Familiezaken Hoofdstuk 8

Terug in de woonkamer legt John zijn hand op Glenda’s schouder. “En meid. Al wat wijzer geworden wat betreft de malversaties de Heer van Westefluit?” Ze kijkt, wanhopig naar John op. “Wijzer geworden wel. Maar de zogenaamde smoking gun met hard bewijs, heb ik niet gevonden. Als ik niet meer vind dan vrees ik dat hij ons het leven, onze business , inderdaad moeilijk, zo niet onmogelijk, gaat maken.” Nu kijkt ook Rob op van zijn laptop. “Ik ben zo klaar Glen.. Kan ik iets doen?” Ze schudt haar hoofd. Ik mis zoiets als een verbindende de factor. Ik zie verdachte uitkeringen en betalingen. Ze zijn gefingeerd als reguliere posten, zelfs terug te vinden in de grootboekrekeningen. Ze zijn soort van gecodeerd. Zonder de sleutel heb ik alleen gefundeerde vermoedens maar geen hard bewijs.”
Ik zie hoe Rob nadenkt. Blijkbaar ontgaat dit John ook niet. “Waar denk je aan jongen?” “Glenda schat. Die coderingen zou hij die ook op papier kunnen bewaren?” “Dat is zelfs zeer waarschijnlijk. Op papier, op een standalone computer of een GSM.” “Maarten en digitale techniek… Nee.. Maar hij heeft wel een klein in leer gebonden boekje. Waar hij is, daar is ook zijn boekje. Hij heeft zijn chauffeur zelfs eens teruggestuurd, omdat hij zijn boekje thuis op z’n nachtkastje had laten liggen.”
Glenda’s ogen lichten voor een moment op, voordat haar blik weer vertroebelt. “Dat zal het zijn! Daar hebben we echter verrekte weinig aan. Hij zal het ons desgevraagd echt niet overhandigen.”

John trekt een stoel bij. “Desgevraagd zeker niet. Maar jullie hebben wel een ander ijzer in het vuur?” Rob begrijpt meteen waar zijn vader naar toe wil. “Florentine bedoel je?” John knikt. “Gebruik haar.. Zo is ze wellicht nog ergens goed voor. Jullie willen de inhoud van dat boekje en zij wil haar status als fokzuivere Westeflier niet verliezen. Win, win, zou ik zeggen.” “Die Bitch verdient het niet te winnen.” John legt een hand op Glenda’s schouder. Blijf strategisch denken lieverd. In mijn ogen is het het primaire doel om jullie toekomst en die van onze kleine man, veilig te stellen.” Haar blik verzacht. “Lief dat je dat zegt John.” “Wat?” “ONZE klein man. Maar ga door alsjeblieft. Ik viel je in de rede.” “`Eh ja.. jou wraakgevoelens, hoe invoelbaar ook, zijn secundair… The best revenge is massive succes.”

“Je hebt gelijk John. Die spreuk is die van een wijsgeer? “Hij schudt lachend zijn hoofd. “Nee van een Amerikaans acteur en zanger: Frank Sinatra.”
Inmiddels is Rob druk op zijn GSM aan ’t tikken. Even later kijkt hij op. “Zal ik dan koffie zetten, onderwijl we op een reactie van mijn Ex wachten?”
“Die koffie maak ik Rob.. Maar als je wil mag jij de vlaai uit de kelder halen.” Zijn ogen beginnen te glanzen. Rijstevlaai met slagroom van Bakkerij Buntjes?” John knikt. “Ik ben al onderweg tante Anita. Jullie zijn schatten.”
Alsof ze het hebben geroken komen op dat moment ook Mellie, Vera en Orlando binnen. De kleine man duikt meteen in de schoot van zijn moeder. “Ik heb geitje ete gegeeft Mama.. en ook konijn geaai… Jij moet ander keer ook meegá.” Ze tilt hem op haar schoot en kust zijn voorhoofd. Dat gaan we zeker doen lieverd.” Ze kijkt Vera en Mellie aan. “Laat me van jullie leren lieverds. “Verder dan het speeltuintje in de Bijlmer is mijn moeder nooit met ons gegaan. Mijn Pa ging uitsluitend met zijn kameraden op stap. Wat krijgen jullie van me? Het zal toch wel entree gekost hebben.” “Wat we krijgen?” Vera kijkt Mellie aan. “60 minuten per uur. Wil je ons beledigen Glenda? Als wij met ons kleine neefje op stap gaan willen wij daar uiteraard niks voor hebben.”

“Shit zijn jullie al terug. Moet ik die vlaai echt delen?” “Dat moet je zeker Robbedoes. Ik schat in dat je aanstaande niet zit te wachten op een Westeflier postuur.” “Aanstaande Ja.. Pa heb je even?”
Tot verbazing van ons allen verdwijnen vader en zoon uit de woonkamer. “Zal ik dan toch maar vast koffie inschenken?” “Lekker Tante.” Mellie tikt Glenda aan. “Jij ook thee?” “Graag Melllie.” “Krijgt ik Ranja.” “Kom maar mee knul. Dan mag je hem zelf halen.” Onderhand Vera de vlaai aansnijdt en uit serveert, komen de mannen weer binnen. John is zichtbaar ontroerd en Rob oogt gespannen.
Als ik naar de keuken ga om de suikerpot bij te vullen volgt John me. Ik fluister in zijn oor. “Wat is er John?” “Alleen maar goeds. Wacht maar even schat. Florentine wou hem niet. De ring van Marieke.”
“Komen jullie er ook bijzitten Pa en tante Anita?”

