Op het politiebureau wordt ik een verhoorkamer ingebracht. De politiemannen nemen mij de boeien af en gooien een blauwe overal voor me neer. “Aankleden viezerik” Op dat moment komt een oudere agent binnen. “Zo kan ie wel weer mannen. Ook deze meneer is verdachte zolang als de rechter geen uitspraak heeft gedaan.” Op het moment dat ik de overal aan heb wil een van de agenten mij weer in de boeien slaan. “Meneer Jeurissen, kunt u me beloven dat u rustig meewerkt aan het onderzoek.” Ik knik Ja. “Dan neem alstublieft plaats.” Terwijl de oude agent tegenover mij gaat zitten, verlaten de twee anderen de ruimte.
“Ik ben brigadier Frederix en speek nu met u in mijn hoedanigheid als hulpofficier van justitie. Ik moet u erop wijzen dat ons gesprek wordt opgenomen.” “Mag ik wat vragen.” “Dat mag u”. “Waarvoor ben ik gearresteerd?” “U wordt verdacht van ontvoering en onttrekking van een hulpbehoevend persoon aan het ouderlijk gezag. Daarnaast komt nog het vermoeden van aanranding of erger nog verkrachting van een mogelijk wettelijk minderjarig geacht persoon.” Ik zie hoe de brigadier een knopje op de tafel omdraait. “Jongen, even of the record, neem je een advocaat. De wethouder en zijn vriend de commissaris hebben zwaar geschut in stelling gebracht.” Dan klinkt plotseling een barse stem uit een luidspreker boven een spiegel in de muur. “Frederix, zet die recorder aan,, nu!” Hij beweegt zijn hand naar het knopje en zegt nog snel. “De commissaris en zijn vriendje zitten aan de andere kant van dat scherm en luisteren mee.” Vervolgens loopt de brigadier mijn personalia met mij door. “Ik wil nu een aantal vragen stellen met betrekking tot het u ten laste gelegde. Wil u daaraan meewerken meneer Jeurissen. Neen brigadier. Ik zal u mijn verhaal vertellen van begin tot eind. Wanneer u verduidelijkingsvragen heeft, dan zal ik die naar eer en geweten beantwoorden. Maar ik ga niet in op suggestieve en manipulatieve ondervragingstechnieken. Niet zonder dat daarbij een advocaat aanwezig is. Wilt u mijn verhaal horen?” “Ja meneer Jeurissen.” Ik steek van wal en laat geen detail uit. Soms stelt de brigadier een korte tussen vraag. Maar verder laat hij mij het woord doen. Wanneer ik klaar ben met mijn verhaal vliegt de deur van de verhoorruimte open. Een grote grijze politieman en de vader van Anja komen binnen. “Fredrix, je kunt gaan. De oude brigadier staat kwaad op. “Ik ga niet! In mijn hoedanigheid als hulpofficier van justitie zal ik bij de verdachte blijven. Ik eis wel dat de wethouder nú meteen vertrekt. Hij heeft hier niets te zoeken. “Brigadiertje ik geloof dat u niet weet met wie u van doen heeft. Ik ben slachtoffer en vader van het slachtoffer en daar zit de dader.” De brigadier is witheet “Zoals ik het zie zit daar een verdachte. Wanneer zijn verhaal op waarheid berust dan is hij het slachtoffer en bent u de dader. En u commissaris, u zou in dat geval medeplichtigheid ten laste worden gelegd.” En ooh ja meneer de wethouder… Op dit moment zijn een vrouwelijke psycholoog en een vrouwelijke zeden rechercheur bij u thuis om in aanwezigheid van u echtgenote met u dochter te spreken.” “Wie heeft daarvoor de opdracht gegeven, briest nu de commissaris.” “Ik, meneer de commissaris. Ik ging ervan uit dat u een zorgvuldig onderzoek niet in de weg wilt staan.” De beide mannen benen boos naar buiten. “Commissaris, wilt u alsjeblieft Jansen even naar binnen sturen om de verdachte naar een cel te begeleiden.”
