We zitten met z’n drieën aan een houten picknicktafel, vlak voor mijn vouwwagen. Een grote parasol werpt wat welkome schaduw over ons heen. De zon brandt fel aan de hemel en het is behoorlijk warm. Onze zwemkleding plakt hier en daar nog een beetje aan onze huid, maar begint langzaam te drogen in het zonlicht. Het terras van het campingrestaurant was overvol, dus besloten we onze lunch mee te nemen en hier te eten. Eigenlijk bevalt dat ons prima.
Ik kijk naar Petra, nieuwsgierig. “Vertel eens,” vraag ik met een glimlach, “wie bén jij eigenlijk?
Ze grijnst, prikt wat in haar salade en kijkt op.
“Ik ben twintig,” zegt ze. “Ik studeer in Utrecht en woon daar op kamers. Ik ben vrijgezel… en bi,” voegt ze er luchtig aan toe, met een speelse blik in haar ogen. “Maar eigenlijk val ik meer op vrouwen dan mannen.”
Ze leunt wat achterover en kijkt even rond.
“Dit is trouwens pas mijn derde dag op de camping,” zegt ze. “Ik ben hier met m’n ouders, maar die hebben elke dag wel een excursie gepland. Vroeg weg, laat terug. Je kent het wel.” Ze rolt met haar ogen en lacht. “Dus eigenlijk ben ik hier vooral alleen. En eerlijk? Dat bevalt me prima.”
We lachen met haar mee. De zon glinstert op haar nog vochtige haren, haar ogen fonkelen. Sylvia leunt achterover in haar stoel en kijkt haar geamuseerd aan.
Dan kijkt Petra ons allebei aan met een ondeugende glimlach.
“Mag ik jullie iets vertellen?” vraagt ze.
We knikken, nieuwsgierig.
Ze prikt wat met haar vork in haar salade, alsof ze haar woorden zoekt tussen de blaadjes sla. Dan zegt ze bijna achteloos:
“Ik heb de afgelopen maanden iets bijzonders geleerd…”
Ze pauzeert even, kijkt ons doordringend aan en zegt dan, zacht en beheerst:
“Ik kan mensen hypnotiseren.”
We kijken haar verbaasd aan. We lachen, deels ongemakkelijk, deels omdat het zo absurd klinkt. Maar haar gezicht blijft serieus. Alleen haar ogen verraden nog die ondeugende twinkeling.
“Echt waar,” zegt ze. “Ik heb er veel over gelezen en geoefend. Het is niet zoals in films, geen rinkelende klokken of toneeltrucs. Het is subtieler. Als je het goed doet, kun je iemand helemaal meenemen, zonder dat diegene het doorheeft.”
We zitten nog steeds rustig voor mijn vouwwagen. Onze borden zijn half leeg, de zon verwarmt onze huid, maar de lucht voelt plots geladen. Petra leunt iets naar voren, haar stem zakt tot een geheimzinnig fluisteren.
“Weet je wat het leukste is aan hypnose?” zegt ze met een kleine grijns. “Ik kan vrouwen moeiteloos om mijn vinger winden. Ze worden soms smoorverliefd op me en weten niet eens waarom.”
Sylvia schiet in de lach. “Wat een onzin,” roept ze meteen, en ze begint nog harder te lachen.
Ik grinnik mee. Het klinkt echt als het grootste onzinverhaal dat ik in tijden heb gehoord.
Maar dan verandert er iets in Petra. Haar blik verstrakt. Ze kijkt Sylvia scherp aan.
Langzaam draait ze zich naar haar toe. Haar hele houding verandert. Ze wordt kalm, gefocust. Haar ogen priemen in die van Sylvia, intens en stil.
“Wil je het ervaren?” vraagt ze zacht. Haar stem is nauwelijks hoorbaar, maar zit vol zekerheid.
Sylvia’s lach sterft weg. Haar lippen blijven half open, haar ogen gevangen in Petra’s blik. Ze slikt. Haar lichaam ontspant, haar houding verandert subtiel. Alsof een stille kracht haar meeneemt.
Ze zegt niets. En hoeft niets te zeggen.
Ik kijk toe, geboeid en stil. Iets in Sylvia verandert.
Haar bewegingen vertragen. Haar schouders zakken, ontspannen. Haar vingers, die eerst nog speels haar glas beroerden, liggen nu stil op tafel. Haar lippen zijn iets van elkaar geweken, haar ademhaling wordt trager, dieper.