Glenda kijkt Rob verbaasd aan. “Wat is met jou lieverd. Je doet zo raar.” We krijgen nog niet eens de kans om te gaan zitten. Rob draait Glenda’s stoel, knielt voor haar neer en neemt haar handen in de zijne. “Glenda Boeserman.. Hier en nu. Ten overstaan van mijn geliefde familie, wil ik je deze ring aanbieden. Hij was van mijn moeder en het was haar wens dat deze ooit de hand van mijn echtgenote zou sieren. Glenda Boeserman.. Wil je met me trouwen?” Ze valt letterlijk huilend voorover in zijn armen. “Jáá Rob Berns.. Ja het is me een eer haar ring te dragen en Ja, ik wil met je trouwen.” Wij pinken allemaal een traantje weg. Ik zie dat Orlando er, met zijn glas ranja in zijn handjes, wat verloren bij staat. Ik zet het glas op tafel en trek het knulletje op mijn schoot. “Mama en Rob gaan trouwen lieverd?” Hij kijkt me aan. “Wordt Rob dan mijn echte Papa?” Nog voordat ik kan reageren strekt Rob zijn armen naar Orlando uit. “Kom erbij lieverd. Als jij en Mama dat goed vinden zal ik alles in het werk stellen om van jou een echte Berns te maken.” Glenda kijkt Rob ontroerd aan. Wil je dat doen, hem als je eigen zoon aannemen?” Rob knikt alleen maar. Tot onze verwondering verlegd Glenda haar aandacht nu naar John. “En jij zou dat goed vinden.. Ik bedoel dat Orlanda, jou naam draagt?” Hij knielt naast haar neer en kijkt haar van dichtbij aan. “Lieve schoondochter. Mocht die onverlaat van mijn zoon jou zoon niet adopteren, dan zou ik dat zelf doen… Ieder kind verdient liefhebbende ouders en nu we het er toch over hebben.. Ook liefhebbende grootouders. ”Mijn verbazing kan niet groter zijn. John draait op zijn knie en grijpt mijn handen. Anita Pala.. Wil je met me trouwen?” Ik trek zijn hoofd tegen mijn borstjes en kus zijn kruin. “Ja.. John Berns. Ik wil niets liever.” xxxxx

Nadat wij elkaar over en weer hebben gefeliciteerd vallen we aan op de overheerlijke rijstevlaai. Ook Glenda die haar punt deel met Orlando smult. “Ik heb ooit wel eens een stuk rijstevlaai uit de supermarkt gehad. Daar vond ik toen niet veel aan. Maar dit is werkelijk een traktatie.” Ondanks de glimlach om haar lippen heb ik het gevoel dat Mellie stiller is dan anders. Ik neem me voor haar straks even apart te nemen.
“Gaan we zo naar boven Vera. Ik moet nog best veel doen.” “Ogenblik schatje.. Ik ben zo terug.” Mellie kijkt Vera verwondert achterna. “Is er iets Melllie.” “Nee Ma.. Ik ben blij voor jullie. Er gebeurt gewoon erg veel ineens. Dat ben ik niet gewend.” Door haar opmerking wordt mijn behoefte om haar te spreken alleen maar groter.. Als Vera weer binnenkomt bloost zij zowaar. Ze legt een klein juwelendoosje voor Mellie op tafel. Buigt zich over haar heen en kust haar. “Mellie schatje. Ik ga je niet ten huwelijk vragen. Het is niet omdat ik twijfel aan ons of onze relatie. Het is gewoon niet wie ik ben. “Kijk maar in dat doosje.. Ik zal eerlijk zijn. Dat doosje heb ik net uit mijn moeders juwelenkistje gevist. “Met trillende vingers opent Mellie het doosje. Ik herken het sieraad pas in tweede instantie..

“Dat is mijn linker tepelschildje. Ik droeg dat zojuist nog boven mijn hart. Wat zelfs jij niet wist. Mijn naam staat er aan de achterkant in gegraveerd.” Mellie draait het om. Zelfs vanuit mijn positie kan ik het met sierletters gegraveerde Vera lezen. “Mellie schat. Het zou me een eer zijn als jij dat schildje boven jou hart zou willen dragen. Ik op mijn beurt kan niet wachten om jou naam in mijn tepel te dragen.” Er verschijnen tranen in Mellies ogen en ook ik hou het niet meer droog.” “Pierce jij mijn tepels Vera?” “Ja schatje.. Maar niet vandaag. Wij gaan nu naar boven. Ik wil dat mijn vrouw haar diploma haalt en later op eigen benen kan staan. Ze moet bij mij zijn omdat zij daarvoor kiest en niet omdat zij van mij afhankelijk is.”
Ze lopen net de deur uit als Glenda hen naroept. “Mag ik ze zien Vera?” “Mijn piercings?” Glenda knikt. Vera schiet in de lach. “Ook mijn clithood?” “Die zeker.” “Dan kom maar even mee.” “Magt ik ook mee. Ik wilt ook Piers kijkè.” Rob tilt zijn zoon op. “Nee knul. Piers kijken is iets voor meisjes. Wij gaan achter in de tuin een balletje trappen.” “Doet jij ook mee Opa John? Ik wilt in de gool.” “Nee knul. Ik help Oma in de keuken.” Als ik wil protesteren legt John een vinger op mijn lippen. “Als je niet lief bent, krijg je billenkoek.” Ik schiet in de lach. “Wil je me bang maken, of opgewonden?” Hij tikt me lachend op mijn billen. “Naar de keuken tutje. Ik ruim eerst het koffieservies in de afwasmachine.

“Zal ik in de keuken helpen. Dan kun jij met Orlando en Rob buiten voetballen John.”
“Nee John gaat nu een uurtje liggen.” “Ik ben veel te opgedraaid om nu te kunnen slapen Anita.” “Dokters voorschrift John.. Mijn flatje is nog niet opgezegd.” “Jij wint liefje!” Ik neem zijn hoofd tussen mijn handen. “Dit is geen kwestie van winnen John Berns. Ik wil dit. Jou niet kwijt. Dus jouw gezondheid is voor mij prio één, en als je van mij houdt dan zou dat het ook voor jou moeten zijn.” Mijn betoog ontroerd hem. “Hij kust me. Sorry liefje.. Glenda schat. Zou jij mijn vrouw ter hand kunnen gaan.” “Dat kan en wil ik John. Naar bed jij.”

