Ondanks het drinkgelag van de vorige avond is, als wij opstaan, de ontbijttafel op ons balkon gedekt. Wanneer zij ons hoort, brengt ze een kan verse koffie, begroet ons kort en wil gelijk weer weglopen. Nu pas valt me op dat de tafel voor twee personen is gedekt. Ik vraag haar waaraan ik deze daad van afwijzing te danken heb. Ze put zich meteen uit in verontschuldigingen en geeft aan dat zij bang was. Bang dat ik na gisteravond van haar zou walgen. Ik kijk haar strak aan en vertel haar dat er waarschijnlijk niemand is die zo erg van haar walgt, zoals zij dat zelf doet. In haar ogen is te zien dat mijn opmerking doel treft. Ze laat zich in de stoel tegenover mij zaken en begint te huilen. Tussen haar snikken en tranen door vertelt ze een onsamenhangend verhaal wat erop neerkomt dat zij vervloekt is en nooit en te nimmer in aanmerking zal komen om plaats te nemen aan de tafel van onze heilige vader in de hemel. Als John haar vraagt waaraan zij deze kennis ontleend, kijkt ze hem spottend aan. Als gehuwde man en vader kan hij onmogelijk weten van het zaad van Satan dat in haar was geplant. ‘Welk zaad?’ vraag ik nieuwsgierig.
Het blijkt dat zij op de kostschool door een non was betrapt tijdens een van haar zeldzame het masturbaties. De volgende dag had ze zich bij moeder overste, tevens het hoofd van de kostschool, in de kapel moeten melden. Ze had Monica uitgehoord over haar zondige gedachten en haar gevoelens tijdens de zelfbevlekking. Vervolgens had zij zich van onderen moeten vrijmaken. Ze moest op het altaar gaan liggen. De oude non had gebeden gepreveld en een blauw glazen potje uit haar habijt gehaald. Toen zij het potje opende rook het heel erg sterk. Moeder overste vertelde dat het potje was gevuld met Satanszaad. Met dat zaad zou zij ervoor zorgen dat Monica een van de potentiële bruiden van Satan zou worden. Telkenmale zij zich zou overgeven aan haar Satanische wellust zou zich verder afkeren van het genot van de ware Christelijke liefde. Het oude mens had haar benen uit elkaar geduwd. Daarna had ze een met het satanszaad besmeurde vinger diep in haar geslacht gestoken. Daarna had ze nog een flinke portie tussen haar schaamlippen gesmeerd.
Al na korte tijd was een duivels vuur in haar kruis ontbrand. Later waren afwisselend koude en hete golven ontsprongen aan haar geslacht om vervolgens door elke vezel van haar zondige lichaam te trekken.
John kijkt haar aan en vraagt haar of ze nooit heeft getwijfeld. Ze geeft aan dat ze eigenlijk altijd twijfels heeft gehad. De angst dat ook haar twijfel het werk van de duivel is, is echter nog steeds erg sterk. Mijn lieverd kan het niet laten en zaait, zo ik haar kan aanzien, nog meer twijfel. Hij vertelt dat in zijn ogen, de Geestelijkheid, de zogenaamde dienaren van God op aarde, niet dat doen hetgeen zij pretenderen te doen. Zij beweren de ziel te voeden maar in werkelijkheid voeden zij uitsluitend angst. Op die manier vestigen ze hun macht. Volgens hem komt het niet uit de lucht vallen, dat zij de gelovigen vergelijken met een kudde schapen. “Ich bin kein Schaf. Ich fühle mich eher eine Kuh.” ‘Ik ben geen schaap, ik voel me meer een koe.’
Ik wil haar net vragen naar wat de bron van haar opmerking is, als John op zijn horloge kijkt en constateert dat, als we op tijd op het politiebureau willen zijn, we nu haast moeten maken.
Even later vertrekken wij gezamenlijk, in onze auto, naar het bureau. In eerste instantie had Monica zich tegen deze lift verzet. Ze moest immers ook nog boodschappen doen voor de maaltijd van vanavond. Uiteindelijk toont zij zich toch gevoelig voor mijn argumenten en het waarom ik haar vandaag niet alleen wil laten.
Tegen alle verwachtingen in staan we binnen een half uur nadat een oudere rechercheur ons en kop koffie heeft aangeboden al weer buiten. De politie was gisteravond nog bij de burgemeester en zijn ruim 20 jaar jongere echtgenote langsgegaan. Geconfronteerd met de feiten had zij in eerste instantie ontkent. Toen haar echtgenoot daarop een stapeltje met slotjes afgesloten dagboeken uit haar kamer had gehaald en deze aan de rechercheurs had overhandigd, was ze gebroken. Ze had een soort van halve bekentenis afgelegd. Ze had niet verwacht dat Sep op die dag aan de Jachthut zou komen werken. Hij was binnengelopen op het moment dat zij samen met een toevallig langsgekomen wandelaar, naakt lag te zonnen op het terras. Hij had gedreigd haar te verkrachten. Als ze niet meewerkte zou hij haar man vertellen dat zij had geprobeerd hem te verleiden. Toen ze weigerde was hij in zijn auto gesprongen. Ze beweerde dat ze Sep alleen maar had willen tegenhouden. Ze wilde met hem Praten. Het was een onfortuinlijk ongeluk dat ze zijn auto had geraakt. Op de vraag waarom ze het ongeluk en de verkrachtingsdreiging, niet meteen had gemeld, was ze het antwoord schuldig gebleven. Blijkbaar had ze gehoopt, met haar bekentenis , te voorkomen dat haar dagboeken werden meegenomen. Volgens de oude rechercheur die al was begonnen met het doorspitten van de dagboeken lazen deze zich als de vrouwelijke uitgave van Casanova. Hier en nu wordt al onderzocht op welke wijze de voormalig secretaresse en huidige echtgenote van de burgervader, mogelijk zelfs de hand heeft gehad in het noodlottige ongeval van zijn eerste vrouw.