Haar ogen krijgen iets dromerigs. Een zachte, slaperige glans sluipt erin, loom en zwaar. Een duidelijk teken van toenemende opwinding.
Petra buigt zich iets dichter naar haar toe.
“Vind je me mooi?” fluistert ze.
Sylvia knippert langzaam met haar ogen. Haar blik blijft op Petra gericht.
“Ja… heel erg mooi,” fluistert ze.
“En wat denk je allemaal, Sylvia ?’”
Sylvia’s stem is nauwelijks hoorbaar, alsof ze in een droom zit: “Ik wil je kussen… je vasthouden… gewoon bij je zijn. Alleen met jou.” Ze aarzelt even. Haar blik is open, kwetsbaar. “En… ik hoop dat je misschien mijn vriendin wilt zijn,” voegt ze er zacht aan toe.
Petra lacht plotseling. Niet vriendelijk, maar scherp. Ze draait zich naar mij en zegt met een koele glimlach:
“Zie je? Zo doe je dat. Jij mag op zoek naar een andere vrouw. Sylvia is verleden tijd.”
Ik slik, voel mijn keel droog worden. Zacht, bijna vragend, zeg ik haar naam: “Sylvia?”
Ze draait langzaam haar hoofd naar me toe. Haar ogen glanzen, haar gezicht is rood.
“Hoe voel je je?”
Ze ademt diep in.
“Verliefd,” fluistert ze. “Smoorverliefd… op haar. En dat maakt me zo in de war. Ik dacht altijd dat ik hetero was. Maar nu… het is alsof m’n hele lijf alleen nog op haar reageert. Ik wil haar zó graag, maar ik snap mezelf niet meer.”
Terwijl ze praat, zie ik hoe Petra langzaam haar hoofd iets kantelt. Een klein, gemeen lachje speelt om haar lippen. Ze zegt niets, maar in haar ogen glinstert het: ze geniet. Geniet van hoe makkelijk het gaat. Hoe Sylvia, stukje bij beetje, zich aan haar overgeeft.
En in die blik zie ik nog iets anders: verlangen. Dieper, intenser. Alsof dit nog maar het begin is van wat ze wil.
Dan, kalm en zelfverzekerd, zegt Petra zacht: “Mag ik eens zien wat je onder je kimono hebt?”, vraagt Petra. Sylvia laat haar kimono vallen en zit nu met haar bikini voor ons. In haar bikinitopje zijn haar tepels duidelijk zichtbaar die nog groter en harder lijken toen we seks hadden in bubbelbad.
“Wil je opstaan, zodat ik je beter kan bekijken?”, vraagt Petra fluisterend.
Sylvia staat op en gaat tussen benen staan van Petra. Ik zie dat er flinke natte plek in haar broekje zit en dat er vocht langs broek en benen stroomt.
“Zo maak ik je een geile lesbienne”, grinnikt Petra, “Mag ik voelen hoe nat je bent.”
Sylvia knikt en opent haar benen voor haar. Ik zie hoe Petra met haar hand de broekje van Sylvia in gaat. Sylvia begint zachtjes te kreunen als Petra haar begint te vingeren.
Ik voel hoe mijn maag zich samenknijpt. Niet van jaloezie, maar ongemak. Ze staan daar, voor mijn tent, op nog geen meter afstand. Midden op de camping. Totaal geen schaamte meer, alleen maar geilheid bij Sylvia.
Ik kijk even om me heen, zie een stel kinderen verderop met een bal spelen. Een oudere vrouw die net de afwas doet bij het sanitair. Iemand in een strandstoel die even opkijkt.
Mijn hart slaat sneller. Dit gaat te ver.
“Hou maar op, Petra. Je hebt je punt allang gemaakt.”
Petra haalt haar hand uit het bikinibroekje van Sylvia en is nat van vocht. Aan haar vingers hangen slierten geil. Petra kijkt me aan terwijl ze haar vingers langzaam naar haar mond brengt en één voor één aflikt. Haar tong glijdt langs haar huid alsof ze wil dat ik blijf kijken.
En dan verandert haar blik, dat mij raakt als stroomstoot. Haar ogen zijn donker en indringend en het lijkt net alsof ze recht door me heen kijkt.
Dan hoor ik haar stem. Niet via mijn oren, maar in mijn hoofd. Helder en scherp: “Je houdt je mond. Je beweegt niet. Tot ik zeg dat het mag.”
Een huivering trekt door me heen en ik voel hoe mijn lichaam verstijft. Mijn spieren reageren niet meer. Alsof iemand anders de controle heeft overgenomen.