De deur slaat met een klap dicht. De brigadier draait de knop weer om. “Ik geloof je jongen. Ik ga zo met je ex spreken. Als dit niet goed uitpakt zijn we beiden in de aap gelogeerd.” Dan komt een van de jonge agenten van daarstraks binnen. “Janssen, begeleidt jij meneer naar zijn cel. En denk er aan, hij wordt met respect behandeld. Jullie hoeven hem beneden niet de knuffelen. Maar als ik hoor van gekoeioneer of andere grofheden, zijn Jullie van mij. Is dat begrepen.” “Begrepen, brigadier.” Vijf minuten later zit ik in een cel. Op een klein tafeltje dat zit vastgeschroefd aan de grond staan twee bekertjes water. Janssen heeft behalve een paar aanwijzingen geen woord met me gesproken. Zijn blik straalde net als die van een collega die de celdeur opende, alleen maar minachting uit. Er werd me niet gevraagd wat ik wilde drinken. Ik kreeg gewoon twee bekers water voorgezet.
Ondanks het feit dat ik niet gelovig ben betrap ik me erop dat ik nu toch een hogere macht aanroep, om mij hier doorheen te helpen. Ongewild stromen tranen over mijn wangen. Niet zozeer om wat men mij aandoet, maar meer nog om Anja.
Het is zeker drie uur later wanneer de celdeur open zwaait. De brigadier komt binnen. “Ik wil je even bijpraten jongen. Je ex Gracie, jonge jonge wat een stuk, maar eigenlijk dom als stro. Zij ging wel in op mijn suggestieve vragen en lulde zich meteen vast. Zij had geld van de wethouder gekregen om haar verhaal wat aan te dikken. Hetgeen zij werkelijk gezien heeft bevestigd eigenlijk alleen jou verhaal.” “En Anja?” “Rustig aan jongen. Ook zij bevestigd jou verhaal, zelf tot in het kleinste detail. Zowel de psychologe als onze rechercheur vinden haar volledig geloofwaardig en hadden op geen moment de indruk dat zij onder jou invloed zou staan.” “Maar dan kan ik nu toch gaan?” “Dat klopt, maar er is iemand die je eerst nog even wil spreken , maar alleen als jij dat wil.” “Wie wil mij spreken dan?” “Mevrouw Hoogervorst.” “Is goed brigadier. Breng haar maar.” Even later stapt mevrouw Hoogervorst met een betraand gezicht de cel binnen. Wanneer ze mij ziet zitten in mijn overal en op mijn blote voeten begint ze te snikken. “De klootzak, hier zal hij voor boeten. Jeroen, ik weet niet hoe ik mij moet verontschuldigen.. Ik ben meegegaan in het verhaal van mijn man, de machtswellusteling. Terwijl ik hem ken.” “U wilde alleen uw dochter beschermen. Het zou vreemd zijn als u dat niet had gedaan.” “Dank je jongen, mag ik je wat vragen? U mag me alles vragen mevr..” “Ans,,, Hou jij echt van Anja. Ik ben zo bang, ik wil mijn meisje gelukkig zien.” “Ans, ik hou echt van haar. En eerlijk waar er is echt niets tussen ons gebeurt behalve een paar onschuldige zoentjes en wat strelingen.” “Dat wist ik al Jeroen. Ik heb geen psycholoog nodig om te weten dat mijn meisje de waarheid vertelt.”
“Zouden jullie mij willen volgen naar de verhoorkamer.” “Ja brigadier, maar waarom nog naar de verhoorkamer.” Vraag ik. “ Noem me maar Roel en maak je geen zorgen.” Wanneer we langs de beide agenten die mij zo vol minachting behandelden lopen zegt een van hen “Excuses meneer Jeurissen.” Nors zegt Roel. “Ja Janssen en Geertsema, Ik wil toch hopen dart jullie hiervan geleerd hebben.” “Jawel brigadier, maar de commissaris zei…” “De commissaris… die gaat vandaag ook nog veel leren.” In de verhoorkamer zitten verschillende mannen strak in het pak. Ik ben de enige die op zijn blote voeten in overal, die uit de toon valt. De mannen staan op en stellen zich voor. Een van hen blijkt een officier van justitie de ander een rechercheur van de Rijksrecherche.