De burgemeester had verteld dat hij diep van binnen wel wist dat zij hem niet altijd trouw was. Anderzijds wilde hij ook geen afscheid nemen van de mooie jonge vrouw aan zijn zijde. Hij had meteen beschikt dat de Seps auto zo snel als mogelijk met gemeenschapsgeld zal worden geborgen en dat het met de crowdfunding verzamelde geld op Monica’s bankrekening wordt bijgeschreven.
Het is een andere Monica die even later, aan mijn arm, bij het politiebureau naar buiten stapt. Nadat wij bij de plaatselijke Spar hebben geparkeerd gebruikt John, zoals afgesproken, een smoes om niet met Monica en mij mee naar de supermarkt te hoeven. Als Monica hem minachtend vergelijkt met al die macho mannen die weigeren naar de supermarkt te gaan, maar wel de de door vrouw aangesleepte kratten bier leegdrinken, moet ik mijn tong afbijten. Ik weet wel beter. Zelfs nu is hij op pad voor een door mij bedachte missie.
Aan de kassa wordt Monica door de eigenaresse van de winkel, respectvol aangesproken. Blijkbaar zijn privacy en vertrouwelijkheid bij de politie in dit dal nog geen gemeengoed. De vrouw blijkt al over dezelfde informatie te beschikken welke het indirecte slachtoffer nog geen half uur geleden te horen heeft gekregen. Ook als we even later met de gevulde winkelwagen naar de auto teruglopen wordt Monica met bovenmatige interesse door dorpsgenoten bekeken en begroet. Het is haar aan te zien dat zij zich niet prettig voelt met deze plotselinge aandacht.
Ze snapt het niet. Nadat haar man, die volgens het plaatselijke roddelcircuit, met een zatte kop het ravijn was ingereden, was gevonden. Werd zij in eerste instantie met de nek aangekeken. Nu hij blijkt te zijn vermoord, omdat hij de ontrouw van de ongeliefde burgemeestersvrouw dreigde openbaar te maken, was hij de plotseling de held. Naast mij in de auto gezeten, pinkt ze een traantje weg. Ze vertelt me dat het eigenlijk haar schuld is, dat Sep op die middag nog naar de Jachthut was gereden. Hij had avances gemaakt en zoals wel vaker had zij hem afgewezen. Hij was gefrustreerd weggelopen en had gezegd dat hij dan net zo goed nog wat geld kon gaan verdienen.
Als John achterin stapt wil zij in eerste instantie protesteren, maar als ik een hand op haar bovenbeen leg, slikt ze haar woorden in en legt voor een moment zelfs een hand op de mijne. Ik kijk John via de achteruitkijkspiegel aan. “En.. Is mijn hengst geslaagd?” Hij lacht. “Laat ik het erop houden dat ik geen blauwtje heb gelopen.”
Ik kijk naast me en vraag Monica of zij nog ergens naar toe wil. Als zij haar hoofd schudt, start ik de auto en rijd weg. Pas als we buiten het dorp mijn eerste scherpe haarspeldbocht omhoog neem, besef ik dat ik voor het eerst een auto op een bergweg bestuur. Het duurt niet lang of ik beleef er zelfs plezier aan om de auto schijnbaar vloeiende over de bochtige weg te manoeuvreren. “Lekker hè liefje.” “Die rit van gisteravond John.. Die was lekker. Dit ritje is hooguit vermakelijk.” Kort voordat we Gasthaus Soelzflù bereiken vraagt Monica mij daar even te stoppen. Ze vindt het wel zo netjes om even door te geven dat haar gasten, bij geen tegenbericht, door haar bekookt zullen worden. Johns voorstel om die gelegenheid te gebruiken om meteen een coupe ijs op het terras te nuttigen, neemt ze maar schoorvoetend aan.
Nog voordat wij goed en wel hebben plaatsgenomen staat cheffin Gisela bij ons aan tafel. Zelf hier boven op de berg is het nieuws van de moordende ‘Frau Bürgermeister’ al doorgedrongen en levert dat ons drie grote ijscoupes op kosten van de zaak op. Op Johns vraag of zij een leuk wandelrondje van circa twee uur kan adviseren roept zij haar man. Het blijkt dat Andie, zoals haar man heet, over een uurtje met zijn Quad naar de Gramai alm rijdt. Hij moet daar verse geitenkaas, een paar flessen zelfgestookte Obstler ophalen en de boer bij een reparatie helpen. Hij nodigt John uit om achter op zijn Quad met hem mee te rijden. Onderwijl hij de boer van de alm helpt met de reparatie van het hekwerk zou John dan de Mittagspitze kunnen bestijgen. Dat zou op en af ongeveer twee uur in beslag nemen. Hij kijkt mij vragend aan. “Jij gaat maar lieverd. Ik zie aan je dat jij je daar enorm op verheugd. Bovendien had ik beloofd dat ik Monica vandaag niet alleen zou laten.” Hij drukt een zoen op mijn voorhoofd. “Ik maak het goed met je Anita.” “Je hebt niks goed te maken John en geloof me. Als dat wel zo is, dan weet jij dat als eerste.”
