Familiezaken Hoofdstuk 14

“Oma, Oma.. Je raadt nooit wie bij Papa en Mama heeft geslapen.” “ik besluit me van de domme te houden. “Heeft Marieke bij papa en mama geslapen?” “Fout!” “Orlando jongen, heb jij..?” “Nee Oma. Ik ben al groot.. Tante Flo heeft bij hun geslapen.” Op dat moment komt John de keuken in. “Wat zeg je nou jongen?” Orlando rent op zijn opa af en geeft hem een knuffel. “Mama vertelde dat ze nou altijd bij ons doet slapen.” Op dat moment komt Rob met Marieke op zijn arm binnen. “Ik heb al verteld van Flo papa.” Hij schiet in de lach. “Moet jij altijd onze geheimpjes verklappen. Als Mama straks thuis komt, dan wil ze even met je praten.” “Boze praat? Nee knul.. Alleen maar lieve praat.”
“Oma. Wil jij Orlando al een boterhammetje voor op de vuist smeren? Glenda wil op tijd weg. We zetten hem dan onderweg af op school.” “Dat is nergens voor nodig zoon. Hij eet lekker met ons mee en Opa brengt hem naar school.” “Met de bakfiets opa?” “Als jij dat wil, dan gaan wij met de bakfiets.” “Jippieie..”

“Goeie morgen allemaal.” “Môgge Flo.. Lekker geslapen in je nieuwe bedje?” Ze laat beschaamd haar hoofd zakken. “Èh ja.. Heerlijk John.” “Dat is toch mooi meid. Niets om je voor te schamen toch?” Rob zet Marieke in de kinderstoel aan tafel en drukt een zoentje op haar kruin. “Tot straks liefje.” Dan steekt hij een vuist naar voren. “Boks, high-five.. stoere vent van ons.” “Tot straks papa.” Dan stapt hij op Flo af en tuit zijn lippen. Ze deinst terug. “De kinderen Rob.” Hij grijpt haar vast, drukt haar tegen zich aan en kust haar. “Tot straks lekker ding.” Orlando gaat op een stoel aan tafel zitten. “Auwà..” Hij grijpt naast zich en haalt een vork tevoorschijn, die ik tijdens het opruimen blijkbaar over het hoofd heb gezien. “Die moetè op de tafel liggen.” John stoot me lachend aan. “Oma toch. Hoe kom je erbij om een vork op de stoel te leggen.” “Oma lievv.” Ik streel over het bolletje van Marieke. “Zeg het hem maar schatje.” Flo schuift aan tafel en kijkt lachend naar de kinderen. “Voor wie zal ik al een boterham smeren.” “Voor mij!” Roept Mellie die ook net binnenkomt. “Overigens, goeie morgen allemaal. Nadat ze mij aan het aanrecht een knuffel heeft gegeven drukt ze een kus op de kruin van de beide kinderen. Dan buigt ze over Flo heen en drukt een zoentje op haar wang. “Môgge lieverd.” Flo kijkt haar verwonderd aan waarop Melle een arm om haar schouder legt. “Jou veranderde liefdessituatie maak niet dat je opeens niet meer Vera’s en mijn lieverd bent. Integendeel schat. Wij zijn blij voor jullie alle drie.” Dan kijkt ze naar de kinderen.”..of liever gezegd alle vijf.”

Het ontbijt is zoals eigenlijk altijd een gezellig begin van de dag. Zelfs de tijd erna als iedereen is uitgevlogen is voor mij ‘Quality time’.
Het past wellicht minder bij de ideeën die opgang doen over de taken van een geëmancipeerde vrouw in de 21e eeuw. Maar de regie over het huishouden van mijn, op z’n zachtst gezegd alternatieve familie, schenkt mij meer bevrediging dan elke voor mij denkbare maatschappelijke carrière.
Ik ben net klaar met het inruimen van de vaatwasser als ik van achteren wordt vastgepakt en in mijn nek gekust. “Kan ik mijn schatje nog ergens mee helpen?” Ik kijk lachend op mijn horloge. “Drie kwartier heen en terug van de basisschool? Heeft mijn vent weer staan flirten met de jonge moedertjes op het schoolplein.”

Terwijl hij twee koffiemokken van het rek neemt kijkt hij me lachend aan. “Goed geraden wijfie. Deze keer was het een gesprek met een erg verdrietige jonge vrouw. “Verdrietig, hoe dat?” “Het was de moeder van Robin. Haar zusje blijkt bij Orlando in de klas te zitten… Ze was helemaal van de kaart. Haar man is vorige maand zomaar en zonder vooraankondiging vertrokken. Ze is helemaal onthand. Blijkbaar heeft hij haar in een financiële chaos achtergelaten. Ze vreest dat ze Robin van de opvang moet halen. Ik schenk onze mokken vol en zoals zo vaak, gaan tegenover elkaar op de krukken aan het kookeiland zitten. “Die zorgen gun je niemand.” “Ze is vandaag vrij. Ik heb haar uitgenodigd om straks een kopje koffie te komen drinken. Ze kan dan haar hart luchten bij Mellie en jou. “Met mij erbij? Jij nodigt haar uit, en ik..” Hij legt zijn handen op die mij. “Stil nou even liefje. “Ze heeft haar moeder om hulp gevraagd. Maar die besteedt haar tijd en centjes liever aan de kerk. Ik denk dat deze vrouw aanmerking komt voor hulp. Misschien wel uit het nog op te richten Mart steunfonds. Bovendien ik ben in de buurt. Ik zal Mellie zo vragen en ga dan aan de slag met de rubber tegels bij de wipkip. Een piep van jullie en..”

