BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?Zoek erotische hulpmiddelen in onze vertrouwde webshop

Weerzien (2)

Danique wil Ronald vast in haar leven“Hebben jullie trouwens al iets gegeten?” vroeg Marc. Danique keek mij schalks aan en ik moest oppassen dat ik niet begon te proesten van het lachen. “Uh, nee, niet echt,” antwoordde Danique. “We zouden nog naar La Lanterne kunnen gaan,” opperde Marc. La Laterne is een uitstekend Italiaans restaurant. Geen pizzeria, maar een traditioneel Italiaans specialiteitenrestaurant, waar ze de lekkerste ossobucco serveren en de beste Italiaanse wijnen schenken. “Goed plan,” reageerde ik. “Ik kleed me wel eerst even om,” zei Danique. “Heb jij trouwens Ronald de logeerkamer al gewezen?” vroeg Marc. Hij moest eens weten. “Oh, weet je wat? Dan doe ik dat gelijk, kun je je koffer daar ook meteen neerzetten. Misschien wil jij je ook nog omkleden, Ronald?” Ik knikte en liep gedwee met mijn rolkoffertje achter Danique aan.

“Volgens mij heeft ie niks in de gaten,” zei Danique toen we de brede trap opliepen. “Geen idee,” antwoordde ik, “hij laat in ieder geval niets merken dat ie wel wat in de gaten zou hebben.” We liepen samen de logeerkamer in. Dat we daar een paar uur geleden nog waren, omdat ik me na het douchen toch nog wel even wilde aankleden, wist Marc niet, maar wij uiteraard nog wel. Ze omhelsde me nog even. Ik voelde haar zachte borsten weer tegen me aan drukken. In mijn kruis bleef het ook niet onberoerd. Al snel had ik weer een erectie. Ze streelde er even over. Mijn hand ging naar haar billen en streelde ze één voor één. “Hmmmm,” was haar reactie. met mijn middelvinger ging ik naar het kruis van haar lichtblauwe dunne zomerbroek. Ik voelde de warmte van haar poesje. Het voelde heel vertrouwd. “Kom,” zei ze, we moeten opschieten, “anders krijgt ie misschien argwaan.” Ze had gelijk. Ik gooide mijn rolkoffer op het tweepersoonsbed dat midden in de logeerkamer stond. en keek wat ik meegenomen had. Een paar shirts met korte mouwen, een wit overhemd met lange mouwen en wat broeken. Ik koos voor het hemd met lange mouwen en een licht-legergroene zomerbroek. Blauwe bootschoenen eronder en klaar was ik. Ik keek ondertussen naar de kamer tegenover de mijne, waar Danique zich, gewoon met de deur open, omkleedde. Ze had een luxe wit lingeriesetje aangetrokken, waarin haar gebruinde huid prachtig uitkwam. Niet sletterig, maar net opwindend genoeg. Over het setje trok ze een wit halflang zomerjurkje aan. Witte courtshoes completeerden het geheel. “Ik doe nog even wat make-up, ga jij maar vast naar beneden.” Ik keek nog even in mijn toilettas en pakte daar mijn klassieke groene flesje Paco Rabanne Pour Homme uit en spoot wat in mijn hals en op mijn polsen en liep naar beneden. “Danique nog boven?” “Ja, volgens mij wel,” antwoordde ik zo onverschillig mogelijk. “Leuke meid, die dochter van me,’ zei Marc. Ik knikte en voelde me enigszins warm worden. “Ondanks alles wat ze met haat moeder heeft meegemaakt, gelukkig goed terechtgekomen,” mijmerde hij. “Ja, ze vertelde me dat ze arts is en nu in een huisartsenpraktijk werkt?” “Zoooo, Hadden jullie het over mij?” kwam Danique lachende de kamer binnen wandelen. Mijn god wat zag ze er prachtig uit.

