Het Wellustige Snijdertje (slot)

Snijder Joachim bevindt zich in Stuttgart, alwaar hij in het paleis van de vorst in korte tijd twintig prachtige modieuze baljurken maakte. Vervolgens verzocht de alchemist Wilhelm Schiltmeier het snijdertje om een nieuwe garderobe voor zijn dochtertje Rosalinde samen te stellen. En al snel kwam er nog een aap uit zijn mouw, hij vroeg hem ook zijn dochter te ontmaagden. Hij hoopte dat zij aldus verlost zou worden van haar somberte, die haar beving na de dood van haar moeder. Joachim had zelf al de schoonheid van het meisje opgemerkt en stemde maar wat graag met het verzoek in.

Een ijverige leerlinge

Joachim kwijt zich zorgvuldig van zijn taak, zojuist heeft hij Rosalinde zo behoedzaam mogelijk ontmaagd. Na de eerste pijn is het meisje toe aan de eeuwige beweging van man en vrouw, Joachim merkt het aan de subtiele bewegingen die ze met haar bekken maakt. Als antwoord schuift hij vanaf dat moment zijn paal ritmisch in haar nauwe buikje op en neer en zodoende wordt het meisje nu voor de eerste keer in haar leven geneukt.

Nu ze aan de pijn gewend is kan Joachim meer aan zijn eigen behoeftes gaan werken, hij staat tenslotte al twee weken ‘droog’. Na zich eerst toch wat te hebben ingehouden ervaart hij aan de heftiger wordende tegenreacties van het meisje dat ze inmiddels wel wat meer kan hebben. Vanaf dat moment werkt Joachim zich iedere keer diep tot aan zijn ballen naar binnen, daarmee ook zijn eigen genot zoekend. Dat gaat zo door tot hij voelt dat zijn zaad begint aan te dringen. Om te voorkomen dat hij het te vroeg in haar uitstort, pakt hij Rosalinde stevig beet en draait zich met haar om, zodat het meisje nu bovenop ligt. Onwennig kijkt ze hem aan en vraagt ‘Und jetzt?’. Joachim grinnikt en zegt: ‘nou, jij gaat doen wat ik deed. In plaats van dat ik ín jou op en neer ga, ga jij nu óp mij op en neer.’

Aarzelend komt Rosalinde op gang, voorzichtig om zijn Schwanz niet te verliezen, maar al gauw krijgt ze het ritme te pakken. Na enige tijd gaat ze recht opzitten en berijdt ze hem alsof hij een paard is, waarbij Joachim intens geniet van het uitzicht. Rosalinde heeft haar ogen gesloten, haar haren dansen om haar hoofdje en haar prille borsten wippen mee op de maat van haar galop, terwijl haar donkere stijve kleine tepels Joachim een beetje brutaal ‘aankijken’. En voor Joachim het beseft slaakt ze een eerste gilletje als teken dat ze voor het eerst op een Schwanz klaarkomt. ‘Oh Joachim’ hijgt ze in zijn oor, ‘dit is het fijnste wat ik tot nu toe heb beleefd!’ Dan gaan bij beiden alle remmen los en Joachim stoot als een razende tegen, iedere keer als Rosalinde zich weer zo diep mogelijk over zijn pik duwt.

Ze beleven samen een paar heerlijke dagen en zoeken elkaar ieder vrij moment op om te vrijen en Joachim vindt het geweldig om dit meisje alle geheimen van het liefdesspel te leren. Ondertussen maakt hij een hele garderobe prachtige kleding voor haar en vindt ook nog tijd om iedere avond met Wilhelm te schaken. En dan breekt de dag van zijn vertrek aan en Wilhelm bedankt Joachim uitbundig. ‘Hartelijk dank jongen, je hebt mijn dochter weer gelukkig gemaakt’, en hij geeft Joachim een flinke beloning voor zijn werk. Rosalinde op haar beurt neemt met tranen in haar ogen afscheid van hem, maar ook zij beseft dat voor haar nu de toekomst openligt. Ze is verlost van haar verdriet en ingewijd in de lichamelijke liefde, ze zal Joachim daar eeuwig dankbaar voor zijn.