Ik lach. “En je laat die wipkip alleen achter.” Hij kijkt me ondeugend aan. “Eigenlijk ben jij mijn lekkere wipkipje.” Ik pak zijn kin in mijn handen en kijk hem serieus aan. “Je moet je zaad sparen John. Over drie dagen moet je mijn lieverd dekken.” Hij schuift de mokken aan de kant, stroopt mijn rok omhoog en tilt mij op het kookeiland. “Mijn vrijwillige onthouding maakt niet dat ik niet mag genieten van jou honing liefje. Bovendien, ik heb ooit ergens gelezen dat seksuele opwinding de zaadproductie juist stimuleert.” Ik grijp zijn hoofd en duw hem in mijn kruis. “Lul niet zoveel man.. Je halfbloed kutje is nog steeds opgewonden door gisteravond.” Hij kent me door en door en weet precies wat ik nodig heb. Als hij uiteindelijk, onder zijn mond door, twee vingers een klein stuk in mijn kutje stop en zo de voorkant van mijn schedewand stimuleert, houdt ik het, zoals achteraf blijkt ook letterlijk, niet meer droog. “Het feit dat ik mezelf hoor soppen stimuleert me ook psychisch. Ik kom al na enkele minuten heerlijk klaar.
Ik trek zijn ondeugende kop omhoog, kus hem en proef mezelf. Zijn onthouding blijkt ook mijn onthouding. Het liefst had ik nu zijn piemel gepakt en zijn liefdespapje eruit gezogen. Als hij me van het eiland naar de grond tilt blijft een plasje op de kookplaat achter. Ik kan en wil me niet inhouden, buig voorover, slurp mijn eigen kutjehoning op en slik het genotvol door. “Dat had je drie jaar geleden niet gedaan liefie.” Ik lach. “Dat is jouw schuld geile beer.” Hij schudt ontkennend met zijn hoofd. “Nee liefie, dat school altijd al in je. Het enige dat ik heb gedaan is je het vertrouwen geven om jezelf te durven zijn.”

Nadat ik klaar ben met het huishouden ga ik met een mok koffie buiten op het terras zitten. John is druk in de weer met de rubber tegels. De hulp die hij hierbij krijgt, van de wat grotere, kinderen draagt er niet aan aan bij om de klus snel en efficiënt te klaren. Maar John geniet zichtbaar en dat wederom laat ook mij genieten.
Als Flo naar buiten komt met twee van de kleintjes zie ik een andere vrouw als gisteren. Zeker ze is nog altijd dezelfde blonde slanke en goedlachse jonge vrouw echter vandaag lijkt ze van binnenuit te stralen. Als ze ziet dat ik naar haar kijk zwaait ze en ik zwaai terug. Hetgeen me vroeger maar moeilijk lukte gaat me tegenwoordig gemakkelijk af: Iemands seksbeleving en voorkeuren los te zien van zijn of haar dagdagelijkse identiteit. Echter hetgeen ik bij mezelf heb mogen ondervinden zie ik nou ook bij Flo. Passionele en bevredigende seks heeft een positieve en essentiële invloed op de wijze waarop iemand in het leven staat.

“Laatste gedachte!” “Èh wat.. John?.” “Laatste gedachte liefie.” “Dat ùh, dat goeie seks een positieve invloed op je heeft.” “Floortje hè.. Haar hele houding… ze straalt gewoon.. Ik denk dat het niet enkel de seks is. Ze heeft haar liefde in het kwadraat teruggekregen.” “Benijdt je Rob daarom..” Hij kijkt me vragend aan maar ziet dat mijn vraag voortkomt uit pure interesse. “Die vraag stelt zich niet schatje. Ik hou van jou. Er is geen ander in beeld. Ik ben ervan overtuigd dat het bij Rob ook niet de kwestie is dat hij zo nodig van meerdere walletjes wil snoepen. Liefde laat zich niet sturen.” “Koffie?” Hij lacht. “Daar kwam ik voor. Maar blijf zitten ik zet wel.” “Wel je laarzen uitdoen. Je sloofje heeft net gezogen.” Hij grijpt in zijn kruis en lacht ondeugend. “Vreemd, daar heb ik geen actieve herinnering aan.”

Terwijl John wegloopt komt Mellie door het poortje naar me toegelopen. “Mogen we de keuken straks gebruiken Mama? Ik wil met de peutergroep muffins bakken.” “Is iemand jarig?” “Robin.. Ze wordt morgen vier. Ze was aan het huilen. Ik heb van John begrepen dat haar Pa met de noorderzon is vertrokken. Blijkbaar heeft hij moeder en dochters met forse schulden achtergelaten.” Mellie zet een kinderstemmetje op. “Mama heev niet centjes voor verjaardagkoek te kopè… .. Als de kleintje hun middagdutje doen gaat Flo snel naar de winkel om de ingrediënten te halen.” “Laat haar eerst even in de bijkeuken kijken in het bovenste kastje links staan nog bakspullen.” “Je ben een schat Mama?” “Dat zei John vanmorgen ook nog.” “Ondeugd.”
“Had ik ook een mok thee moeten meenemen?” Mellie schudt haar hoofd. “Jolanda, de moeder van Robin heeft me net nog even gebeld. Ze kan elk moment hier zijn. Zijn blikt dwaalt in de richtig de poort. “Daar zul je haar al hebben.” John loopt op de jonge vrouw af en steekt zijn hand uit om haar te begroeten. Als ze dichtbij komt en ik me voorstel kijkt ze me onzeker aan. “Ga zitten Jolanda, ook een kopje koffie?” “Liever Thee, als ’t mag.” “Dat mag zeker meid. Jij dan nu ook een kop, Mel? En Jij een verse kop koffie liefie? Terwijl hij wegloopt kijkt ze ons bevreemd aan.