“Sorry Anita. Als je hem zo ziet, vergeet je dat hij eigenlijk nog in zijn revalidatie zit. Als Rob me het niet had verteld. Ik had echt niet gemerkt dat hij pas recent een herseninfarct heeft doorgemaakt. Is het dan wel een goed idee dat wij hier met z’n allen wonen?” “Voor dit moment denk ik wel. Hij is gelukkig. Dat merk ik aan alles. Dat neemt alleen niet weg dat ook prikkels van geluk vermoeiend zijn. Hij moet gewoon op tijd rust nemen.” “Dan gaan we daar met z’n allen voor zorgen Anita.. Zeg maar wat ik kan doen. Wat ga je koken?” “Zalm, spinazie lasagne.. Je kunt kiezen. Een paprika schoonmaken en julienne snijden of de spinazie in kleine porties kort roerbakken.” “Ik doe de spinazie wel. Wat is dat overigens julienne?” “In heel dunne reepjes snijden. De paprika speelt een bijrolletje in dit recept.”

Plotseling horen we Robs GSM trillen op de tafel. Glenda pakt hem op en kijkt op het scherm. “Daar zul je Floortje hebben. Ze weet haar plaats. ‘Zeg maar wat ik moet doen Rob.’” “Ga jij antwoorden?” Ze schudt haar hoofd. “Niet zonder dat Rob erbij is. Laat haar nog maar even gaar stomen.”
“Waar doe ik de geslonken spinazie in?” Links onder staat een vergiet. Gebruik die maar.” “Heb jij de piercings van Vera gezien Anita?” “Niet echt goed. Ik was èh zeg maar, met wat anders bezig toen…” “Schaam je toch niet zo wijfie. Je mag trots zijn op jezelf, en op je dochter.” “Dat ben ik ook… Ik vind die piercings overigens best wel mooi.. Opwindend zelfs.. Ik geloof alleen niet dat het iets voor mij is.” Ze kijkt me opgelucht aan. “Zo voel ik het ook. Het lijkt tegenwoordig abnormaal als je geen tatoeages en of piercings hebt.”

“Ik heb je graag abnormaal liefje.” “Zo.. Zijn mijn mannen uit gevoetbald?” “Ikke heb gewint Mama.” ”Dat heet.. Ik heb gewonnen.” “”Jij ook Mama?” We schieten in de lach. “Ga je Playmobil koffertje maar halen. Dan kun je in de kamer spelen.” “Magt ik met Vera en Mellie spelè” “Nee lieverd.. Mellie en Vera moeten nog werken.” “Moeten ze ook sentjes verdienè.” “Ja schat en Rob moet mij nou even helpen.” “Ik kan hem toch ook even..” Glenda legt een hand op mijn schouder. “Dank je Anita. Maar nee. Orlando moet ook leren zichzelf te vermaken.”
Rob legt een hand op een van haar borsten. “Ik vermaak me liever met zijn moeder. Mijn zwarte parel.” “Robbie Berns gedraag je.”Ze schuift hem zijn GSM toe. “Je ex behoeft je aandacht.”
“Hmm.. Wat zal ik schrijven. Dat ze het boekje jat en asap naar ons toebrengt?” Ik zie hoe Glenda nadenkt. “Nee.. schrijf haar dat ze elke pagina met haar GSM fotografeert en laat haar de foto’s naar ons toesturen. Als van Westefluit zijn boekje mist, gaat hij misschien rare dingen doen. Hij moet zo lang mogelijk in het ongewisse blijven.” “Je hebt helemaal gelijk schat. Wat zou ik zonder jou moeten.” Glenda”s gevatheid is hilarisch. “Dan, Robbie Berns. Dan zou jezelf moeten vermaken.”

Hij pakt zijn telefoontje en begint te tikken. Blijkbaar zit zijn ex bovenop haar toestel. Nog voordat hij zijn toestel kan wegleggen trilt het in zijn handen. “Ze wil wachten.. Haar vader heeft straks een etentje met een wethouder en haar man. Hij laat het boekje dan meestal op zijn kamer.” Glenda reageert als door een wesp gestoken. “Welke wethouder!?” Rob begint gelijk weet te tikken. “Het antwoord komt weer direct. “Ze weet het niet. Ze zal proberen het te achterhalen zonder hem te waarschuwen.” “De klootzak. Hij kan het niet laten.”
“Jullie moeten het gras voor hun voeten wegmaaien.” Zowel Rob als Glenda kijken Vera vragend aan. “Wat bedoel je zus. “Reserveer een tafeltje in hetzelfde restaurant. Ga je ex schoonvader een handje geven en maak zo gelijk kennis met die wethouder.” “Wie heeft jou zo slim gemaakt zusje?” “Slimme ouders in combinatie met een lastig puberbroertje.” “Was ik echt zo lastig Veer?” Ze schiet in de lach. “Ben je gek joh.. In onze puberteit konden we er beiden wat van. No hard feelings.”