Ik zit daar, verlamd, mijn ogen starend in het niets.
In mijn ooghoeken zie ik hoe Petra langzaam opstaat. Haar bewegingen zijn kalm, beheerst, alsof ze alle tijd van de wereld heeft. Ze legt haar hand op die van Sylvia en kijkt haar recht aan.
“Ga je mee? De vouwwagen is vrij,” vraagt ze rustig. “John blijft hier zitten.”
Sylvia’s stem klinkt zonder aarzeling, helder en verlangend: “Ja… Ik wil jou.”
Ze pakt Petra’s hand steviger vast en trekt haar mee de vouwwagen in, zonder om te kijken naar mij. Alsof ze precies weet wat ze wil en dat ben ik in elk geval niet meer. Ik kan ze alleen maar volgen met mijn ogen terwijl ze samen de voortent instappen. Petra werpt me met een gemeen lachje nog één korte blik toe, alsof ze dit allang had gepland.
Shit, dit moet ik niet toelaten.
Door het openstaande doek van de voortent zie ik hoe Petra en Sylvia elkaar in armen nemen. Sylvia slaat haar armen om Petra en kruipt helemaal tegen haar aan. Petra pakt haar gezicht en ik zie haar tong in de mond van Sylvia verdwijnen. Ze staan daar een tijdje te zoenen, hoewel het voor mij eeuwigheid duurt. Ik wil heel graag uit die trance komen, maar ben nu te veel gefocust op de twee dames.
“Wat ben je lekker,” fluistert Petra in Sylvia’s oor. “Vanaf nu ben je mijn geile lesbienne, en je wilt alleen nog maar vrouwen.”
Ik zie hoe Petra het bandje van haar bikini losmaakt en hem de grond laat vallen. Haar twee grote ronde borsten vallen eruit. Sylvia kijkt met grote ogen, duidelijk onder de indruk van de grootte. Haar adem stokt zachtjes.
Petra merkt het. Ze glimlacht zelfverzekerd, maar niet spottend. Ze beweegt zich iets dichter naar haar toe, haar stem zacht en laag.
“Vind je ze mooi?” vraagt ze, bijna fluisterend.
Sylvia slikt. Ze knikt langzaam, haar wangen kleuren licht.
Petra tilt haar hand op, heel rustig, en brengt die naar voren.
“Je mag het aanraken… als je wilt.”
Sylvia’s vingers trillen heel even voordat ze zich langzaam naar voren beweegt. Met beide handen pakt ze de borsten van Petra beet en begint ze zachtjes te kneden en strelen. Met haar rechterhand brengt ze een van de borsten naar haar mond en ze begint te sabbelen aan een tepel. Petra begint te kreunen: “Wat doe je dit lekker.”
Petra glijdt en streelt met haar handen over het lichaam van Sylvia. Met haar linkerhand grijpt ze het kontje vast van Sylvia. “Wat heb jij een lekker kontje,” kreunt Petra. “Ik begrijp wel waarom al de mannen zo op je geilen.”
Al gauw zie ik hoe de rechterhand van Petra de bikinibroekje van Sylvia uit trekt, tussen haar benen verdwijnt en haar begint vingeren. Sylvia, die alleen maar gefocust is op de borsten van Petra, laat de tepel los uit de mond en begint te kreunen van genot. “Wat ben jij nat,” kreunt Petra. “Ja, komt door jou.” antwoordt Sylvia al kreunend, “Kom, laten we hier naar binnengaan.”
Al gauw zie ik de beide meiden de slaapcabine in verdwijnen. Ik blijf zitten, gevangen in mijn eigen lichaam, terwijl de deur van de slaapcabine langzaam dichtvalt. Daarna: stilte. En dan begint het. Zachte kreunen. Verstrooide ademhaling die zwaarder wordt, dieper. Geluiden die ik niet wil horen, maar die zich vastzetten in mijn hoofd. Alles in mij roept dat ik dit moet stoppen. Maar ik kan niet. Nog niet.
Met gesloten ogen probeer ik mezelf terug te halen. Naar mijn lichaam. Naar hier. Concentreer je. Je handen. Begin daar. Beweeg… kom op… beweeg.
En dan gebeurt het. Een vage tinteling, als een stroompje dat door mijn vingertoppen kruipt. Daarna voel ik mijn vingers weer. Echt voel. Mijn adem stokt van opluchting. Ik ben er nog. Ik ben nog mezelf.
