Woodstock (1/13)

OP WEG

Dit verhaal is een zelfstandig te lezen vervolg op ‘Summer of love’.

In 1967, de ‘summer of love’, ging mijn tante July studeren in Amerika. Dankzij haar dagboeken kan ik nu het sixties-leventje van haar beschrijven. Ze was toen tweeëntwintig en werd al snel een echte hippie.
In 1969 raakte ze betrokken bij de organisatie van het grootste Amerikaanse popfestival aller tijden, ‘Woodstock’. Voor veel jonge mensen waren dat in augustus 1969 ‘three days of peace and music’.
In haar dagboeken ligt het accent op vrije liefde en seks, want daar wisten de ‘bloemenkinderen’ wel raad mee. Beleef het mee, want hierna volgt haar verhaal…

Mijn eerste échte kennismaking met Amerika was het folk&popfestival van Monterey in de zomer van ’67. Daarna heb ik de afgelopen anderhalf jaar hard gestudeerd. Ik kwam hier naar de universiteit van Berkeley om psychologie of sociologie of iets dergelijks te studeren. Maar bij de start van mijn studie, merkte ik dat iedereen al iets softs studeerde. En verder merkte ik dat niemand een klap uitspookte en vooral met elkaar en seks bezig was.

Nou ben ik toevallig ook heel erg van de seks en sterker nog, iedereen zegt altijd dat ik een vleesgeworden hippie ben, ik ben niet uit op onnodig bezit én ik weiger iemands bezit te zijn. Maar wat ik wel wil is een master-degree halen waar ik later echt wat mee kan. Daarover was ik het helemaal eens met mijn vader, die dat er bij mij in hamerde. En zo kwam ik terecht in mijn studie economie en ondernemerschap. En ik lieg niet, soms zit ik als enige bij de professor en krijg ik dus in feite een privé college. Prima, als al die anderen niks uit willen spoken moeten zij dat zelf weten, ík weet wat ik wil.

Hitte

Het is nog maar eind mei en het is al bloedheet in Berkeley. Ik lig naakt op het bed dat ik deel met Richard, die ik al mijn eerste dag bij aankomst in San Francisco leerde kennen en met wie ik een gezamenlijke kamer heb kunnen veroveren op de campus. Richy zou heel graag het ‘alleenrecht’ op me willen hebben maar daar doe ik dus niet aan. Hij is mijn soulmate, we delen lief en leed, we neuken als we zin hebben, maar er zijn dus nog veel meer leuke jongens. Ik vind dat in dit korte leven m’n lichaam maar te leen is en dat ik het met zoveel mogelijk mensen moet delen, jongens maar óók meiden. Nou ja, en dat doe ik dus van harte.

Ik probeer me zo weinig mogelijk te bewegen, want iedere beweging is er een te veel en veroorzaakt direct een hoop zweet. Het is me zelfs te veel werk om de grote airfan aan het plafond aan te zetten, die toch echt wat verkoeling zou kunnen brengen. Ik lig te mijmeren over een telefoontje dat ik eerder vandaag van Grace Slick kreeg. Zij is zangeres van de Jefferson Airplane en woont aan de overkant van de baai in San Francisco. Sinds ‘Monterey’ een paar jaar geleden zijn we min of meer bevriend geraakt, altijd als we elkaar treffen trappen we veel lol en hebben we het nodige bij te praten. Grace vertelde me dat er in augustus een groot festival vlakbij New York komt, dat ze de organisatoren kent en dat díe iemand zoeken die daar de merchandise wil organiseren. Toen moest ze meteen aan mijn zoals zij dat noemt ‘economisch wonderbrein’ denken, vandaar. Ik merk dat ik er wel zin in heb, ik ben al een tijdje toe aan wat actie.

Op dat moment kom Richy binnen, hij was enkele dagen weg naar zijn ouders en altijd als hij een tijdje weg is geweest voel ik het direct in mijn onderbuik sprankelen als ik hem weerzie. Hij is echt een spetter om te zien met zijn lange donkerbruine haren en zijn donkere, bijna zwarte ogen. Ik kan hem uittekenen in zijn rafelige broek en Indiabloes. Hij is slank en een halve kop groter dan ik, maar dan is niet zo’n kunst want ik ben behoorlijk klein. Wat ik te kort heb aan lengte compenseer ik met andere eigenschappen waarvan het meest mijn ‘felle grasgroene ogen’ opvallen, zoals mijn moeder ze altijd omschreef. En omdat ik ook nog eens lang roodbruin krullend haar en een lichte huid heb kleurt dat prachtig samen met mijn ogen, het is zeg maar mijn ‘unique selling point’. Ik doe veel aan sport waardoor ik een slank en getraind lijf heb, ben daar óók blij mee. Mijn enige puntje van kritiek op mezelf is dat ik vrij kleine tietjes heb, maar tot nu toe hoor ik daar nooit jongens over klagen…