Glenda legt een hand op mijn schouder. “Mamsie Anita..Zou u erg boos zijn als Rob en ik vandaag buiten de deur eten?” Het feit dat Tante heeft plaats gemaakt voor Mamsie voelt geweldig. “Ik vind het jammer, maar begrijp het wel.” “Dat is dan geregeld. Dan hebben mijn Melliemuis en ik straks een extra toetje. Mag ik even erbij Anita. Ik wil thee zetten voor ons stuudje. Ze doet het overigens erg goed. Ze mag alleen nog wat zelfverzekerder worden.” “Die onzekerheid, dat is mijn fout.” Vera slaat haar arm om mijn middel en trekt me tegen zich aan. “Ook jij bent een kind van je opvoeding en in dat licht heb jij je werk in je uppie, ondanks tegenwerking van je eega, geweldig gedaan… Sorry schat. Ik ga je niet Mama noemen. Dat kan ik niet..” Ze drukt een zoen op mijn voorhoofd. “Maar dat wil niet zeggen, dat ik niet van je hou.” Ik ben ontroerd. “Ik ook van jou Vera.”
“Hallo.. Met Chateau St. Gerlof toch?” … … “Uitstekend.. U spreekt met Rob Berns van Westeflier. Mijn schoonouders verblijven bij u.” … … “ Juist ja.. De Gouveneurs-Suite.. Ik ben onverwacht in de buurt en zou graag samen met een zakenpartner een tafeltje bij hen in de buurt reserveren. Zou dat nog mogelijk zijn.” … …”Zo Maarten dineert niet met zijn gezin.. Zo ken ik hem. Altijd met zaken bezig.” … … “U verplaatst zelfs andere gasten.. Ik ben u tot dank verplicht.” … … “Om 19 uur.. Onze zakenpartner Mevrouw Boeserman en ik zullen ons dan om circa 19 uur 15 bij u vervoegen. Mijn dank is groot.”
“Moet jij niet nodig naar de WC broer?” “Ik naar de WC? Nee, hoezo?” “De kak zit nog altijd in je… Tot straks.. Ik moet mijn lief haar thee brengen.” “En bedankt zus.” “Geen dank… Kakker.”

“Ben je nou boos op haar, Rob?” Hij lacht. “Nee schat. Echt niet.” Blijkbaar heeft Vera, Glenda’s vraag nog meegekregen. Op de drempel naar de hal, met de rug nog naar ons toegekeerd, roept ze, “Hou van je Rob.” “Ik ook van jou zusje.”
“Kan ik nog wat doen Anita?” “Op zich niet meid. Maar ik weet niet of Orlando deze lasagne lust. Misschien wil je voor hem..” “Nee, echt niet.. Hij moet alles proeven en lust hij het echt niet, dan kan hij een boterham krijgen, maar niet met zoet. Met kaas, tomaat of komkommer.”
Ik kijk op mijn horloge. “Ik ga John wakker maken. Als hij te lang slaapt dan doet hij vannacht geen oog dicht.” “Zal ik hem even roepen?” “Nee Rob. Dat doe ik heel graag zelf.” Ik wil net weglopen als Glenda me tegenhoudt. Ze vraagt me of ze het goed heeft gezien, dat alle ingrediënten voor de lasagne inmiddels klaar staan. Ze staat erop dat ik haar uitleg in welke volgorde de laagjes in de klaarstaande schalen moeten worden gelegd. “Zo schat.. Nou mag je die andere schat voorzichtig wakker maken.”

Door de kierstand van het rolluik kan ik hem zien liggen. Hij ligt met alleen een short aan boven op het dekbed. Ik kruip bij hem op bed en druk me tegen hem aan. Het voelt fijn dat hij, nog terwijl hij wakker wordt, een arm mij heen slaat en me kust. Ik ken mezelf niet terug. Ondanks dat ik vandaag al eens heerlijk ben klaar gekomen steekt mijn geilheid opnieuw de kop op. Ik schuif mijn hand van boven in zijn short en voel hoe zijn piemel in mijn handje tot leven komt. “Wat doe je liefje?” “Ik streel mijn genotsbrenger, of mag dat niet?” Hij lacht. “Daar mag je me altijd voor wakker maken. Maar jou genotsbrenger moet erg nodig water laten.”’ “Sorry John.” Hij kijkt me verbaasd aan. “Wat excuseer jij je nou?” “Ik ben het schuld dat jij nou niet kunt plassen. Mart.. Als hij wakker werd met een stijve dan..” “Gaf hij jou de schuld dat hij dan niet gelijk kon pissen?” Ik knik alleen maar. “Hoe gingen Marieke en jij daarmee om?” “Met mijn dop?” “Dop?” “Dikke Ochtend Piemel.. Dat lag eraan.. Meestal stuurde ze mij naar toilet om met gaan verzorgen. Soms, als ze geil was. Dan wilde ze geneukt worden. Ze wist dat mijn starvermogen, als gevolg van mijn concentratie om haar, in de ontspanning na het orgasme, niet onder te plassen, dan fors was toegenomen.” “Jij kwam dan niet klaar?” “Meestal niet. Dat maakte ze later echter ruimschoots goed.” Ik denk niet dat ik het erg zou vinden.” Hij kijkt me verwonderd aan. “Als ik niet kon klaarkomen?” “Nee lieverd.. Als jij je plas zou verliezen, terwijl je nog in me bent.” “Nu ik erover nadenk, denk ik dat Marieke dat ook niet erg had gevonden. Ze genoot gewoon meer van haar machtsspelletje.”
Ik kus hem op een wang. “Ik sta maar op, voordat ik mezelf vergeet…Kom je ook zo?” Net voordat ik de deur uitga.. “Anita..” Ik draai me om. “Heel subtiel, maar ook dat was een machtsspelletje.” Ik stuur hem een luchtzoentje en draai me lachend om. “Zeikerd!”

Terug in de keuken blijkt deze leeg. Was het niet dat er twee met huishoudfolie afgedekte lasagne-schalen op het aanrecht staan en in de woonkamer een aantal playmobbiel figuurtjes op de grond liggen, had ik gedacht dat ik het afgelopen uur gedroomd heb. Op de deur van de ijskast plakt een gele post-it.. We zijn even met Orlando naar het speeltuintje op de hoek. xxx Glenda.
“Waar is iedereen?” “De meiden studeren boven en Rob is met zijn gezinnetje naar het speeltuintje.” “En mijn meisje heeft het avondmaal al voorbereid zie ik.” “Met hulp.. In de tijd dat ik jou kwam wekken hebben Glenda en Rob ook de keuken nog opgeruimd… Overigens die twee eten vanavond niet mee.” Onderwijl ik koffie voor ons maak, vertel ik hem hetgeen, terwijl hij sliep, is gebeurt. Hij is oprecht verbaasd en kwaad over de acties van Maarten van Westeflier. “Hij denkt dat hij boven de wet staat.”