Terwijl John zijn rugzak klaarmaakt volg ik zijn verrichtingen. Plotseling kijkt hij op. Het potje Vicks . Mocht je dat al nodig hebben. Ik heb het in het opbergvak achter de bestuurdersstoel gestopt.” “Zou jij dat dan goed vinden.” “Wat bedoel je Anita?” “Nou èh.. Als ik Monica opnieuw laat kennismaken met het zaad van Satan.. Zonder dat jij erbij bent.” “Dat lijkt me zelfs beter. Ik denk dat mijn aanwezigheid eerder contraproductief zou zijn. Maar mocht er iets gebeuren dan hoor ik achteraf graag alle smerige details.” “Maar wat als..?” Hij kent me goed.. “Je bedoelt. Wat als het tot intimiteiten komt?” Ik knik beschaamd. “Dan hoop ik dat jullie daar allebei van genieten.” “Geen jaloezie?” Hij schudt zijn lieve hoofd. “Wordt jou liefde voor mij daardoor minder?” “Nooit!” “Dat zie ik niet in waarom ik jaloers zou moeten zijn.” “Maar stel nou dat Monica een man was.” “Eerlijk!? Dat zou zeker anders.. Niet fijn voelen en dat constaterende vind ik dat gelijk erg hypocriet van mezelf. Zeker in het licht van het feit dat ik met Mellie heb geneukt.” “Maar dat met Mellie.. Dat diende een doel.” “En als een andere man jou iets zou kunnen geven dat ik niet kan. Zou dat dan geen doel dienen?” Hij trekt de rits van zijn rugzak dicht, neemt me in zijn armen en fluistert in mijn oor. “Relatie garanties bestaan niet Anita.. In deze houdt ik me vast aan één ding.” Ik kijk naar hem op. “En dat is?” “Eerlijkheid, duurt het langst… Zo lang we eerlijk tegen elkaar zijn..” Ik ga op mijn tenen staan, druk mijn mond op de zijne en bezegel zo opnieuw mijn liefde voor hem.
Blijkbaar heb ik mijn lieverd wat te lang opgehouden. Hij wil net vertrekken als wij een schril claxongeluid horen. Als we buiten komen staat Andie met zijn Quad al voor de deur. Ik zwaai hen uit en duik daarna gelijk even achter in onze auto om Johns stiekeme aankoop mee naar binnen te nemen.
Bij het naar binnen gaan bots ik zowat tegen Monica op. Ze wil net naar de tuin om daar een krop sla, een paar tomaten en een komkommer te oogsten. Als ik haar kritisch van top tot teen bekijk begint ze te blozen. Blijkbaar heeft ze zich omgekleed. Ik kan onmogelijk zien wat zij eronder draagt, maar haar lijf word goeddeels verhuld door een hoog gesloten vormloze bloemetjesschort. Dat terwijl ik mezelf juist in een strak zittend zwartvelours huispak heb gestoken. Om zichtbare naadjes te voorkomen heb ik mijn ondergoed uitgelaten.
Ze begrijpt me zonder woorden. Ik neem het groentemandje van haar over en zeg haar dat ik, als ik zo meteen weer boven kom, een sexy zelfbewuste vrouw wil aantreffen.
Als ik haar keukentje betreed is zij niet te zien. Wel hoor ik grommel achter de schuifdeur naar haar slaapkamer. Ik besluit haar nog even de tijd te geven. Het ruikt al heerlijk. Ik kijk in de pan die op de kookplaat staat te pruttelen. Hmm Goulash, lekker. Op het aanrecht blijkt ook al een maatbeker met rijst klaar te staan.
Wanneer Monica even later de keuken binnenkomt valt er hooguit op dat zelfbewust nog wat af te dingen. Een sexy verschijning is zij in haar dirndljurk in alle geval. De wijdvallende rok die ruim boven haar knieën begint geeft haar mooi gevormde benen extra cachet. Het witkanten schortje benadrukt haar smalle taille. Het heeft er de schijn van dat ze de bijpassende blouse heeft uitgelaten. De bovenkant van haar jurk die een, met goudkleurige veters dichtgebonden, decolleté ondersteund, komt maar net hoog genoeg om haar tepels aan het zicht te onttrekken. Het is precies dat decolleté, dat het plaatje af maakt. Hetgeen eerder steeds aan het oog werd onttrokken vormt nu een grote verlokking. De bovenkant van haar mooie borsten is namelijk bezaaid met tal van kleine sproetjes. Ze kijkt me onzeker aan. Haar vraag. “Gefält’s dir?” ‘Bevalt het jou?’ beantwoord ik met, “Du gefälst mir.” ‘Jij bevalt me.” Mijn antwoord zorgt voor een blos op op haar gezicht. Ze bevestigd hetgeen ik al vermoede. Ze droeg deze Dirndl hooguit een paar keer per jaar naar de kerk of naar een dorpsfeest. Alleen droeg zij er dan steevast een dikke panty en een bloes, welke tot in haar hals gesloten was, onder. Ik vraag haar waarom zij zich niet ook voor haar man zo mooi had gemaakt. Ze bekent dat zij opzag tegen hetgeen haar sexy outfit bij haar man opriep. Eigenlijk was ze best wel tevreden geweest in haar huwelijk. Zo had zij van andere dames regelmatig gehoord dat veel mannen hetgeen waar zij recht op menen te hebben, bij behoefte, gewoon pakken. Na een afwijzing was Sep meer dan eens in de drank gevlucht en had dan op de bank onder in zijn werkplaats geslapen. Hij had haar echter nooit tot iets gedwongen of erger nog verkracht.
Ze vraagt of ik al een glas wijn lust. Als ik dit beaam haast ze zich om een fles uit de bijkeuken op te halen. Omdat ik inmiddels weet waar de glazen staan neem ik er twee mee naar het balkon. Ze is verwondert dat ze mij op het balkon aantreft, maar komt toch zitten. Als ze de glazen inschenkt trillen haar handen.
Ik vraag haar waarop zij wil drinken. Zonder na te denken antwoordt ze: “Auf neue Freundschaft.” ‘Op nieuwe vriendschap.’ We klinken onze glazen en nemen een eerste slok. Het doet me deugd dat het deze keer ook bij haar bij een kleine slok blijft. Na een paar diepe zuchten vraagt ze me stamelend of ik kort over mijn leven wil vertellen. Zij voelt ongemak bij het feit dat ik steeds mee van haar weet zonder dat zij echt iets van mij weet. Ik besef dat onze kennismaking tot noch toe, door de omstandigheden bepaald, nogal eenrichtingsverkeer is geweest. Ik besluit mijn verhaal te beginnen bij de hernieuwde kennismaking met mijn voormalige schoonbroer, mijn huidige man, John. Terwijl ik vertel hangt ze aan mijn lippen. De enige keer dat ze mij onderbreekt, is dat om te vragen of ze mijn glas nog eens mag volschenken. Ik beëindig mijn relaas met beschrijving onze huidige leefsituatie. Alhoewel ik ook redelijk open ben geweest over de seksuele relatie van John en mij, heb ik de bevruchtingspoging van Mellie overgeslagen. Ik sluit mijn verhaal demonstratief af door een fikse slok wijn te nemen. Voor een moment kijkt ze me blozend aan. Op haar stotterend gestelde vraag of ze iets mag vragen, knik ik alleen maar. Haar vraag betreft mijn gevoel bij de Lesbische relatie van Mellie met Vera. Ik weet waar zij naar toe wil en vertel haar dat ik trots ben op hen beiden en op de manier hoe zijn hun liefde leven.