“Gaat u zitten alsjeblieft.”zegt de man van de rijksrecherche. “Mag ik nu eindelijk een kopje koffie?” vraag ik. De brigadier drukt op een knop. “Janssen, breng even een kan koffie en een kan thee met wat bekers voor onze gasten.”
De rechercheur gaat door. “Mevrouw Hoogervorst. Het is mijn plicht u in te lichten over het feit dat er al enige tijd een strafrechtelijk onderzoek naar u man loopt. U kunt nu de keuze maken om hier te blijven en mee te werken aan ons onderzoek. U kunt ook kiezen om te gaan.” Ze denkt even na en vraagt dan aan de brigadier. “Heeft Jeroen meegewerkt na zijn arrestatie?” “Volledig en hij wilde zelfs geen advocaat ondanks dat ik hem dat heb geadviseerd.” “Waarom Jeroen?” “Ik wist dat ik niets misdaan had, ik heb niets te verbergen.” “Nou rechercheur. Dan moet ik ook meewerken. Als mijn man niets misdaan heeft dan zal dat wel boven tafel komen.” “Ik vrees dat dat een gepasseerd station is mevrouw. Het is niet de vraag of we een zaak hebben tegen u man en de commissaris maar hoe sterk die zaak is.” Hij opent een map die voor hem ligt. Bovenop ligt een foto die de wethouder toont met allerlei dames in lingerie of naakt, liggend op een groot rond bed. “Hier ziet u hoe onze CDA wethouder zijn verkiezingsbelofte waarmaakt en de prostitutie bestrijd. Madame Ilonka is de uitbaatster van deze èh, privéclub. Zij heeft een half jaar geleden contact met ons opgenomen. Zij was het zat dat zij afgeperst werd door onze wethouder en de commissaris. Zij gaan een maal per twee weken op bezoek en gebruiken de meisjes en de drank natuurlijk zonder hiervoor te betalen. Wanneer madame hier niet aan mee zou werken dan zou zij te maken krijgen met invallen en uiteindelijk sluiting. Nu hebben de beide heren pech, want madame laat niet met zich sollen. Zij heeft haar zakjes goed op orde en de dames die bij haar werken doen dat volledig uit vrije wil. Eerlijk gezegd zou je bijna willen dat elke werkgever zoveel zorg voor zijn personeel heeft.” Ans zit te snikken.. Ik wist het wel, maar wilde het niet zien. Ik wilde het niet zien omwille van Anja.” Ik leg een arm om haar schouder. “Waar is Anja nu. Maak je geen zorgen ze is bij haar oma.”
“Mevrouw Hoogervorst en meneer Jeurissen. Hetgeen vandaag gebeurt is heeft de zaak in een stroomversnelling gebracht. Van ons schaduwteam heb ik begrepen dat uw man en de commissaris op dit moment bij u thuis zijn.” “Zeg maar wat is u plan, ik doe mee.” “En u meneer Jeurissen.”Ik ook.”
Een uur later ga ik met Ans door de voordeur het grote herenhuis binnen. Ze laat de sleutel op de deur steken volgens de instructie. Ik bewonder hoe gevat en rustig zij is. We lopen door naar wat de werkkamer van de wethouder blijkt te zijn. De beide mannen kijken op van een aantal papieren wanneer wij binnen komen. Hun monden vallen letterlijk open. De commissaris vat zich als eerste. Hij spreekt mij aan. “Wat doe jij hier, wie heeft jou laten lopen.” “Ik geloof dat het brigadier Frederix was.” “Dacht ik het niet , intrigant Frederix, die kan zijn verdere carrière op zijn buik schrijven.” “Ans, waarom in godsnaam breng je dit goddeloze sujet mee naar ons huis.” “Goddeloos? Wat is dat Victor Hoogervorst.. Madame Ilonka heeft heel andere ideeën bij het woord goddeloos.” “Beide mannen trekken grauw weg.” “Wat weet jij van die hoerenmadam?” “Meer dan jullie lief is ‘heren’.”
