Ik werd wakker en schrok enorm. Mijn mond had een van de tepeltjes van Lizzy erin. Ik liet de tepel gaan en zei: wat de fuck. Lizzy zei tegen mij: je hebt de laatste 5 uren zo met mijn tepel in je mond gelegen. Gezien Amika niet teruggekomen is en ik bij JJ in de kamer zag dat jij daar ook niet was ben ik je maar gaan zoeken en vond ik je alleen in bed. Dat is ten eerste slecht voor je reputatie en ten tweede brengt het ongeluk. En dus zag ik me genoodzaakt dicht tegen je te gaan liggen. Je hebt zelf mijn tietje opgezocht en dat heb ik toegelaten. Maar ik wil daar nog wel voor bedankt worden. Ik zei: mag ik een tegoedbon uitschrijven? Ik ben een beetje te moe. Lizzy zei: ik onthoud het wel. Ik zei: of wil je het wegstrepen tegen de straf die je nog tegoed hebt. Ze keek me aan en zei: volgens mij genoot jij er net zoveel van als ik deed. Ze ging verder en zei: en eerlijk gezegd vind ik het plaagspel tussen ons best wel opwindend, of niet dan?
Ik moest haar gelijk geven dat het plagen best wel fijn was. Ik kreeg tenminste geen stompen tegen mijn arm net als JJ placht te doen. Ik keek Lizzy aan en zei: zullen we ontbijt gaan klaarmaken? Ze vroeg kom jij me helpen? Ik zei: ik zal jouw tietjes voor je dragen. Ze keek me aan en vroeg: wat heb jij toch met tietjes als mensen staan te koken? Ik zei: dan kunnen ze niets terugdoen. We liepen naar de keuken waar Lila inmiddels volop bezig was. Lizzy zei: versterking is hier. Ik liet Lizzy beginnen en ging naar Lila en streelde haar tietjes. Vanuit de woonkamer hoorde ik hoe Luz riep: ik voel me zwaar achtergesteld. Lila lachte en zei: dat is enkel voor het keukenpersoneel. Het hele huis begon nu wakker te worden en ik hoorde Ines roepen: ik heb hulp nodig. Ik liep naar haar toe en vroeg: wat is het dat je wil dat ik voor je doe? Ze zei: ik wil dat je me eerst naar het toilet brengt en daarna met me doucht. Ik bracht Ines naar het toilet en ze zei: blijf maar even wachten, ik ben zo klaar.
Toen ze klaar was tilde ik haar op en liep met haar naar de douche. Luz stond daar te wachten en vroeg: mag ik kijken en meedoen? Ines zei: je mag meehelpen met wassen, maar eerst wil ik even vlug gevuld worden. Ik liet haar, terwijl de douche het water over ons spoot, langzaam over mijn pik zakken en begon haar rustig te neuken. Een kwartier en twee orgasmes verder spoot ik mijn zaad in Ines en tilde ik haar van me af en zette ik haar op de stoel. Luz waste haar zacht terwijl Ines haar handen over het lichaam van Luz liet gaan. Eenmaal schoongespoeld zei Ines: droog me even af wil je. Luz deed dat en ik tilde Ines terug in haar stoel. Voor ik mezelf kon afdrogen kwam Brigitte naar de douche en vroeg: wil jij mij ook even lekker wassen? Ik zei: kom maar schat, want ik heb je gemist. Ze sloeg haar armen om mijn nek en zei: ik denk dat ik zo meteen terug naar bed ga om te slapen. Ik wist niet dat jouw andere twee vrouwen zoveel van me zouden vergen.
Ik zei: begin daar maar aan te wennen. Ze ging om mijn nek hangen met haar benen om mijn middel en liet zich op mij zakken. JJ stond bij de douche met haar camera en maakte fotos terwijl ik haar rustig neukte. Ook Brigitte kwam meermaals klaar voor ik mijn zaad ook bij haar in haar kutje spoot. Ik waste haar en zij waste mij en we kwamen de douche uit. Luz keek me aan en vroeg: en ik dan? Ik zei: jij komt later aan de beurt. Ze keek sip en ik zag nog een paar vrouwen richting de douche lopen en ik zei: sorry meiden, de zaadvoorraad is opgedroogd. Misschien later, maar voorlopig even niet. We gingen aan tafel zitten en ik zei: ik ga jullie in twee groepen indelen. De eerste groep bevat iedereen die iets met Donata te doen heeft. Ik zei: dat zijn Ines en haar crew, Amika, Jenna en Donata zelf. Jullie gaan na het eten met Lila mee naar de schoonheidssalon van haar moeder en gaan jezelf permanent laten ontharen. De rest die dat ook nog willen gaan later op de dag daar naartoe, als de eerste groep terugkomt.