“Aber in den Augen der Kirche..” ‘Maar in de ogen van de kerk.’ Ik vertel haar dat in mijn ogen God of zo ze wil de Schepper een god van liefde is en betrek dit vervolgens op mezelf. Ik vraag haar of God niet een enorme sadist zou zijn als hij mijn dochter als Lesbienne geboren laat worden maar haar vervolgens zou verbieden om naar haar geaardheid te leven. Zou het John als bekennend heteroseksuele man dan ook niet verboden moeten worden seks te hebben met mij. Immers waarom mag hij zijn ‘God gegeven’ geaardheid wel uitleven en mijn dochter niet.” Het is duidelijk dat deze vrouw nooit is gestimuleerd om zelf te denken. Zowel in de kerk als op school en waarschijnlijk ook thuis, is ze volgestopt met de dogma’s van het Katholicisme. Ik vervolg mijn preek. Daar waar met name jonge mensen geneigd zijn de gebaande paden te verlaten is Satan Gods rechterhand, zijn herdershond die de schapen terug naar de kudde brengt. Als zij een slok wijn neemt trillen haar handen opnieuw. Ik merk dat er haarscheuren ontstaan in het harnas van haar angst en besef dat ik moet blijven wrikken, wil ik een doorbraak forceren.
Ik zeg haar dat het nu, nadat ik mijn doopceel heb gelicht, haar beurt is.” Ze knikt ingetogen en nipt van haar wijn. Ik vraag wat haar vroegste seksueel getinte herinneringen zijn. Hier hoeft zij geen moment over na te denken. ‘Als dr. Gabie, de dierenarts, de ouderlijke boerderij bezocht en haar hand en vaak zelfs een groot deel van haar arm in het geslacht of de kont van een koe stopte, ervoer ze dat als opwindend. Ze voelde dan een soort van jaloezie. ‘Op de dierenarts?’ vraag ik. Ze schudt beschaamd met hoofd.. ‘Op de koe!’
Ik vraag haar terug te denken aan haar jeugd op de kostschool en meer precies naar haar gevoelens ten opzichte van de pestende Italiaanse puber. Onderhand zij zich in zichzelf keert pak ik de wijnfles en schenk onze glazen opnieuw vol. Na een tijdje schudt ze ietwat radeloos met haar hoofd. Ze weet het niet meer. Was het angst, kalverliefde of iets anders. Feit was dat zij zich op een bizarre manier tot die klasgenote aangetrokken voelde. Ik vraag haar of ze sindsdien vaker gevoelens voor een vrouw heeft gehad. Dat laatste ontkent ze ten stelligste. Als ik met een vinger naar mezelf wijs en vraag ‘En ik dan?’ kleurt ze rood tot diep in haar decolleté en grijpt naar haar wijnglas. Nog voordat zij dat naar haar mond kan brengen leg ik mijn hand op het glas. ‘Ik vroeg je wat!’ Stamelend bekent ze dat op het moment dat ze mij uit onze auto zag stappen, terug was op de kostschool. Plotseling schiet me iets te binnen. Ik vraag haar mij die vrouwelijke dierenarts te beschrijven. Vrijwel meteen worden haar ogen groot. Mijn hypothese blijkt te kloppen. Zowel ik, alsook haar oud klasgenote Fiorina, lijken op dierenarts Gabie.
Met de smoes dat ik even naar de wc moet ga ik naar ons appartement. Met enige moeite pulk ik het etiket van het potje Vicks. Terug op het balkon blijkt Monica verdwenen. Haar wijnglas staat nog gevuld op het tafeltje. Ik ga zitten en zet het blauw glazen Vicks-potje naast haar glas.
‘Ik heb snel even in de Goulash geroerd.’ ‘Ik dacht al dat je me niet meer wilde zien, grap ik. Terwijl ze gaat zitten verschijnt een lach op haar gezicht. Ze is echt mooi, zeker als ze lacht. Een warm gevoel schiet door me heen. Ik til mijn glas op en hou het in haar richting. Op het moment dat zij haar hand naar haar glas brengt valt haar oog op het blauwe potje. Haar onderlip begint te trillen. ‘Wat is dat?’ ‘Wat denk je?’ ‘Satanszaad?’ Ik trek mijn schouders op. ‘Hoe kom jij daar aan?’ ‘Hoe kwam moeder overste er aan?’ Kaats ik mijn vraag terug.
‘Heeft zij de Satan hoogstpersoonlijk op een trekbeurt getrakteerd?’ Nu is het haar beurt om haar schouders op te trekken. Ik zie echter ook dat mijn laatste vraag haar opnieuw aan het denken heeft gezet. ‘John heeft dit potje vanmorgen in de apotheek van Schruns gekocht.’ ‘Vanmorgen? In onze apotheek?’ Ik knik alleen maar. Ze pakt haar glas en neemt een forse teug. ‘Mag ik?’ ‘Het is jou potje.’ Ze pakt het potje op, schroeft het dekseltje er van af en ruikt eraan. ‘Precies de geur die ik mij herinner… Wat is dit?’ Ik schiet in de lach. ‘Satanszaad?!’ Nu lacht zij ook. ‘Nee.. Wat is het echt? ‘Een zalf die John en ik bij onze kinderen op hun borst smeerden als zij flink verkouden waren. De door de lichaamswarmte ontstane dampen maken de luchtwegen vrij… Gebruikten je ouders dat nooit?’ ‘We hadden het thuis niet breed. Medicijnen uit de apotheek dat was iets voor de rijke mensen. Mijn moeder maakte de medicijnen zelf met kruiden uit de natuur.’ Ik knik begrijpend ‘En dat wist die moeder overste. Begrijp je nu een beetje waar John en ik op doelden.’ Ze is oprecht boos en ontdaan. ‘Die smerige heks!’ ‘Nee Monica. Zij was een gezant van God op aarde. Net zoals die priesters die hun celibataire frustraties en pedofilie neigingen op kleine kinderen botvieren.’ Ze neemt nog een slok wijn en kijkt me verdrietig aan. ‘Waarom zijn jullie niet al 20 jaar geleden hier komen logeren?’ ‘Lieverd.. Als Soelzflù niet was volgeboekt..’ ‘Meen je dat Anita.. Dat van die lieverd bedoel ik?’ Ik knik. ‘Dat soort woorden gebruik ik nooit lichtzinnig.’
