Elisa vertellen: (Elly … Lisa)
Papa was erg sceptisch toen wij hem vertelden dat wij de jongen van ons leven hadden ontmoet. Hij was zelfs boos op Mama dat zij had toegestaan dat wij de nacht samen met Bas hadden doorgebracht. Daarbij was ze gelukkig nog niet eens in details getreden. Met tranen in zijn ogen had hij ons op zijn schoot getrokken en ons gezegd dat hij ons alle geluk in de wereld gunde. Maar dat hij er ook van was overtuigd dat dat niet in de armen van een man was waar wij dat zouden vinden. Zo’n man was waarschijnlijk gestoord en had een fetisj voor het bizarre. Mama was boos geworden “En jij dan Herman? Hou je niet echt van mij? Ben ik alleen maar je fetisj met mijn twee geslachten?.” “Èh nee zeker niet Helga, ik…” “Oh… Dan is het waarschijnlijk uit medelijden dat je bij me bent!” “Jullie begrijpen me niet.” “Papa jij begrijpt ons niet … Bas houdt van ons! Niet om hoe wij eruit zien… Dat ook natuurlijk … Maar vooral ook om wie we zijn. En stel nou dat, dat die liefde ook nog zou beantwoorden aan een, al dan niet bewuste fetisj van hem … Wat is daar dan mis mee? … Wat echte liefde is, dat hebben jullie ons voorgeleefd …En geloof ons … dat herkennen we wel.” We kussen afwisselend, de tranen die over zijn wangen lopen, weg. “Herman. Er bestaan geen garanties in het leven. Wij hebben onze lieverds alles geleerd wat wij weten. Laat hun nu, in de liefde, hun eigen besluiten nemen. Hij kijkt voor een moment in onze gezichten. “Wat moet een man alleen tegen zoveel gebundelde vrouwelijke charme. Nodig die Bas maar uit. Het is denk ik aan de tijd dat ik kennis ga maken met de onverlaat die het hart van mijn meiden heeft gestolen.” Deze keer is het Papa, die onze traantjes weg kust.
Eigenlijk duurt het ons veel te lang, nadat we Bas hebben gebeld, voordat de landrover knerpend op het grind naast ons huis tot stilstand komt. We gaan naar buiten, omarmen en kussen hem. In zijn kus schuilt minder overtuiging dan anders, dus kijken we hem vragend aan. “Sorry schatten, maar ik ben eigen best wel zenuwachtige om je vader te ontmoeten.” “Dat hoeft niet hoor Bas … Hij heeft nog nooit een aanstaande schoonzoon vermoord.” Hij kijkt ons verbaasd aan. “Maar, èh, ik ben toch de eerste.” “Oh shit ja … dat is waar ook.” Ondanks zijn gips springt Papa meteen op als we binnenkomen. Hij steekt zijn grote hand uit. “Jij moet Bas zijn.” “Als u niemand anders verwacht dan moet dat wel.” Lacht Bas zenuwachtig en ze schudden elkaars hand. “Goed zo jongen en niet zo zenuwachtig. Ik vreet je niet op.” “Als dat zo is, kunt u mijn hand nou wel loslaten.” Papa’s bekende bulderende lach vult de ruimte. “Touchéz vent.” Hij geeft Bas een paar klappen op zijn schouder.” Ga toch zitten jongen, je drinkt toch wel een glas wijn mee?” “Dat ligt eraan. “Wat is dat dan nou. Waarom zou je geen glas wijn met mij willen drinken?” “Ik drink niet als ik nog moet rijden. Ook al is het maar een relatief kort stukje binnendoor.” “Hoor je dat Herman, neem hem maar als voorbeeld.” “Ja Helga, maar ik rijdt nooit met wat op als jij of Elisa erbij zijn.” “Maakt dat het er beter op dan?” Pa stuurt mama een luchtzoentje. “Ik zal mijn leven beteren liefje… Schenk Bas maar een glas in meiden.” Hij kijkt Bas aan. “Als ik je vanavond naar huis stuur heb ik geen leven.” Bas glundert van oor tot oor. “Dan graag meneer.” “Meneer? Herman voor jou jongen. Voor meneer is geen plaats in dit dorp.” Even later klinken wij onze glazen en drinken we op liefde en gezondheid. Papa onderwerpt Bas aan een verhoor. Hij op zijn beurt verteld zonder opsmuk hoe hij Dieny en Livy uiteindelijk in Andiane zijn terechtgekomen. “Ja jongen, je moeder heeft erg veel voor dit dorp en haar volgers betekend. Zij heeft een veilige plaats gecreëerd voor de verschoppelingen van de maatschappij. Jij zult wel in haar voetstappen willen treden?” “Helemaal niet! Eerstens ben ik meer een doener dan een denker en bovendien ik wil wel gelukkig worden.” We zien een verdrietige trek over zijn gezicht trekken. “Wil je dat laatste eens uitleggen Bas?” vraagt Mama. “Ze is niet echt gelukkig. Eigenlijk nooit geweest. Er zijn dingen uit haar jeugd, die haar nog steeds dwars zitten. Daardoor kan ze niet omgaan met liefde.” Maar ze houdt toch van Livy en jou?” “Dat doet ze zeker. Ik weet ook niet goed hoe ik het moet uitleggen. Daar is Livy veel beter in. Mama kan zich niet overgeven, ze houdt van John tegelijkertijd probeert ze die liefde kapot te maken.” “Maar hoe was dat dan met je vader? Hoe heette hij ook weer?” “Miran! Ik weet nu dat dat geen echte liefde was. Zij waren meer goede vrienden die ook seks met elkaar hadden.” “John en Lianne, Isabel en Figo dat is liefde. Dat voel ik.” “En wij dan Bas?” Hij kijkt ons aan. Zijn blik spreekt boekdelen en raakt ons hart. “Jullie? Ik had het niet voor mogelijk gehouden. Ik hou meer van jullie dan van mezelf.” We springen op, en gaan op zijn schoot zitten. Onze monden en tongen vinden elkaar in een heerlijke trio-zoen.