Er werd mee ingestemd en na het ontbijt ging de eerste groep zich aankleden en vertrokken daarna naar de andere salon. Ik bleef thuis en ging bij Trudie en JJ op het bed liggen en vroeg: hebben ze zich gedragen? Brigitte kwam binnen en vroeg: mag ik erbij komen? JJ zei: we waren net over jouw toetreding aan het praten en ik heb voorgesteld je bij ons op permanente basis in onze familie op te nemen. Trudie stak haar hand op en ook ik zei: welkom lieverd. Ze kuste elk van ons en zei: hier had ik op gehoopt. Ik zag Jose met een slaperig hoofd binnenkomen en zei: het ontbijt is gedaan. Als je Lizzy lief aankijkt maakt ze nog wel iets voor je klaar. Lizzy stond achter Jose en vroeg: hoe klaar en haalde haar hand door de schaamlippen van Jose iedereen schoot in hun lach en ik zei: ja dat weet je wel klaar te maken, maar rijst koken, daarvoor moet je bij Lila zijn. Ze keek me quasi-boos aan en zei: je vraagt er weer om. Ik zei: niet hier, niet in ons bed. Ze liep samen met Jose weg om voor haar nog wat klaar te maken. Tot plots daarna alles veranderde.
JJ zei: ik krijg krampen. Ik keek haar aan en ze zei: nee het is weer voorbij, volgens mij zijn die twee weer aan het stoeien. Ik legde mijn hand op haar buik, maar deze keer bleven ze onrustig. Vijf minuten later begon de kramp weer en duurde deze keer wat langer. Ik liep de woonkamer in en riep Jose. Ze kwam direct mee en ik vertelde wat er gebeurd was. Ze voelde de buik en zei: ik voel niets aparts, dat was tot na nog eens vijf minuten de kramp weer begon. Jose keek JJ en mij aan en zei: kom maar mee naar de auto, want je weeën zijn begonnen en jij mag niet normaal bevallen, daar ben je te klein voor. Ik zei tegen Trudie: hou jij alles hier in de gaten, wij gaan naar het ziekenhuis. Brigitte vroeg of ze mee mocht en JJ zei: kom maar mee. Jij bent nog niet zo emotioneel als Trudie en ik kan wel wat hulp gebruiken. We reden met spoed naar het ziekenhuis en drie uur later waren we de trotse ouders van een tweeling. Ik pakte mijn telefoon en belde Lila. Die vroeg wat er aan de hand was en ik zei: niet verschieten, we zijn in het ziekenhuis en hebben onze twee meiden. Ze zijn beide tegen de 3 kilo zwaar en gezond.
JJ is nog onder verdoving maar alles gaat goed. Ze moet drie dagen hier blijven en mag beperkt bezoek hebben. Iedereen mag komen maar er mogen niet meer dan twee personen tegelijk binnen en niet meer dan een half uur, dus als jullie met zessen komen dan is het 3x tien minuten. Lila vroeg: mag de filmcrew samen naar binnen om opnames te maken? Ik zei: wacht even, dan vraag ik het. Vijf minuten later kwam Jose aan de telefoon en zei: bij hoge uitzondering mag het. Maar pas vanavond als JJ zich wat beter voelt. Liever morgen. Lila zei: dat is misschien beter want dan moeten ze hier toch zijn voor Donata. Dan komen wij straks met Chi, Trudie, jouw moeder, Stella en ik als eerste bezoek ok? De rest maak ik een schema voor. Hierna belde ik Trudie, ze zei niets terug maar begreep alles. Chi was de volgende en die wilde onmiddellijk JJ spreken. Ik zei: nee pas later, Lila neemt jou straks mee naar het ziekenhuis. Zij vertelt je de rest. De volgende die ik belde was moeder. Ze was nog in ons huis en werd gek van vreugde.
Ook tegen haar zei ik jullie kunnen straks samen met Lila naar het ziekenhuis komen. De volgende die ik belde was Liesje. Ze vroeg hoe gaat het bij jullie? Ik zei heel goed tante Liesje. WAAAATTTTT, ik dacht dat ik eerst zou zijn, maar ik ben zo blij voor jullie. Wanneer kunnen we op bezoek komen? Ik zei: stem dat even af met Lila. JJ moet drie dagen in het ziekenhuis blijven. Ik blijf vannacht, morgennacht blijft Trudie en de nacht erna Brigitte. En dan gaat ze terug naar huis en kan je zoveel komen als je wil. Ik ging terug de kamer in waar Brigitte zich ontfermde over de kinderen en ik naast het bed van JJ ging zitten tot ze weer coherent was. Haar eerste vraag: alles goed met mijn babies? Ik zei: tien tenen, tien vingers bij de ene, bij de andere 8 vingers en 10 tenen. JJ keek me ontzet aan en ik zei: oh en ik vergat, ook nog twee duimen.