Plotseling trilt mijn GSM op tafel. Ik pak hem op en zie een WhatsApp van John. Ik laat Monica de door hem gestuurde selfie zien. ‘Hij staat bij het kruis boven op de Mittagspitze.. Hij kijkt gelukkig.’ ‘We maken elkaar gelukkig.’
Plotseling biggelen tranen over haar wangen. ‘Hij deed zo zijn best. Maar ik kon Sep niet echt gelukkig maken.’ ‘Ik vermoed dat jullie beiden niet hadden geleerd om over jullie gevoelens te praten.’ Ze knikt verdrietig. ‘Mijn Sep was in alles meer een doener. Hij was geen prater. Hij kon absoluut niet tegen onrecht en bedrog.’ Ik sta op, druk haar hoofd tegen mijn borst en streel door haar haren. ‘Het was niet jou schuld lieverd. Er is maar een schuldige en dat is zijn overspelig achternicht.’ Ze koestert haar hoofd tegen mijn borstjes en kijkt naar me op. ‘Dit heeft nooit iemand bij me gedaan?’ ‘Je ouders, Sep?’ Ze schudt haar hoofd tegen mijn borst. ‘Niemand.’
Door deze opmerking vind ik het moeilijk om haar los te laten. Ik ben dan ook opgelucht als zijzelf, me na een paar minuten voorzichtig wegduwt. ‘Ik èh. Ik moet nog even in de goulash roeren.’
Ik volg haar naar de keuken. Terwijl ze de deksel van de pan tilt ga ik op een stoel achter haar zitten. ‘Masturbeer je nog wel eens Monica”?’ Mijn vraag laat haar verstarren. Ik besluit haar te helpen. ‘Ik doe het regelmatig. Met John erbij maar soms ook als ik alleen ben.’ Ze pakt een pollepel en roert in de Goulash. ‘Waarom vertel je me dat Anita?’ ‘Ik wil het met jou doen. Ik wil me vingeren terwijl ik naar jou kijk.’ Ze houdt de pollepel stil en zucht gespannen. ‘Wat zou John daarvan vinden?’ ‘Hij zal blij voor me zijn.’ ‘En als het andersom was? Als John met mij zou masturberen?’ Ik besluit haar vraag met een wedervraag te beantwoorden. ‘Heb je ooit met Sep samen gemasturbeerd?’ Ze schudt nauwelijks zichtbaar met haar hoofd. ‘Hij was een godsvruchtige man en had daar nooit mee ingestemd.’ ‘Als John zou klaarkomen terwijl hij naar jou kijkt, zou mij dat opwinden. Ik zou blij voor hem zijn.’ ‘Alleen voor hem?’ ‘Nee.. Omdat jij in je leven veel tekort gekomen bent.. Nog meer voor jou!’ ‘Seks is niet alles!’ ‘Dat beweren vooral die mensen, die niet weten wat goeie seks kan betekenen.’ Ze legt de pollepel in de wasbak, doet de deksel terug op de pan en zet de pit onder de pan uit. ‘Het vlees is zo goed als gaar.’ Ze blijft met haar rug naar mij toe staan. ‘Wil je dat ik ga Monica?’ Ze schudt ongekend fanatiek met haar hoofd. ‘Wil je dat ik je help?’ Haar knikje is nauwelijks waarneembaar.
Ik recht gevoelsmatig mijn rug en verander mijn houding en stem van empathisch vragend naar streng en gebiedend.
‘Draai je om Monica!’ Geen reactie. ‘Ik tel tot drie.. Als je dan.. ‘ Nog voordat ik ben uitgepraat draait ze zich naar mij om. Haar blik is gericht op de grond vlak voor haar voeten. ‘Kijk me aan!’ Als ze niet meteen reageert sta ik op. ‘Hierdoor geschrokken richt ze haar blik meteen op mij.’ ‘Goed zo Monica.. Geen vertragingstactieken meer. We weten allebei waar dit op uitloopt.. Ga maar voor naar je slaapkamer.’ Nu komt ze meteen in beweging en loopt door tot aan het voeteneinde van haar bed. Ze draait zich om en kijkt me afwachtend gespannen aan. Ik trek de stoel van haar kaptafel bij en ga zitten. ‘Kleedt je uit!’ Door haar trillende handen duurt het even voordat het haar lukt de gouden veters die haar jurk van boven bij elkaar houden, los te maken. De angstige blik waarmee ze me probeert te vertellen dat ze nu echt niet sneller kan voelt aandoenlijk. Als haar jurk uiteindelijk naar de grond glijdt doet ze me verbazen. Daar waar ik op z’n minst nog een slip had verwacht blijkt ze helemaal naakt.