Naar Beieren

Joachim betreedt net zijn huis als hij aangesproken wordt door een boodschapper. De man was al enkele dagen in de lokale herberg op hem aan het wachten, met een spoedbericht uit het naburige koninkrijk Beieren. Via via is daar bekend geworden dat Joachim er ‘twintig achter elkaar’ deed en Kroonprinses Frederica laat weten zijn hulp dringend nodig te hebben. Joachim is blij dat hij eindelijk volop werk heeft en vertrekt meteen weer, wel tot zijn spijt, want die avond had hij graag even ‘langsgegaan’ bij zijn seksvriendinnetje Angela.

Na enkele dagen hobbelen in postkoetsen komt Joachim in de hoofdstad München aan en gaat hij daarna direct door naar het paleis van de koning. Hij wordt meteen ontboden bij de Kroonprinses, ze ontvangt hem officieel. Als hij haar in de schitterende troonzaal tegemoet treedt ziet hij tot zijn genoegen een schoonheid, ongeveer van zijn leeftijd. Lang krullend blond haar, een mooi gelijkmatig gezicht, als ze glimlacht kuiltjes in haar wangen, een fraai lichaam in een nog fraaiere jurk.

‘Welkom Herr Stolzenbach, fijn dat u zo snel kwam.’ Joachim maakt een hoffelijke buiging en reageert met ‘Zegt u maar Joachim, hoogheid’. Frederica knikt lieftallig, steekt haar hand uit voor een handkus en vertelt hem vervolgens waar het om gaat. Gaandeweg stijgt Joachims verbazing tot ongekende hoogte als hij de aard van zijn opdracht verneemt. Haar vader Koning Ludwig de derde is al ruim anderhalf jaar weg voor een oorlog met een aantal naburige oostelijk gelegen landen en hij heeft Frederica benoemt als regentes. Ze vertelt Joachim dat het redelijk goed met het land gaat, maar dat het langzamerhand een probleem begint te worden dat vrijwel alle jonge adellijke mannen weg zijn en er inmiddels veel van zijn omgekomen.

De opdracht

En dan: ‘Voor de tweede keer sinds ik regentes ben staat nu het debutantenbal voor deur. Ieder jaar worden die avond de jonge zestienjarige adellijke meisjes voorgesteld aan de society zodat ze daarna kunnen huwen, meestal vooraf al gearrangeerd. Maar helaas zijn de meeste meisjes die vorig jaar debutante waren door de afwezigheid van de jonge mannen nog niet gehuwd en beginnen ze inmiddels gefrustreerde maagden te worden. En omdat de nieuwe debutantes van dit jaar gereed staan moet aan dat probleem wat worden gedaan, om onnodige irritaties en concurrentie te voorkomen.’ Joachim voelt al aan waar dit heen gaat, zijn mond zakt nog net niet open van verbazing. Frederica vervolgt: ‘omdat een hoveling hoorde dat jij het ‘twintig keer achter elkaar’ schijnt te kunnen doen, dacht ik aan jou om de meisjes uit hun maagdelijke lijden te verlossen. Bovendien vertrek jij daarna toch weer en ontstaan er zo geen complicaties.’

Echt, Joachim dacht dat hij wel wist wat er in de hoogste kringen omgaat maar dit? ‘Hoogheid, ik weet niet wat u precies is verteld, maar mijn onderscheiding’ en hij wijst op zijn riem, ‘ging over het maken van twintig baljurken.’ Frederica zakt diep teleurgesteld wat op haar troon in elkaar: ‘dus u kunt me niet helpen.’ ‘Nou hoogheid’, stelt Joachim haar gerust, ‘toch wel hoor want toevallig zijn meisjes mijn hobby. En ik heb de conditie én de middelen om het lang vol te houden én om kindjes te voorkomen.’ Frederica veert blij weer op en zegt: ‘Fijn Joachim! Dan zal ik je nu eerst benoemen tot ‘Herzog in Bayern’. Hoewel dit een puur protocollaire titel is, wil ik er mee voorkomen dat er een schandaal ontstaat, als zou uitkomen dat deze adellijke meisjes werden ontmaagd door een niet-adellijke heer…’

Joachim is vereerd met de titel en dankt Frederica met een welgemeende diepe buiging. Als haar reactie daarna luidt ‘Nou heer Hertog, aan de slag dan maar…’ kijkt Joachim haar vragend aan: ‘Pardon Hoogheid, maar hoe ga ik dit doen? Moet ik zo maar op die hooggeboren dames afstappen met de mededeling dat ik ze wel even zal ontmaagden?’ De kroonprinses laat een kort giecheltje horen maar daarna volgt een diepe stilte, zij heeft hier duidelijk nog niet over nagedacht.
‘Mag ik u dan een voorstel doen? Als U nu eens alle debutantes van het vorige jaar een nieuwe baljurk aanbiedt. Daarvoor moet ik hun maten nemen en dan komt vanzelf wel van het een het ander.’ Frederica knikt enthousiast: ‘Goed idee,… uwe Genade!’ zegt ze er wat grappend achteraan.

Dan, aarzelend: ‘Ehm, Joachim, toevallig heb ik voor het bal ook een nieuwe galajurk nodig. Zou je er voor mij eerst een willen maken?’ Joachim weet echt niet hoe hij het heeft, wil ze nou alleen een jurk of wil ze meer? Dat kan hij natuurlijk niet vragen, dus hij knikt vriendelijk en zegt: ‘kan ik u om die op tijd klaar te krijgen nog vanmiddag de maat nemen, hoogheid? En laat u dan de andere dames informeren dat ik komende dagen iedere ochtend, iedere middag en iedere avond een van hen de maat wil nemen?’ Frederica knikt instemmend en laat Joachim naar zijn kamer brengen. Ze zullen elkaar over een uur treffen in Joachims kamer…

De intieme maten van Kroonprinses Frederica

Joachim heeft in de oostvleugel van het Koninklijk paleis een prachtige kamer met een groot hemelbed toegewezen gekregen, vlak bij het snijders-atelier van het hof. Klokslag vier uur wordt er stevig op zijn deur geklopt en als Joachim opendoet staat een lakei voor de deur die Kroonprinses Frederica aankondigt. Ze kijkt hem wat verlegen aan maar Joachim doet of hij dat niet ziet en nodigt haar uit binnen te komen. Als ze dan wat besluiteloos midden in zijn kamer staat zegt Joachim: ‘ehm Hoogheid, om uw maten goed te kunnen nemen is het eigenlijk nodig dat ik u in uw onderkleding kan meten. Zal ik uw kleedster vragen u bij het ontkleden te assisteren?

En dan komt de aap uit de mouw en weet Joachim wat haar bedoeling is: ‘Ik heb eigenlijk liever niet dat breed in het paleis bekend wordt dat ik nu bij u ben. Kunt u mij niet assisteren?’ Joachim knikt hoffelijk en Frederica vertelt hem wat hij moet doen om haar uit haar jurk en korset te helpen. Als ze uiteindelijk alleen nog maar haar onderkleed aan heeft meet Joachim haar lichaam volledig op: hals, décolleté, borstomvang en cupmaat, taille, omtrek van de dijbenen, buiten- én binnenlengtes van haar benen en tot slot de lengte van haar hele lichaam van haar kruintje tot haar hakken.

Keer op keer raakt hij Frederica ‘per ongeluk’ op een intiem plekje aan, om zeker te weten wat ze wil. En dat wordt erg duidelijk, aanvankelijk bloost ze vooral maar uiteindelijk ontsnappen de Kroonprinses af en toe ook wat zuchtjes of een besmuikt kreetje. Joachim waagt de gok en zonder iets te zeggen neemt hij het initiatief, hij knoopt Frederica’s onderkleed los en als ze dan, intens verlegen helemaal naakt voor hem staat ziet Joachim wat een natuurlijke schoonheid ze bezit. Haar lichaam is prachtig in verhouding, ze bezit stevige borsten met nu donkerroze en stijve tepels, een slanke taille met platte buik en vervolgens weer mooi gevormde dijen met lange benen, met hoog daartussen een klein blond toefje haar. Joachim leidt haar naar het bed en als ze is gaan liggen kleedt hij zich ook uit.

Hij gaat naast haar liggen, op zijn zij, en streelt haar zachtjes over haar gezicht, haar borsten, haar buik, haar bovenbenen. Dan buigt hij zich over haar heen en kust haar. Direct blijkt hem dat ze totaal onervaren is, een vrouw van eenentwintig, de feitelijke vorstin van Beieren, die niet weet wat ze moet doen als het om de liefde gaat! Teder opent Joachim met zijn tong haar lippen en vervolgens haar mond, en Frederica ondergaat het timide. Joachim probeert haar tot tongen te verleiden maar Frederica is veel te gestrest, daarom gaat hij weer naast haar liggen om eerst een praatje te maken.

‘Hoogheid, hoe komt het dat u nog geen echtgenoot heeft?’ ‘Hier onder elkaar mag je me wel Frederica noemen hoor, Joachim. Mijn toekomstige gemaal is als een van de eersten in de oorlog gesneuveld waardoor het bij ons dus niet verder gekomen is dan een kennismakingskus. En ik kan jou toch moeilijk met de adellijke meisjes aan het werk zetten als ik zelf nog nergens weet van heb.’ Joachim wordt vrolijk maar ook ontroerd door deze openhartigheid. ‘Dankjewel voor je vertrouwen, Frederica. Nu wil ik je graag eerst wat in laten nemen om te voorkomen dat je zwanger wordt.’

Frederica knikt, dat lijkt haar een goed idee, had ze nog niet zo bij stil gestaan. Maar dan maakt Joachim een fatale fout. Hij haalt de flesjes die hij van de alchemist kreeg uit zijn ransel, maar geeft de kroonprinses een druppeltje van de groene energie-gevende vloeistof in plaats van de blauwe vloeistof die moet voorkomen dat er een kindje komt. Het meisje drinkt het gehoorzaam op…

Het maagdenvlies van Kroonprinses Frederica

Joachim geeft haar een volle kus op haar lippen. Dan doet hij dat ook op haar ogen en dwaalt daarna al kussend omlaag naar haar heerlijke platte buik. Hij masseert onderweg zachtjes haar stevige en toch zo zachte borsten, stijft haar tepels nog wat verder op en als Frederica duidelijk opgewonden begint te raken opent hij haar benen en kust hij haar ook daar. Haar gleufje ruikt heerlijk, naar lavendel en naar meisje en naar zeelucht op een warme dag, een bedwelmende mix van geurtjes en het zorgt ervoor dat Joachims pik als een stevige lans op zijn lijf komt te staan. Joachim wil het rustig aanpakken en Frederica laten wennen aan seks, maar ze is heel ongeduldig en tot zijn verbazing trekt ze hem aan zijn haren omhoog en zegt ze hem haar nú te nemen.

Nou ja, denkt Joachim, ook goed, haar wil is tenslotte wet in beieren. Hij voelt aan haar gleufje dat tot zijn verbazing al goed nat is en schuift dan zijn Schwanz voorzichtig in haar. Maar Frederica drukt zich plotseling heel heftig met haar bekken omhoog waardoor Joachim meteen tot zijn ballen in haar schuift, en passant haar vliesje brekend. Frederica hijgt even van de pijn maar dan slaat ze haar benen om zijn heupen en spoort ze het wellustige snijdertje aan om aan de slag te gaan.