“Verwondert je dat echt Pa?” Mellie en Vera komen hand in hand de woonkamer binnen. “Voor een intelligente man kun je nog heerlijk naïef zijn. Niet iedereen heeft hetzelfde normbesef als jij. Mensen als van Westefluit hebben vaak niet eens het besef dat ze fout zijn. Zij vinden dat hun hun vermogen en positie hun God gegeven recht is. De van hun afhankelijke entourage en de mensen die daartoe willen behoren, sterkt hen in dat gevoel.” “Wie maakt jou zo’n wijsneus?” “Wie in meervoud. Een lieve intelligente en invoelende vader in combinatie met een niet minder intelligente, maar ietwat cynische dominante moeder.”
“Kan ik je nog ergens mee helpen Mama?” “Nee, dank je lieverd. Zoals je ziet staan de schotels, dankzij Glenda’s hulp, al klaar.” “Vera en ik wil voor aanstaande vrijdag een afspraak maken voor mijn tepelpiercings. Zij wil dat doen bij een vriendin van haar. Zij is professioneel piercer en heeft alle materialen. Zou je mee willen gaan?” “Als jullie dat goed vinden. Heel graag.” Vera stapt op me af en zoent me. “Ik zou het heel erg fijn vinden als je mee zou gaan Anita.”

“Google jij haar even Glen. Ik spring dan al met Orlando onder de douche.” We draaien ons om en schieten collectief in de lach. Zowel Rob als Orlando zitten onder de modder. Rob tilt Orlando op. “Vertel jij het maar schat. Wij zijn vast naar boven.”
“Dat is wat gebeurt als vader en zoon samen de glijbaan nemen zonder te controleren wat de regen van de afgelopen nacht met de kuil onder aan de glijbaan heeft gedaan.” “En dat hoor ik de rest van mijn leven.” “Nee jongen.. Totdat jij je volgende blunder begaat, en als je op mij lijkt blijft die niet lang uit.” “Ik zal mijn leven beteren Pa.” “Als je dat maar laat!” reageert Glenda onverwacht fel. “Die spontane kleine jongen in jou. Die moet je koesteren, hij is onlosmakelijk verbonden met mijn liefde voor jou.”
“Ben jij ook kleine jongè Papa?” “Volgens Mama wel schat.. Dus laat ons maar snel gaan douchen voordat ik in het stouthoekje moet.” Het knulletje slaat zijn armpjes om Rob’s hals. “Jij ben liev.”

Wanneer Rob met zijn zoontje naar boven is, klapt Glenda haar laptop open.
John trekt een stoel bij en gaat naast haar zitten. “Wat ga je opzoeken lieverd. Je hoeft niet alles te vertellen. Anita heeft me al bijgepraat.” “Èh ja.. Florentine appte dat haar Pa een een dinerdate heeft met mevrouw Hennen en haar schoonbroer dhr. Gierardoo. Ingrid Hennen ken ik. Zij is de wethouder van grondgebiedszaken van Voerenberg. Met haar hebben wij contact gehad om afspraken te maken over de presentatie van morgen. Zij heeft een doorslaggevende stem bij de gunning van de eerste projecten. Op dit moment vraag ik me op vooral af wat die schoonbroer erbij moet… .. “Ze tikt verwoed op haar toetsenbord. “Ik kan hem niet vinden.” “Gierardeau een met e-a-u in plaats van die oo’s op het einde.” “Dank je Vera.. Nee ook geen hit.. Althans niet hier in de regio.”

“Zoek op linkedIn meid.” Ze kijkt ietwat geïrriteerd naar John om. “Niet op die van hem. Maar haar schoonbroer zal toch wel vermeld staan bij haar contacten.” “Sorry John.. Je hebt gelijk. Ik log zelf in op mijn LinkedIn account en zoek van daaruit. Dan zie ik meer.” John wijst naar de onderkant van het scherm. Daar zul je hem hebben G.W. Girrardeau met dubbel r en e-a-u op het einde. Florentine heeft de naam natuurlijk fonetisch opgeschreven. Zij kon haar Pa moeilijk vragen om de naam te spellen.”
Ze tikt opnieuw op haar laptop. “Hij is aannemer. Twee weken geleden heeft hij nog uitstel van betaling gekregen. Hij is al eens eerder failliet gegaan na beschuldigingen van bouwfraude. Zijn nieuwe bedrijf staat op naam van zijn vrouw, die toevallig de zus van Ingrid Hennen is.” “Welke journalist heeft dat artikel geschreven?” “Even kijken. O ja, hier. Peter Vossers van Kritisch Parkstad.” “Zou jij die meneer niet anoniem informatie kunnen sturen en op de hoogte brengen van een op z’n minst twijfelachtig treffen?” “Zou hij dat nog wel lezen? Het is zondag en het diner is al over drie uurtjes.” “Niet geschoten is altijd mis meid.” “Voor de veiligheid maken jullie zelf met je mobieltjes ook een paar stiekeme foto’s. Die kun je de wethouder, voor de stemming, dan nog altijd discreet onder de aandacht brengen.” “Je bent een genie John. Nee meid, hooguit een bezorgde vader.” Ze trekt hem naar zich toe en kust hem.