“Mama … Papa … Wij willen het … Wij willen Bas.” “Mà… maar meisje, ùh zeg jij ook eens wat Helga.” “Hoe lang is het geleden dat we de pil bij dr. Hans hebben gehaald meiden.” “Zeven weken.” Pa kijkt Mama verbouwereerd aan. “Maak die mond dicht Herman. Wat had je dan gedacht. Toen onze lieverds mij c.a. 2 maanden geleden bekenden dat ze verliefd waren heb ik, eerlijk gezegd ook even moeten slikken.” We moeten lachen “Even? … Je hebt een week nodig gehad, voordat je besefte … dat wij met of zonder jou instemming … ooit seks zouden willen.” Mama lacht ook. “Jullie hebben gelijk lieverds. Maar uiteindelijk heb ik mij verantwoordelijk genomen… … En op z’n laatst na mijn gesprek met Ursula en mijn kennismaking met Bas, is het MET mijn volledige instemming als…” Wij voelen traantjes langs onze wangen lopen, laten ons van Bas zijn schoot glijden en kussen mama, elk op een wang. “Mama, wil je er bij zijn als…” “Neen lieverds, ik denk niet dat ik jullie iets kan leren. Het tegendeel is eerder het geval.” Papa kijkt haar bevreemd aan. Zij staat op, pakt zijn hand. “Kom Herman, ik wil je sperma drinken.” We moeten lachen , zo verwonderd hebben wij hem nooit eerder zien kijken. Toch volgt hij haar zonder morren.
Bas kijkt ons onzeker aan. “Weten jullie zeker dat… vannacht.” Wij knikken synchroon. “Heel zeker schat … Of wil jij niet meer?” “Ik wil niks liever, maar ben ook erg zenuwachtig.” “Wij zij ook best een beetje bang … Maar meer nog, zijn we opgewonden.”
We horen dat Papa en Mama samen bezig zijn op de badkamer. Het is een mooi huis waarin we wonen, maar het is ook erg gehorig . Ondanks dat zij steevast de deur van hun slaapkamer vast achter zich dichttrokken hebben wij regelmatig gemasturbeerd op de liefdesgeluiden van Papa en Mama. “Het is wel erg gehorig hier.” We kijken Bas aan. “Vind je dat erg lieverd.” Gelukkig schudt hij zijn hoofd en kust ons afwisselend op de mond. “Ik hou zo enorm veel van jullie. Ik zou het nog op het dorpsplein van Andiane met jullie doen. Iedereen mag van mijn liefde voor jullie weten.” Zijn warme woorden ontroeren ons zo dat er weer tranen in onze ogen springen welke hij gelijk weg kust. “Ik hou van je Bas.” komt bijna synchroon en zangerig uit onze monden.