Ik moet mezelf tot de orde roepen, want ik wil mijn opwinding niet meteen verraden. ‘Je vind me lelijk.’ Ik voel hoe zich een glimlach om mijn lippen vormt en denk, iets minder in toom mag ook Anita. ‘Je vergist je lieverd. Je bent een mooie vrouw. Ik begrijp nu wel waarom Sep bij je is gebleven. Jou doodzonde was niet de masturbatie in je jeugd.. Nee jou zonde bestaat veeleer uit het feit dat je jou geile lijf niet hebt gegeven wat het toekomt.. Draai eens langzaam rond lieverd.’ Ik geef mijn ogen goed de kost. Aan haar gezicht is te zien dat zij de vijftig is gepasseerd. In tegenstelling tot die van mij, vertellen haar rimpeltjes het verhaal van een leven met weinig lol. Doordat haar gelaatstrekken liefdevol en gelijkmatig zijn vind ik haar nog steeds innemend en knap. Haar schouders zijn breed maar ook vrouwelijk rond. De stevige en goed gevormde armen en benen verraden een actief en werkzaam leven. Dit geheel in tegenstelling tot haar borsten. In tegenstelling tot mijn B-cupje toont haar D-cup nauwelijk sporen van verval. Haar borsten hangen nauwelijks door. Haar tepels zijn klein en roze en vertonen ondanks haar gevorderde leeftijd geen gebruikssporen. Daar waar mijn dichte zwarte schaamhaartapijt al vlak onder mijn navel welig tiert en geregeld een snoeibeurt behoeft, beperkt haar bijna doorzichtige rossig blonde bosje zich tot haar venusheuvel. Monica’s buik is bol zonder dik te zijn. Haar heupen en kont echter zijn rond en stevig. Ik kan me voorstellen dat het voor een man zelfs al een feest is, als hij zijn jongeheer tussen haar billen mag schuiven.
Een kuchje en haar onzekere stem halen mij uit mijn gedachte. ‘Mag ik jou ook zien Anita?’ Nog maar een paar jaar geleden had ik liever weggekropen dan me te vergelijken met zoveel gebalde vrouwelijkheid. Inmiddels weet ik dat lust en erotiek niet in maten en zelfs niet in leeftijd, zijn te vangen. Ik heb foto’s gezien van hoogbejaarde vrouwen die tig keer meer erotiek uitstraalden dan het Playboy model van de maand. Ik sta op, trek de rits van mijn huispak open en laat het jasje van mijn schouders glijden. Gelijk daarop duw ik de elastische band van de broek over mijn kont naar beneden en stap eruit. Zonder dat zij erom vraagt, draai ook ik één keer langzaam om mijn as. Wanneer ik haar weer aankijk glijdt haar tong kort langs haar lippen. Ik steek een hand naar haar uit en trek haar zodoende achter mij aan op het brede bed. Ik pak een kussen, drapeer dat tegen het midden van het voeteneinde en ga er tegenaan zitten. Monica volgt mijn voorbeeld, met dien verstande dat zij even later naar mij toegekeerd tegen het hoofdeinde aanzit. Ook wanneer ik mijn benen spreidt spiegelt ze mijn gedrag. Ik trek mijn kut open en zie haar slikken. ‘Zo, heb ik een ander vrouw nog nooit gezien.’ ‘Jezelf wel dan?’ Ze knikt beschaamd. ‘Toen ik jong was. In een spiegel.’ ‘En zag je wat ik nu zie?’ Voor de tweede keer vanmiddag siert een charmante lach haar gezicht. ‘Nee.. Toen was ze minstens 40 jaar jonger.’ Schijnbaar gedachteloos wrijf ik tussen mijn schaamlippen. Automatisch blijft ze me in haar gedrag volgen. ‘Op mijn vraag of Sep haar ooit zo heeft mogen zien. Schudt ze haar hoofd. Deze vraag maakt de volgende vraag overbodig. Vooropgesteld dat ze Sep geen blinddoek heeft omgedaan, zal hij haar ook nooit gebeft hebben. Ik steek eerst een, daarna twee vingers in m’n mosseltje en begin langzaam te vingeren. Mijn spontaan bedachte spreekwoord; zien vingeren, doet vingeren, komt uit.
‘Hoe zit het met Seps geslacht.. Heb jij dat ooit gevoeld?’ ‘Hmmm.. lekker… Sep zijn? Hmm.. Alleen als hij hem in me stopte.’ ‘Ga door Monica lieverd.. Ja goed zo.. .. Een vraagje nog.. Jullie deden het toch ook overdag, buiten.. Hoe kan het dan?’ .. .. ‘Ik .. Ik hield mijn.. hmmm lekkr.. Mijn ogen dicht.’ Shit ik loop uit.. Wat is dit geil..
‘Doe je ogen open Monica.. Kijk me aan!’ Ze doet wat ik haar vraag, ik betwijfel echter of ze me ziet. Van synchroon is geen sprake meer. Twee vingers van haar rechterhand raggen hoorbaar soppend in haar spleet, terwijl de middelvinger van haar linkerhand, met meer druk dan ik zou kunnen verdragen, haar klit bewerkt. ‘Ja Gabie.. Bitte nim mich.. Ich bin eine Kuh… Scheisse ich komme… Jááá, ich… JÁÁÁÁ..’ Het feit dat ik getuige mag zijn van een van haar zeldzame orgasmes in combinatie met mijn nog steeds rusteloze vingers duwen ook mij over het randje.. “Ooh Godvrr.. Ik.. Kòòòòmmm.’
Gelijk nadat dat haar orgasme is uitgeraasd barst zij in tranen uit. Eigenlijk zou ik haar nu in mijn armen willen nemen en haar bittere tranen wegkussen. Echter ook mijn vrijgevochtenheid loopt tegen zijn grenzen. Diep van binnen weet ik waar deze troostende gebaren onherroepelijk naar toe zouden leiden.. Wat ik niet weet is of ik de gevolgen daarvan voldoende kan overzien. Ik ben nog te bang om deze zelfopgelegde grens te overschrijden.