“Zo alles verzonden. Nou maar hopen dat iemand op de redactie dat nog leest.” “Wat heb je verzonden schat?” Glenda schiet in de lach als Rob met Orlando op zijn arm binnenkomt. “Wil je zo gaan Rob.. Denk je echt dat die pyjama voldoet aan de dresscode van Chateau sint Gerlof.” “Shit. Toen Orlando me vroeg of hij de pyjama al aan mocht..” “Ik wilt pjama aan Mama.” Glenda strekt haar armen naar hem uit waardoor hij van Robs in Glenda’s armen over kruipt. “Dat mag jij ook schattebout. Maar Mama en Papa Rob moeten straks nog even weg. Vindt jij dat goed?” Hij knikt. “Doet Mellie mij dan voorlezen.” Glenda kijkt mijn dochter vragend aan. “Dat doe ik zeker.” “Mag ik ook mee?” Vraagt Vera. “Maar Mellie doet voorlezen. Die doet dat spanniger.” Mellie kijkt Vera vragend aan. “Jij doet stemmetjes, terwijl je voorleest.””Dat deed mama vroeger bij mij ook. Zo’n verhaaltje komt dan tot leven.” Vera kust Mellie hartstochtelijk in haar nek. “Lees jij maar spannig voor dan behoud ik me het recht voor om straks jou spannige kittelsteeltje tot leven te brengen.” Uit Mellies mimiek valt af te lezen dat zij tegen deze spannigheid geen enkel bezwaar heeft.

“Hoe laat willen jullie eten?” “Zullen wij aan tafel gaan als Glenda en Rob vertrekken?” “Hoe laat moeten we weg Pa? Weet jij hoe lang het rijden is tot St. Gerlof.” “Hmm ik denk een klein half uurtje.” “Dan zet ik de schotels om zes uur in de oven. Die moeten een half uur.”
In de tijd die ons rest oefenen Glenda en Rob de aangepaste presentatie nog een paar keer op ons. Mellie toont zich opnieuw een echt moedertje. Zij betrekt Orlando erbij door tijdens de presentaties waar mogelijk een en ander na te spelen met de Play Mobil figuurtjes. De tijd vliegt. Na de tweede oefenronde kijkt John op zijn horloge. “Als jullie nog moeten omkleden, zou ik haast maken.”
Terwijl Rob en Glenda naar boven verdwijnen, zet ik de oven aan. Als ik de tafel wil gaan dekken wordt ik door Vera tegen gehouden. “Je bent niet onze huishoudster lieverd. Jij doet al meer dan genoeg.” Bij John op schoot zittend zie ik hoe Vera geholpen door Mellie en Orlando de tafel dekt. Het is een lust voor het oog om te zien hoe het kleine mannetje elk voorwerp dat Melllie in de keukenklaarzet, stuk voor stuk naar Vera brengt die het vervolgens op tafel zet. “Wijntje bij het eten?” “Ik niet Pa. Morgen is het weer gewoon werken. Jij Mell?” Mijn lieverd schudt haar hoofd. “Ik moet morgen al vroeg naar school.” Vera vraagt haar hoe zij naar school denkt te gaan, waarop zij afspreken dat Vera haar zal afzetten en dat John haar om drie uur van school zal ophalen.

Plotseling fluit Vera tussen haar tanden. “Potverdikke Glen.. Wat zie jij geweldig uit. Wil je van Westefluit confronteren of hem verleiden? Ze draait zich gelijk om naar Mellie. Ze heeft het goed ingeschat. “Kijk niet zo beteuterd schatje. De verschijning van mijn schoonzus confronteert me met het feit dat jij uitsluitend sobere kleding draagt. Jeans, verhullende bloesje en sneakers. Ik wil mijn liefje niet alleen knap tussen de lakens maar ook daarbuiten?” Mellie kijkt me hulpzoekend aan. “We hebben niet zoveel geld Vera. Mama en ik.. We zouden..” Ik besluit mijn lieverd te helpen. “We houden echt wel van mooie kleren Vera. Maar het zit er financieel gewoon niet aan.” “Dan sponsor ik jullie toch.” “Nee John.. Jij doet al meer dan genoeg. “Hij legt een vinger op mijn lippen.“ “Wat genoeg is dat bepaal in deze ik.” “Fout ouwe.. Jij bepaalt dat bij Anita.. Ik doe dat bij mijn schoonheid. We maken zo spoedig mogelijk een shopexcursie.” Mellie kijkt Vera onzeker aan. “Meen je dat met die èh, schoonheid?” “Wil je me beledigen Mellie?” “Nee nooit. Hoezo?” “Wil je zeggen dat ik niet beter kan krijgen? Je bent een schoonheid. Van binnen en van van buiten. Het feit dat ik fluit voor onze schoonzus doet daar niets aan af. Als jij naar Glenda kijkt wat zie jij dan?” “Een enorm mooie, knappe en statige vrouw.” “Dus ik kan het nou wel schudden.” Mellie pinkt een traantje weg. “Ik begrijp ’t Vera.”

Even later nemen Rob en Glenda afscheid. Terwijl ik geholpen door Vera de hete schalen op tafel zet, zwaaien Mellie en Orlando hen uit.
Het doet me goed te zien dat mijn maaltijd, zelfs bij Orlando, gretig aftrek vind. Al kort na het afruimen brengen Mellie en Vera de klein man naar bed. Het journaal is al lang afgelopen als beiden in hun badjassen op de bank komen zitten. “We hebben nog snel gedoucht. Onze kleine man is al in dromenland. “Mellie schat. Wat ben jij goed met kinderen.” “Mijn eerste keus was het ook om met kinderen te gaan werken. De decaan adviseerde mij echter, dat het gezien mijn afwijking, verstandiger zou zijn om met ouderen te gaan werken.” Ik hoor hoe John naast mij begint te zuchten. “Met die man zou ik wel eens een appeltje willen schillen.” “Het was een vrouw John.” “Nog erger.” Vera trekt mijn dochter in haar armen. “Wat mij betreft maak jij die opleiding nou af. We gaan samen onderzoeken met welke compensaties jij daarna aan een kindgerichte opleiding van jou keuze kan beginnen.” “Meen je dat? Maar dan duurt het langer voordat ik zelf ga verdienen.” “Dat hoeft niet lieverd.” “Dat hoeft wel. Ik wil niet afhankelijk blijven. Niet van mama, maar ook niet van jou.” “Stil nou even Mel. Dat is niet wat ik bedoelde.” “Wat bedoelde je dan?” “Bij een BBL opleiding verdien je, met jou vooropleiding al vanaf het eerste jaar minimaal het minimum loon.” Mijn lieverd kijkt vragend naar mij. “Wat zou jij doen Ma.” “Ik Mellie? Ik zou wensen dat ik die keuze ooit had gehad.” “Mag ik daar nog over nadenken Vera?” “Zolang als je nodig hebt liefje. Zolang ik de teugels van ons liefdesleven in mijn handen heb hoor je mij niet klagen.”

