De Zonnekoning (4)

BROEDERLIEFDE

Louis tilt me op en loopt zo met mij het water in. Terwijl we elkaar knuffelen en kussen tilt hij me nog ietsje hoger, richt zijn koninklijke lans met wat bekkenbewegingen op mijn gleufje en laat me dan langzaam zakken. Beetje bij beetje voel ik hoe hij me opvult, hoe dat heerlijke gevoel van vervulling over mij komt, alsof ik me nu pas weer compleet voel. Mijn tepels staan stijf op mijn borsten, ik druk ze hard tegen Louis zijn borst en door me wat op en neer te bewegen schuren ze gevoelig door zijn beginnende borstharen.

Waterspel

Ik ben onder de indruk geraakt van de plannen die Louis me het afgelopen uur vertelde, hoe hij met de toekomst van ons land bezig is. Het is alsof we daardoor ook een inniger contact hebben gekregen, ook al heb ik een beetje moeten zeuren dat Louis ook goed moet letten op de gewone mensen in zijn rijk. Ik kijk hem intens verliefd aan en terwijl we zo van onderen verbonden zijn kussen we elkaar en is het alsof er tussen onze monden en het topje van Louis zijn queue in mijn buik een bliksem inslaat, het zindert door heel mijn lichaam. Ik trek me aan Louis op en laat me dan weer zakken, trek me omhoog en laat me weer zakken, en zo door. Louis ondersteunt me met zijn handen onder mijn billen, die hij stevig masseert terwijl hij tegelijk met zijn vingers mijn lippen die strak om zijn paal zitten bewerkt.

Het is alsof alles alleen nog maar om Louis en mij draait, alsof we de enigen op de wereld zijn, het liefst zou ik helemaal in hem opgaan. Schokkend ga ik nog een paar keer op en neer op Louis zijn zwaard, neem hem diep in mij en dan gebeurt het, alsof ik van binnen in vuur en vlam word gezet, alsof mijn ‘petit chat’ zich wil vastklemmen aan Louis om hem nooit meer los te laten. Ik heb het niet in de gaten dat ik gil, tot Louis in mijn oor fluistert dat zijn musketiers dit toch wel echt kunnen horen. Vanaf dan houd ik me in en zachtjes kreunend beleef ik ‘mon extase’, zo fijn en bijzonder als nu heb ik het nog niet eerder beleefd. Ik pers me tegen Louis aan en verstop mijn gezicht in zijn zo lekker ruikende krullenmassa.

Als Louis me dicht tegen zich aan het water uit draagt lukt het hem me voorzichtig op het kleed neer te leggen zonder zijn queue uit me te halen. Eerst legt hij zich helemaal over me heen en gaat hij door met waar hij in het water al aan begon, door zich in en uit me te schuiven. Dan komt hij op zijn knieën rechtop tussen mijn benen, tilt me onder mijn billen op en trekt me nog iets dieper over zijn staf. Dan begint hij, mij intensief aankijkend, zich opnieuw traag in en uit me te bewegen, steeds tot het kopje van zijn koninklijke roede bijna uit me is waarna hij zich weer diep in me steekt. Zoals je een zwaard precies passend in een schede steekt, stel ik me voor. Ondertussen dwalen zijn handen over mijn lichaam, streelt hij mijn gezicht, neemt hij ‘mes petites’, mijn kleine borsten in zijn handen, kneedt hij mijn tepels hard. Hij maakt me helemaal gek en het maakt dat ik hem wel in me zou willen trekken.