“Voor mij graag de carpaccio en de bistecca con formaggio gratinato,” zei ik tegen de Italiaanse ober. Ook Marc en Danique plaatsten hun bestelling. De ober had de drankjes al uitgeserveerd. Marc had een Valpolicella en Danique en ik, hoe kon het anders, beide een witte wijn. Geen Chardonnay deze keer, maar een Italiaanse Pinot Grigio. “Op jullie weerzien,” toostte Marc, “dat is toch een behoorlijke tijd geleden, dat jullie elkaar voor het laatst zagen “Nee, net boven op de overloop nog,” lachte Danique. “Bijdehandje,” lachte Marc. “Ik denk zo’n vijftien jaar geleden,” reageerde ik, wat serieuzer, “ik denk dat ik een jaar of veertig was.” Danique keek naar me en zei: “Jij was altijd mijn lievelingsoom, terwijl je helemaal geen oom van me was. Je maakte altijd grapjes, als je bij ons was. En dat was toen best welkom, want zo heel grappig was de sfeer thuis niet altijd.” Ze sloeg haar blik wat verdrietig neer. Marc legde een hand op de hare. “Je mag het best weten, Ronald, ik heb jouw gezelschap in al die jaren ontzettend gemist.” Pinkte ze nou een traan weg? Ik twijfelde even, of ik het wel zou doen, maar legde ook een hand op de hare. “Sorry…” was het enige dat ik even uit kon brengen.

Na dit emotionele intermezzo kreeg de avond toch een gezellige wending. Het eten smaakte best, de wijn haast nog beter, we lieten ons de semifreddi als dessert smaken en namen na afloop nog een heerlijke koffie, zoals alleen Italianen die kunnen maken.

In een beetje lollige bui van de wijntjes sloeg Marc een arm om de heupen van zijn dochter, terwijl ze naast elkaar liepen. “Waarom ook niet,” lachte ik, “als oom Ronald moet dat kunnen,” en sloeg ook een arm om haar heen terwijl ik aan de andere kant naast haar liep. Thuisgekomen, gingen we nog even buiten zitten. Een stuk koeler dan vanmiddag, maar wel aangenaam. We namen alle drie nog een glas wijn. Om half twee zei Marc: “Ik weet niet wat jullie doen, maar ik duik mijn nest in.” “Ik heb net een nieuw glas ingeschonken, ik blijf nog even op. Heb tenslotte de hele week nog vrij,” reageerde Danique. “Dan doe ik met je mee,” antwoordde ik en schonk het laatste glas Chardonnay uit de fles, die in een koeler stond, waarvan het meeste ijs inmiddels ook al gesmolten was. Het was nog aangenaam, deze zwoele zomernacht. Zwoel, in de breedste zin van het woord. We hoorden dat Marc de gordijnen van zijn slaapkamer dichttrok. “Zo,” glimlachte Danique, die kan ons niet meer zien. En onder de grote boom, waar we vanmiddag ons avontuur begonnen, kon hij ons sowieso niet zien. Haar hand gleed over de dunne stof van mijn broek. We zaten al, zo lang we teug waren van het restaurant, op dezelfde loungebank. Ondanks de warmte kreeg ik kippenvel. Mijn hand had haar knie inmiddels ook gevonden. haar hoofd kwam naar het mijne en we keken elkaar diep in de ogen. “Dit blijft niet bij een dagje, Ron… Ik wil je in mijn leven.” Ik sloeg mijn ogen neer en wist even niet wat ik zeggen moest. En alsof ze mijn gedachten kon lezen, zei ze: “En leeftijd is niets anders dan een getal. Liefde geeft niets om getallen en ik hou van je…” Ik slikte. Alweer. “Ik heb je echt gemist, Ron. Als kind was ik al stiekem verliefd op je. Maar dat mocht niet, natuurlijk. Als puber heb ik vaak over je gedroomd. Je zag er in mijn herinnering altijd jonger uit dan je was en je was tenminste volwassen. Niet zoals die puberjongens en later ook de studenten. Ik had nooit iets met jongens van mijn leeftijd. Ik wilde jou. En nu laat ik je niet meer gaan.”