Ik kruip dichter tegen John aan. Dat filmpje van Marieke, dat jij laatst zo snel stopte… Zouden wij dat nou mogen zien?” Hij denkt even na. Ik zie dat hij weet wat ik bedoel.
Blijkbaar ziet Vera zijn worsteling ook. “Wat bedoelt Tante , Pa?” “Èh, je moeder en ik.. Ik heb niet alleen naakt, maar ook.. “ “Je hebt ook intieme filmpjes gemaakt?” Hij knikt ingetogen. “Ik wil niet dat je haar met verkeerde ogen gaat zien lieverd… Heb jij de filmpjes gezien Pa?” “Natuurlijk.. Ik heb ze zelf gemaakt.” “Met welke ogen zie jij haar?” Hij kijkt mij verontschuldigend aan. “Ik bewonder haar en hou nog steeds van haar.” “Als je echtgenote of als je sekspartner?” “Beiden.” “Denk er nog maar eens over na Pa.. Maar weet dat ik mama graag zou willen zien.” “Dat zal ik zeker doen lieverd.” Hij kijkt mij aan. “Ben je nu boos op me Anita.” Ik schudt mijn hoofd. “Ik zou eerder boos zijn als je haar zomaar even voor mij zou hebben ingeruild. Dat zou ook iets zeggen over je gevoelens voor mij. Op het moment dat hij me in zijn armen trekt, horen we de voordeur.

“Zo,.. Dat was een kort diner.” “Na het voorgerecht zijn we vriendelijk maar dwingend verzocht om de zaak te verlaten. Meneer van Westeflier voelde zich door onze aanwezigheid geïntimideerd.” “Waarom is hij dan niet vertrokken?” “VeraZusje toch.. Hij huurt de Gouverneurs suite.” “En mevrouw de wethouder. Hoe reageerde zij. “ Toen ik me voorstelde viel haar mond open. Zij was al weg voordat wij naar buiten weden begeleid. Mevrouw is recht in de armen van een ’toevallig’ buitenstaande journalist gelopen.” Hebben jullie nog iets tegen die journalist gezegd.” “Alleen dat het niet aan ons is om het gesprek tussen Westeflier, haar zwager en haar te duiden.” “Ik geloof dat ik terloops ook nog even heb laten vallen dat ik het bizar vind dat de nog recent voor fraude veroordeelde meneer Girardeau, blijkbaar onderhandeld voor het aannemersbedrijf dat op de naam van zijn echtgenote, de zus van de wethouder staat.” “Dat was een slimme zet Glenda.” “Dank je schat… Ik ga meteen mijn laptop halen. Stuur jij de foto’s van het boekje die je ex heeft gestuurd naar mijn mailadres” “Dat heb ik op terugweg al gedaan… Maar zullen we niet eerst gaan slapen?” ”Jij kunt gaan slapen Rob.. Ik wil nou meteen alles weten. Ik wil morgen munitie hebben om van Westeflier buiten gevecht te stellen… Mag ik van de werkkamer boven gebruik maken John.” “Zeker meid. Ik loop even met je mee. Dan maken we een account op mijn standalone. Je kunt dan op twee schermen tegelijk werken.” “Dat zou handig zijn?” “Mag ik dat doen, Glenda.” Haar blik verzacht. “Dat zou ik heel erg fijn vinden Rob.”
“Wat doen wij liefje? Gaan wij langzaam naar bed?” “Ik ben nog niet erg moe.” “Dat is fijn… Ik wil je handje.” “Mijn vingers zul je bedoelen..’ “Nee schatje.. Ik wil je helemaal in me voelen.” Met een hoogrood hoofd staat Mellie op, buigt over me heen en kust me. “Welterusten Mama.. Trustùh John.” “Welterusten lieverds.”

“Denk je dat dat kan John.” “Wat kan liefje?” “Mellies hand in Vera’s vagina.” “Waarom niet. Een kinderhoofdje is volgens mij vele malen groter dan Mellies hand. Bovendien Vera’s had als jonge meid regelmatig last van obstipatie. Hetgeen zij uiteindelijk na een klysma eruit perste .. Pffff. Mariek hielp haar altijd als het zover was. Zij had het gevoel dat Vera er soort van genoot als haar anus maximaal werd opgerekt.” “En jij.. Genoot jij ervan als je Marieke van achteren, èh mocht oprekken. Wordt je piemel niet smerig als…” “Als het spontaan gebeurde. Dan hield ik er heel af en toe een bruin randje aan over. Meestal zette zij van tevoren een klisma als ze zich heel sexy voelde deed ze zelfs een half glas wijn in het spoelwater. Dan was alles helemaal schoon.” “Die wijn.. Was dat om te desinfecteren?” Hij schiet in de lach. “Lach je me nou uit?” “Een beetje wel liefje. Nee.. Blijkbaar wordt de alcohol via de darm rechtstreeks in het bloed opgenomen. Ze kon dan echt grensoverschrijdend geil zijn.” “Wat bedoel je met grensoverschrijdend?” “Een keer pompte ze een koude komkommer in haar kut terwijl ik haar anusbloempje penetreerde. Vaak was ze dan extra exhibitionistisch en dan boodt zij me haar achterdeurtje plotseling aan in de publieke ruimte.” “De publieke ruimte?” Hij knikt. Bijvoorbeeld op vakantie in een lift of een sauna.” “Wist jij dan niet dat ze?” “Vaak niet. Ze hield ervan mij ermee te overvallen.” “Overvallen of verrassen?”Hier moet hij even over nadenken. “Overvallen! Zij was dan in de lead.”