“Wat gaat hij doen?” Ik trek mijn schouders op. “Ik neem aan dat hij koffie en thee voor ons gaat maken.” “Dat zou mijn man, èh ex, nooit doen.” Ik kijk haar verwondert aan. “Was hij zo’n Pascha dan. Ik heb hem wel eens gezien als hij Robin kwam halen. Hij leek me best wel aardig.” “Dat was hij ook wel.. Maar onze rolverdeling is, hoe zal ik het zeggen.. Was toch meer traditioneel.” “We leven in de 21e eeuw Jolanda.” “Dat zei ik hem ook vaker. Hij komt uit een nogal fundamentalistisch Christelijk Amerikaans nest. Dat maakte hem tot de ideale schoonzoon voor mijn moeder.” Er vormt zich een cynische glimlach om haar mond. “.. Dat laatste had me een waarschuwing moeten zijn.” Mellie kijkt haar verbaasd aan. “Hoe dat?” “Je hebt haar toch wel eens gezien. Bij wijze van uitzondering, als mijn man haar daarom vroeg, haalde zij Robin ook wel eens hier op.” “Zeker ken ik haar. Ze wist zeker indruk te maken. Sorry, maar alleen al de manier waarop ze me aankeek bezorgde me rillingen.” “En precies dat was Robins schuld.” “Robin?” “Ja.. In haar al enthousiasme heeft ze Oma verteld dat Juf Mellie met een meisje is getrouwd… Zowel zij als mijn man hebben er vervolgens op aangedrongen Robin hier weg te halen.”

“Thee voor de dames.” “Bedankt Pa.” “Ik ga dan weer aan de slag. Mijn assistenten staan al te wachten.” Terwijl John wegloopt kijkt de jonge moeder hem jaloers na. “Zo kan het dus ook.” “Als ik vragen mag. Is zijn geloof de directe reden voor jullie breuk?” “Volgens hem wel. In tegenstelling tot mijn Ma gebruikt hij het geloof echter zoals het hem uitkomt. De plaats van de vrouw is aan het aanrecht, maar als zij dankzij haar goede baan ervoor kan zorgen dat hij een een groot huis kan wonen en dikke auto kan rijden dan mag zij aan het, “ met haar vingers maakt ze aanhalingstekens in de lucht “.. maatschappelijk verkeer deelnemen.” Inmiddels verschijnen tranen in haar ogen. “Ook is het geen enkele probleem om zijn kinderen in problemen achter te laten. Hij is terug naar Amerika en heeft daar de scheiding aangevraagd omdat ik ‘adultry’ zou hebben gepleegd. Die advocaat betaalt hij van het geld van onze door hem geplunderde spaarrekening. Hij heeft ons achtergelaten met een te zware hypotheek en een duur, nog twee jaar lopend leasecontract, op zijn dikke Mercedes.”

Mellie kijkt haar verbaasd aan. “Ik was naïef. Hij heeft dat contract met een smoes op mijn naam laten zetten..” Met trillende handen neemt ze een slok van haar thee. “En dat laatste is waarom ik hier zit. “Vanaf de volgende maand gaat Robin naar een andere opvang. Mijn moeder wil de kosten van de opvang op zich nemen, maar uitsluitend als die opvang onder de vleugels van haar kerkgenootschap plaatsvind.” Ik kijk haar geïnteresseerd “Hoe staat je Pa in die wedstrijd. Ik heb hem hier wel eens gesproken. Hij leek me erg aardig.” “Dat is hij ook. Hij is zelfs veel te lief. In tegenstelling tot hetgeen haar geloof haar voorschrijft heeft mijn moeder de broek aan in hun relatie. Zij zal dit echter met verve ontkennen. Papa ontvlucht haar door minstens vier keer per week op z’n racefiets te kruipen. Moet je je voorstellen. Ze is nu boos op hem omdat hij, hoe noemt ze het ook weer? Oh ja, het huwelijk niet meer consumeert.” De combinatie van cynisme en verdriet in haar mimiek, doet me zeer. “..Ze voldeed altijd aan haar echtelijke plichten.. Eens per twee weken, op zaterdagavond was de snoepwinkel geopend en werd pa geacht zijn klaarliggende zuurpruim op sap te zetten.” “Bevredigd haar dat?” Ze trekt haar schouders op. “Haar bevrediging put zij uit de erkenning die zij in haar kerk, met name bij de voorganger krijgt voor het feit dat een waarlijk godsvruchtige vrouw en echtgenote is. Voor dat gevoel moet alles wijken.” “Hoe kijkt ze dan tegen het vertrek van haar geliefde schoonzoon aan?” “Ze zegt het niet met zoveel woorden maar het komt erop neer dat ze denkt dat mijn vrijgevochten houding hem niet welgevallig was.” “Maar hij heeft jou en haar kleinkinderen in problemen achtergelaten, hoe rijmt ze dat met zijn zorgplicht?” “Het hoeft niet te rijmen om in haar bekrompen wereldbeeld te passen.”