Ze zei: Brigitte, geef die vent eens een harde stomp op zijn arm. Brigitte kwam naar me doen en drukte haar vuist tegen mijn arm en zei: voortaan niet meer doen. JJ zag het aan en zei: die hou je nog tegoed en tegen Brigitte zei ze: wat is dat nou voor een sissy stomp? Zelfs Lizzy kan beter dan dat. Ik keek JJ aan en zei: wil je ze aan de borst hebben? Ze knikte en zei: heel graag. JJ deed haar nachtkleed open en haar volle borsten kwamen tevoorschijn. Ik vroeg: mag ik even proeven en kreeg als antwoord: nee, voorlopig is dat voor de kleintjes. Ik tilde ze heel voorzichtig op en bracht ze een voor een naar JJ en legde ze aan de borst. Ze wilden niet drinken tot ik er een paar druppels uit liet lopen en hun mondjes ertegen zette. Ze hadden de eerste voeding niet veel nodig maar JJ liet ze gewoon lekker op haar liggen en zei tegen mij: als ze straks terug in hun wiegje gaan dan mag jij even komen drinken. Jose kwam binnen en zei: gaat het een beetje? JJ zei: ja, alleen de hechtingen doen zeer, dus laat me niet lachen.
Jose keek naar de babies en zei: ze zien er content uit. Ik liep de kamer uit om nog wat mensen te bellen en op het moment dat ik de deur uitliep begonnen beide babies te huilen. Ik liep terug naar binnen, streelde hun rug en zei: papa moet even bellen, ik ga niet ver weg en ben zo terug. Ze waren stil en Jose zei: ik weet niet wat het is met hem, maar zijn kinderen weten precies wat er gebeurt. Ik stond op de gang en belde Riet op. Het was echter Emma die de telefoon opnam. Ik zei: ben je klaar om peettante te worden? Ze vroeg: waarom, is het bijna zover? Ik zei: het is een feit, twee mooie meisjes zijn een paar uren geleden met de keizersnee naar buiten gekomen. Ze zei: oh mijn god wat maak je ons blij, eindelijk weer eens wat klein grut wat we kunnen verwennen. Ik zei: JJ moet nog drie dagen in het ziekenhuis blijven, daarna komt ze naar huis en is iedereen welkom. Emma zei: verwacht ons dan binnenkort maar. Ik zei: maar er is nog een reden waarom ik jullie bel.
Ze vroeg: wat is dat? Ik zei: Lila, is nu ook in verwachting en heeft het huis aan de andere kant van de salon gekregen. Ze wil daar een restaurant beginnen en is op zoek naar een financier. We hebben samen een heel goed businessplan geschreven en ik zou het op prijs stellen als jullie daar eens naar zouden willen kijken. Emma zei: wij zullen het meenemen als we bij jullie op bezoek komen en het eens grondig doornemen. Ik zei: als jullie het een solide plan vinden wil ik graag instappen als investeerder met wat van mijn trustfonds. Emma zei: een stap en pas als wij het goedvinden mag jij eventueel de volgende stap doen. Eerst gaan wij kijken of het een haalbaar concept is. Ik zei: dan dank ik jullie bij voorbaat vast voor de help, ook namens Lila en Luz. Oh, en voor ik het vergeet te vertellen: we zijn bij de paus op bezoek geweest?
Bull zei Emma. Ik zei: je zal het op de fotos en videos zien. Maar bereid je voor, het zijn er duizenden. Ze vroeg: waar ben je geweest dan? Ik zei: nadat Lila haar kinderen verloren had ben ik met haar op bedevaart gegaan. Ik heb veel verhalen daarover, maar het volstaat om te zeggen dat wij in Napels ereburger zijn geworden en wij beide een pauselijke onderscheiding gekregen hebben. Emma zei: ik wist vanaf de eerste dag dat jij speciaal was, maar nu heb je dat bewezen. Vertel ons alles maar als we op bezoek komen. Wat zijn de namen van jullie kindjes? Ik zei: daar hebben we het nog niet over gehad, ik ben net twee dagen terug en de babies zouden pas over anderhalve week moeten komen. Ik laat het je weten als de beslissing gevallen is. Ik ga nu weer naar JJ, spreek je snel weer. Ik verbrak de verbinding en liep terug naar JJ. Jose zat naast haar bij het bed en ik zei: tijd om de kindjes naar bed te doen. Ik pakte de eerste en legde die in haar wiegje.