“Dan zou ik die wijsheid maar mooi voor me houden trut. Want het zijn wel mijn centen waar jij en je misvormde dochter op teren. Het wordt overigens tijd dat ik haar in een instituut onderbreng zodat ze onder gelijken kan leven. Ik zie dat Ans staat te koken, maar ze blijft rustig. “Ze gooit enkele foto’s van een feestje bij madame tussen de beide mannen op tafel.” “Ik ben benieuwd of de CDA bonzen bij het zien van deze foto’s je nog steeds hoog op de provinciale lijst willen plaatsen? Maar wellicht zijn ze allemaal zo schijnheilig al mijn mannetje.” Dan neem ik het woord. “Ik ben eerder benieuwd wat de politietop vind van deze kiekjes met de commissaris.” De man stapt nu op mij af grijpt in zijn zak en voordat ik het goed en wel door heb klikt hij een handboei om mijn pols. “Victor, pak dat wijf van je en breng haar naar hier. Vijf minuten later zitten Ans en ik geboeid aan een radiator op de vloer van de badkamer, die grenst aan de werkkamer.
Ik hoor nog hoe de commissaris tegen zijn vriend zegt. We moeten even bij onze Madame op bezoek. Even later horen we de automatische garagedeur open zoemen en een auto wegrijden. Dan wordt het rustig. Na vijf minuten komt Roel de badkamer in en maakt ons los. “Ik heb nu behoefte aan een borrel.” Zegt Ans. “Jij ook Jeroen?” “Ik heb nog nooit een borrel gedronken maar ik denk het wel.” We lopen de werkkamer in en ze schud uit een karaf twee lichtbruine drankjes in en reikt mij en aan.” O, sorry, jij ook een Roel.. “Neen dank u mevrouw Hoogervorst, ik ben in dienst.”Lacht hij. “Doe me een lol Roel.. Die naam Hoogervorst, ik wil hem niet meer horen. Zeg alsjeblieft Ans.” Drie kwartier later gaat de mobiel van Roel. “Ze zijn op de terugweg. Ik moet Jullie weer boeien. Ans heeft nog de tegenwoordigheid van geest de borrelglazen weg te ruimen en even later zitten wij weer op de badkamervloer.
Korte tijd later komen de mannen weer binnen en brengen ons gemeen lachend naar de werkkamer waar we weer aan een radiator worden geketend. De wethouder aait zijn echtgenote over de wang. “Jullie zijn de hoofdrolspelers in een driedelig drama. Ik wil niet dat jullie iets missen.” “Wat gaan jullie met ons doen. Victor?” Vraagt ze nu angstig. Eerst gaat de politie het plezierhuis van Madam Ilonka oprollen. De commissaris heeft net, toen wij daar een borreltje hebben gepakt, per ongeluk wat drugs achtergelaten. Vannacht wordt dat hoerenkot door ene Jeroen Jeurissen in brand gezet. Onfortuinlijk genoeg komt hij daar zelf bij om. Maar wat kun je anders verwachten van een perverse mongolen verkrachter. En jij lieve schat van me . Jij was al een tijdje depressief en na de spanningen van de laatste dagen hebben je teveel slaappillen geslikt. Jammer genoeg zal je meisje dan naar een zorginstelling moeten verhuizen.” “De commissaris pakt nu de telefoon. Ooh ja Janssen, nee is goed. Dan verbind me maar door met de brigadier. Een halve minuut later. “Ja , hallo Frederix. Stel een arrestatieteam samen. Ik heb uit een betrouwbare bron vernomen dat er in dat Hoerenkot, aan de rijksweg. .. .. Ja dat van die Ilonka.. Ja er wordt daar ook in drugs gedeald. Heroïne en coke. Dus neem de snuffelhondjes maar mee.. Ja is goed. Alles oppakken en naar bureau. Ik zal straks nog langs komen.” Dan stapt Roel kamer binnen. “Dat is niet nodig commissaris ik ben al hier.” “Na een eerste schrikseconde vangt hij zich. “O goed dat je er bent. Ik kan je alles uitleggen.” Roel loopt nu naar mij toe. Maakt onze boeien los en knoopt mijn hemd open. We hebben alles al opgenomen, jullie hoeven niets uit te leggen. Beide rennen nu de woonkamer uit. Maar al in de hal klikken de handboeien.