“Mama, mama.. Flo opent het poortje, waardoor de kleine Robin naar haar moeder kan rennen. “We gaan koekies bakkè voor me jaardag. Die magt ik mee naar huis nemè.” Ze neemt haar dochter op schoot en knuffelt haar liefdevol. “Dat is mooi schatje.” Jolanda kijkt Mellie verdrietig aan. “Dat zie ik bij ‘Gods kindertuin’ niet gebeuren.” “Dan laat je Robin toch gewoon bij ons?” De jonge vrouw schudt verdrietig met haar hoofd. “Misschien als ik het huis heb verkocht en van die klote Mercedes ben verlost..” “Mag niet zegge, klotè Mama.” ”Sorry liefje. Je hebt gelijk.”
“Robin lieverd. Geef je mama een kusje. We gaan nu rusten. Je moet straks fit zijn om te bakken.” Het kleine ding kust haar moeder op de mond en springt van haar schoot. “Tot schtrak mama. Ikkè maakt ook koekie voor jou.” “Lekker liefie, tot straks.”
“Robin blijft hier!” Zegt Mellie resoluut. “Dat kan ik echt niet opbrengen Mellie. Ik heb mijn Fiatje al verkocht om op korte termijn de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.” “Robin blijft hier! Jij betaalt pas weer, als je er financieel bovenop bent.”
“Meen je dat?” Mellie knikt en als Orlando van school wordt gehaald nemen wij je andere dochtertje,” “Starling.” “Starling, mee naar hier. Dan kun je ze hier tegelijk ophalen.”

Jolanda staat op en slaat haar armen om Mellie heen. “Dat zou echt te gek zijn. “Zo snel als ik kan zal ik jullie alles terug betalen?” “Dat zal niet nodig zijn Jolanda. We hebben een paar geldschieters die ons in voorkomende gevallen ondersteunen.” “Ik weet niet wat ik moet zeggen.”
Flo komt naar ons toe, begroet Jolanda, zet de iPad bij Mellie op tafel en overhandigd haar haar mobieltje. “Vera heeft gebeld. Ze komt de normale tijd thuis. Blijkbaar had de dame van HR die bij haar aanstellingsgesprek moet zijn, een dag vrij genomen. Ik ga dan nu inkopen doen.” Ik vertel Flo eerst even in de bijkeuken te kijken om na te gaan of dat überhaupt wel nodig is.

“Vera.. Vera Berns, is jouw vrouw?” Mellie schiet in de lach. “Het is eerder andersom, maar ja Vera is mijn lief. Waarom vraag je?” “Die dame van HR, dat ben ik. Misschien dat ik het gelijk een beetje goed kan maken… Is Vera van plan in te stemmen met de concept overeenkomst die ik haar heb toegestuurd?” “Voor zover ik heb begrepen wel. Waarom vraag je?” “De voorgestelde indeling is twee periodieken lager dan die van haar mannelijke collega’s met minder ervaring.” “Adviseer haar hoog in te zetten, op vier periodieken meer. Dan kan ze kijken waar ze uitkomt.” “Ik weet niet of ze dat doet. Ze wil die functie wel heel erg graag.” “De hoofdbehandelaar en circuitmanager willen haar nog veel liever op die functie. Laat haar anders even met me bellen.”

Op dat moment komt Flo met een glas thee terug uit de bijkeuken. “Alles op voorraad. Je stuurt maar een tikkie Anita.” “Ben je gek lieverd.”
Als Glenda’s auto het erf op komt rollen verschijnt een verwachtingsvolle glimlach op Flo’s lippen.
“Goeie smiddag lieve familie. Ze buigt over Flo heen en kust haar op haar mond. “Goeie middag lieverd. Ben je de schrik een beetje te boven gekomen?” Flo kijkt beschaamd en knikt in de richting van onze gast. “Oh sorry.. Ik zie het. We hebben bezoek… Aangenaam Glenda Boeserman.” “Jolanda… Ik zag het net op uw auto; B&B Projecten en Makelaardij. Bent u daarvan?” “Ja dat is de firma van mijn man Rob en mij. Waarom vraagt u?” “Bouwt u die ecologische starterswoningen aan de rand van het dorp?” “Wij begeleiden het project. Feitelijk gebouwd wordt door twee lokale aannemers.” “Begeleidt u ook de verkoop van bestaande woningen?” “Normaal gesproken niet maar voor kopers van onze projectwoningen maak ik een uitzondering.”

