CoCaine JaYne en Ferdinand de predikant.

Vrijdagavond lente 1965, en het regent pijpenstelen. JaYne heeft net gegeten en afgewassen. Op het moment dat ze wil ploffen, gaat haar rode draaischijf telefoon. Jayne heeft een zwarte en rode, de rode voor haar werk. “Met Jayne, wie bent u en kan ik u van dienst zijn?” vraagt ze. “H-h-hallo mevrouw JaYne, mijn naam is Ferdinand en ik zag uw advertentie in de krant staan. Ik heb een speciale wens mevrouw JaYne. Ik ben predikant van een kerk en ik wil graag door een vrouw genomen worden op het altaar van de kerk waar ik predik. Vraag ik nu iets vreemds?’“ Nee hoor, niets is mij te gek als beide partijen willen en binnen het toelaatbare. Alleen vraag ik een iets hogere prijs, vanwege het materieel dat ik dan moet aanschaffen. Hoe lang wilt u mij boeken en waar woont u?” vraagt JaYne. “Ik wil graag 2,5 uur met u doorbrengen mevrouw, en ik woon in Heerjansdam.” “Dat wordt het een bedrag van 275,- gulden” antwoordde JaYne. De man ging akkoord en gaf een voorkeur voor de zaterdagmiddag op rond een uur of twee en zijn verdere adresgegevens. Nadat JaYne haar afspraak had genoteerd in haar draaiboek en enkele voorbereidende kleding had klaargelegd, keek JaYne nog wat tv en ging om 01:00 uur slapen.

Triiiiiing! De wekker ging om 08:00 uur en JaYne stapte uit haar bed. Nadat ze haar koffie en ontbijt op had, stapte ze in de douche en maakte ze zich op. Ze had voor de desbetreffende klant een zwart mantelpakje met een laag diep decollete, rode lingerie, zwarte jarretelkousen en onder de knie laarzen met stiletto aangetrokken. Nu moest ze nog even snel naar de seksshop om een voorbinddildo te halen. Ze reed in haar zwarte Ford Shelby naar de dichtstbijzijnde seksshop, en kocht een voorbinddildo voor 25,- gulden. Eenmaal terug thuis, had ze netjes alles ingepakt. Nog even lunchen, en dan om half 1 naar Ferdinand de predikant. Het was die dag een rustige en mistige dag. Op de weg reed er erg weinig verkeer, maar dat kwam waarschijnlijk ook vanwege de paasdagen. Ze reed langs weilanden met koeien en boerderijen, totdat ze haar bestemming bereikt had. Een afgelegen middelgrote kerk, met twee grasvelden aan weerszijden met witte hekken. Links naast de kerk, van de voorkant gezien was een woonhuis. “Daar woont Ferdinand” dacht ze. Ze belde aan en na wat gestuifel gehoord te hebben, werd er opengedaan. Een knappe, donkerblonde man van midden 30 deed open. Zo rond de 1,70m, coupe de Kennedy, en bruine ogen. “Welkom, u moet CoCaine JaYne zijn?” “Zeg maar gewoon JaYne” en ze reikten elkaars hand. Nadat ze kennis hadden gemaakt, werd JaYne naar de woonkamer geleid. De woning was niet groot en van licht en donkerbruin eikenhout. Aan de witte muur links van de eettafel met het gezicht naar de ramen buiten hingen planken. Familie-servies, antiek, Delftsblauw en een grote foto van zijn vrouw en twee kinderen. De man was heel open, maar ook timide. Toen hij opmerkte dat JaYne naar de foto keek schoot hij ietwat vol. “Ik ben al 10 jaar verschrikkelijk eenzaam JaYne, mijn vrouw en twee kinderen zijn 10 jaar geleden omgekomen bij een brand tijdens een kerstfeest in het dorp. Ik kon ze niet meer redden, en kon zelf maar ternauwernood wegkomen. Je moet doorgaan zeggen ze altijd, maar dit verlies en verdriet draag ik altijd bij me.” vertelde de man emotioneel. JaYne pakte zijn hand en troostte hem. Nadat de man emotioneel weer was opgeknapt en ze beiden een kopje thee hadden gedronken, nam de man JaYne mee naar de kerk.

