Gezien in de nachttrein (deel 2)

Mijn blik dwaalt toevallig naar buiten, waar de nacht als een zwart canvas voorbijraast, doorspekt met flitsende lichtjes van verre dorpen en stations. Maar in het raam zie ik niet alleen de duisternis: ik zie mezelf, als in een film, vanuit een afstand. Als een derde persoon, ontvreemd van mijn eigen lichaam. De meiden bewegen ritmisch, pompend en kreunend, hun lichamen glinsterend van zweet en verlangen.
Tess berijdt mijn dikke pik met diepe, gulzige stoten, haar kutje dat me omsluit als een natte handschoen, terwijl Floor en Lotte elkaars borsten kneden en hun vingers diep in elkaars spleetjes duwen, hun tongen verstrengeld in een slordige kus. De geluiden, het natte geklets van huid op huid, het hijgende gekreun, de fluisterende obsceniteiten, bereiken me als echo’s uit een andere kamer, gedempt en onwerkelijk. Ik ben een ding geworden, een passief object in deze chaos van lust, terwijl de meiden juist levendiger lijken, persoonlijker, hun verlangens rauw en tastbaar.

Deze dissociatie kruipt onder mijn huid, een sluipende twijfel die mijn opwinding vergiftigt en tegelijkertijd aanwakkert. Is dit echt? Ben ik echt? De trein schokt, en in dat moment voel ik de waanzin opborrelen. Nihilisme fluistert in mijn oor: niets betekent iets, deze lichamen zijn slechts vlees, objecten om te gebruiken, te breken. Ik zou harder kunnen stoten, Tess’ haar kunnen vastgrijpen en haar mond kunnen dwingen over de medereiziger’s schacht, haar kunnen laten kokhalzen tot tranen over haar wangen lopen, of Floor’s billen kunnen spreiden en haar anaal nemen zonder waarschuwing, ruw en genadeloos, haar kreten negerend als irrelevant lawaai. De gedachte windt me op, maakt mijn voorvocht stromen, maar het is een donkere geilheid, doordrenkt van leegte.

Toch vecht een ander besef zich naar boven: verantwoordelijkheid. Ik ben deel van dit geheel, een schakel in de keten van de nacht, de trein, de mensheid die voorbijflitst. Deze meiden, de medereiziger, zij allen zijn geen objecten maar deelnemers in een gedeelde waanzin. De twijfel maakt me voorzichtiger, attenter. Ik vertraag mijn stoten in Tess, laat mijn handen zacht over haar heupen glijden in plaats van te knijpen. Ik kijk naar de medereiziger, die nog steeds achterin zit, en knik hem toe, een uitnodiging, geen bevel.

Hij staat langzaam op, zijn broek open, zijn pik grijs doorschoten met aderen, dikker dan de mijne maar korter, de eikel paars en glanzend van spanning vrij hangend. “Ik… ik wil deel uitmaken,” mompelt hij, zijn stem trillend, laag en hees. Niet dwingend, maar smekend, alsof hij weet dat hij hier een indringer is in onze jonge, wilde chaos, maar toch een gelijke wil zijn.

Tess kijkt om, haar ogen glazig van extase, haar lippen geopend in een hijgende O terwijl ik diep in haar stoot, haar borsten deinend bij elke beweging. “Kom dan,” hijgt ze, haar kutje samentrekkend om mijn schacht, melkend, nat en gulzig. “Maar zacht. We zijn allemaal hierin.” De medereiziger knikt, zijn ogen ontmoeten de mijne even een kort, respectvol contact, man tot man en stapt dichterbij.

In plaats van te grijpen biedt hij zich aan, zijn handen open langs zijn zij, zijn pik rechtop wijzend als een stil verzoek. Lotte voelt het als eerste. Ze hurkt voor hem neer, haar knieën op de vloer van de wagon, en omsluit zijn eikel voorzichtig met haar lippen. Ze zuigt teder, traag, haar tong dansend over de onderkant, proevend zijn zoute, muskusachtige huid een smaak van ervaring, van jaren. Floor draait zich om, drukt haar kont tegen zijn dij, wrijvend, haar natte spleetje glijdend over zijn been, uitnodigend maar niet eisend.

Ik voel de shift in de energie onmiddellijk. Mijn dissociatie lost op als ijs in warme adem. De geluiden worden weer echt: het slurpende zuigen van Lotte’s mond, het natte schuren van Floor’s kutje tegen zijn huid, Tess’ kreunen die nu recht in mijn borst trillen. Mijn pik voelt weer als van mij hard, kloppend, diep in Tess begraven.

Ik vertraag mijn stoten, laat mijn handen zacht over Tess’ heupen glijden, voel hoe ze trilt. De medereiziger legt een hand op haar onderrug, naast de mijne warm, stevig, maar niet bezitterig. Samen houden we haar vast. Lotte’s hoofd beweegt nu ritmischer, haar speeksel druipt langs zijn schacht, glinsterend in het flauwe licht. Floor kreunt zacht, haar vingers glijden tussen haar eigen benen terwijl ze tegen hem aan wrijft.

De spanning bouwt zich op, laag na laag. Ik trek me langzaam terug uit Tess, mijn pik glinsterend van haar sappen, dikke draden speeksel en kutvocht hangend. Floor laat zich meteen zakken, neemt me diep in haar keel kokhalzend, haar ogen waterig, maar gretig, haar tong plat tegen mijn onderkant. Lotte volgt haar voorbeeld bij de medereiziger, haar hand om zijn basis, pompend terwijl ze zuigt.