Ans loopt even de badkamer in. “Roel, mag ik nog even met mijn man spreken voordat jullie hem afvoeren. “Natuurlijk mevrouw.” Ze kijkt hem indringend aan.. Dat was niet zo bedoeld Ans, dat weet je toch, ik zou je nooit.. “Zwijg rotzak.. Het doet me genoegen dat jij nu ‘onder je gelijken gaat leven’. Jij en je vriendje de commissaris zullen een warm welkom krijgen in de petoet. Dan laat ze en potje in de zak van zijn colbert glijden.” “Wat is dat?” “Vaseline schat, ik weet toch hoe gevoelig je christelijke kontje is… … Brigadier, u kunt dit stuk milieuvervuiling nu uit dit huis verwijderen.” “Met genoegen mevrouw.”
Tien minuten later is het rustig in het grote huis en lijkt er niets te zijn gebeurt. “Jeroen, hoe zou jij het vinden als we een jonge dame bij haar oma gingen ophalen.” “Ik zou niets liever willen.” Even later zitten we in haar auto. “Ik ben bang jongen.” “Voor wat nog allemaal staat te gebeuren?” “Dat ook, maar nu ben ik bang om mijn meisje.” “Ik ben niet zo’n goeie moeder voor haar geweest dan je wel denkt.” “Je bent een geweldige moeder. Kijk eens wat Anja heeft bereikt, dat zou zij zonder je steun en liefde niet hebben gekund.” “Ik bedoel iets anders.. Ik heb haar nooit echt voorgelicht, je weet wel over mannen en vrouwen.” “Over seks dus.” “Gun me alsjeblieft de tijd om dat in te halen.. Ik wil m’n meisje voorbereiden, dat is mijn plicht.” “Ans, ben niet bang. Ik zal echt niet over je meisje heen vallen. Ik zal nooit iets doen, waar zij niet aan toe is of dat ze niet wil… Ik vind overigens dat dat in alle relaties zo zou moeten zijn.”
“Waarom heeft dat 30 jaar geleden niemand aan mijn christelijke echtgenoot verteld.” Verzucht ze . Net voordat we stoppen bij een leuk bungalowtje. “Jeroen, dat van haar vader. Dat wil ik haar de komende tijd zelf en in alle rust vertellen.” “Zeker Ans.” Nog voordat we kunnen aanbellen zwaait de deur open.