Toen ik haar neerlegde begon ze moeilijk te doen en ik zei: nee, gewoon even rustig blijven liggen. Ik tilde de tweede op en Jose liep naar het tweede wiegje toe om te helpen. Ik zei: zet dat maar op de gang, we gebruiken maar een wiegje. Jose zei: dat is niet de gangbare norm. Ik zei: als ze thuis komen liggen ze samen in een wieg, en dat gaat hier ook gebeuren. Ik legde de tweede baby bij de eerste en legde ze dicht bij elkaar. direct voelde de ene baby de andere en de rust was terug. Jose zei: dat had ik niet verwacht. Ik zei: ik wel, ze hebben bijna negen maanden elkaar vastgehouden, waarom zouden we ze nu scheiden? Ik streelde beide babies over hun rug en ze vielen in slaap. Ik vroeg aan JJ of ze al had nagedacht over namen en ze zei: we gaan niets traditioneels doen. Ze krijgen een voornaam en ook die wordt onconventioneel. Ze vroeg aan mij wat zou je denken van de volgende namen: Sachiko en Michiko. Ik zei: prachtig, maar wie gaat welke naam krijgen?
Ze keek mij aan en zei: dat gaan ze zelf beslissen. Over de komende dag kom ik daarachter. Degene die als eerste zelf aan mijn tepel komt wordt Michiko, de andere wordt Sachiko. Ik keek Jose aan en vroeg: heb jij al verschillen opgemerkt? Ze zei: een van hen heeft een kleine huidverkleuring op haar arm, verder zijn ze identiek. Ik keek haar aan en vroeg: iets om ons druk om te maken? Ze zei: nee hoor, ik zie dit bij veel kinderen, geen reden tot paniek. Ik keek JJ aan en vroeg aan Jose: wanneer kunnen we weer seks hebben en voor de volgende twee gaan oefenen? Jose keek me aan en zei: typisch man, denkt alleen aan zijn eigen. Ik zei: nee ik denk ook aan haar. Ik weet hoe graag ze het heeft. Jose zei: de komende drie weken wordt het handkarren of een andere vrouw gebruiken, daarna gaan JJ en ik eerst eens bespreken of ze überhaupt nog wel meer kinderen wil hebben.
JJ zei resoluut: dat kan ik je nu al vertellen. Geen kinderen meer, twee is genoeg voor mij, daarenboven krijg je er nog een van Trudie, nog een van Brigitte en die van Lila en Luz wonen straks twee deuren verder. Vraag hen maar of ze er nog meer willen. Bij mij is de deur dicht. Zodra ik opgeknapt ben gaat Jose ervoor zorgen dat ik gesteriliseerd word. En nu, als jullie het niet erg vinden wil ik even een uurtje rust voor de gekte gaat beginnen. Ik zei: ok, dan gaan Brigitte en ik wel even naar de cafetaria om wat te eten. Ik liep langs de wieg, legde mijn hand op hun ruggetjes en zei: mama gaat slapen, blijven jullie ook maar lekker slapen, papa gaat even wat eten en drinken ok? Ik liep naar buiten met Brigitte en Jose en die vroeg: denk jij nou echt dat ze dat begrijpen? Ik zei: je zou er versteld van staan wat ze wel en niet begrijpen. Brigitte zei: hij heeft gisteren zijn handen op mijn buik gehouden en ik weet niet wat het was maar ik voelde me gewoon kalm worden. Jose zei: in tegenstelling tot mij. Als hij bij mij zijn handen op mijn buik legt raak ik opgewonden.
Ik keek haar aan en zei: dat komt omdat jij een kutberoep hebt en zodra er een man bij je in de buurt komt, jij opgewonden raakt. Jose zei: maar nooit zo opgewonden als bij jou. Ik zei: wij spreken elkaar wel als jij met een dikke buik rondloopt en ik jouw kindje ook rustig moet maken omdat je niet kan slapen. We kwamen aan in de cafetaria en daar zag ik twee oude bekenden: Eva en Mia. Ik liep op hen af en vroeg: en dames hoe gaat het. Eva ging direct om mijn nek hangen. Ik zei: niet hier, een van mijn vrouwen heeft net een tweeling gehad en de andere die ik bij heb is ook zwanger. Eva keek me aan en zei: wij zijn het ook. Ik zei: ik heb nog een lesbische kennis bij, jullie kennen elkaar vast wel en op dat moment stapte Jose naar voren. Ze zei: ik heb vernomen dat ik tegenwoordig lesbisch ben. Net als jullie dan? En net als jullie zwanger. En net als jullie van dezelfde vader?
WAAAATTTT? Heb jij die pot ook zwanger gemaakt? Ik keek Eva aan en zei: dacht je dat jij het alleenrecht hierop had? Ik zei: mijn andere vrouwen zijn ook allemaal zwanger, samen met nog een aantal vrouwen verspreid door Europa. Maar dat terzijde: hoe gaat het met jullie en hoe verloopt de zwangerschap. