Meisjes van Hollywood (4/6)

AUDITIES

Tijdens ons eerste gezamenlijke etentje buitenshuis heeft Symfy me onder tafel ongegeneerd met haar blote voet zitten opwinden, me steeds teasend tot net niet tegen mijn ballen en pik aan. Tot het moment dat de rekening kwam, juist toen ik afrekende legde ze er haar voet vol over heen. Met mijn lat stijf in mijn shorts lopen we… of eigenlijk meer, rénnen we nu naar ons motorhome op de werf van Paramount.

Hoge druk op de ketel

Eenmaal binnen ruk ik Symfy zo’n beetje de kleding van het lijf, haar roze shorts en shirtje en vervolgens slipje en beha liggen in no time op de grond, waarna ik haar naar het bed draag. Als ik haar daar eenmaal op heb gedeponeerd gaat mijn eigen kleding ook snel uit en met een zucht van verlichting duik ik tussen haar benen, die Symfy bereidwillig voor me spreidt. Met het glinsterende vocht tussen haar kutlipjes is ze er duidelijk helemaal klaar voor en meteen stoot ik me in haar, hard en diep, tot ik niet verder kan en mijn ballen tegen haar billen tikken.

Ik zie dat ik haar met mijn haast een beetje overval, maar sorry, ze lokte het zelf uit, als dit niet snel gebeurt heeft ze ook niks meer aan me, want dan imploderen mijn ballen. Bovendien was ze toen ik mijn eikel voor haar gleufje zette al kletsnat, het kan dus geen verrassing voor haar zijn.
Het is niet te geloven hoe onwijs gaaf dit is, voor mij voelt het binnenglijden van een kutje alsof je door de poort naar het paradijs gaat. Ten minste, zo stel ik me het daar voor, dat warme, dat strakke, dat ontvankelijke, het ultieme welkome. Als ik helemaal in Symfy d’r lijf zit en voel dat door de wortel van mijn paal haar kutlipjes worden opgerekt slaak ik een zucht van verlichting. Ik laat me over haar heen vallen, haar zo stevig onder mijn lichaam nemend, waardoor ze als het ware gevangen zit en geen kant meer uit kan.

‘Ohw, je loopt wel hard van stapel, Luke’, kreunt Symfy dan, ‘denk je ook nog wel een beetje om mij, je plet me zowat.’ Grinnikend geef ik haar weer ruimte door steunend op mijn armen omhoog te komen en haar diep aan te kijken: ‘ sorry liefje, snap ik, maar jij was het die me daar bij die Mexicaan met dat geile voetje opfokte hoor, dus dit moest echt snel gebeuren. Laat me please maar even m’n gang gaan, mijn ballen zitten nogal vol maar daarna kom jij ook echt wel aan je trekken, oké?’ Als Symfy ja knikt blijf ik toch nog even in stille bewondering boven haar hangen, genietend van haar opengevouwen lichaam onder me ligt.

Ik vind haar inmiddels beeldschoon, ze heeft zo’n mooi meisjeslijf, ze is tenger en klein maar toch zit er alles op en aan en dan vooral haar tietjes, die stevige bolletjes die zó pedant aanwezig zijn.
Maar dan is het tijd om de druk van mijn ballen te krijgen, al sinds vanmiddag toen ik haar in dat gele uniformpje van die supermarkt zag geil ik op haar en nu moet ik haar echt eerst heel serieus hard neuken en me in haar ontladen. Ik trek me even terug, trek haar onder haar billen in een boogje omhoog tot ze op mijn bovenbenen rusten en haar kutje op de goede hoogte voor mijn pik is. Vervolgens boor me als een repeteergeweer in harde heftige rushes iedere keer weer tot aan mijn ballen in haar.

In een hoog tempo neuk ik haar, de ultieme wrijving voor mijn pik zoekend, me uit haar terugtrekkend en weer hard naar binnen beukend, zo vaak mogelijk, ik wil hier liefst nooit meer mee stoppen. Ondertussen blijf ik haar mooie in een boog naar mij toe gespannen lijf onafgebroken bekijken en betasten, het is prachtig om te zien hoe haar stevige tietjes meeveren op mijn stoten, hoe haar buikspieren zich aan- en ontspannen en hoe ze me ondertussen met die grote dromerig-geile bruine ogen van haar stimuleert om het beste uit me te halen en haar dat dan meteen ook maar te geven. Ik leg mijn handen over haar borsten en kneed ze terwijl ik haar stevig doorneuk. Zachtjes kreunend komt Symfy ook op gang, steeds meer beweegt ze tegen me in, en door haar handen over de mijne op haar borsten te leggen zoekt ze contact, om nog meer samen op te gaan.