‘Kijk me aan Monica!’ Ik weet dat ze me hoort, maar ze reageert vooralsnog niet. Ik verhef mijn stem. ‘Kijk me aan Monica!!!’ Ze bedaart langzaam en stelt haar blik naar boven bij. Nu pas valt me op dat haar handen, zelfs tijdens haar emotionele uitbarsting, haar kruis niet hebben verlaten. Ik haal mijn vingers uit mijn kut en breng ze naar mijn mond. Op het moment dat ik die vingers begint af te likken valt haar mond open en rollen haar ogen zowat uit hun kassen. “Wà.. Wat doe je?”
“Proef jezelf Monica!” Ze denkt even na maar schudt dan resoluut met haar hoofd.
Ik sta op, raap mijn huispak van de grond en begin me aan te kleden. ‘Wat doe je?” Ik reageer niet, trek uiteindelijk de rits dicht en verlaat de slaapkamer.
Ik loop gelijk door naar het balkon, ga zitten en schenk het laatste restje wijn in mijn glas. Als ik het glas naar mijn mond breng voel ik mijn handen trillen ‘Waar ben je me bezig Anita?’ Vraag ik mezelf af. ‘Wat voel je voor Monica en.. En hoe verhoudt zich dat tot jou liefde voor John?’
Het is me niet gegund die gedachte verder uit te lopen. “Entschuldigung Anita.. Ik wolte nicht.. Mein Saft. Ich schmecke gut. ‘Excuus Anita.. Ik wilde niet.. Mijn sap. Ik smaakt goed.” Ik draai me naar haar om. Ze moet nog veel leren. Onder haar aftandse badjas draagt ze opnieuw het lustdodende vormeloze ondergoed.
Op haar vraag of zij bij mij mag komen zitten, knik ik alleen maar.
Ze gaat zitten en begint eerst stamelend en stotterend maar dan met een steeds vastere stem te praten. Ze vertelt over haar jeugd op de boerderij waar haar vader en haar opa, haar moeder en haar nooit bij de voornaam noemden, maar altijd aanspraken als “Du fette Kuh” ‘Jij dikke Koe.’. Moeder werd te pas en te onpas door zowel vader alsook Opa gebruikt als een soort van lopende zaadcontainer. De mannen schroomden er zelfs niet voor om haar rokken omhoog te stropen in aanwezigheid van Monica. Één keer was zij pas vrijdag laat van de kostschool thuis gekomen. Doordat ze een bus had gemist was ze te laat om, zoals anders altijd, met haar moeder naar de kerk te gaan. Toen ze naar de stal was gegaan om haar vader te begroeten, werd ze door haar opa van achteren vastgegrepen. Toen zij haar vader om hulp riep was was hij smerig lachend naar haar toe gekomen en had haar rokken opgetild. Gelijk daarop had ze een klinkende oorvijg moeten incasseren. Ze werd geacht, net als haar moeder steeds beschikbaar te zijn. Het dragen van ondergoed was taboe. Onderhand de onderbroek van haar kont werd gescheurd, had ze zich met alle macht zich aan de geep van haar grootvader trachten te ontworstelen. Hij was echter veel te sterk. Nadat hij haar van onderen had ontbloot, had haar vader haar benen gegrepen. Ze hadden haar samen op en hooibaal gesmeten. ‘Het is jou kalf zoon..’ Had opa gezegd. ‘Pak jij haar maar als eerste.. Ik hou wel van en voorgesmeerd gat.’ Onderhand de oudere man haar op de hooibaal vasthield, had haar vader zijn vieze leren broek losgemaakt en op zijn enkels laten zakken. Het had een tijd geduurd voordat de geur van zijn ongewassen geslacht niet meer rook. Toen hij met zijn erectie in de aanslag op haar af was geschuifeld, had ze gegild als een speenvarken. Plotseling had ze stem van haar moeder gehoord. ‘Laat haar los vader..’ De opa had kwaad opgekeken en gezegd dat ze haar kop moest houden. Zij kwam later ook nog wel aan de beurt.
Monica wist niet waar haar moeder hem zo snel vandaan had gehaald. Feit was dat even later, Monica’s opa, met een mestvork in zijn bovenbeen, kermend en jankend op de grond lag. Ze had hem eruit getrokken, in de richting van haar vader gestoken en ermee gedreigd om het gereedschap in zijn edele te steken. ‘Ga naar je kamer Monica.’ Monica was gelijk de stal uit gevlucht.
De volgende dag aan het ontbijt was het er of niets was gebeurt. Met dien verstande dat haar grootvader een groot verband om zijn bovenbeen droeg en zich op een stok steunend, strompelend voortbewoog. Nadat de mannen waren vertrokken om het vee te verzorgen had haar moeder haar boos aangekeken. ‘Het zijn mijn stieren.. Knoop dat in je oren!’ Vanaf dat moment besefte ze dat de op verkrachtingen lijkende neukpartijen, door haar moeder, op z’n minst niet werden afgekeurd.
Nog geen tien dagen later was opa overleden aan een bloedvergiftiging. Vanaf dat moment was het Karl. De na het overlijden van opa als knecht ingehuurde dorpsidioot, die moeders ondertuintje met zijn bovenmaatse hengstenpik schoffelde.
Monica kijkt lachend naar me op. ‘Hetgeen hij in zijn bovenkamer miste had de schepper bij zijn geslacht en ballen gecompenseerd. Het verbaasd me tot op de dag van vandaag dat ik enigst kind ben gebleven.’
Ik trek mij schouders op en vraag haar te vertellen van de vrouwelijke dierenarts. Al bij mijn vraag verzacht haar blik. ‘In eerst instantie wou mama haar niet. Ze had niets met vrouwen die hun plaats niet weten.’ Ik schiet in de lach. ‘En die plaats was volgens haar, op een ongewassen pik?’ Haar lach staat haar opnieuw goed. ‘Daar of aan het aanrecht. Ze was haar tijd ver vooruit. Ze kon multitasken. Ik heb meer dan eens gezien hoe zij, tijdens het koken of de afwas, aan het aanrecht werd gepakt… Maar terug naar dierenarts Gabie. Ik denk dat een paar maanden voor opa’s overlijden was dat zij voor het eerst bij ons kwam. De oude dierenarts was ermee gestopt en zij had de praktijk overgenomen. Ze kwam controleren welke koeien, hoe lang drachtig waren.’ Zes weken eerder had de stier van een bevriende buurboer een aantal dagen tussen hun koeien op de wei gestaan. Omdat haar vader en opa die dag naar boven waren om werkzaamheden op de zomeralm te doen, had haar moeder haar opgedragen met Gabie naar de stallen te gaan. ‘Schrijf ’t maar op, ik hoor het straks dan wel.’