Lang bleven we stil. Ik begreep haar, maar moest het wel even in laten werken. En diep in mijn hart was ik na al die jaren ook toe aan een vrouw in mijn leven. Niet een onenightstand, maar een vrouw, waar ik om gaf. Ze legde haar hoofd op mijn schouder en begon mijn been te strelen. ik liet haar gaan. Ook mijn linkerhand bleef niet stil liggen. Ik streelde haar gladde dij langzaam naar boven. haar rechterbeen lag languit en ze zette haar linkervoet naast zich op de bank. Mijn vingers raakten het kant van haar string. Ik voelde dat ze vochtig was. En niet zo weinig. Dit was niet van de laatste twee minuten. “Zul je stil zijn? Zal ik het ook proberen,” fluisterde ze giechelend. Ik was inmiddels met mijn vingers onder het kant en draaide cirkeltjes om haar clitje dat keihard werd. Mijn middelvinger verdween in haar vochtige poesje, de wijsvinger volgde en tenslotte ook de ringvinger, In een gestaag tempo vingerde ik haar, terwijl mijn duim haar clit masseerde. Ze had inmiddels mijn riem en ras van mijn broek losgemaakt en hield mijn harde lid stevig vast. langzaam bewoog ze haar vingers over de stof van mijn boxer heen. Ze maakte me gek en had moeite om stil te blijven. Helemaal toen haar wijsvinger het toompje masseerde. Haar hand verdween in mijn boxer toen ik voelde hoe ze langzaam maar zeker begon te schokken met haar heupen. Zacht zuchtend kwam ze klaar en ik voelde haar geil langs mijn hand naar de binnenkant van haar dijen stromen. Ze stond op en deed haar jurkje uit. Even later volgde haar kanten bh. Naakt deed ze mijn broek en boxer naar beneden en ging op me zitten. Haar rechterhand leidde mijn kloppende staaf bij haar naar binnen. Langzaam gleed ze over me heen. En haar bewegingen herhalen zich ritmisch. Ze keek me diep in mijn ogen. Ik voelde me blozen als een klein jongetje. Ik was verliefd. Ik bleef in haar ogen kijken en vaag zag ik ergens onder in beeld, hoe haar borsten deinden op haar steeds sneller wordende ritme. Haar bekkenbodemspieren spanden zich om mijn kloppende lul en zwaar ademend kwamen we gelijktijdig tot het lekkerste orgasme dat we de laatste uren beleefd hadden. We bleven nog een paar minuten verstrengeld in elkaar liggen, Ze legde haar vinger op haar lippen en met een knipoog zei ze, iets te hard, tegen me: “Lig je nou te slapen?” en wees naar het slaapkamerraam van Marc. ik begreep haar. “Nee, maar wel bijna. Ik denk dat we maar eens naar boven moesten.”

Op de trap fluisterde ze: Vannacht slapen we nog apart en morgen vertel ik pa, dat we besloten hebben dat we bij elkaar blijven. Daarna laat ik je nooit meer los, Dus mócht je je nog bedenken: dan kun je vannacht nog bij me weg.” Ik denk het niet, dacht ik en toen we op de overloop aankwamen, sloeg ik rechtsaf en Danique linksaf. “Welterusten. See you tomorrow.” “To morgen, antwoordde.

Wat een avond…

Wat vond je van dit verhaal?

(Alleen leden kunnen stemmen)

Aantal stemmen: . Gemiddeld cijfer:

Nog geen cijfer, ben jij de eerste ?

Geschreven door Dutchpic

Ik ben een man, 60 jaar, volop actief. Mijn verhalen zijn mijn fantasieën. Sommige waar gebeurd, sommige deels waar gebeurd, sommige pure fantasie, maar ik probeer het wel realistisch te houden en bovenal hoop ik dat mijn lezers er net zo van genieten als ikzelf. Veel leesplezier geweest.

Dit verhaal is 6057 keer gelezen.
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!

2 gedachten over “Weerzien (2)”

Plaats een reactie