Na een paar minuten van hard beuken dringt mijn zaad onhoudbaar aan en met een intens gevoel van opluchting schiet ik mijn overvolle ballen leeg, mijn eerste lading van deze avond die ik in de warme zachte nauwe schoot van mijn nieuwe Hollywoodmeisje uit Arizona deponeer.

Daarna is het haar beurt, ik stop niet met haar te palen, om mijn neuklat op orde te houden en om Symfy te helpen wat er in haar lijf gebeurt vast te houden, het verder uit te bouwen. Ik zie aan haar gezichtje dat het er al aan komt, want natuurlijk was zij ook botergeil, kan niet anders als je mij zelfs onder het eten al zo nodig moet opvrijen. Ik ben sowieso eigenlijk wel verbaasd wat een seksbelust grietje dit eigenlijk is, ze is nog maar vierentwintig uur bij me en iedere keer is zij degene die dit in gang zet. Ik heb het toch maar weer getroffen met dit Amerikaantje in mijn bed.

Ik leg me weer over haar heen om het contact tussen onze lichamen intenser te maken en dan voel en hoor ik al gauw dat Symfy nu serieus begint klaar te komen. Ze steunt en kreunt terwijl ze haar benen om me heen vouwt en me met haar hakken stimuleert zo diep mogelijk in haar te blijven komen. Nou, dat is iets wat ik graag doe en in een langzaam tempo trek ik me steeds zo ver mogelijk terug om dan all the way weer bij haar naar binnen te glijden. Niet veel later komt ze klaar zoals ze nog niet eerder klaar kwam volgens mij, kreunend, gillend, mijn rug en billen krabbend, zich helemaal om me heen vouwend. Het maakt dat mijn ballen ook alweer van alles hebben geproduceerd en voor de tweede keer spuit ik me helemaal leeg in haar.

Afwijzen is ook een kunst!

Enkele dagen later beginnen we met ons castingtourneetje langs de andere grote studio’s, Symfy’s werktijden bij de supermarkt lenen zich daar prima voor. Voorlopig moet ze iedere dag om acht uur beginnen en is dan rond twee uur klaar. Tot die tijd kan ik mijn werk bij Paramount doen en pik haar dan op om samen een of twee open castings te bezoeken.

We hebben een lijstje van een stuk of tien van de bekendste studio’s gemaakt en het voordeel is dat ze allemaal wel hier in de buurt zitten of een nevenvestiging hebben, we kunnen zo ongeveer alles te voet doen. De eerste bij wie we belanden is Warner Bross en we sluiten aan bij de meisjes en een enkele jongen die op hun beurt zitten te wachten. Ik film hen sneaky, om de beelden zonder al te veel herkenbaarheid eventueel te gebruiken als sfeertekening. Als Symfy aan de beurt is loop ik met haar mee en vertel ik de ontvangende dame dat ik haar graag film tijdens de casting voor een documentaire van Paramount. Daarbij laat ik haar een briefje zien van Cynthia en blijkbaar opent dat deuren want zonder verdere vragen mag ik achter Symfy aanlopen.

Ze wordt al met al best wel vriendelijk ontvangen, de vrouw die ons binnenliet schuift naast een man die er al zit aan een tafel en dan vragen ze Symfy iets van zichzelf te vertellen. Het valt me op dat ze haar ondertussen nauwlettend bekijken in haar doen en laten en na een paar minuten vragen ze haar een gedicht voor te dragen dat ze haar op een A-viertje overhandigen. En… daarna is het al voorbij, ze vertellen Symfy dat er momenteel geen rollen voor haar zijn maar dat ze haar weten te vinden als er iets voor haar is.

Dit gaat wel heel erg snel en met de camera nog draaiend vraag ik dan waar ze precies op letten. Vervolgens laat de man mij een lijst van projecten zien die op stapel staan, met in de kolom daarnaast een overzicht van de rollen en de typen mensen die ze daarvoor zoeken. Meestal gaat het daarbij om figuranten met geen of een kleine tekst van maar enkele zinnen, nou ja, zo moet je natuurlijk wel beginnen. Echter, dit keer voldoet Symfy volgens de man aan geen van de profielen, maar dat kan zomaar veranderen, vandaar de vraag naar haar achtergrond en contactgegevens.
Weer buiten vraag ik Symfy hoe ze dit vond: ‘ohw, weet je Luke, zo ongeveer ging het bij MGM en Paramount eergisteren ook, ze hebben veel te veel keuze. Eigenlijk maakt het me al niet zoveel meer uit of dit iets wordt. Nu ik bij jou ben en een baantje heb ervaar ik wel wat ervan komt, ik zie dit inmiddels meer als een leuk avontuur en ik verdien er ook nog iets mee.’ Ik trek haar tegen me aan voor een knuffel, ze is een lief dapper meisje.

