De verleiding van Fabienne

De muziek bonkte door de woonkamer van Nikki’s huis, de bas die door de vloer trilde en de lichten die flikkerden in sync met de beats. Het was Nikki’s twintigste verjaardag, en het feest was in volle gang. Samuel, stond bij de bar, een biertje in zijn hand. Hij keek toe hoe de menigte danste en lachte, maar zijn gedachten waren elders. Zijn ogen dwaalden af naar Fabienne, Nikki’s beste vriendin, die aan de andere kant van de kamer stond. Ze was onmiskenbaar aanwezig, met haar zwarte krullen die wild om haar schouders hingen en haar strakke jurk die haar grote kont accentueerde. Haar kleine borsten bewogen lichtjes op het ritme van de muziek, en Samuel voelde een vertrouwde hitte in zijn onderbuik opvlammen.

Hij had al lang een crush op Fabienne, zelfs voordat hij met Nikki samen was. Er was iets aan haar uitstraling, aan de manier waarop ze bewoog, dat hem altijd had gefascineerd. Maar hij was trouw aan Nikki, of toch, dat probeerde hij te zijn. Toch kon hij zijn blik niet van Fabienne afhouden, vooral niet vanavond, waar ze er zo verrukkelijk uitzag.

Fabienne merkte zijn blik op en glimlachte ondeugend naar hem. Ze stak haar tong even uit, een gebaar dat zowel uitdagend als speels was, en draaide zich toen om om verder te dansen. Samuel voelde zijn hart sneller kloppen. Hij wist dat het verkeerd was, maar hij kon de aantrekkingskracht niet negeren.

Naarmate de avond vorderde, werd de sfeer losser. Mensen begonnen dronken te worden, en de muziek werd luider. Samuel zag Nikki lachend met een groepje vrienden praten, duidelijk genietend van haar feest. Hij besloot even naar buiten te gaan om wat frisse lucht te halen, zijn gedachten te ordenen.

Buiten, in de koele nachtlucht, leunde hij tegen de reling van het balkon. Hij staarde naar de sterren, probeerde de chaos in zijn hoofd te kalmeren. Maar zijn gedachten bleven terugkeren naar Fabienne. Hij wist dat het een slecht idee was, maar hij kon de verleiding niet weerstaan.

Net toen hij besloot weer naar binnen te gaan, hoorde hij voetstappen achter zich. Hij draaide zich om en zag Fabienne, haar gezicht verlicht door het zachte schijnsel van de buitenlampen. Ze zag er nog mooier uit in het halve duister, haar ogen glinsterden met een mengeling van opwinding en iets dat op uitdaging leek.

“Hey,” fluisterde ze, haar stem zacht en verleidelijk. “Ik dacht dat ik je hier zou vinden.”

Samuel slikte moeizaam. “Hoezo?”

Fabienne kwam dichterbij, haar lichaam bijna tegen het zijne. “Omdat ik je al de hele avond zie staren,” zei ze, haar adem warm tegen zijn oor. “En ik weet dat je me wilt.”

Samuel voelde zijn zelfbeheersing wankelen. “Fabienne, dit is niet…”

Ze legde een vinger op zijn lippen, haar aanraking elektriserend. “Sst,” fluisterde ze. “Laat me je laten zien hoe het wel kan zijn.”

Voordat Samuel kon reageren, duwde ze hem zachtjes tegen de reling en zakte op haar knieën. Haar handen gleden over zijn dijen, naar de band van zijn broek. Hij voelde een schok van verlangen door zijn lichaam gaan, zijn gedachten werden wazig van begeerte.

“Fabienne, wat doe je?” hijgde hij, zijn stem schor van opwinding.

Ze keek naar hem op, haar ogen donker van verlangen. “Wat ik al de hele avond wil doen,” fluisterde ze, en toen gleden haar handen in zijn broek, haar vingers sloten zich om zijn harde lengte.

Samuel kreunde zachtjes, zijn hoofd viel achterover terwijl hij zijn ogen sloot. Fabienne’s aanraking was elektriserend, haar vingers bewogen met een vaardigheid die hem verbaasde. Ze wist precies wat ze deed, en hij voelde zich machteloos tegen haar vaardigheden.

“Je wilt dit, Samuel,” fluisterde ze, haar lippen nu gevaarlijk dicht bij zijn huid. “Je hebt hier al zo lang naar verlangd.”

Hij kon het niet ontkennen. Zijn lichaam verraadde hem, zijn ademhaling werd zwaarder, zijn hart bonkte in zijn borst. “Maar Nikki…” bracht hij uit, zijn stem barely meer dan een fluistering.

Fabienne glimlachte, een ondeugende glimlach die zijn twijfels wegvaagde. “Nikki hoeft het niet te weten,” zei ze, en toen nam ze hem in haar mond.

Samuel kreunde luid, zijn handen grepen in haar haar terwijl hij zijn heupen lichtjes bewoog. Fabienne’s mond was warm en nat, haar tong bewoog met een ritme dat hem gek maakte. Ze was een meesteres in haar kunst, en hij voelde zich verloren in een zee van plezier.

“O, Fabienne,” hijgde hij, zijn stem gebroken van begeerte. “Je bent ongelooflijk.”

Ze keek naar hem op, haar ogen vol verlangen, en versnelde haar tempo. Haar hoofd bewoog op en neer, haar lippen gleden over zijn gevoelige huid, en Samuel voelde dat hij dichtbij was.

“Ik ga… ik ga klaarkomen,” waarschuwde hij, zijn stem schor.

Fabienne glimlachte om hem, haar ogen glinsterden van opwinding. “Doe het,” fluisterde ze. “Kom voor me klaar, Samuel.”

En dat deed hij. Met een luide kreun spoot hij zijn zaad in haar mond, zijn lichaam schokte van het intense genot. Fabienne slikte gulzig, haar handen hielden hem stevig vast terwijl ze hem tot de laatste druppel leegzoog.

Toen het voorbij was, leunde Samuel uitgeput tegen de reling, zijn ademhaling zwaar en onregelmatig. Fabienne stond op, haar gezicht glimlachend, haar ogen stralend van tevredenheid.

“Dat was…” Samuel zocht naar woorden, maar kon er geen vinden.

“Ongelooflijk,” vulde Fabienne aan, haar hand gleed over zijn borst. “Maar dit is ons geheim, Samuel. Nikki hoeft het niet te weten.”

Samuel knikte, zijn gedachten nog wazig van het intense orgasme. “Ons geheim,” herhaalde hij, zijn stem barely meer dan een fluistering.

Maar terwijl hij Fabienne’s glimlach zag, voelde hij een steek van schuld. Wat hadden ze gedaan? En wat zou dit betekenen voor zijn relatie met Nikki? De vragen tolden door zijn hoofd, maar voor nu, in dit moment, kon hij alleen maar denken aan de intense passie die hij zojuist had gedeeld met Fabienne.

De nacht was nog jong, en het feest binnen ging door. Maar Samuel en Fabienne stonden buiten, hun geheim tussen hen in hangend als een donkere wolk. Wat zou er nu gebeuren? Zouden ze hun verboden verlangen verder verkennen, of zouden ze proberen te doen alsof er niets was gebeurd?

De beslissing hing in de lucht, net zo zwaar als de spanning tussen hen. En terwijl Samuel Fabienne’s hand in de zijne voelde glijden, wist hij dat dit pas het begin was van een gevaarlijke en opwindende reis.