Iedere keer als hij zich in me schuift duw ik mijn bekken omhoog, hard tegen hem aan en na een tijdje moment kreunt Louis steeds zachtjes als zijn paal in me glijdt. ‘Wat ben je toch mooi, ma chère. Jouw borstjes zijn zo perfect, ik zou ze wel in een doosje willen doen en de hele dag bij me willen hebben. Ik zou ze dan minstens ieder uur een keer in mijn handen nemen en strelen.’ Ik moet er van giechelen, ik zie het al voor me dat Louis er met ‘mes petites’ vandoor gaat en ik met een plat lijf achter blijf. ‘En jouw buik, zo lief als je je hoofd optilt, met dat richeltje dat dan tevoorschijn komt vanaf jouw borstjes tot jouw gleufje’ mompelt Louis zachtjes voor zich heen. Daarna buigt hij zich over me heen en geeft me overal kusjes op mijn gezicht, in mijn nek, op mijn tepels, mijn buik.

Dan draait Louis zich met me om zodat ik op hem kom te zitten en ik hem als een paard kan gaan berijden. Ik probeer steeds zo hoog mogelijk te gaan zonder dat Louis zijn roede uit me glipt maar al snel gaat het een keer mis en valt de koninklijke staf met een geluidje op zijn buik. Louis moppert zachtjes dat ik hem er wel in moet zien te houden en dat maakt weer dat ik moet giechelen. Ik neem de van mijn vocht natte paal in mijn hand, streel hem even, zet hem weer voor mijn gleufje en laat me er langzaam opnieuw overheen zakken. Iets fijners dan dit kan er niet zijn, het gevoel om op Louis te zitten en hoe zijn zwaard me doorklieft…

Na een tijdje hoor ik Louis steeds harder kreunen, hij pakt me vast bij mijn heupen en dwingt me hem sneller te berijden. Na alle keren dat we samen zijn geweest weet ik dat nu zijn zaad onderweg is en dat maakt dat mijn eigen ‘extase’ ook op gang komt. Ik laat me voorover op Louis zijn borst vallen, wrijf met mijn tepels over zijn borst en dat maakt álles in me los, alsof Louis zijn zwaard zich helemaal door mijn lijf boort en alle fijne plekjes tegelijk aanraakt. In een koortje kreunend komen we samen tot extase en hijgend blijf ik een tijdje zo dubbelgevouwen op hem liggen. Dan ga ik van hem af en naast elkaar liggen we, hand in hand, te genieten van ons samenzijn, bloot, éen met de natuur om ons heen en met de zon die onze lijven verwarmt.

Terwijl we zo fijn naast elkaar liggen mijmer ik dat ik verliefd ben op een koning en besef dat ik hem al gauw weer kwijt zal raken. Louis maakte daarstraks bij het kasteel een grapje dat ik maar zijn koningin moet worden, maar het is al een tijdje bekend dat hij zal gaan trouwen met Maria Theresia, de dochter van de koning van Spanje. Een paar maanden geleden vertelde hij me dat dat moet, om een bondgenootschap te krijgen. Dat zal al over enkele jaren gaan gebeuren en daarom weet ik dat ik moet genieten van ieder moment dat ik nu met hem heb. En dat maakt dat ik weer op hem klauter, hem overal kusjes geef en zijn staf die opnieuw hard is terug in me neem…

LOUIS EN VALERIE 21 JAAR

Maman en ik wonen alweer drie jaar in ons Domaine in Rocque-en-Court, op een kwartiertje rijden van Saint Germain. Fijn dicht bij het paleis waar Louis de meeste tijd woont, en net zo ver ook van Versailles waar hij later zal intrekken. Zijn moeder heeft hij langzaam maar zeker de regering uitgewerkt en Kardinaal Mazarin is inmiddels zó oud dat die binnenkort wel zal overlijden. Vanaf dat moment neemt Louis de macht volledig over en hij vertelde me dat hij zijn regering dan eerst laat zitten in het Palais du Louvre, tot Chateau de Versailles klaar is. Daar zal hij gaan wonen en ook de regering zal er gaan zetelen, in het regeringscentrum dat hij voor zichzelf en zijn ministers laat inrichten.