De dagen hierna blijkt dit in de castings een patroon te zijn, steeds is er een best wel serieus gesprekje waarna Symfy iets mag voordragen voordat ze daarna consequent wordt afgewezen. Voor haar is dit nu anders, het is dankzij mijn camera erbij bijna een rol aan het worden maar ik kan me op een gegeven moment heel goed voorstellen dat die andere kids hier moedeloos van worden en na een tijdje bereid zijn in te stappen op wat zich ook maar aandient.

Op een gegeven moment krijgen we het daarover met de mensen die de casting bij Universal doen. Ik schat zo in dat nog niet éen op de tien van al die meisjes aan de bak komt en of ze beseffen wat een verspilling dit is. Wat dan als antwoord komt is weer zo écht Amerikaans, dat dit ieders eigen verantwoordelijkheid is, mensen besluiten hier naartoe te komen en moeten dus ook verder maar hun eigen plan trekken. En als ik vraag wat ze er dan vinden dat veel van hen in de porno terecht komen halen ze hun schouders op, nogmaals, mensen moeten hun eigen leven leiden en als ze in de porno willen, nou, dan moeten ze dat zelf weten.

Langzaam begin ik te beseffen waarom Cynthia zo terughoudend was, zij zag natuurlijk al dat ik met een Europese bril kijk naar wat hier gebeurt. Thuis in Nederland en in Europa worden aan de lopende band sociale vangnetten gemaakt voor mensen die het niet redden, maar hier lopen ze daar dus echt niet warm voor. Er zijn niet voor niks zoveel mensen in de VS die niks moeten hebben van de staat, je ben zélf degene die het moet maken en als je dat niet lukt, nou ja, dan zoek je het maar uit en blijft eigenlijk alleen de liefdadigheid over. Het land van de onbegrensde mogelijkheden maar dus ook van de onbegrensde valkuilen, het heeft wel wat maar het voelt tegelijk heel dubbel…

Hunters

Ondertussen wordt Symfy op straat of waar dan ook echt vaak benaderd door mannen die hier overal rondhangen en vooral meisjes aanschieten met ‘een unieke aanbieding’. Blijkbaar hebben ze ultieme voelsprieten ontwikkeld om de grietjes eruit te pikken die op rolletjes jagen en na een tijdje zie ik het ook, die meisjes bewegen zich anders door het straatbeeld dan mensen die hier bv. wonen of er als toerist zijn. Wat me vervolgens echt verbaast is dat die mannen zich niks aantrekken van het feit dat ik erbij ben, soms praten ze zelfs niet met Symfy maar over haar hoofd heen met mij, alsof ik haar agent of misschien zelfs wel haar pooier ben of zo.

Steeds als Symfy door zo iemand wordt benaderd vragen we door, wat dan dat aanbod is. Al snel wordt duidelijk dat er twee soorten ‘hunters’ zijn. Zij die als het ware meisjes ‘verzamelen’, ze in een groot huis veiligheid en onderdak bieden en er vervolgens op een uitgekiende manier voor zorgen dat ze in pornofilms terecht komen. Deze meisjesverzamelaars is het volgens mij er om te doen hun grip op zo’n meisje zo ver mogelijk uit te bouwen, zodat ze uiteindelijk alleen nog maar kan doen wat hij haar opdraagt. Al haar verdiensten gaan naar hem toe en in het beste geval krijgt ze een redelijk deel daarvan uitbetaald, als je het mij vraagt gaat dit richting moderne slavernij.

De andere categorie ‘hunter’ is eigenlijk meer een pure tussenpersoon, als die een leuk meisje scoort brengt hij haar in contact met een pornoproducent, die hem dan een fee betaalt en that’s it.
Deze tussenpersonen lijken me dus relatief gezien de meest ‘onschuldige’, ze contacten zo’n grietje, als ze hapt pikken ze haar op en na een goed betaalde koppeling laten ze haar weer los, waarna ze min of meer vastzit aan zo’n producent. Waar ze dan in terecht komt is afhankelijk van of die producent aan redelijk fatsoenlijke porno werkt of vooral in de wereld daaronder zit, waar het schimmig wordt, waar vaak echt heftige trashy porno wordt gemaakt, soms zelfs onder dwang.

Via zo’n tussenpersoon komen we in contact met ‘Feelgood productions’, dat eigendom is van een man die zich Robby Feelgood noemt en over het algemeen redelijk zoals hij het zelf zegt ‘vrouwvriendelijke’ speelfilms van een half uur maakt. Nadat ik uitleg heb gegeven over de documentaire van Paramount mogen we bij de productie van een van die films aanwezig zijn en die middag gaat er een hele nieuwe wereld voor zowel Symfy als mij open.

X. Zara