Handen overal nu. Tess reikt achter zich, sluit haar vingers om zijn ballen, knijpt zacht terwijl Lotte zuigt. Ik voel een hand de zijne over mijn borst glijden, niet seksueel maar verbindend, een erkenning. De wagon vult zich met geuren: zweet, kut, voorvocht, de metalige treinlucht. Alles wordt vunziger, goorder speeksel druipt op de vloer, natte geluiden echoën harder bij elke schok van de trein.

De medereiziger kreunt laag, zijn heupen bewegen licht vooruit in Lotte’s mond. Maar hij houdt zich in, wacht. Tess draait haar hoofd, kijkt me aan, dan hem. Haar stem is schor: “Samen… wil ik jullie samen voelen.”

We tillen haar op zonder woorden. Ik ga onder haar, glijd weer diep in haar kutje nat, opgezwollen, klaar. Hij gaat achter haar, zijn handen spreiden haar billen zacht, zijn tong eerst even likkend over haar kontgaatje, proevend waar mijn pik haar al heeft opgerekt. Tess hijgt, haar lichaam trilt tussen ons in.
Langzaam drukt hij zich naar binnen. Ik voel hem meteen: die dikkere schacht glijdt naast de mijne, gescheiden door dat dunne, natte wandje.

Het is goor het rekken, het natte geluid van vlees dat vlees opent, het mengen van haar sappen met zijn voorvocht. Maar het is ook puur verbinding: zijn ogen ontmoeten de mijne over haar schouder, een knikje, synchroon bewegen we. Diep, traag, elke stoot een keuze, een ja tegen elkaar.

Ik voel hoe Tess schokt onder ons, haar lichaam een trillende brug tussen pijn en extase. Haar kreun stijgt op tot een rauwe schreeuw, pijn en genot vermengd, haar kutje en kont knijpend om ons heen als een vuist. Nooit eerder dubbel genomen, nu volledig opgevuld, gerekt tot het randje, tranen in haar ogen, haar lichaam glibberig van zweet en sappen: Te veel… te vol… leven en sterven in één stoot… kapotgaan en herrijzen…

Floor en Lotte knielen onder ons, tongen likkend over mijn ballen, over de plaats waar hij in haar glijdt, proevend ons mengsel, zout, zaad, kutvocht. Tess convulseert harder, haar dijen trillend, haar adem stokend, haar klit opgezwollen en pulserend: “Dit is het… ik sterf in jullie… en word opnieuw geboren…
Haar orgasme explodeert, knijpend, melkend, haar kutje en kont zuigend om onze pikken als een natte, hete vuist.

Ik spuit diep in haar kutje, golf na golf, warm en dik, voel zijn pulsen tegen mijn pik aan, intiem en rauw. Hij komt seconden later, zijn zaad pompend in haar kont, alles mengend in haar, druipend uit haar, langs haar dijen, op de vloer van de wagon. Wanneer we ons langzaam terugtrekken, blijft haar anus openstaan, een rood, kloppend gaatje dat niet meteen sluit, glinsterend van zijn zaad dat er traag uit loopt in dikke, witte draden.

De medereiziger buigt voorover, zijn tong zacht en geruststellend over dat open, kwetsbare plekje glijdend, likkend aan het druipende sperma, proevend van zichzelf en van haar, een laatste, tedere penetratie die Tess laat nahijgen en haar lichaam laat trillen van naschokken.

Lotte en Floor komen mee, hun vingers razend over hun opgezwollen klitten, diep in hun natte spleetjes duwend terwijl ze kijken naar Tess’ opgevulde, druipende lichaam. Hun monden vallen open in hijgende, natte kreunen, tongen uitgestoken alsof ze de lucht willen likken, ogen gefixeerd op het sperma dat uit Tess lekt. Hun lichamen schokken tegen ons aan, borsten deinend, tepels hard en rood van al het kneden en zuigen eerder.

Floor komt als eerste, haar kutje samentrekkend om haar eigen vingers, een straal warme sappen spuitend over haar hand en op de vloer, spattend tegen mijn been terwijl ze kreunt: een laag, dierlijk geluid dat door de wagon echoot. Lotte volgt direct, haar klit pulserend onder haar razende cirkels, haar sappen spuitend in korte, hete golven over haar dijen en op Floor’s arm, hun lichamen trillend en wrijvend tegen elkaar, nat en plakkerig, hun kreunen vermengend met die van Tess.

Ze vallen tegen ons aan, handen grijpend naar huid, naar pikken die nog nahijgen en druipen, monden zoekend naar kussen, tongen die proeven van zweet, zaad en kut. Alles is één natte, hijgende chaos: lichamen verstrengeld, vloeren glibberig van gemengde sappen, de lucht zwaar van de geur van pure, uitgeputte lust.

We zakken langzaam ineen op de stoelen en de vloer, een hoop van armen, benen, borsten en halfharde pikken, nahijgend, lachend bijna van de intensiteit. Tess’ anus blijft nog even openstaan, rood en glinsterend, zijn zaad traag eruit druipend in dikke draden, terwijl hij voorover buigt en zijn tong zacht, geruststellend over dat kwetsbare plekje laat glijden, likkend aan zijn eigen sperma en haar sappen, een laatste tedere penetratie die haar doet nahijgen en haar lichaam laat schokken van naschokken.
Floor en Lotte kruipen dichterbij, tongen likkend aan de druipende resten, proevend van ons allemaal, hun handen strelend over Tess’ dijen, over mijn pik, over zijn ballen. Geen schaamte meer, alleen pure, plakkerige verbinding.

De trein raast door de nacht, het volgende station nog ver weg. Hierbinnen is alles warm, nat, uitgeput en voldaan.