Anja’s Oma kijkt vol verbazing van haar dochter naar mij. “Ans jij,, met meneer Jeurissen? Ik geloof dat je me wat te vertellen hebt.” “Ja Ma, dat kun je rustig hardop zeggen. Ze valt nu haar moeder om de hals en barst in huilen uit.” “Trek jij de deur even achter je dicht jongen” zegt het oude mens terwijl ze haar dochter meevoert naar een knusse woonkamer. “Moet ik je een borreltje in schudden lieverd?” “Nee Ma laat maar ik moet straks nog rijden en ik heb er al eentje op.” “Heb jij een rijbewijs Jeroen.”Ik schud nee. “Dan blijven Jullie toch gewoon hier slapen zegt het oude mens resoluut.” “Maar Ma,” “Niks te maren meid, luister nou voor de afwisseling eens naar je oude moeder… en jij Jeroen.. Op de logeerkamer. In het halletje de tweede deur van rechts, ligt een jongedame die zich in slaap heeft gehuild. Ik vermoed dat ze het niet erg vind als jij haar wakker maakt.” “Ik kijk Ans aan.” “Ga nou jongen.” “Ik stap in het donker de kamer in. “Dan hoor ik Anja fluisteren.. “Het is goed Oma, maak u geen zorgen. Ik probeer te gaan slapen.” “Oh Sorry, Anja. Dan zal ik maar weer gaan.” Nog voordat ik ben uitgesproken hangt ze om mijn hals . Onder tranen kust ze mijn hele gezicht. Ik druk haar tegen mij aan en ook ik hou het niet meer droog. Het is zeker een kwartier later wanneer wij op de rand van het bed gaan zitten. Anja maakt een nachtlampje aan. Ze draagt een lichtblauw longshirt met het logo van Supergirl. Ik moet even glimlachen. “Waarom lach je?” “Om je pyjama en omdat je mijn Supergirl bent.” “Weer kust ze me. Ik voel dat haar lippen onder de mijne opengaan en duw voorzichtig mijn tongpunt tussen haar lippen. Heel even verstart ze , dan opent zij haar mondje volledig en laat mijn tong haar mond verkennen . Nog wat onwennig geeft haar tong even later tegenspel. “Dat is gek dat kussen met de tong erbij.” “Dan moeten we dat maar niet meer doen.” Glimlach ik. Ze trommelt met haar vuistjes op mijn borstkas,, “Jawel, ik wordt daar helemaal warm van.” “Ik ook liefje.” Ze valt even stil en haar stemming kantelt. “Jeroen? Is mama nog steeds boos op jou en op mij.” “Nee liefje, dat is ze niet. Maar je kunt het haar zelf vragen, ze zit bij oma in de kamer.” Ze springt op en loopt naar de woonkamer. Ik loop gelijk achter haar aan. Ze valt Ans om de hals en begint te huilen. Ook Ans snikt. “Mama ben je echt niet meer boos op mij?” “Lieverd ik ben nooit boos op jou geweest. Ik was alleen een beetje bang en verdrietig.” “Nou niet meer?” “Niet meer om jou.”
“Jeroen, kan ik jou wat te drinken aanbieden.” “Hebt u een rode wijn in huis?” “Jazeker jongen.” “Jij ook wat te drinken Anja?” “Ja oma, mag ik hetzelfde als Jeroen?” “Lust je dat wel meid?” “Ja , ik heb dat wel vaker stiekem een beetje geproefd in ons restaurant omdat onze gasten dat ook zo vaak drinken. Ik vond het best lekker.” Even later zitten we te genieten van elkaars gezelschap, de borreltjes en de wijn. Anja en ik zitten op een tweezitter . Ik heb een arm om haar heengeslagen, zij heeft zich kleingemaakt en koestert zich tegen mij aan. “Jeroen, hoe laat moet je morgen werken?” “Shit ja, in alle consternatie heb ik aan werken niet meer gedacht.” “Mag ik even bellen mevrouw?” “Ik heet oma of Trees, jongen. Maar natuurlijk kun je even bellen.” “Ik draai het nummer van Bart.. “O hoi Bart, met Jeroen.” Hey Kleegaa, wat doe je allemaal. Je schoonpa en de commissaris gearresteerd. Ik heb het op Limburg1 nieuws gezien. Nee ze noemden geen namen. Maar JJ te Maastricht, souschef van een klein restaurant? Man wat heb jij allemaal meegemaakt? “ “Later Bart, later. Maar wat betreft morgen.” “Morgen en overmorgen zijn rustige dagen Jeroen. Nadat Bartje het nieuws had gezien heeft hij al hulptroepen opgetrommeld. Blijven jij en Anja nu maar even lekker thuis. Het zou fijn zijn als jullie er vrijdag weer zijn.” “Je bent een schat Bart.” “Dat weet ik ‘baas’, maar niet aan mijn vriendje vertellen.”