Welkom in de herberg

Richy gooit zijn rugzak in de hoek, doet de airfan aan, kleedt zich net als ik helemaal uit en vraagt met een vette grijns ‘Hey pretty girl, is er nog plaats in de herberg?’ Ik weet precies wat hij bedoelt met ‘herberg’ en zeg met een even vette grijns terug ‘welcome home stranger, your room is ready’. Want voor hem maak ik altijd graag mijn beste kamertje vrij. Ik trek mijn benen op, spreid ze en wenk Richy met mijn wijsvinger, zo van ‘kom jij maar eens hier mannetje’. Richy bekijkt verlekkerd mijn kutje dat zich daar openbaart, met de roze lipjes en een klein bosje rood haar, dat zich aftekent op mijn verder behoorlijk witte huid. Dan nestelt hij zich op een vertrouwde manier tussen mijn benen, likt me eerst goed nat en schuift zich dan langzaam, genietend, all the way tot zijn ballen bij me naar binnen. Hoewel het nog steeds bloedheet is, is dit nu het beste wat me kan overkomen, zonder dat ik het me goed realiseerde was ik hier wel ernstig aan toe, een pik in me. En dan ook nog eens die van m’n soulmaatje, we hoeven elkaar maar aan te kijken en we begrijpen elkaar.

Richard heeft het er heel moeilijk mee gehad dat ik me niet exclusief aan hem wil binden, maar sinds hij dat heeft kunnen loslaten ben ik echt graag bij hem. Hij heeft er geen stress meer over en daardoor kunnen we relaxed bij elkaar zijn. Zoals nu, hij schuift zich slowly een tijdje op en neer in me, hij weet dat ik tijd nodig heb om op gang te komen en steunt daarom op een gegeven moment een tijdje op zijn handen, me diep aankijkend. ‘’Mmm sweety, dit heb ik echt gemist,’ me ondertussen een beetje teasend door zijn pik bijna uit me te trekken. Ik reis hem met mijn kutje achterna, weiger hem naar verre oorden te laten vertrekken en slaak een diepe zucht als Richy besluit per direct een retourtje te nemen en zich weer volledig en diep in me nestelt. Dit was het zetje dat ik nodig had, een klein plagerijtje doet wonderen bij me. Zachtjes dienen zich de eerste kriebels in mijn kutje aan en na een tijdje van heerlijke wrijving daarbinnen neemt mijn lijf het volledig over en komt mijn orgasmemachientje op gang.

Richard voorziet dat machientje van brandstof door zich zachtjes te blijven bewegen en zijn pik vooral zoveel mogelijk langs dat allerlekkerste plekje aan de bovenzijde van mijn kutje te laten wrijven. We hebben samen in de tantra geleerd dat zijn lingam mijn yoni moet dienen en dat er in en boven een kutje enkele plekjes zijn die, als je ze maar even extra aandacht geeft, je laten opstijgen naar de hemel. En dat is precies wat er nu gebeurt, mijn neuktunneltje klemt zich steeds strakker om Richards staaf, ik heb geleerd hem op die manier te neuken zonder dat we allerlei heftige bewegingen hoeven te maken, juist in dat subtiele zit de grootste lust.

Maar tegelijk maakt dat subtiele neuken wel dat Richy het uiteindelijk ook niet droog houdt. Op een gegeven moment nemen zíjn impulsen het over en kan hij niks anders meer doen dan zich hard in me op en neer rammen, zijn zaad klopt aan de poort en wil eruit. Met een diepe kreun loost hij het in me, ik voel het diep in me vloeien, zijn zaad dat op zoek gaat naar mijn eitjes die nog even niet beschikbaar zijn, dankzij de pil.