Dat doet hij graag, zich overigens wel verbaasd afvragend waar dit ongeduld ineens vandaan komt. Maar een kniesoor die daar op let, hij verhoogt zijn tempo en drijft zich keer op keer als een grondboor diep in de tot voor kort maagdelijke kroonprinses, die direct al een volleerd seksdier blijkt te zijn. Ze probeert hem steeds dieper in zich te krijgen, spoort hem aan nog meer tempo te maken en al snel slaan ze gezamenlijk totaal op hol totdat ze tegelijk hijgend en kreunend klaarkomen.

En nog is Frederica niet verzadigd. ‘Joachim, kunnen we ons even omdraaien?’ vraagt ze en als ze dat doen gaat Frederica meteen rechtop op hem zitten, haar knieën aan weerszijden gevouwen van zijn heupen en drijft zich meteen in galop op zijn speer. Ze kijkt Joachim strak aan, heeft haar ogen wijd open terwijl ze hem intens aankijkt en gaat te keer op zijn Schwanz alsof ze hem eraf wil neuken. En weer komen ze samen klaar, maar doordat ze maar doorgaat verslapt Joachims pik geen moment. De kroonprinses knijpt en kneedt hem daarbinnen in zich als een volleerde courtisane en neukt hem ondertussen door en door, zich iedere keer temperamentvol over hem heen schuivend.

Joachim kan er niet bij dat dit meisje zó snel een volleerde neukprinses is geworden en dan ineens gaat hem een lichtje branden en slaat hem de schrik om het hart: het verkeerde druppeltje! En Wilhelm waarschuwde hem er nog zó voor dat het groene spul ongebreidelde energie zou losmaken. Ai, als ze nou maar niet zwanger wordt. De hele avond door neukt Frederica hem, Joachim is zelfs kort even in slaap gevallen en uiteindelijk, pas laat in de nacht vallen ze samen in slaap. Na het ontwaken, dicht tegen elkaar aan gelegen, kijkt Frederica hem opnieuw met haar grote ogen aan en vraagt aan Joachim: ‘wat was dit nou? Zo heb ik me nog nooit gevoeld, alsof het buiten mij om ging. Maar ik vond het heerlijk!’ en ze kroelt zich nog eens lekker tegen hem aan. Joachim weet wel wat het was maar houdt wijselijk zijn mond…

De debutanten van vorig jaar

Die dag komt een lange stroom van de meisjes op gang die vorig jaar debuteerden en nu, bij gebrek aan mannen, een beetje met hun ziel onder de arm lopen. En allemaal zijn ze blij met de aandacht die Joachim hen geeft tijdens het opnemen van de maten, vooral doordat hij ze steeds weer geraffineerd op hun intieme plekjes aanraakt. Hij is een vakman als het gaat om de kennis van wat meisjes fijn vinden aan hun lichaam. Hij ‘behandelt’ er zoals met Frederica afgesproken drie per dag.

Joachim biedt ieder meisje vooraf een glaasje met nu het juiste paarse druppeltje aan, neemt zelf een half druppeltje van de groene drank en steeds weer na het opnemen van de maten komt hij met ieder meisje in een intense vrijpartij terecht. Allen bezitten ze nog de status van maagd en hij bezorgt ze de tijd van hun leven, want de groene vloeistof zet hem steeds weer op scherp, houdt zijn pik stijf en zorgt ervoor dat hij ieder meisje zo’n beetje alle hoeken van het bed en soms ook van de kamer kan laten zien. Ze ondergaan hem als een natuurgeweld en menig meisje moet hij daarna met enige aandrang zijn kamer uitwerken, ze krijgen er vrijwel zonder uitzondering maar geen genoeg van.