Als Jolanda een paar uur later met Robin aan haar hand, een doos muffins onder haar arm en een onuitwisbare glimlach om haar lippen vertrekt, heeft zij de optie genomen op een van de woningen uit het project. Glenda heeft haar verzekerd dat zij Jolanda’s huidige te grote woning boven de hypotheekwaarde kan verkopen. Ook heeft ze toegezegd contact op te nemen met het leasebedrijf waar het contract met betrekking tot de Mercedes is afgesloten. Tijdens het gesprek bleek dat dat hetzelfde bedrijf is waar B&B de leasecontracten voor hun bedrijfswagens heeft afgesloten. Ze gaat proberen haar invloed aan te wenden om de Mercedes in te ruilen op een goedkoper contract op een kleine gezinsauto uit de voorraad.
“Glenda pakt de brochures en papieren in haar aktetas en legt haar benen op een stoel. Even vijf minuten voor Glenda. Terwijl Mellie de laatste kinderen uitzwaait komt Flo met Marieke aan haar hand naar ons toegelopen. Ze buigt over Glenda heen en kust haar. “Hallo schatjes van me.” Glenda trekt Marieke op haar schoot en geeft haar een dikke knuffel. “Glenda.. Ik ben zo enorm trots op jou, je hebt een gezin gered.” “Dank je wel schat, maar dat gevoel is geheel wederzijds. Het vervult mij met trots dat ik die knappe vrouw die zo enorm goed is met kinderen, de mijne mag noemen.”

Glenda kijkt mij aan. “Mamsie, mag ik je man straks van je lenen? Rob gaat op weg naar huis langs Molly Meubels. Het bleek dat ze nog één zelfde kleerkast als wij al hebben, op voorraad hebben. Het zou fijn zijn als hij Rob helpt met opzetten. Onze schat kan weliswaar huizen tekenen en plannen, maar een kast in elkaar zetten, behoort niet tot zijn skills.” “Kan dat tot morgen wachten lieverd? John is al de hele dag bezig bij die wipkip. Hij heeft vanmiddag zelfs niet gerust. Het bleek dat de wortels van die boom in de weg zaten. Hij wilde geen bijl gebruiken met de kinderen in de buurt.” Ze komt overeind. “Ga jij nog even bij Flo zitten Marieke, dan ga ik onze Opie helpen. Wij hadden thuis een houtkachel. Houthakken en kloven kan ik als de beste.” “Zou je niet eerst wat anders aandoen?” “Je hebt gelijk Flo schatje.”

Even later zien wij een in overall geklede Glenda helemaal los gaan. Terwijl ik de keuken in duik om het avondeten voor te bereiden, vertrekt Flo met Marieke in de bakfiets om Orlando van school te halen. Ik had deze morgen al twee diepvriesdozen met zelfgemaakte pasta groentesaus uitgezet. Tafel dekken, spaghetti koken, een schaaltje geraspte kaas op tafel en klaar is Anita. De vruchten plukken van eerdere arbeid noemt John dat. Hij heeft mij geleerd om bepaalde gerechten en sauzen in bulk aan te maken en het teveel in te vriezen. Mijn schoonzus Marieke, die totdat ze ziek werd, altijd fulltime heeft gewerkt, deed dat vaak op haar vrije dagen, om zo op drukke dagen tijd te sparen.
Nadat Flo en Mellie, Rob hebben geholpen de meubeldozen naar binnen te dragen loopt de eetkamer langzaam vol. “Hoe laat is Vera klaar. Mellie kijkt net op haar horloge als we het knerpen van het grind op de binnenplaats horen. “Daar zul je haar al hebben. Ik kijk door het keukenraam en zie tot mijn verbazing dat zij drie grote bloembossen achter uit haar auto haalt.”

Binnengekomen legt ze de drie bossen in Glenda’s schoot, die hierop reageert alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Dan komt ze eerst op mij af, trekt mij in haar armen en kust me links en rechts op mijn wangen. Als ze me een stukje van zich afduwt zie ik dat haar ogen vochtig glanzen. “Lieve Anita. Uit een soort van loyaliteit naar mijn moeder ben ik jou tante blijven noemen. Ik besef al een tijdje dat ik je daarmee tekort doe. Je bent onze Mama of zoals Glenda zegt Mamsie. Je treedt nooit op de voorgrond maar bent er, zonder je ooit op te dringen, altijd voor ons. Ze neemt de bos die Glenda haar aanreikt over en geeft die aan mij. “In de waan van de dag laten wij het jou onvoldoende merken, maar alsjeblieft lieve Mama, een kleine erkentelijkheid voor wat jij voor dit gezin betekend.” Terwijl Vera opnieuw bewapend met een bos bloemen op Flo afstapt en Glenda met de laatste bos voor Mellie gaat staan, fluistert Rob wat in Orlando’s oor die meteen naar buiten rent. Nu neemt Glenda het woord. “Lieve Mellie en Flo.. Net als Mamsie maar dan anders vormen jullie de lijm en olie van ons gezin. Dankzij jullie kunnen Vera, Rob en ik ons zonder last of schuldgevoel op ons werk richten. Het is met name jullie verdienste dat onze kids, ook buiten de opvang, opgroeien tot zelfbewuste mensjes en wij hopen van harte dat het ons gegeven is om ons liefdevolle en fijne gezin verder uit te breiden.” In het knuffelgeweld dat volgt lukt het John maar met moeite om de bloembossen uit de verdrukking te redden.