Ik ben nu dus gravin, Comtesse de Rocque-en-Court en woon samen met maman op ons heerlijke landgoed. Louis heeft het prachtig laten opknappen, ook het park is helemaal opnieuw aangelegd en dankzij de toelage van Louis hoeven we ons nergens meer zorgen over te maken. Maman is nu niet langer het hoofd van zijn keukens maar is nog wel meester-kok en houdt zich alleen nog maar bezig met lekker koken. Iedere dag vertrekt ze in alle vroegte met haar rijtuigje en is dan tot halverwege de middag in de keukens van Louis te vinden, daarna geniet ze thuis van haar rust.

Toen we enkele jaren terug zo verliefd waren, wilde Louis me steeds vaker zien en altijd wilde hij dan ook snel seks met mij, hij kon er maar geen genoeg van krijgen. En natuurlijk vond ik het ook erg fijn, maar het leek wel of er niks anders meer was, of er geen tijd meer was voor ander contact, een wandeling of een uitje met het rijtuig, steeds sneller wilde hij me in zijn bed hebben en liefst zijn ‘queue’ aan één stuk in me begraven. Toen ik wat vaker tegen stribbelde mopperde Louis dat hij dan wel een ander zou zoeken. Misschien is toen wel zijn grote behoefte aan seks ontstaan, die hij ook altijd meteen bevredigd wilde hebben.

Op een gegeven moment probeerde hij nog me tot zijn maîtresse te maken, door me te vragen bij hem te komen wonen. Ik heb dat geweigerd, ik heb niks met het koninklijke hof met al die roddels en onderlinge toestanden, ik wil liever een eigen leven opbouwen. Sinds maman en ik in ons Domaine zijn gaan wonen zien Louis en ik elkaar daarom steeds minder en is hij begonnen andere meisjes in zijn bed te nemen. Msr. Bontemps regelt die voor hem nadat Louis hem vertelt wie hij wil hebben. Toen ik hem vroeg waarom hij dat doet vertelde hij me dat hij de seks nodig heeft om zich te kunnen ontspannen.

Louis heeft nog altijd het liefst mij, zegt hij. We zien elkaar echt nog wel eens, alleen niet zo vaak meer. En altijd weer als ik hem zie voel ik nog een vleugje van hoe verliefd we toen op elkaar waren…

Philip zoekt hulp

Ik kom net terug van mijn dagelijkse wandeling door het bos van mijn Domaine als ik in de verte enkele ruiters aan zie komen, stevig galopperend. Als ze dichterbij komen herken ik Louis zijn broer Philip en ik voel hoe blij ik word hem eindelijk weer eens te zien. Pas vlak voor me houdt hij zijn op me af denderende paard in, springt er vanaf, komt met een paar grote passen op me af en trekt me tegen zich aan, zijn gezicht in mijn haar verbergend. ‘Oh, ma chère Valérie, wat fijn om je weer te zien.’ Ik kijk hem aan en knik, ik voel dat net zo. Philip was altijd een vreemde jongen maar naarmate hij ouder werd begon ik hem meer te mogen. Hij is direct, maakt van zijn hart geen moordkuil en is in ieder geval voor míj een open boek, zo anders als Louis die steeds meer op een Egyptische sfinx is gaan lijken.

En nu is hij twintig en wat is hij knap geworden! Nog steeds doet hij zich een beetje vrouwelijk voor, als het meisje dat hij vroeger moest zijn van zijn maman. Maar ondertussen is hij toch wel echt een mooie vent geworden, met die lange donkere haren en die intrigerende donkere ogen van hem. Raar gevoel in mijn buik ook wel hoe hij en louis op elkaar zijn gaan lijken! ‘Ga je mee naar binnen?’ vraag ik. Philip knikt en draagt zijn lijfwachten op de paarden naar onze stal te brengen en het zich daar gemakkelijk te maken. Eenmaal binnen gaan we gezellig naast elkaar op de bank zitten en laat ik allerlei hapjes en een flinke karaf witte wijn brengen. Al snel zijn we onder invloed van de wijn steeds openhartiger aan het bijpraten en na een tijdje komt het hoge woord eruit, want ik had natuurlijk best in de gaten dat Philip niet zomaar kwam voor een kletspraatje.