Ondanks dat zij op dat moment al groter dan die Gabie was geweest had ze tegen het kleine vrouw opgekeken. Ze wist niet waarom. maar het was duidelijk dat haar struise moeder zich bedreigt voelde door dit vrouwtje.
Gabie had haar figuurlijk bij de hand genomen en bij elke stap uitgelegd wat zij deed. ‘Ik hing aan haar lippen.’ Monica begint te blozen. ‘Telkens als Gabies arm, zowat helemaal, achter in een koe verdween.. Je zult me wel helemaal gestoord vinden.. Ik voelde dan de bizarre wens om die koe te zijn.’
‘Wat ik gek en vooral verdrietig vind is dat jij in je jeugd blijkbaar maar weinig liefde en warmte hebt gekend. Ondanks dat ik als kind, zeker van moederszijde, daaraan geen tekort heb gehad, is het ook pas sinds ik met John ben, dat ik mijn seksualiteit heb leren exploreren. Wie ben ik om het gek te vinden dat mijn dochter haar vriendin met haar vuistjes in kut of kont neukt, zolang zij hier beiden plezier aan beleven?’ Monica’s ogen worden groot.’Je dochter is èh.. Ze is lesbisch?” Ik trekt mijn schouders op. “Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Misschien is ze Bi, net als Vera. Wat doet het er toe welk etiket je er op plakt, zolang beiden gelukkig zijn?’
Ik zie hoe ze nadenkt. Ze wil net iets gaan zeggen als mijn GSM op het tafeltje begint te trillen. Ik neem op. “Hallo.. hoe is het met mijn liefje.” Ik hoor aan zijn stem dat hij het enorm naar zijn zin heeft. “Heel goed.. Je liefje en Monica hebben gekookt en zijn na een uitermate bevredigende gezamenlijke vingersessie, verwikkeld in een verhelderend gesprek.” “Wacht even Anita.” Ik hoor wat gemompel op de achtergrond. “Sorry.. Resie van de Alm hier vroeg me of ik een Obstlertje met haar wil drinken.” “Waar is die Andie dan? Die helpt zijn schoonbroer om een klusje af te maken… Resie is overigens Andies zus en haar man Jozef is de broer van Gisela. In de zomer wonen en werken Jozef en Resie op de Alm maar in de winter ‘Wonen, Leben und Lieben Sie zusammen.. Dat houdt in dat..” Ik onderbreek hem lachend. “Ik zie het ook zo voor me John.” “Ja precies.. Volgens mijn chauffeur zijn we om circa vier uur terug.” “Dat is mooi. Dan kun je eerst rusten en douchen voordat we aan tafel gaan.” “Dat rusten.. Moet dà.” “Dat is niet onderhandelbaar John Berns.” Hij lacht. “Hou van je.” “Ik ook van jou.”
Als ik heb opgelegd kijkt Monica me verbluft aan. Blijkbaar heeft ze ons, in Nederlands gevoerde, gesprek goed kunnen volgen. “Die vier Lieben sich?” ‘Die vier houden van elkaar. Hoe kan dat. Zij zijn mijn buren. Ik had niks door en John gaat een keer mee naar de Alm en hij…’ ‘Dat is John lieverd. Mensen nemen hem altijd snel in vertrouwen. Bovendien maken wij geen onderdeel uit van jullie gemeenschap. Over een aantal dagen zijn wij weer vertrokken.’ Bij mijn laatste woorden trekt een schaduw over haar gezicht. ‘Jullie zijn de eerste gasten waarbij die gedachte me pijn doet.’ ‘Gasten, meervoud?’ ‘Ik denk het wel.’
Ik kijk voor me uit en geniet van het uitzicht over het dal. We zitten zo een hele tijd stilzwijgend naast elkaar als zij zachtjes haar keel schraapt. ‘Zal ik nog wat te drinken inschenken.’ ‘Graag Monica.. Alleen even niets met alcohol.’ ‘Ik heb nog wat zelfgemaakt vlierbloesemsap.’ ‘Doe maar. Dat wil ik graag proeven.’ Ze staat op en loopt net weg ‘Monica..’ Ik voel hoe ze zich naar mij omdraait, maar blijf in het dal staren. ‘Doe je alsjeblieft wat anders aan. Ik wil die mooie vrouw van daarstraks weer zien.’ ‘Maar je man, John.. Hij..’ ‘Hij kijkt ook graag naar een mooie vrouw en ik gun hem dat.’
Als ik haar een tijdje later hoor terugkomen kijk ik bewust in haar richting. Ze draagt opnieuw de dirndljurk van daarstraks en ook nu lijkt ze haar ondergoed vergeten.
Ze kijkt me verontschuldigend aan. ‘Ik heb niet zo’n mooie spulletjes als jij Anita. Door dit net als nu aan te doen, kon ik Sep helemaal gek maken.’ Onderhand zij de glazen met de zelfgemaakte limonade van het dienblad op tafel zet, kijk ik haar verwonderd aan. ‘Je verleidde je man?’ Ze knikt. ‘Ook al was het niet echt mijn ding. Hij was mijn man, hij zorgde goed voor me en op mijn manier hield ik van hem. Zo nu en dan schonk ik mij dan ook aan hem.’ Ik weet niet welk duiveltje mij op dit moment bepiest. Het flapt er dan ook spontaan uit. ‘Wat als ls ik je zou opdragen, je door mijn man te laten dekken?’ Zij antwoord net zo ongefilterd. ‘Dan zou dat gebeuren Anita.. Na vanmiddag zou ik alles wel voor je doen.’