Ik sleep mezelf door de voortent, elke stap zwaarder dan de vorige. De geluiden uit de cabine klinken steeds harder en intiemer. De deur staat op een kier, en ik gluur naar binnen. De slaapcabine ligt in halfduister en wordt gevuld met het geluiden van gekreun, het likken en het sabbelen op een clitoris, en het soppend geluid van twee penetrerende vingers in een natte poes.
Op het bed liggen twee naakte meiden. Sylvia ligt op haar rug en heeft haar handen op het hoofd van Petra, die tussen haar benen ligt. Met een hese stem kreunt ze: “Wat heb je een lekker tong. Laat me komen op je tong.”
Petra’s tong beweegt snel en met precisie, en Sylvia’s lichaam reageert met schokgolven van genot. Sylvia’s handen drukken Petra’s hoofd nog harder tussen haar benen, alsof ze haar niet meer wil laten gaan. Petra’s vingers bewegen in een ritme dat perfect past bij haar tongbewegingen en Sylvia’s ademhaling wordt steeds onregelmatiger en dieper.
“Ja, zo,” fluistert Sylvia, haar stem vol van verlangen. “Laat me komen. Laat me komen op je tong.”
Petra’s tong en vingers werken samen om Sylvia naar een hoogtepunt te brengen. Sylvia’s lichaam spant zich aan, en ze begint te kreunen en te schudden van het intense genot. Petra houdt niet op, haar tong en vingers blijven bewegen, zelfs als Sylvia’s lichaam begint te ontspannen.
“Oh, Petra,” fluistert Sylvia, haar stem zacht en tevreden. “Dat was geweldig.”
Petra kijkt op, haar gezicht glimmend van Sylvia’s vochtigheid. Ze glimlacht zelfverzekerd en beweegt zich omhoog om Sylvia te kussen. Sylvia’s handen gaan naar Petra’s borsten, en ze begint ze zachtjes te knijpen en te strelen.
“Jij bent zo mooi,” fluistert Sylvia, haar stem vol van bewondering.
Ik sta er en kijk toe, mijn hart klopt hard in mijn borst. Ik weet dat ik dit niet kan toelaten, maar ik voel me ook gefascineerd door de intensiteit van hun verbinding.
Zonder te aarzelen stapte ik naar binnen, mijn aanwezigheid wordt opgemerkt. Ik loop naar Petra. Petra’s ogen gaan open, haar blik verrast maar niet verontwaardigd.
“Peter,” hijgde ze, “wat doe jij hier?”
“Ik ben uit je hypnose gekomen,” antwoordde ik, mijn stem laag en hees. “En nu is het mijn beurt om jou te straffen.”
Petra’s ogen fonkelden van uitdaging, maar ze zei niets. In plaats daarvan draaide ze zich om, haar kont naar me toe, en spreidde haar benen. “Neem me,” fluisterde ze.
Ik aarzel niet, mijn broek valt op de grond, en ik positioneer mezelf achter haar dikke witte kont. Mijn pik, hard en kloppend, maak ik nat met speeksel en ik spuug een klodder speeksel tussen haar bilnaad en met een vinger smeer ik haar ronde anus in. Ik duw een vinger in haar opening en begin haar te vingeren. Petra schrikt en kijkt achterom.
“Nee, niet daar,” zei ze met een schrik in haar stem.
Voordat ze nog kan wegkruipen, druk ik mijn lid in haar natte dikke kont. “Au,” roept ze. Het is duidelijk dat ze daar niet vaak een lul in heeft gehad. Ik pak haar bij de heupen en begin haar op een stevige tempo te neuken.
Ik voel hoe haar lichaam verstrakt, haar spieren gespannen als snaren. Een zachte, piepende en bijna huilerige klank ontsnapt uit haar mond. Haar adem hapert, gevangen tussen pijn en overgave, terwijl een siddering langs haar ruggengraat trekt. Ik zie hoe haar gezicht vertrekt, hoe tranen in haar ogen opwellen van de pijn die haar overspoelt. Maar toch trekt ze zich niet terug. Ze laat het toe. Ze wíl dit voelen helemaal.
Ik kijk naar Sylvia en geef haar een kort, bevelend knikje. ‘Sylvia, verwen haar,’ zeg ik met lage stem. ‘bef haar terwijl ik haar in haar kont neuk.’
Sylvia, die nog steeds op het bed ligt, begint Petra’s borsten te strelen en te knijpen, terwijl ze haar mond over het lichaam van Petra laat glijden. Vanaf haar borsten naar beneden tussen de benen van Petra. Met haar mond kust ze de schaamlippen van Petra, waarbij ze af en toe haar tong de natte grotje ingaat. Langzaam focust ze Petra’s clitoris, die met haar tong bespeelt en met haar mond op sabbelt.