“Leg die bloemen maar even op tafel Pa.” “Maar ik wil ze snel even op water zetten jongen.” “Luister naar je zoon Papa… Toe maar Orlando.” De lieverd overhandigd zijn opa een langwerpige zak met een daaraan bevestigde goudkleurige envelop. “Pa.. We zouden jou enorm tekort doen als we na de lofuitingen voor onze dames, jou niet ook in het zonnetje zouden zetten. Alsjeblieft Pa, maak die zak open.” Met trillende handen scheurt John het cadeaupapier los en haalt even later een fles rode wijn tevoorschijn. “Blauwer Zweigelt. Een eenvoudig maar lekker Oostenrijks wijntje. Dank jullie wel.” “Die fles van zes Euro is symbolisch Papa. Kijk in de envelop.” Hij haalt een kaartje tevoorschijn en leest voor. “Tegoedbon voor een geheel verzorgde week voor twee personen in Gasthaus Soelzflù in Tschaggoens im Montafon. Ik zie tranen in zijn ogen en hij kijkt ontroerd om zich heen. “Dank jullie wel. Dit was nergens voor nodig. Ik geniet elke dag dat ik jullie om me heen heb. Echt waar.” Vera slaat haar armen om hem heen. “Dat is het hem juist Pap. Voor jullie is alles wat jullie voor ons doen vanzelfsprekend. Maar dat is het niet.” Hij overhandigd mij het kaartje en ik zie dat er zelfs een datum op staat. “Maar dat is al over drie weken!?”

“Precies dat is de meivakantie.. Glenda, Rob en ik hebben dan een week verlof en de opvang is die week, sowieso dicht.” “En wat doen jullie dan, jullie zouden toch ook naar…” “Dat hadden wij ook bedacht Pa. Mellie, Flo en ik gaan op een vijfdaagse fietstocht om het IJsselmeer, waarbij onze bagage van hotel naar hotel wordt vervoerd.” “En wij gaan met de kids het weekend naar Disneyland.” Ik kijk Glenda aan. “Flo gaat niet met jullie mee?” “We hadden alles al geboekt. We hebben daar vanmorgen al over gesproken hè Flo.” “Zeker.. Die fietstocht was eigenlijk zelfs mijn idee en ik verheug me daar ook al op. Het verandert niks aan onze relatie als ik met Vera en Mellie ga fietsen.” Rob slaat een arm om Flo’s schouder. “Alleen maar fietsen lieverd.” “Dat beloof ik Rob.” Orlando kijkt naar Rob op. “Gaat Flo niet met ons mee naar Disney.” “Nee knul. Deze keer nog niet. Maar Flo komt nu wel al bij ons wonen. “Slaapt ze dan altijd bij jullie in het grote bed?” Glenda trekt Orlando op schoot. “Vind je dat raar lieverd?” “Ikkè niet. Sommige kindjes op school wel. Die vinden het ook raar dat we bij opa en oma en bij een crèche wonen.” “Papa en Mama houden heel erg veel van Flo.” “Seksveel?” We kijken allen verrast in de richting van ons jongetje. “Seksveel. Wat bedoel je schatje.” “Dat zei Maud. Als grote mensen heel veel van elkaar houe, dan doen ze sekse.” “En wat is dat Sekse?” “Dan gaan ze bloot en doen heel veel kussen. Soms groeit er dan een baby in de buik van de Mama.” Dan lijkt hem plotseling iets in te binnen te schieten. “Krijg Flo dan ook een baby in de buik?” “Misschien wel. Hoe zou je het vinden als je nog een zusje of een broertje zou krijgen?” “Mag ik kiezen?” “Voor een zusje of een broertje bedoel je?” Hij knikt. “Zo werkt het niet schat. Het is een soort verrassing.” “Ik zou een broertje wel fijn vinden. Dan kan ik altijd samen met hem voetballè.” Ik vind het mooi om te zien hoe vanzelfsprekend onze bijzondere gezinssituatie voor de kleinkinderen is. Wat anderen er ook van vinden deze kinderen zullen nooit een tekort aan liefde en ondersteuning ervaren.

Nadat we hebben gegeten en alles is weggeruimd trekken wij ons terug in ons knusse woongedeelte. Vanuit onze woonkamer kunnen we zien hoe Flo geholpen door Mellie haar spullen verhuist. Naar wij hebben begrepen helpt de handige Vera haar broer, onderwijl Glenda de kinderen verzorgt, bij het opzetten van de kast. Het feit dat John op geen enkel moment heeft geprotesteerd, vertelt me dat hij inderdaad moe is. “Ga je douchen lieverd. Dan schenk ik een glaasje wijn in. We kijk nog even tv en gaan dan op tijd naar bed.” “Slapen?” “Ja lieverd slapen.”
Ik zet net de tv uit als op de deur wordt geklopt. “Kom binnen.” Vera komt gevolgd door een gespannen kijkende Glenda naar binnen. “Wij wilden eigenlijk net naar bed gaan lieverds.” “We zijn zo weer weg. Glenda zit ergens mee en vindt het moeilijk om terug te komen op reeds gemaakt afspraken en begrijp het best als jullie daar niet op terug willen komen.” “Je praat in raadsels lieverd.” “Èh ja.. We hebben eigenlijk afgesproken dat Flo en Mellie tijdens een gezamenlijke sessie, zeg maar, gedekt worden.” Als ik merk dat John wat wil zeggen knijp ik in zijn bovenbeen. “Ik èh.. Gezien onze nieuwe situatie.. Ik zou het fijn vinden als Flo, gewoon spontaan, als het gebeurt is het prima…” Ik besluit haar een beetje te helpen. “Je zou graag willen dat het een echte liefdebaby wordt.” Ze knikt opgelucht. “Maar ik snap best dat het dan voor John mogelijk anders voelt. Als hij niet naast zijn zoon …” John kijkt me lachend aan. “Mag ik nou wel?” Ik knik.

“Glenda lieverd. Ik, wij begrijpen dat helemaal. Het hoe en wanneer met Mellie. Dat kaarten wij met Vera af.” “Hoe? Mellie ligt op haar rug in Mijn armen. Waar? Op onze slaapkamer. Ons bed is gewoon groter… “Wanneer? Morgenavond. We verrassen mijn liefje één dag eerder dan afgesproken. Zo is ze hopelijk een stuk minder gespannen… Of?” Ze kijkt haar vader vragend aan.” “Niks of, lieverd. Maar wel.. Ga nu maar snel naar jullie gelieven want gezien de verwachtingen heeft deze dekhengst zijn rust nu heel hard nodig.” Na nog een aantal hartelijke knuffels over en weer vertrekken de dames naar hun woonruimten en wij naar onze slaapkamer.

Na een korte discussie over de dresscode lopen John en ik, uitsluitend gekleed in onze badjassen, op slippers over de binnenplaats naar het woongedeelte van Vera en Mellie. Als ik zijn hand vastpak voel ik dat ik niet de enige ben die gespannen is.
Conform instructie van Vera lopen we meteen door naar hun slaapkamer. Onze timing blijkt onverwacht perfect. Op het moment dat Mellie en Vera vanuit de badkamer de slaapkamer opkomen gaan ook wij naar binnen. “Mellie kijkt ons verbaasd aan. “Wat doen jullie al hier?” Vera pakt haar bij haar schouders en draait haar met het gezicht naar zich toe. “Het gaat vanavond gebeuren, liefje. Ik ga op bed liggen, jij komt in mijn armen liggen en je probeert te genieten. Concentreer je op het gevoel in je liefdestunnel. Ik voel met je mee.” Terwijl de meiden op bed gaan liggen trek ik Johns badjas uit. “Moet ze niet eerst.. Ik kan toch niet zomaar op haar kruipen.” “Ze is voorbereid Papa. Ik heb haar op de badkamer al een keer klaar gelikt, is ’t niet schatje.” Mellie knikt ingetogen maar als Vera haar handen over haar borstjes legt en deze begint te kneden kreunt ze genotvol. “Trek je kutje voor hem open liefje. Laat hem zien dat hij welkom is.” Als Mellies handen aarzelend naar beneden gaan en zij haar geslacht aan ons toont kijk ik even in Johns kruis. “Zijn meestal ook zonder extra stimulans fier vooruit staande jongeheer hangt er nog slapjes bij. Mellie die dit ook ziet kijkt verdrietig. “Ik ben niet mooi genoeg voor hem.” “John schudt resoluut met z’n hoofd. “Nee Mellie schat.. Je bent prachtig.. Het alleen..” Vera fluistert Mellie in haar oor. “Je bent niet de enige die gespannen is liefje.”

Ik laat mijn badjas van mijn schouders glijden, kniel voor hem neer en slurp zijn piemeltje in mijn mond. “Vinger jezelf Mel. Laat Papa maar zien wat voor geil vrouwtje je bent.” “Ja Vera, ik ben jou geile sletje.” Mijn mond in combinatie met hetgeen zich in zijn blikveld afspeelt hebben al snel het gewenste effect. Ik moet mezelf naar achter bewegen om te voorkomen dat zijn eikel in mijn keel stoot. In een ooghoek zie ik dat Vera opnieuw iets in haar oor fluistert Dit keer doet ze het echter zo zachtjes dat ik niet kan horen wat zij zegt. Als Mellie begint te praten kan ik me er echter een voorstelling van maken. “Kom papa John. Neuk me in mijn maagdelijke kutje.” Uit de verhalen van mijn dochter weet ik dat op de dat maagdelijke wel iets valt af te dingen. Feit blijft dat zij niet eerder door een liefhebbende piemel van vlees en bloed is gepenetreerd. Ondanks zijn stevige erectie heeft mijn lieverd toch nog sturing nodig. Ik sta op en duw hem in de richting van het bed. “Als hij op het bed kuipt spreidt Mellie haar benen maximaal. Ze houdt op met vingeren en, ondanks een gespannen trilling om haar lippen, trekt ze haar schede uitnodigend voor hem open. Ik kruip naast hen op bed en grijp zijn piemel. “Laat je maar zakken lieverd. Ik stuur hem wel.” “Ja Mama, geef mij de piemel van jouw man.” Steunend op zijn handen zakt hij langzaam. De steigerende pik in mijn hand verraadt zijn opwinding. Als zijn eikel in mijn lieverd zit, trek ik mijn hand terug. Als vanzelf verhuizen Mellies handen naar zijn billen en zodoende is zij het zelf die hem uiteindelijk tot aan de aanslag in zich trekt.