“Kom mee Papa en Mama zijn klaar … Althans op de badkamer.” Eveneens lachend volgt hij ons. Onze handen gaan naar het bovenste knoopje van onze blouse. “Mag ik dat doen.” “Wat doen?” Jullie uitkleden?” vraagt hij met een blos op zijn wangen. Ook wij beginnen nu te blozen. Gisteren waren we naakt geweest, maar we lagen al onder de dekens toen hij uit de badkamer kwam. Op de slaapkamer had alleen een zwak schemerlampje gebrand. Onze badkamer is fel verlicht. Blijkbaar ziet hij onze twijfels. Zonder te vragen begint hij onze blouse los te knopen. “Wacht Bas!” “Waarop moet ik wachten Elisa?” “Ùh we zijn nog een beetje onzeker … Onzeker en bang dat je ons lijf afstotend zult vinden.” Hij legt zijn handen op onze schouders en doet zijn best ons beiden aan te kijken. “Ik hou van jullie schatten, daar kan niets nog aan veranderen. Bovendien heb ik jullie mooie lijfje al gezien.” We kijken hem verbaasd aan. “Gisteren heb ik jullie lichaam gelezen met mijn handen. Ik heb elk detail in mijn hart opgeslagen.” Hij sluit zijn ogen. We voelen dat zijn handen, over onze kleding, dezelfde reis maken die ze gisteren onder de lakens ook al gemaakt hebben. “Ik zie jullie brede gespierde ronde schouders en bovenarmen. Jullie sterke strakke halzen die door een designer op jullie brede borstkas lijken geplaatst. Jullie kleine parmantige tietjes, waarvan de bolle tepeltjes, net als nou, al bij de geringste aanraking, verstijven. Wat zie ik verder? Hmm, ja een strakke buik met daaronder en bol venusheuveltje en niet te vergeten een stevige vrouwelijke kont. Jullie mooie benen bewonder ik al lange tijd. Dankzij jullie korte rokjes heb ik me daar al vaak aan mogen verlustigen.” “Waar wacht je nog op Bas … Kleed ons uit.” Met trillende handen knoopt hij eerst ons bloesje los en trekt vervolgens de rits van ons rokje naar beneden. Wij helpen hem door de blouse van onze schouders te laten glijden en stappen uit ons rokje. Hij kijkt ons aan. Pas nadat wij gekust hebben zet hij zijn handen achter de band van ons slipje en trekt dit door zijn knieën zakkend naar beneden. “Zo mooi hadden mijn handen dit niet gezien.” “Mag ik jullie daar ook kussen?” Wij trekken hem aan zijn haren omhoog en zoenen hem. “Zullen we eerst even douchen?” Wij kleedden nu ook Bas uit. Wanneer hij uiteindelijk naakt voor ons staat pakken wij zijn steigerende pik.” “Hij is mooi Elly … Ja Lisa, het is net of dat oogje ons aankijkt.” “Dat doet het ook lieverds.” Even later staan wij onder de douche en sponzen elkaar af. Ondanks het stromende water horen wij de onmiskenbare liefdesgeluiden uit de slaapkamer van onze ouders. Dit versterkt onze al aanwezige opwinding. “Hoor je dat zusje? … Ja Mama geeft Papa seksles… Ga jij ons ook seksles geven Bas?” “Ho nou lieverds. Zeker, Livy en ik hebben met elkaar gespeeld. Maar we zijn nooit… We hebben nooit.” “Ben jij dan ook nog … Maagd?” Hij knikt met zijn lieve rooie sproetenkop.
Nadat we elkaar hebben afgedroogd, lopen wij naar onze slaapkamer. ‘Trek je billen uit elkaar Herman. Je vrouw Gaat je strakke mannenkutje opensplijten.’ ‘Ja Helga, doe alsjeblieft, daar verlang ik al zo lang naar.’ “Ga jij ons ook openen Bas.” Hij knikt. “Maar alleen als jullie dat echt willen.” Hem met ons meetrekkend laten wij ons op bed zakken. Onze monden vinden elkaar en wij proeven gulzig van ons gemengde speeksel. “Het was ons altijd al een raadsel hoe het toch mogelijk was dat ons speeksel, ondanks het feit dat wij zo veel gemeenschappelijk hebben, verschillend is onze smaak.
We lossen met moeite onze zoen en kijken elkaar aan. “Kutje of kontje wat eerst zusje? … Wat wil jij Bas lieverd?” “Hij schudt zijn hoofd. Ik wil jullie schatjes, meer dan wat ook. Maar wat ik vooral wil is dat jullie er plezier aan beleven.” We kijken elkaar aan. “Maak jij ons kutje open Bas … Maak ons vrouw.” Hij kust onze borstje en neemt ze later achtereenvolgens helemaal in zijn mond. Onze handen kroelen door zijn krullen. Op het moment dat hij zijn mond naar beneden stuurt trekken wij hem naar boven. “Een andere keer schat … Laat ons niet langer wachten.”
Hij kruipt over ons heen en steunt op zijn handen. Met onze handen geleiden wij zijn kloppende eikel naar de ingang van ons kutje. Terwijl hij zich langzaam laat zakken gaan onze heupen hem automatisch tegemoet. Na een korte pijnscheut kussen wij elkaar terwijl Bas verder in ons doordringt. We kijken hem weer aan, maar hij heeft zijn ogen gesloten. Wij hebben er geen benul van hoe normale vrouwen de penetratie beleven. Steeds wanneer hij diep in ons buikje een bepaald plekje raakt, voelt het alsof hij ons hart een extra zetje geeft. Wij leggen onze handen op zijn billen en trekken hem vaster in ons. “Dieper Bas … Toe maar.” “Oergh Elisa, wat doen Julie met me, het is zo lekker.” Genot spettert van zijn gezicht en duwt ons over de grens. Naar achteraf blijkt verliezen wij beiden de controle over ons onderlichaam. Een gouden bal van vuur trekt vanuit onze buik langs ons hart en ontploft in ons beider hoofden. Onbewust horen wij elkaars gekreun. Wanneer wij weer enigszins bij onze positieven komen ligt Bas naast ons en kijkt ons aan. Ik heb jullie toch geen pijn gedaan?” “Hoe kom je daarbij liefje … Het was weergaloos.” “Maar Lisa jij? Jij hebt toch meer gevoel bij je ùh kontje.” “Hmm, Ja van de buitenkant. Maar net, diep van binnen raakte je iets.. Dat was van ons allebei …. Was dat voor jou ook zo Lisa? … Elly, ik ontplofte van genot.” Het besef van dit weergaloze gezamenlijke genot geëmotioneerd ons. Tranen lopen over onze wangen maar worden weg gekust door Bas. We trekken zijn mond op de onze en zoenen hem. “Was het voor jou ook fijn Bas.” Het is Elly die antwoord. “Als ik het goed voel wel zusje, ik voel zijn zaad uit ons kutje lopen.” Gelijk doopt ze twee vingers in ons kutje om ze gelijk daarop genotvol schoon te likken.