Hijgend rolt Richy zich van me af, ‘ohw, sweety, that was a real welcome home…, but so hot’ mompelend. Hij legt zijn arm om mijn schouders, ik kruip ondanks de warmte dicht tegen hem aan en dat is het moment om hem te vertellen over het telefoontje van Grace Slick. Of ik wil helpen bij de organisatie van het Woodstockfestival door de hele merchandise te organiseren. Ik vertel Richy dat ik er wel voor voel en dat graag zou willen combineren met een roadtrip van de west- naar de East Coast. Richard reageert meteen enthousiast, hij wil graag mee en dat is precies waar ik op hoopte. Na wat samen mijmeren over hoe we het gaan aanpakken komt hij met het idee om tijdens het festival ook zelf wat te gaan verkopen. Iets van gezond eten, water, fruit, lekkere drankjes, noodzakelijke spullen zoals ehbo-setjes, maandverband, plastic voor als het regent, dat soort spul. Ik vind het te gek dat hij er zo in meegaat.

Aan de slag

Richard heeft een VW-busje, zo’n beschilderd hippie-geval, en ik ging ervan uit dat we daar dan mee zouden reizen. Maar hij vertelt me dat hij toevallig op de heenweg naar zijn ouders langs de remise van Greyhound reed en daar oude bussen in de verkoop zag. Zijn idee is om zo’n groot lange afstand bakbeest met dubbele achterassen te kopen, de meeste banken eruit te slopen zodat we de spullen die hij wil verkopen kunnen vervoeren en er verder een slaap- annex chillruimte in te maken. Zijn ouders hadden weer eens wat schuldgevoel af te kopen en hebben hem een flink bedrag ‘studietoelage’ gegeven, waar hij die bus gemakkelijk van kan betalen en ook nog zijn voorraden kan voorfinancieren. Whow, dit gaat goed en ik geef hem een vette knuffel dat hij zo met me mee wil denken.

Terwijl Richard de weken daarna de bus koopt en er met een vriend die monteur is hard aan werkt, heb ik regelmatig telefooncontact met de vier mannen die het festival organiseren. Mijn contactpersoon bij hen is Artie Kornfeld. Het festival is van vrijdag 15 tot en met zondag 17 augustus en het motto wordt ‘Three days of peace and music.’ Artie praat me bij over het totaalplan en de aanpak, en we zijn het erover eens dat er nog heel veel moet gebeuren. Daarom vraagt hij me er zeker op 1 augustus in Woodstock te zijn, zodat ik vanaf dat moment mee kan helpen en dat beloof ik.

On the road

Het is inmiddels eind juni en we zijn vertrokken. De bus die Richy van Greyhound kocht is zo’n echte lange afstand bus en really huge, met zóveel ruimte dat alle houdbare spullen die hij al inkocht er met gemak in kunnen, terwijl we voorin ook nog eens zo’n twintig zitplaatsen over hebben en daarachter in het midden een aparte ruimte om te pitten en te chillen. Met zijn vriend John heeft hij het ding technisch helemaal tiptop in orde gemaakt en samen met onze huisgenoten hebben we de bus daarna ingericht en aan de buitenzijde beschilderd in alle kleuren van de regenboog. Daardoorheen staat in kleurige letters geschilderd ‘magical peace & music tour’, twee keer raden van wie we dat gejat hebben. Hoe dan ook, de bus is een huge en prachtig opvallend voertuig geworden, waar we veel bekijks mee zullen trekken.

En natuurlijk hebben zich vervolgens allerlei ‘passagiers’ aangemeld, zodat we uiteindelijk met een groep van zo’n vijftien mensen reizen. Richards zusje Jennifer is ook van de partij. Omdat hun ouders kille en vaak afwezige mensen waren zijn Jenn en Richy heel close met elkaar opgegroeid en van het een kwam het ander. Ze neuken elkaar al sinds ze jonge tienertjes waren en voor niemand van de vrienden die om hen geven is dat een issue, ze doen maar. Jenn is bi en samen kunnen wij als ‘meiden onder elkaar’ er ook wat van. Kortom, fijn dat ze van de partij is. Verder zijn er nog vier andere meiden, studiegenootjes van mij aan boord en naast Rich nog acht andere jongens. Een van hen is dus monteur John voor als de bus panne krijgt en alle anderen komen ook van de campus, ze reizen mee voor de fun en gaan tijdens het festival Richard helpen zijn business te runnen.

We reizen eerst naar Seattle, daar is een commune waar gasten wonen die we kennen en graag willen bezoeken. Bovendien is het een mooie trip, zo helemaal langs de westkust richting Canada. Daarna steken we vanaf Seattle onder Canada langs het hele land dwars door naar de East Coast richting NY, waar Woodstock niet ver vandaan ligt. Er woont een hele kolonie New Yorkse hippies en muzikanten, waaronder Bob Dylan en The Band. Ik verheug me erop…!

X. Zara