“Hoe voelt dat Mellie?” “Ik èh.. ‘T voelt heet en hard maar toch ook zacht. Het voelt gewoon, levend..” “Geil?” Haar knikje is enigszins beschaamd. “Schaam je niet liefie.. Geniet er maar van… Neuk haar nu maar papa. Doe het met haar zoals je het ook met mama doet. Dat laatste heeft Vera niet tegen dovemansoren gezegd. Hij trekt zich bijna helemaal terug en begint mijn lieverd, volgens het voor mij bekende, maar daarom niet minder lekkere, patroon met lange halen bedachtzaam te neuken. Hij heeft me verteld dat hij zich vooral in het begin concentreert op de sensaties van de schedewand om zijn pik. Ik kan me niet inhouden. Ik wil het weten. “Hoe voelt mijn meisje John?” Hij kent me en weet dat ik nu geen genoegen neem met, lekker. “Heel erg strak en glad. Haar schede heeft net als die van jou een heerlijke welving.” Ik zie dat Mellie haar hoofd heeft gedraaid en met Vera ligt te tongen. Blijkbaar zet dit erotische tafereel John aan om meer kracht in zijn stoten te leggen. Op het moment dat Mellie haar hoofd wegdraait en er een pijnlijk kreunend geluid aan haar keel ontsnapt besef ik dat hij nu tegen haar moedermondje stoot. Als ze ook wat dit betreft op mij lijkt maakt die aanvankelijke pijn al snel plaats voor een soort van geile honger naar meer. Als ik handen in Johns billen zie klauwen weet dat ik gelijk heb. Ze draait onrustig met haar hoof en haar ogen en mond staan open. Opeens besef ik dat ik mij onbewust ben gaan vingeren.. De intimiteit van het moment is gewoon gei lmakend. Het feit dat ik mij samen met mijn dochter in een orgasme spiraal naar boven werk voelt overweldigend. “Vera.. Ik.. Vé… Vrááááágggrrrr.” Ik ram een vierde vingers in mijn smachtende moederkut en val dan ook in de diepte. Ik krijg maar nauwelijks mee dat John vrijwel datzelfde ogenblik zijn sperma in de vruchtbare schoot van mijn dochter stort.

Als hij even later voorzichtig van haar afrolt kijkt hij me beschaamd aan. “Sorry liefje.. Ik kon niet anders. Ik heb me helemaal laten gaan.” Ik kus hem hartstochtelijk op zijn mond en kijk van dichtbij in zijn schuldbewuste ogen. “Doe niet zo gek John. Daar was het toch ook om te doen. Anders had je voor hetzelfde geld in een potje kunnen masturberen.” Inmiddels liggen Vera en Mellie kussend in elkaars armen. “Het voelde heerlijk Vera.. Mis je dat niet zo’n levende warme piemel in je kutje. Dat is zoveel fijner als onze dildo’s.” “Meer leven als jouw handje in mijn liefdestunnel kan ik me niet wensen.” “Nu?” Vera knikt. “Dat zou echt heel fijn zijn Mellie.” Terwijl Mellie naar beneden kruipt rollen John en ik uit bed. John bukt over Vera heen en kust haar op een wang. “Nog veel plezier meid.” Ik kus Mellie op haar mond. “Dank je meisje.” “Jij dankt mij?” Ik knik. Het was een ongekend genoegen om dit met jullie te mogen delen.” Onze badjassen aantrekkend sluipen we voorzichtig naar buiten.
In de aan het erf grenzende slaapkamer van Glenda, Rob en Flo brand licht en de schuifpui staat half open.
We hadden het moment van ons vertrek niet beter kunnen kiezen. “Toe nou Rob.. Ik wil het, ik wil dat je onze Flo het licht uit haar ogen neukt.” “Flo.. Jij?” “Vraag je dat echt aan mij Rob.. Ik ben jullie geile slet. Als Glendáááá.. ooh God já..”
“Geef gas Rob! .. En hoe voelt dat Flo-sletje?” “Dit is wat ik eigenlijk ook vroeger al wilde Glenda.” klinkt het schuldbewust.” “Rob of zijn meedogenloze sabel?” “Allebei.”

“En jij Robbie..Voelt ze zo een beetje bekend? “Èh nee.. Veel geiler.” “Omdat je met twee naakte wijven in bed ligt zeker?” “Nee.. Florentine leek vooral bezig met of ze esthetisch genoeg erbij lag. Onze Flo daarentegen is schaamteloos geil.” Wij horen het onmiskenbare klapgeluid van een hand op een blote kont. “Dan paal dat schaamteloze ding nou maar, onderhand smoor ik haar slettenbek met mijn donkere scheur.”
Het lukt ons niet om ons los te rukken van het gekreun en de bij tijd en wijle met name door Glenda, uitgesproken vulgaire taal.
Wanneer we kort na elkaar drie orgastische kreten hebben gehoord heb ik opnieuw een stijve piemel in mijn hand. John tilt me op. Voordat ik echt besef wat hij van plan is zit ik op de wipkip. Hij knielt voor me neer. Hij kon het speciaal voor ons hebben uitgemeten. Zijn piemel schuif als vanzelf in mijn lusthof. Hij legt zijn handen over de mijne op de handvatten van het speeltoestel en begint te bewegen. Het is een bizar lekker gevoel, schijnbaar gewichtsloos verend, op de wipkip te worden gepenetreerd. Om te voorkomen dat ik eraf val, moet ik de neiging mezelf te helpen onderdrukken. Ondanks dit, of juist dankzij.. Ik kan het achteraf niet terughalen, ben ik al snel op weg naar het tweede orgasme van vanavond. Nog voor mijn lieverd hoor ik opnieuw de engeltjes zingen.
Als we even later in de richting van onze eigen woonruimte lopen horen we dat Rob ook opnieuw aan de bak moet. “Toe maar Rob.. mijn zwarte gleuf verlangt naar je piemel.”