We kijken elkaar woordeloos aan. “Bas zou je het erg vinden als we ons achterpoortje voor een volgende keer bewaren? … We zijn namelijk best wel moe.” “Moe? Hoezo Moe? Jullie zijn met z’n tweeën en laten mij ’t werk doen.” Even schrikken we van zijn reactie. Zijn ondeugende sprankelende ogen verraden hem. “Rotzak … Moet je ons zo laten schrikken?” “Elisa, wat jullie met mij hebben gedeeld was fenomenaal en heeft mijn liefde voor jullie nog gesterkt. Maar laten we afspreken dat seks iets is dat tussen ons drieën gebeurt. Onze seks is geen democratie, waarbij de meerderheid bepaald. Zijn woorden raken ons diep maar toch. “Jammer Bas, want wij zij namelijk altijd de meerderheid.”
We vallen lachend in elkaars armen en vallen even later zoenend in slaap.
Op het moment dat we wakker worden ligt Bas niet meer bij ons. Op zijn kussen liggen twee rozen en een briefje. “Dank dat ik jullie roosje mocht plukken. Ik ben naar huis. De paarden verzorgen. Ik weet niet of mijn moeder dit zelf kan doen. Ik kom vanmiddag nog langs. P.s. Verontschuldig me bij jullie Ma. Ik moest die rozen gewoon voor jullie plukken. xxx, xxx Jullie Bas.’
“Goede morgen meiden. Jullie stralen helemaal.” “Hoor wie dat zegt Lisa … Ja Elly, moet je haar zien.” “Betrapt lieverds.” “Dat hebben we vannacht al gedaan … Jullie waren niet te overhoren.” Mama lacht. “Anders jullie wel. Ik wilde zelfs opstaan toen ik jullie gekerm hoorde. Maar jullie Pa hield me vast.” “Was hij dan niet bezorgd?” “Hij had geen tijd om bezorgd te zijn. Zijn pik zat in mijn kont, terwijl ik hem bereed.” “Hoe was het voor jou om Papa in zijn kont te neuken?” “Het was een droom die in vervulling ging voor jullie Pa.” “En voor jou?” We zien hoe ze nadenkt. “De vervulling van een lang gekoesterd onbewust verlangen… Maar hoe was het voor jullie?” We vertellen, elkaar aanvullend over onze ontmaagding, en over het feit dat we diep van binnen toch verbonden zijn. Mama verteld ons dat blijkbaar ons baarmoedermondje het centrum is van ons gezamenlijke zijn.
“Helga! Zou je me even onder de douche kunnen helpen? Ik wil niet dat het gips nat word.” Ze kijkt ons lachend aan. “Ligt jullie piemelvriendje ook nog in bed?” “Nee hij is naar huis de paarden verzorgen. Hij heeft een briefje en twee rozen voor ons achtergelaten.” “Wat voor een schat. Dekken jullie vast de tafel, dan ga ik Pa helpen.” Bij de deur draait zij zich om. “Twee rozen? Waar heeft hij die vandaan?” “Uit onze tuin Mama. Hij laat zich excuseren.” Ze lacht “De onverlaat.. Hij plukt niet alleen het bloempje van mijn schatten, maar jat ook mijn rozen.” We lopen achter haar aan met de bedoeling om Pa een goede morgen te wensen. “Ben je daar eindelijk Helga?” “Wat zit jij daar op de grond Herman, ben je uit bed gevallen?” “Nee liefje ik ben op de grond gaan zitten. Ik wil dat je mij in mijn bek neukt met je vrouwenpik.” Wanneer wij langs mama heen kijken zien we hem naakt op de grond zitten. Zijn piemel staat stijf overeind. We zien hoe hij schrikt. “Óóh shit meiden. Ik had jullie niet gezien.” Gelijk begint zijn pik te verslappen en een blos spreidt zich uit van zijn kruin tot op zijn brede behaarde borstkas. Mama kijkt eerst naar ons en dan naar hem. Ze lijkt een besluit te nemen. Knoopt de ceintuur van haar badjas los en laat die van haar schouders glijden. “M..m..mà Helga?…Elisa?” “Mondje open jongen. Door de kartonnen wandjes van dit huis horen ze sowieso alles. Laat ze nu ook maar zien dat onze liefde na al die jaren nog steeds stand houd.” Zonder zijn reactie af te wachten stapt ze op hem af, grijpt met haar handen in zijn haren en stuurt zijn gezicht naar haar kruis. We horen hoe hij, gesmoord door haar kruis, murmelt. “Pijp je wijf Herman. Ik heb altijd al vermoed dat je Bi was en vannacht heb je, dank zij onze meiden, uiteindelijk het bewijs geleverd… … óh ja, zo Herman, dat doe je goed.” Onderhand zijn wij op de stoel bij Mama’s toilettafel gaan zitten. Papa’s pik is opnieuw overeind gekomen. “Moet je kijken zus … hij is korter dan die van Bas … hmmm, maar wel dikker.”