In totaal ontmaagdt en neukt Joachim zo in ruim twee weken zevenendertig meisjes. Of ze nou lang of kort zijn, dun of mollig, blond haar hebben of donker, temperamentvol of soms zelfs sloom zijn, allen zijn ze oké want Joachim is echt een liefhebber van meisjes en zal er nooit een lelijk vinden. Maar echt, één meisje zal hem altijd heugen, Jungfräulein Annabella von Richtzenhain. Een klein meisje van net zeventien jaar met opvallend rood haar, intrigerende en indringend groene ogen, slank lichaampje, een witte huid en hoewel klein toch heel prominent aanwezige spitse borstjes met bijna felroze tepels.

Maar zo klein als ze is, een uitdagender en heter neukertje heeft hij nog nooit onder zich gehad. Vanaf het allereerste moment dat hij zich in haar kleine lijf drijft maakt ze hem gek, hoewel ze zelf nauwelijks iets doet heeft ze een sexappeal dat hem knettergek maakt. Omdat Annabella zo klein is jaagt Joachim haar ongewild het hele bed rond, want steeds weer voelt hij de behoefte haar maximaal te doorboren en schuift haar daarbij elke keert een paar centimeter op. Hij snapt niet wat het is, dat meisje opent alle sluisdeuren van zijn instincten, hij kan niet anders dan haar steeds weer aan zijn pik te spiesen, haar te rammen, te palen, te doorboren, zich tot aan zijn ballen in haar te beuken, haar om zijn Schwanz te laten tollen.

En ze ondergaat het, niet passief maar ook niet actief, het lijkt gewoon alsof ze is gemaakt als willoos omhulseltje voor haar kutje. Joachim maakt er maximaal gebruik van. Annabella is het enige meisje dat hij niet los kan laten, na een paar uur neemt hij nog een groen druppeltje en stort zich met hernieuwde energie op het dan al sufgebeukte lijfje. Het kan hem niks schelen, Joachim wil dit meisje puur dierlijk bezitten en uitwonen, haar brandmerken, haar in alle opzichten zó door en door neuken tot bij wijze van spreken zijn zaad en zijn testosteron uit al haar poriën spuiten.

En dat lukt hem, later die nacht is er van het meisje niet veel meer over dan een uitgewoond lijfje, ze is doodmoe, smeekt hem om te stoppen. Juist dat maakt dat hij zich iedere keer weer met extra energie op haar stort en haar nog verder uitwoont, een ander woord is er niet meer voor. Veel later, als zijn groene druppels zijn uitgewerkt, krijgt hij medelijden met Annabella. Hij maakt een warm bad klaar voor het versufte en door alle sappen plakkerige meisje, tilt haar nog steeds weerloze sexy blote lijf op en legt haar voorzichtig in het warme water.

Zo verdiende Joachim opnieuw een koninklijke onderscheiding, dit keer met de tekst ‘Zevenendertig achter elkaar’. Echter, kroonprinses Frederica bleek zwanger te zijn van Joachim, ‘dankzij’ zijn vergissing met de drankjes. Joachim nam zijn verantwoordelijkheid en ze trouwden. Al spoedig bloeide er een ware liefde tussen hen op.
Kort nadat hun zoontje Wilhelm werd geboren arriveert het treurige bericht dat koning Ludwig weliswaar de oorlog heeft gewonnen maar op het slagveld was overleden. Frederica kwam als Koningin op de troon en Joachim wordt haar prins-gemaal.
Zijn oude métier van snijder heeft hij nooit helemaal losgelaten, hij maakte nog menig jurk voor zijn vrouw en haar hofdames en altijd weer bezorgde het opnemen van de maten de dames de nodige opwinding. Maar daar bleef het bij, want Joachim bleef onvoorwaardelijk trouw aan zijn geliefde koningin.

Hoe vond je dit sprookje? Ik lees graag van je reactie!
X. Zara