misschien ‘wishfull thinking’. Dinsdagmorgen herhaalde zich hetzelfde. De woensdag middag, stopte Rita hem een toegeplakte enveloppe in de hand. “Van Claire” zei ze. Ludo wist niet wat zeggen, stopte de brief weg en reed stilzwijgend naar huis. Vliegensvlug ging hij naar zijn kamer om te lezen.
Er stond gewoon in het Engels geschreven : Saturday, 16h30, scout’s building ? C
Ludo ijsbeerde doorheen zijn kamer. Ging Claire hem in de val lokken ? Hij werd nerveus.
Hij besloot zijn voorzorgen te nemen en zaterdag al kort na de middag naar het lokaal te gaan. Hij was per slot van rekening scoutsleider en zijn aanwezigheid daar was niet abnormaal. Ludo zou de ingangsdeur van slot halen en zich dan in het lokaal naast de achterdeur verstoppen. Mocht Claire niet alleen opdagen, dan kon hij nog steeds daarlangs weg, zonder dat iemand iets zou merken.
Stipt om half vijf kwam Claire het lokaal alleen binnen. Ze keek rond maar zag niemand. Dan riep ze : “Ludo ?” dan harder : “Ludo ?” Die kwam aarzelt tevoorschijn uit het kamertje waar de achterdeur zat. Claire mocht dan wel blond zijn, maar ze was blijkbaar niet dom.
Claire liep naar hem toe en zei : “zou je opnieuw Engels willen babbelen met mij Ludo ?” en ze gaf hem een voorzichtige kus op zijn lippen. Ludo glimlachte en zei : “on your knees bitch, get him out and suck !” Er verscheen een kleine glimlach op haar gelaat toen ze door de knieën ging.
Twee minuten later, spoot Ludo zich leeg in haar mond. Ze slikte alles netjes door.
De week erna, was de hele schoolgemeenschap, zowel van de meisjesschool als van de naburige jongensschool stomverbaasd, want Claire en Ludo waren een koppel. Ze gedroegen zich ook zo. Alleen in de slaapkamer, maar dat wist niemand, werd er enkel Engels gesproken.
Ze gingen samen studeren aan de universiteit in Leuven. Claire ging voor een rechtenstudie en Ludo werd handelsingenieur. Tijdens hun studies, leefde Ludo in het studentenkot van Claire, niemand wist dat. De ouders van Ludo konden dat niet betalen, maar beiden studeerden ‘cum laude’ af.
Nu jaren later, getrouwd, twee kinderen, een jongen en een meisje, allebei een goeie job en in de slaapkamer wordt, nu nog, bijna uitsluitend Engels gesproken.
Voor commentaar op dit verhaal, stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site.
Sensuele groeten,
Rick