Terwijl Mama Papa bedachtzaam in zijn mond begint te neuken, stop hij op zijn beurt twee vingers in haar vagina en een duim in haar kontgat. Hij beweegt op haar ritme met haar mee. “Herrmmmááá… Já …doe.” Pa ragt zijn vingers steeds sneller in haar lijf, met als gevolg dat zij zijn hoofd stevig vastgrijpt en zijn mond zonder mededogen begint te neuken. Langs zijn vingers spettert haar kutsap hoorbaar naar buiten. Plotseling wordt het stil. Zijn hoofd zit klemvast tegen haar buik gedrukt. Ze staat ze trillen op haar benen en slaat ze haar hoofd in haar nek. Haar mond en ogen staan wagenwijd open. “Ààààààgggghhhhh.” Terwijl mama door haar benen naar de grond zakt, spuit zijn pik kloppend, het vruchtbare sap de wereld in. “Oegff, lieverd, dat was heerlijk.” “Voor mij ook Helga.” “Wat? Ben jij ook?” Hij knikt en ze kussen elkaar.
“Geil hè zusje.. hmm ja , het is mooi hoeveel zij nog van elkaar houden.” Mama kijkt ons aan. “Eigenlijk zouden wij ons moeten schamen.” “Waarom Mama … Het was toch mooi.” Ze knikt. “Wij zouden ons moeten schamen omdat het jullie openheid was, die ons bewoog om over onze grenzen heen te stappen. Wij waren altijd bang de ander te choqueren en mogelijk te verliezen.” “Dat geldt zeker voor mij lieverds.” Mama kust hem op zijn neus. “Geen geheimen meer?” “Geen geheimen meer!”
John verteld:
Aan het einde van familieavond die zonder meer het predicaat gezellig mag meekrijgen geeft Livy met een langgerekte gaap aan dat zij moe begint te worden. “Slaap jij vannacht weer bij mij Lianne?” Mijn zus kijkt me vragend aan en ik knik. “Wil jij wel nog even de piercings verzorgen?” “Is goed… Loop je gelijk mee naar boven zusje.” Dieny kijkt me verdrietig aan. “Doe maar sletje. Als je verzorgd bent leg je zelf je benen vast.” Ze knikt en loopt zwijgend achter Lianne en Livy de trap op. Ik bedenk dat ik morgen waarschijnlijk mijn bestelling op het postkantoortje kan ophalen en ben blij dat ik dan de grove paardenriemen en gespen kan vervangen door een set net zo effectieve, maar voor Dieny comfortabelere, boeien met klittenband. De verdrietige blik waarmee ze me net aankeek raakte mij diep in mijn hart. Ik besef echter dat het voor haar nu of ooit is.
Nadat de badkamer geluiden zijn verstomd ga ik ook naar boven. Ik loop Livy’s kamer op. In het diffuse licht van haar bedlampje zie ik hoe zij in Liannes armen ligt. Beiden zijn naakt. Mijn zus streelt de tietjes en tepeltjes van de jonge ding. Beiden kijken me aan. Livy spreidt haar benen. Met haar vingers streelt ze haar vochtig glanzende, nog onontgonnen, hemelpoortje. Ik buig achtereenvolgens over mijn zus en mijn nichtje en druk een zoen op hun mond. Voordat zij hun tong in het spel kunnen brengen trek ik terug, hetgeen me op twee teleurgestelde zuchten komt te staan. “Welterusten lieverds, geniet er maar van.” Ik loop net de deur uit. “John?” Ik hoor twijfel in Livy’s stem. “Wil je me alsjeblieft aankijken…” Ik draai me om. “Aankijken, terwijl ik me…?” Ik pak de stoel van haar bureau en zet die zodanig dat zij ontspannen in mijn gezicht kan kijken. “Zo goed schatje?” Livy legt haar handjes op die van Lianne en beduidt haar zo de tietjes wat steviger te kneden. Met haar donkerbruine glanzende ogen neemt ze de mijne gevangen. Ik zie niet wat zij met haar handen doet. Wat ik wel zie is dat de opwinding op haar mooie exotische snoetje steeds meer toeneemt. Het is duidelijk dat het haar moeite kost om haar ogen open te houden. Toch blijft haar blik op mij gericht. Haar zuchten wordt steeds dieper. Plotseling bijt ze op haar onderlip haar blik breekt en haar adem stokt. Schokkend maar geluidloos beleeft ze haar orgasme. Lianne kust haar hals en streelt door haar lange haar.
“Dank je John, het was alsof je in mijn hoofd was toen ik…” Ik sta op en druk nog een zoen op haar van transpiratie vochtige voorhoofd. “Dat was ik ook liefje.” “Kom je nou bij ons liggen alsjeblieft?” Ik schud mijn hoofd. “Vannacht niet meisje. Ik blijf bij je moeder. Ze moet ervaren dat ik er ondanks alles voor haar ben.” Ze kijkt me aan. “Ik hou van je John.”
Nadat ik heb gedoucht, trek ik een badjas aan en loop naar Dieny’s slaapkamer. Zij ligt met haar benen ver gespreid op bed. Ze heeft de beenriemen behoorlijk strak aangetrokken. Te strak. Er tekent zich verdriet af op haar gezicht. Een traan loopt over haar wang. “Ik ben bang!” “Voor mij sletje?” Ze schudt met haar rooie krullenbol en fluistert. “Bang om alleen te zijn.” “Dat is nergens voor nodig, ik blijf hier. Ik ga op het bankje slapen.” Ik gesp haar polsen vast, zorg er echter voor dat zij ruimte heeft. Daarna maak ik de riemen aan haar benen losser. “Mag ik wat vragen?” Ik knik. “Wil je alsjeblieft bij mij komen liggen.” Ik kijk haar aan. “Dat wil ik wel… Maar geen ‘polonaise’, als je begrijpt wat ik bedoel.” Ze knikt. Ik kruip bij haar op bed. “Als ik je handen los maak kun je dan beloven…” “Ik kan niks beloven! Ik ben boos op mezelf. Die vervloekte tie-wraps in mijn lijf. Ik voel ze constant. Het maakt me geil, mijn lichaam hunkert naar een orgasme.” “En je geest Dieny, wat wil die?” De worsteling is haar aan te zien. “Eerlijk? Ik kan niet meer goed nadenken, zo sterk is die hunkering.” Ik kijk in haar gezicht. “Verdriet, angst en tomeloze geilheid vermengen zich in haar mimiek.” Ik druk een zoen op haar voorhoofd. “Dat waar je slettenlijf zo naar hunkert, liefje. Dat ga ik je weigeren. Pas als jij in staat bent de liefde toe te laten en je het orgasme van de ander kunt ervaren als het ultieme geschenk. Dan pas zal het jou gegeven zijn om nog te mogen klaarkomen.” Een rilling trekt door haar lichaam. “Maar als ik dat niet kan?” “Als dat jou niet gegeven is. Dan zit ik er geweldig naast. Hier en nu beloof ik je, dat als het me niet lukt, jou de onvoorwaardelijke liefde te laten ervaren binnen deze 6 weken, ik me zal schikken in mijn lot.” Ze kijkt me ongelovig aan “Dan onderwerp jij jezelf aan mij?” Ik knik. “Met dien verstande, dat ik mijn liefde voor Lianne nooit zal opgeven. Haar zal ik ten allen tijde volgen.” Tranen lopen over haar wangen. Ik leg een arm om haar heen, kruip dicht tegen haar aan en streel door haar haren. “Welterusten Dieny.” Langzaam wordt ze rustiger. Nog geen 10 minuten later hoor ik aan haar ademhaling dat zij in slaap is gevallen. Ik moet het morgen eerst met Lianne bespreken. Het is mijn idee om de komende tijd ook ons genot ten dienste stellen van Dieny’s loutering.
“Goeie morgen jongen, wat doe jij al hier. Heeft Elisa je uit bed gegooid.” “Hey goeie morgen John. Nee, maar toen ik wakker werd bedacht ik dat nu Ma, laten we zeggen andere dingen aan haar hoofd heeft, zij waarschijnlijk niet zou denken aan de verzorging van de paarden.” “Shit jongen, dat klopt. Daar heeft inderdaad niemand aan gedacht.”
“Ook een mok koffie?” “Graag.” “Ik heb verse broodjes gehaald en achter in de landrover staat een grote doos. Henri van het postkantoor heeft hem voor jou meegegeven.” We zitten net met onze koffie aan tafel als Lianne de trap afkomt. “Goeie morgen Mannen.” “Morgen tante. Koffie?” “Graag jongen.” Ze stapt op mij af en zoent me. “Hoe heb jij geslapen?'” “Het eerste deel van de nacht heb ik liggen piekeren, maar daarna eigenlijk wel goed.” Bas zet de mok voor Lianne op tafel. “Dank je jongen.” “Geen dank. Ik ga dan nou de paarden verzorgen, dan kunnen we daarna misschien met z’n allen ontbijten.” “Is goed kerel, wij dekken de tafel.” Terwijl Bas naar buiten loopt kijkt Lianne me aan. “En gaat mijn hengst me nog vertellen waarover hij heeft gepiekerd?” Ik vertel haar van mijn idee om ook onze seks op en spaarvlam te zetten gedurende de Dieny’s ‘behandeling’. Ik zie hoe ze nadenkt, maar dan schudt ze fanatiek met haar hoofd. “Nee John. Dat gebeurt niet? Wij leven onze liefde. Wanneer ons zusje dat niet kan behappen. Dan is dat maar zo. Ik heb ook nagedacht. Ik, wij gaan ook niet meer weg uit Andiane. Als zij dat wil kan ze ons de deur wijzen. Maar we hebben hier inmiddels genoeg medestanders gevonden, om hier in liefde te kunnen blijven.” “Ik ben trots op je schat.” Ze lacht. “Ik ook van jou John.”