“We zijn morgen en overmorgen vrij Anja. Bart heeft alles al geregeld.” “Maar we gaan wel weer werken,, samen.” “Ja liefje, vrijdag gaan we weer samen werken.” Ze glundert nu van oor tot oor en ik zie dat haar plezier ook afstraalt op Ans en Oma.
“Ik weet niet wat jullie doen, maar dit oude mens gaat slapen.” “Ja ma, ik ga met je mee.” “Jeroen moet ik jou nog wat beddengoed brengen voor de bank?” “Is goed Oma.” “Nee Oma.. Dat hoeft niet. Jeroen slaapt bij mij.” Oma Trees kijkt naar Ans. “Je hebt het gehoord ma, Jeroen slaapt bij Anja.”
Even later op de logeerkamer, kleed ik me uit. Mijn boxershort houdt ik aan. Zo heeft ze me al eerder gezien. Anja ligt al op bed en kijkt naar me. “Moet ik mijn pyjama nou ook uitdoen?” “Wat jij wil liefje.” Ik zie haar onzekerheid. Ik kruip naast haar op bed en neem haar in mijn armen. “Wat is er meisje? Zal ik toch maar op de bank gaan slapen?” Heftig schudt ze, nee. “Wat is er dan?” “Ik heb boekjes gezien in papa’s kastje. Mannen stoppen grote plassers in een gaatje bij vrouwen. Soms ook in de mond.” Ik voel een rilling door haar lichaam trekken. “Is jou plasser ook zo groot? “ “Ja, liefje.. Als een man heel erg van zijn vouw houd dan groeit zijn plasser.” Over haar shirt streel ik haar. “Mag ik nog zo’n kusje, met de tong?” “Ik buig me over haar heen en kus haar. Meteen doet ze haar mond open en onze tongen vinden elkaar. Voorzichtig streel ik nu over haar borstjes, al snel voel ik haar tepels stijf worden. Voorzichtig neem ik een tepeltje, door haar shirt tussen mijn duim en wijsvinger.” Terwijl ik haar kus ontsnapt een kreuntje aan haar mond. “Doe ik je zeer schat.” “Nee, het voelt raar maar wel lekker. Ze gaat nu rechtop zitten en trekt haar shirt over haar hoofd. Ze kijkt naar haar eigen stijf staande tepeltjes. Ik wordt getroffen door de erotiek van dit tafereel. Ze heeft mooie tietjes die van boven met kleine sproetjes zijn bezaaid. Haar stijve tepels staan op een gezwollen roze tepelhof. “Dat doen ze anders alleen als ik het koud heb. Maar dan voelt dat niet zo lekker.”
Langzaam zakt ze weer terug in de kussens. Ik kus haar mond en zak dan af naar haar nek en hals. Ik bezaai haar zachte huid met kusjes, zuigzoentjes en af en toe knabbel ik licht met mijn tanden. Ze heeft haar handjes op mijn hoofd geplaatst en kroelt door mijn haren. Dan begin ik haar borstjes op dezelfde wijze met mijn mond te verwennen. Ik hoor dat haar ademhaling wat onrustiger wordt. Ik vermijd het om haar tepelhof of tepeltjes te kussen. Haar handjes drukken steviger op mijn hoofd en af en toe smoort ze me even in haar heerlijk zachte vlees. Ik blijf de beide tietjes afwisselend verwennen. Dan voel ik dat zij met haar handen mijn hoofd en mond naar haar tepeltjes probeert te sturen. Heel voorzichtig begin ik met mijn tongpunt haar gezwollen tepelhofjes te likken. Dan weer blaas ik even over haar tepeltje. Ik heb inmiddels ene hand op haar licht bolle buikje gelegd. Af en toe voel ik een rilling door haar heen trekken. Ik zet mijn mond op een tepeltje, zuig het speentje naar binnen en strijk met mijn tong over het puntje. Dat herhaal ik even later bij haar andere speentje. Op het moment dat ik met mijn tanden licht over dat tepeltje schraap en het ander speentje tussen mijn duim en wijsvinger rol, stokt haar ademhaling en stoot zij een paar keer met haar heupen omhoog. Dan begint ze diep te zuchten. Ik druk nu nog een paar kusjes op haar buikje. Dan pakt ze mijn hoofd en trek mij voorzichtig naar boven. “Ik had net een heel lekker gevoel gekregen Jeroen…” “Dat weet ik liefje dat heb ik gemerkt.” Ze kijkt me intens gelukkig aan.
“Heb je dat dan niet eerder gevoeld liefje.” Ze begint te blozen. “èh, ja een beetje, soms als ik met de douche lang tegen mijn spleetje spoot. Maar nou was het veel fijner.”
“Jeroen ,,,? ,, Als ik jou nou ook zoveel kusjes geef op jou hals en tietjes, krijg jij dan ook zo’n gevoel.” “Nee lieverd. Dat is wel fijn voor mij, maar ik geloof niet dat er mannen zijn die daarvan zo’n fijn gevoel krijgen… Dat gevoel daar hebben ze ook woordjes voor.” “Wat voor woordjes?” “Klaarkomen of een orgasme.” Ze begint te lachen. “Wat lach je nou lieverd?” “Vroeger op het vmbo, hoorde ik wel eens een meisje zeggen ‘Ik ben van het weekend te gek, lekker klaargekomen’. Ik heb mam toen gevraagd wat ze bedoelde. Die werd rood en zei dat ze waarschijnlijk haar huiswerk op tijd had afgekregen.”
“Ik schaam me een beetje..” “Waarvoor schat?” “Ik geloof dat ik bij dat klaarkomen een beetje in mijn broek heb geplast.” “Ruik eens goed Anja.” Ze begint te snuiven “Ruik je plas???” “Nee ik ruik wat anders, iets geks.” “Wat je ruikt dat is vrouwensap dat je spleetje maakt als je het fijn hebt.” “Waarvoor is dat dan?” “Dat is om de plasser van de man gemakkelijker naar binnen te laten glijden.”
Ik leg mijn hand even op haar kruisje. Haar slipje is flink nat. Geschrokken trekt ze haar beentjes bij elkaar. Ik trek mijn hand gelijk weer weg. Ik breng mijn vingers naar mijn mond en lik even over de topjes. Ze kijkt me verwonderd aan. “Is dat niet vies?” “Nee schatje. Je ruikt en je smaakt lekker.”
Ik zie dat ze gespannen wordt “Niet boos zijn Jeroen, ik ben bang voor jou grote plasser. Ik ben bang dat die pijn doet in mijn kleine gaatje. Ik wil daar met mama over praten.”
“Lieverd ik ben niet boos. Jou mama heeft mij al verteld dat zij ook met jou wil gaan praten over seks. Ze had dat al veel eerder willen doen maar ze durfde niet zo goed.”
We babbelen nog even. Ze begint zelf over samenwonen met mij, maar ik proef de twijfel. Ze is bang dat ze haar moeder dan heel erg gaat missen. “Pieker niet zo liefje, ga lekker slapen. Het zal wel goed komen” Terwijl ik op mijn rug ligt kroelt ze helemaal tegen mij aan. Korte tijd later hoor ik haar zacht snurkende ademhaling. Ik lig nog uren wakker de voorbije dagen spoken door mijn hoofd. De wethouder en de commissaris zullen hun straf waarschijnlijk niet ontlopen. Het feit dat mijn ex, de vrouw die ik lang op handen heb gedragen, mij deze loer heeft gedraaid maak me verdrietig en kwaad.