Het was iets over half 3 en JaYne keek haar ogen uit van de staat van het interieur. Nagenoeg fonkelnieuwe glas-in-lood ramen, perfect schone zwart-wit geruite vloer en nieuwe bekleding. JaYne had haar tas met spullen op een zitbankje al open gelegd. Voorzichtig begon ze hem te zoenen en haalde haar hand door zijn haar. De man zoende haar meteen op haar mond en pakte haar haar stevig beet. Hij begon aan haar borsten te zitten en JaYne deed het bovenstuk van haar mantelpakje uit. “Ooooh, ik wil je JaYne!” zei de man hevig hijgend. JaYne knoopte zijn maatpak met stropdas los, begon hem over zijn bovenlichaam te strelen en voelde een bobbel tegen haar rechterbeen. Ferdinand had haar bh inmiddels uitgedaan en nam haar borsten vol in zijn handen en mond. Zij maakte ondertussen zijn riem en broek los, haalde zijn 20cm grote lul uit zijn broek en begon hem af te trekken. Ferdinand werd wild en het zweet brak hem uit. Hij trok haar kokerrok uit en begon aan haar benen en laarzen te likken. JaYne zag dat de man zowat uit zichzelf trad. Van timiditeit in de huiskamer was niets meer over! “JaYne! Alstublieft, neem me nu op het altaar alstublieft!” schreeuwde Ferdinand. JaYne begeleide hem naar het altaar, en pakte uit haar tas de voorbinddildo met wat glijmiddel. Ze ging weer naar hem toe en zoog en trok hem nog eerst wat af, alvorens wat glijmiddel op zijn aars en de dildo te doen. Voorzichtig schoof ze de dildo in zijn kont en begon voorzichtig te stoten. Terwijl ze dat deed, boog ze voorover zodat Ferdinand aan haar borsten kon zitten. Op een gegeven moment zag JaYne dat de man op klappen stond… “Ooooh, God-non-de-juuu!!!!” zei Ferdinand met het wit zowat uit zijn ogen. Dit zei hij op het moment dat er tegelijkertijd aan de kerkbel werd getrokken… “Potjandorie!!!!” schreeuwde Ferdinand uit onmacht. “Oh nee het is kwart over vier en ik ben vergeten dat er vanavond een Paasdiner is! Enkele vrouwen en andere vrijwilligers uit het dorp kwamen wat eerder rond deze tijd het eten en de rest voor te bereiden!” JaYne zag dat ze moest ingrijpen, haalde de strap-on van haar middel en deed deze snel af met wat doekjes die ze altijd ter voorbereiding bij haar had. Ook gooide ze snel Ferdinand zijn kleding naar hem toe. “Dames en heren nog even geduld, ik kom er zo aan!” riep Ferdinand naar de deur. Beide kleden zich razendsnel aan, Ferdinand betaalde JaYne en sloeg een arm om haar heen. “Sorry JaYne, ik was dit vergeten” fluisterde hij in haar rechteroor. “Maar bij jou voel ik me echt op mijn gemak en ik zal je niet vergeten. Dank je wel dat je me even niet meer eenzaam liet voelen. Ik geef je mijn sleutel, ga maar door de achterdeur naar buiten en laat de sleutel dan in het slot.” JaYne omhelsde hem nog even, gaf hem een kus op zijn mond en zei: “Ferdinand, ik vind het niet erg. Ik ben in ieder geval blij om geluk en zaligheid in je ogen te zien. Jij ook bedankt. Je weet me te bereiken…” Terwijl JaYne met de sleutel naar de achterdeur liep, zag ze achter vanuit de muur achter het altaar Ferdinand zijn vrijwilligers hartelijk en met open armen ontvangen. Ze wachtte tot iedereen binnen was en de deur werd gesloten. Daarna deed ze stilletjes de deur open, terwijl ze kortstondig nog wat eerste koorzang hoorde. JaYne pakte haar auto en haalde opgelucht adem. Voor het zingen de kerk uit…