“Goeie morgen!” Het is Livy die stralende, met alleen een dun jurkje aan, de trap afkomt. “Morgen liefje. Heb je lekker geslapen?” Ze straalt “Heerlijk.” Lianne staat op. “Zal ik je dan maar een lekker mok koffie inschenken?” “Nee, blijf maar zitten, ik maak me een hete cacao.” “Hmm… Dat zou ik ook wel lusten.” “Geen probleem Lianne, dan maak er gelijk twee.” In de keuken ziet ze blijkbaar de papieren zak met broodjes liggen. “Ben jij al naar het dorp geweest John?” “Nee die heeft Bas meegebracht. Hij is de paarden verzorgen. We ontbijten zo samen.” “Ooh, leuk. Ik heb Mama ook alvast losgemaakt. Ze is zich al aan het douchen.” Nog voordat ze is uitgesproken storm ik de trap op. Op de badkamer staat Dieny met haar rug tegen de muur. De douchekop richt ze met een sterke massagestraal op haar kut. Ze staat te trillen op haar benen en haar mond hangt open. Ze is al zover heen dat ze niet merkt dat ik langs haar heen de thermostaat knop van de kraan in een ruk naar koud draai. In tegenstelling tot wat ik verwachte slaakt zij een ijselijke kreet. Niet van de plotselinge kou die haar uit haar pre orgastische trance haalt, maar blijkbaar tilt de sterke koude straal haar juist over die drempel heen. Krampend en kermend zakt zij door haar benen. Ik kan alleen maar toekijken hoe zittend op de douchevloer haar orgasme beleeft. Wanneer ze is bijgekomen kijkt ze me uitdagend aan. “Heeft Mama je dat geleerd.” “Wat bedoel je?” “Als pa zijn lusten, in haar bijzijn, weer eens op mij mocht botvieren dan probeerde ik me verzetten tegen mijn orgasme. Ik wilde niet klaarkomen. Mocht dat eigenlijk ook niet van haar. Ik wilde sterker zijn dan hun. Maar zij wist altijd het moment te kiezen. Met een sterke pijnprikkel duwde ze me vaak over die grens.” Ik reik haar een hand en trek haar overeind. “Maar wat deed ze dan?” “De ene keer een brandende sigaret in mijn nek in de haargrens, een naald in mijn tieten of ze duwde een dikke kaars in een ruk in mijn reet.” Ondanks haar natte gezicht is het duidelijk dat ze huilt. “Ze zei dan… Ze je wel Erik.. Dit sletje geniet zelfs van seks met zo’n stumper als jij. In tegenstelling tot haar moeder heeft zij geen echte vent nodig.” Inmiddels heb ik Dieny afgedroogd. “Ben je nou erg boos John?” “Nee Dieny, ik ben boos op wat onze ouders achter mijn rug met je hebben gedaan. In jou ben ik teleurgesteld. Ik had gedacht dat je wel zou beseffen, dat ik het beste met je voorheb.” “Dat besef ik wel degelijk. Maar toen ik alleen was… Ik was zwak… Straf me.. Maar ga alsjeblieft niet weg.” Ik loop met haar mee naar de slaapkamer. Terwijl ze voor haar kledingkast staat draait ze naar me om. “Wat moet ik aandoen?” “Èh doe maar zo’n jurkje van India katoen.” “Dank je John, zoiets draag ik het liefst.”