‘Weet je Valy,’ zegt hij op een gegeven moment, mijn naam weer zo vertrouwd afkortend zoals hij in onze jeugd ook altijd deed, ‘Louis is zo’n potentaat, hij vertrouwt me niets toe. Zo vaak al vroeg ik hem me een taak te geven, maar zijn reactie is dat ik me maar moet beperken tot ‘mooi zijn’ en dat hij wel het werk zal doen. Waar heb ik dit aan verdiend, snap jij dat?’

Ik denk dat ik wel begrijp waar dit vandaan komt. De vorige koning, Louis dertien, zijn vader, werd zijn hele leven belaagd door zijn broer Gaston, die er op uit was de macht over te nemen. Daarom is Philip van kind af aan door zijn moeder behandeld als een meisje, om hem niet op ideeën te brengen. ‘Kun je dan niet beter naar je eigen Domaine gaan, Philip? Je bent ten slotte de Hertog van Orléans en je bezit daar landgoederen en kastelen, de hele Loirevallei is er mee volgebouwd.’ ‘Ja, dat had ik me ook bedacht, Valy, maar dat wil Louis dus ook niet. Ik moet in zijn buurt blijven, het lijkt soms net of hij wil laten zien hoe hard hij werkt, met die niksnut van een broer naast hem.’

Ik zie dat het Philip hoog zit en ga tegen hem aan zitten, waarna hij een arm om me heen slaat. Ik snap er niks van wat dat toch is tussen die broers. Ze zijn elkaars enige familie en in plaats van dat ze elkaar steunen hebben ze alleen maar voortdurend trammelant met elkaar. ‘Ik kom er echt niet door bij hem. Zou jij eens met louis willen praten, Valy?’ vraagt Philip dan. Ik kijk hem aan: ‘en waar moet dat dan over gaan, mon chèr?’ Als ik dat zeg trekt Philip me nog wat steviger tegen zich aan en vertelt dan wat hij graag zou willen. Hoewel hij altijd is behandeld als een meisje heeft Philip grote belangstelling voor het leger en het liefst zou hij Louis zijn legeraanvoerder worden. ‘De Hollanders worden steeds irritanter en ik heb al helemaal bestudeerd wat hun verdediging is en hoe we dat aan zouden kunnen pakken. S’il vous plaît, Valy, praat je snel met hem?’ komt het er bijna smekend uit. En dat beloof ik Philip.

‘En dan nog wat, Valy. Nou wil Louis ook nog dat ik ga trouwen, met Henrietta, het zusje van de koning van Engeland. Maar ik ken dat hele meisje niet… En bovendien, ik val niet op meisjes, ik weet niet eens hoe het bij jullie werkt’ zegt hij er met een grijnsje achteraan. En weer kijk ik Philip aan en word eigenlijk ‘á la minute’ helemaal week als ik hem zo naast me zie zitten. ‘Je weet toch wel Philip, dat jullie nou eenmaal dat soort huwelijken moeten sluiten, Louis moet ook met die Spaanse prinses trouwen terwijl hij haar niet kent. Maar wie weet is Henrietta wel een leuk meisje. En anders doe je toch gewoon net als Louis en neem je er van alles bij?’ zeg ik er glimlachend achteraan.

Philip springt op, knielt voor me neer en legt zijn hoofd op mijn schoot, met zijn armen om mijn dijen. ‘Waren alle meisjes maar zoals jij, Valy’ zegt hij gesmoord tussen mijn benen. Ik woel hem door zijn lange donkere haren, genietend van het intieme moment, neem dan zijn gezicht tussen mijn handen en geef hem een kusje op zijn lippen, ik ben echt gek op deze jongen. Philip kijkt me aan als een hondje dat heel verdrietig op zijn baasje zit te wachten en dan, alsof de bliksem bij me inslaat: ‘wil jij me niet leren hoe het werkt bij meisjes? Misschien dat ik het dan toch leuk vind…’

X. Zara