Petra’s lichaam reageert met schokgolven van genot en pijn en haar spieren ontspannen meer en meer. Haar piepend gejank gaat over op een zwaarder wordende ademhaling en gekreun. Genot neemt toe en pijn verdwijnt. Een teken voor mij om de tempo nog op te voeren. Petra plaatst haar handen op de dekens en haar vingers grijpen in de matras om niet om te vallen. Sylvia ligt onder Petra, haar hoofd tussen benen van Petra. Met haar tong bespeelt ze Petra’s clitoris en haar drie vingers bewegen met mijn tempo mee in Petra’s natte grotje.
“Ja, zo,” fluister ik, mijn stem vol van verlangen. “Laat je gaan, Petra.”
Petra’s ademhaling wordt steeds onregelmatiger en dieper en haar gekreun wordt harder. Ik voel haar spieren weer aanspannen. Dit keer niet van de pijn, maar van genot,. Haar orgasme komt snel opzetten en haar lichaam begint te trillen. En met een harde kreun komt ze klaar. Ik voel hoe mijn eigen genot begint op te komen, en ik weet dat ik niet veel langer kan vol kan houden. Met een laatste, diepe stoot bereik ik mijn hoogtepunt, en ik voel hoe mijn lichaam ontspant en haar darmen volspuit.
Petra lichaam ontspant en laat zich naast Sylvia op bed vallen. Sylvia gaat naast haar liggen en zoent haar op de mond, hun tongen ontmoeten elkaar. Hoofd en het haar van Sylvia is helemaal nat geworden van al het geil van Petra.
Ik kijk tevreden naar de twee dames en dan hoor ik ineens een vrouwenstem, helder en vertrouwd: “Inge, wil jij je vader even wakker maken?”
Alles flitst weg.
Ik schrik op. Mijn ogen openen zich abrupt. Ik kijk in de blauwe ogen van mijn dochter Inge. “Hallo Pappa, heb jij lekker geslapen?” vraagt ze met een onschuldige glimlach.
Langzaam komt het besef. Ik zit in mijn strandstoel, voor de voortent. De zon schijnt. Mijn benen liggen nog half over een opgerolde badhanddoek.
Ik kijk opzij. Onze buren zijn weer terug. Tanja en Sylvia zitten voor hun tent en praten ontspannen met elkaar, alsof er niets is gebeurd.
“Ja, Inge,” zeg ik, mijn stem nog hees. “Volgens mij wel. Was het stadje leuk? En… heb je een nieuw badpak?”
“Ja!” zegt ze stralend. “Maar we zijn niet lang gebleven, het was veel te warm. Erica en ik willen liever gaan zwemmen.”
Ik knuffel haar kort, probeer een ontspannen glimlach op mijn gezicht te toveren.
“Dat klinkt goed. Ga je nu zwemmen?”
“Ja! Mama gaat ook mee. Kom je ook?”
Ik kijk op. Mijn vrouw komt naar ons toe, haar gezicht warm en ontspannen.
“Hallo schat,” zegt ze. “Heb je lekker geslapen?”
“Ja, dank je,” antwoord ik, nog wat afwezig. “Ik kom zo. Moet alleen even m’n spullen pakken.”
Ze knuffelt me vluchtig en loopt samen met Inge en Erica richting het zwembad.
Ik blijf nog even zitten. Mijn blik dwaalt af naar de slaapcabine achter in de tent.
Wat was dat net? Een droom? Een hallucinatie? Of… iets anders? Ik adem diep in, verzamel mijn spullen en sluit de rits van de tent.
Aan het zwembad zie ik mijn vrouw en kinderen al in het water. Ze lachen, spatten met water. Ik duik erin. Het koele water omsluit me, dooft de restwarmte van de droom en neemt de spanning mee.
“Pappa, kom hier!” roepen Inge en Erica, hun stemmen vrolijk en vertrouwd.
Ik zwem naar hen toe. Het water tilt me op, het lachen dempt mijn gedachten.
“Heb je het leuk?” vraag ik terwijl ik naast ze zwem.
“Ja, het is geweldig!” zegt Inge met een glimlach. “We hebben het zó leuk hier.”
En toch… ergens onder het oppervlak, die blik van Petra. Dat lachje. Alsof er nog iets op mij wacht, daar tussen de bomen.