Even later zitten we gezamenlijk aan tafel. Livy probeert haar broer alle details van zijn seks met Elisa te ontfutselen. Dieny kijkt geamuseerd naar het woordenspel tussen haar kinderen. Ik besef dat ze ondanks haarzelf het bij haar kinderen goed heeft gedaan. Wanneer ik naar haar knik, zie ik dat ze me begrijpt en recht zij trots haar rug. Lianne kijkt me aan en vraagt mij naar de plannen voor vandaag. Dieny wendt haar blik naar beneden. “Ùh, mag ik een voorstel doen.” “Natuurlijk wijfie, een voorstel mag altijd.” “Hoe zouden Julie het vinden als we in Andiane naar mijn huizen gaan kijken. Ik weet dat het niet vaststaat dat jullie hier blijven, maar jij zou je dan al een beeld kunnen maken.” Het is Lianne die het initiatief neemt. “Dat weet je nog niet Dieny. Het staat wel vast dat wij ons in Andiane zullen vestigen. Wat nog niet vaststaat of jij deel gaat uitmaken van ons samenleven.” Drie gezichten beginnen gelijk te stralen. “Gaan wij dan toch die verbouwingen samen doen John?” “Ho, ho jongen. Jullie gaan wel erg snel.” Ik kijk mijn zusje aan. “Ik ga echt niet mijn ziel en zaligheid in die verbouwingen steken zonder garantie dat ik hiervoor, op enig moment op gepaste wijze wordt beloond.” “Livy schenk jij nog wat drinken in alsjeblieft. “Ja Mama.” Dieny staat op en haalt een schrijfblok en pen uit de la van het dressoir. Onderhand Lianne de tafel afruimt en Livy in de weer gaat om koffie bij te zetten, begint Dieny korte zinnetjes te schrijven. Vanuit mijn positie kan ik haar gekriebel op een paar woordjes na, niet ontcijferen. We zitten alweer enige tijd stilzwijgend aan tafel als Dieny me aankijkt. “John. Ik wil met Dominique bellen. Je moet weten dat hij niet alleen jurist, maar ook een geregistreerd notaris, is.” “Wat wil je met hem bespreken zusje.” “Mag dat een verrassing zijn John? Als ik iets zeg wat jullie niet bevalt of wat niet je instemming heeft. Dan neem je de telefoon van mij over.” Bas kijkt me aan, springt op, haalt de telefoon en reikt hem zijn moeder. Blijkbaar is het Jacqueline die opneemt. Even later zien we Dieny glimlachen. “Als hij zo meteen klaar is met het tongen van je ondermondje, kan hij me dan even terugbellen?” Blijkbaar is de nieuwsgierigheid van onze vrienden groter dan hun lust. “Oh Dominique, ik wilde je niet storen bij je ontbijt.” Ze lacht maar wordt dan meteen ernstig. Tot ons aller verbazing vraagt ze Dominique om alles in het werk te stellen om een B.V. op te zetten. In deze B.V moet al het onroerend goed en alle grondbezit behalve, Maison Inn Cestos, haar huidige woonhuis, worden ondergebracht. Ze vraagt hem om de kids, Lianne , mij en haarzelf als partners in de B.V. te benoemen. Ze drukt te telefoon tegen haar borst en kijkt me aan. “Er moet een directeur worden benoemd, doe jij dat?” Ik schud mijn hoofd. “Lianne wordt directeur en Livy haar adjunct.” Lianne begint tegen te sputteren. Dieny geeft het lachend maar onverstoorbaar door. Na de uitwisseling van nog wat gegevens legt Dieny op en kijkt ons aan. “Mama, wat doe je?”
“Lieverds, ik doe wat ik al eerder had moeten doen. Ik stel jullie toekomst, maar ook die van Lianne en John veilig. Jullie moeten onafhankelijk van mijn uitbarstingen met open vizier jullie toekomst tegemoet kunnen treden. Als John en Lianne het er mee eens zijn stoppen we allemaal ons geld in de B.V. In de tijd dat ons bedrijf nog geen winst oplevert betalen we daaruit onze bescheiden salarissen.” “Dat wil ik wel, wat jij John?” Ik knik. “Maar ik kan geen directeur zijn!” “En ik geen adjunct!” Ik kijk van Lianne naar Livy en terug. “Jullie zijn intelligent, warmhartig en empathisch. Voor mij zijn dat de sleutelwaarden van een goede manager. Voor concrete hulp bij de afwikkeling van de financiën enzovoort gaan jullie in de leer bij Dominique. Bas en ik worden architect, aannemer en bouwvakker van onze projecten. Waar nodig zullen wij in overleg met onze lieve directeuren overleggen over de inhuur van personeel.” Dieny kijkt me verdrietig aan. “Maar waar blijf ik dan?” “Jij Dieny, jij wordt de bedrijfsleidster en gastvrouw van onze etablissementen. Jij selecteert de gasten en draagt zorg voor hun welbevinden.” “Ja Mama, dat doe je nou toch ook al.” Ja en je doet ook de administratie van de Bed en Breakfasts, dat kun je mij dan leren.” Dieny straalt nou ook. “Bas, wat kijk jij bedenkelijk. Bevalt het idee jou niet.” “Èh, ja zeker wel, Mama.” “Maar?” “Ik wil ook geld verdienen. IK wil in de toekomst voor Elisa kunnen zorgen.” Livy kijkt haar broer lachend aan. “Wat heb jij niet begrepen van ‘bescheiden salarissen’?” “Hij kijk ons aan.”Krijgen Livy en ik dan ook?” We knikken. De lach op zijn gezicht is ontwapenend.
“Gaan we met z’n allen in de Landrover?” “Ik kan ook met mijn auto volgen Dieny.” Ze lacht. Dat zou ik niet doen John. Niet al mijn panden liggen aan een verharde weg.” “Dat past wel. Bovendien wil ik kunnen jullie me straks bij Elisa afzetten.” Terwijl we naar de landrover lopen legt Dieny een hand op mijn schouder. “Kunnen wij eerst even bij Ursula langs? Ik heb iets goed te maken.”
Ik druk in kus in haar krullen. “Ik ben trots op je zusje.”
“Shit, je doos staat nog in de auto.” “Geef maar jongen, ik breng hem wel naar binnen.”
“Vinden jullie het goed als ik even alleen met haar spreek?” Wij maken wel een korte wandeling. Dat is hier geen straf.