Ik grijp in zijn kruis en voel zijn stijve. “Zet je mij zo’n klysma John?” “Met wijn? Een andere keer.’” Hij staat op en reikt me zijn hand en neemt me mee naar de badkamer. “Kleedt je uit mokka teefje.” Mijn ex had minstens drie dagen op de bank mogen slapen, na zo’n racistische seksistische opmerking. Nu, uit Johns mond klinkt het als een erotisch compliment. Terwijl ik me uitkleed kan ik mijn eigen opwinding ruiken. Ik ben bang en hitsig tegelijk. Inmiddels staat John met alleen nog zijn zwarte short aan bij de wastafel. Hij vult een soort rubber ballon met warm water. “wat is dat John. Hij houdt de zwarte ballon omhoog en zet er een dun mondstuk op. “Dit is een anaaldouche. De inhoud spuit ik langzaam in je darm. Na een minuut of vijf zul je druk voelen. Dan laat je het op toilet weglopen. Bij Marieke was het uitstromende water bij de tweede keer meestal al schoon.” Buig maar even voorover boven de wastafel. Ik voel hoe hij mijn billen voorzichtig uit elkaar duwt. Als hij met een vinger over mijn anus wrijft voelt dat vreemd, maar ook fijn. In tegenstelling tot wat ik had verwacht ervaar ik mijn positie niet vernederend. “Deed je dat bij Marieke ook zo?” “Zelden.. Meestal verraste ze me.. Ze verbond dan een lege infuuszak van haar werk met de inloopcanule en deed het zelf.” “Vindt je het niet vies om het bij mij te doen.” “Ik zal eerlijk zijn. Het is niet mijn favoriete bezigheid maar dat valt in het niet bij hetgeen jij voornemens bent mij te schenken.”
Het warme water dat in mijn darm loopt voelt in eerste instantie weldadig. “Ga maar vast op de wc zitten.” Nadat ik een paar minuten weerstand heb geboden aan de zich opbouwende druk laat ik het water lopen. Al bij de tweede keer is het schoon. Toch vraag ik John om een derde inloop. Ik wil echt helemaal schoon zijn.

Nadat hij mijn bips met een schone handdoek heeft gedroogd kijk hij me zichtbaar opgewonden aan. “Hoe wil je het?” Ik lach zenuwachtig. “Niet hier.” Hij neem me mee naar de slaapkamer. “De eerste keer, met Marieke, lag zij op haar zij. Zo kon ze bepalen hoe…” Ïk wil niet bepalen. Ik wil je teefje zijn. Niet voor altijd. Maar hier en nu wel..Neem me John.” “Goed dan..”Hij tikt me gevoelig op mijn kont. “ Op je knietjes op het voeteneinde van het bed. Beentje uit elkaar.” Gelijk daarop voel ik voor een kort moment zijn eikel tussen mijn billen. “Dat dacht ik al. De hoogte is perfect zo. Plotseling voel ik iets kouds tussen mijn billen. “Wat is dat?” “Glijmiddel. Sorry als ik had geweten.. Dan had ik de flacon van tevoren in warm water gelegd. Terwijl hij mijn rozet inwrijft loopt voel ik een druppel liefdesslijm langs mijn dijbeen lopen. Na zijn eerste vinger, passeert met wat meer moeite ook zijn tweede vingen mijn achterpoortje. Nu gaat het kraantje in mijn kruis pas echt open. Vroeger bij Mart was ik al blij als ik nat genoeg was om hem zonder initiële pijn te ontvangen. Bij John ben ik als een loopse teef.

Zijn vingers verlaten mijn kontje. Ik weet wat staat te gebeuren. Als ik zijn glibberige eikel tegen mijn anus voel duw ik tegen. Ik wil hem. “Neuk me John.” Hij duwt door en ik duw terug. Veel langzamer dan ik zou willen laat mijn lijf hem toe. Als mijn sluitspier achter zijn eikel aanspant stopt hij. “Ga door John.” “Ik…” “Alsjeblieft, ga door. Het voelt heerlijk gevuld als mijn billen uiteindelijk zijn buik raken. “Hmm schatje.. Je voelt zo strak en heet.” “Ik ben je teefje John.. Neuk me!” Hij pakt me bij mijn heupen en begint, eerst nog voorzichtig, maar dan steeds onstuimiger te neuken. Als hij me niet zo stevig vast had gehouden, had hij me waarschijnlijk tegen het hoofdeinde van het bed gelanceerd. Ik kan achteraf onmogelijk herleiden waar het begon. Het voelt zich aan alsof hij met iedere stoot de orgasmeballon in mijn onderbuik verder oppompt. Op het moment dat die knapt verlies ik mezelf en zak in elkaar. Het laatste wat ik hoor is Johns rauwe klaarkomkreet.

“Schatje toch.. Heb ik je pijn gedaan? Je was ook zo lekker.. En de manier waarop je mijn stoten opving.. Sorry..” “Waarvoor John? Sorry omdat jij mij me sexy liet voelen? Sorry voor een fenomenaal orgasme?” Hij kijkt me ongelovig aan. “Je ben klaargekomen.. Zonder dat je kutje gestimuleerd werd.. Hoe?” “Hoe dat weet ik ook niet. Maar het was heerlijk om je teefje te zijn… Ik draai me op mijn buik. “Staat mij kontje nog open?” Nee liefje. “Ja anus ziet weer maagdelijk uit.” “Zit je sperma er nog in.” “Ja, waarom vraag je?” “Gewoon. Het is een geil idee.” Hij schiet in de lach. “Ik had nooit gedacht dat mijn schoonzusje zo’n hete bliksem was.” “Dat was ze ook niet. Jij hebt geilroosje wakker gekust.