Atypisch Thailand (1/3)

Ik zag ze meteen zitten. Los van elkaar zaten er 2 soortgelijke atypische gezinnen aan de ontbijttafels in ons hotel in Thailand. Tweemaal was er een tafel met drie vrouwen: telkens een moeder en 2 dochters.
Rechts was het duidelijk een Nederlands gezin. Twee blonde schonen met zwarte topjes en een moeder die eveneens blond bijgeschilderd was. Over hun nationaliteit moest ik niet lang twijfelen. Sorry Nederlandse lezers, maar het woord ‘discretie’ was nog niet tot hen doorgedrongen.

Ze namen het ontbijtbuffet luidkeels in bezit. Mat de smartphone in de aanslag werd elk item becommentarieerd. Meestal positief, maar daarom niet minder storend. Vooral de ‘iced coffie’ bleek te verbazen. De moeder keek het vanachter haar zonnebril aan. Wellicht genoten de Tik Tokkers mee.
Het andere trio waren brunettes, en veel minder luid. De pubers waren beiden in jeans, maar de oudste in een veel te weide lange broek, de jongste in een shortje dat maar net lang genoeg was. Ze maakten hun keuzes in alle rust en vooral de moeder bleek daarbij erg lichamelijk. De knuffels en kusjes vlogen in het rond. Vooral de oudste bleek daar niet altijd even tevreden mee, maar het bleef sympathiek.

Wat heet atypisch uiteraard. Je zou het cliché gezin ‘oudere Westerse man met jongere Aziatische vrouw’ in Thailand bijna als normaler kunnen omschrijven, want zo waren er ook een aantal aanwezig in het hotel.
Wat leeftijd betreft, had ik één van die oudere mannen kunnen zijn. Maar ik zat braaf tegenover mijn eigen vrouw te ontbijten. De reden van onze vakantie was ook wat atypisch. Wij waren hier om onze zoon nog eens te zien. Die was al maandenlang in Azië op zoek naar zichzelf en hoopte inspiratie te vinden in Boeddhisme en Hindoeïsme. Dat hij niet aan onze tafel zat, was omdat afspreken met hem soms moeilijk ging en er op het einde geen slaapplaats meer was in ons hotel. Hij had voor een goedkoop hostel gekozen even verderop de stad.

Dit strandhotel kwam op het einde van onze vakantie. Om wat te bekomen van alle nieuwe ervaringen, de ernstige gesprekken met onze zoon ook. Ik hield wel van het comfort van dit koloniale hotel. Mijn echtgenote genoot meer van het water en de zon. Zij zocht zichzelf dan ook een plaatsje uit aan het zwembad.
Ik ging liever wat op verkenning uit. Van zonnen kreeg ik nogal gemakkelijk een zonneslag. Bovendien hou ik niet zo van de drukte en al was het winter, het zwembad was toch goed gevuld. Ik vertelde mijn echtgenote dus dat ik wat ging wandelen en dat we elkaar wel zouden terugvinden. Desnoods op onze kamer.

Het hotel had zoals gezegd een koloniale uitstraling. Geen hoogbouw dus zoals de meeste concurrenten. Het lag in een immens domein aan de zee. ¾ van het domein was omgeven door de zee, maar er was slechts een klein strand. En dat had dan nog last had van een erg groot getijdenverschil. Je kon het enkel bij eb betreden. Het zwembad en de animatiezone was aan dat strand voorzien. Elders waren sportvelden, een sauna en een park voorzien. Zo goed als alle bezoekers genoten van de zon rondom het zwembad.

Ik ging dus wandelen en in een uithoek van dat park, middenin een soort bosje, ontdekte ik een jacuzzi. Ver van het zwembad en de drukte. Je zag het niet; je kwam er enkel maar als je nieuwsgierig als ik een zijweggetje van het hoofdpad nam. Een wegwijzer was er niet of ondertussen verdwenen. Een grondplan van het domein was ik nog niet tegengekomen.
Ik besloot even te gaan relaxen in het bad. Het was tenslotte een drukke 14 daagse geweest met een aantal binnenlandse verplaatsingen en enkele gebroken nachten. En weer samenleven met onze zoon, na 9 maanden van elkaar gescheiden te zijn geweest, was emotioneel maar toch ook fysiek vermoeiend. Met het borrelende water rondom mij en de herinneringen in het hoofd, viel ik langzaam in een soort roes.

Ik werd wakker met een handdoek over mijn hoofd. Van zodra dat duidelijk was dat ik wakker was, hoorde ik iemand me toespreken: “ Val nooit in slaap in de zon zonder een pet.”
Het was een zachte vrouwenstem. Ze sprak Engels maar was geen native speaker. Maar ook geen Aziatische. En al zeker niet mijn vrouw. Als ik de handdoek probeerde weg te nemen voelde ik een zachte tegendruk aan mijn polsen. “Rustig, laat het gebeuren. Blijf kalm, relax en geniet van het moment. It will be our little secret.”

Ik probeerde recht te komen maar vriendelijk doch standvastig bleef ik de tegendruk krijgen. En de stem herhaalde dezelfde mantra: “Rustig, laat je doen. Wees kalm, relax en geniet van het moment.” Aan de manier waarop ze mijn beide polsen vast hield, kon ik opmaken dat ze niet klein was en geen “neen” als antwoord zou aanvaarden. Toen ik vanonder de handdoek alsnog mondeling tegengas wilde geven volgde een laatste keer de mantra “ssst, laat het gebeuren en geniet van het moment”.

Toen ze door had dat ik me inderdaad zou laten doen, bewogen haar handen zachtjes van mijn polsen op de rand van de jacuzzi over mijn borst onder water naar mijn benen. Wat haar begeesterde om mij daar te aaien weet ik niet. Net zomin als ik nauwelijks begreep waarom ik haar liet doen. Over haar bedoelingen moest ik niet lang twijfelen. Haar beide duimen zochten de rand van mijn boxershort en haalden de boord naar beneden.
Uit haar handelingen bleek duidelijk dat ze meer ervaring had met dit soort zaken als ik.

Met de volle hand masseerde ze lichtjes de stang al bleef die als naar gewoonte eerder slap. Met de punt van haar nagel kriebelde ze op het gevoeligste plekje net onder de eikel. Vlak voor ik bijna kwam, siste ze me toe: “Nu nog niet. We zijn pas bezig” en kneep ze met diezelfde nagels vol in mijn ballen. Haar andere hand gebruikte ze om met de handdoek op mijn mond mijn gekerm te dempen.

Een minuutje later herbegon het masseren onder water. Heel zachtjes eerst en toen mijn paal wat hersteld was van de pijnstoot, langzaam harder. Daarbij maakte ze de volgende afspraak: “OK we doen het zo: Ik laat jou zo dadelijk heerlijk klaarkomen en vertrek dan meteen. Jij houdt de handdoek op je hoofd tot je weer tot rust gekomen bent. Neem daarvoor gerust de tijd. Daarna breng jij de handdoek terug naar de inzamelbox aan het zwembad. Doe geen moeite om mij te zoeken. Het is een plezier voor mij en it wil be our little secret. Knik even als je alles begrepen hebt en ermee akkoord wil gaan.”

Ik knikte en kreeg wat ze beloofde. Het masseren intensifieerde en één aaitje onder de eikel was voldoende om mij hét orgasme van 2024 te bezorgen. Ze liet los en was zo snel als ze kon uit de jacuzzi. Ik was zo onder de indruk van het gebeuren en het orgasme dat ik er niet toe kwam om te kijken. Toen ik mijn adem weer onder controle had, begreep ik dat mijn heldin al buiten het gezichtsveld was, en dat haar achtervolgen geen zin had. Zoals afgesproken nam ik mijn tijd om alles te laten bezinken.

Ik genoot dus nog even na en zocht rustig mijn weg door het domein naar het zwembad. De handdoek wierp ik op de hoop aan het verzamelpunt en vleide me op de ligstoel naast mijn echtgenote. “Heb je je geamuseerd,” vroeg ze me.
“Ja” zei ik naar waarheid: “er is daar een kleine rustige jacuzzi en ik ben er even in slaap gevallen”.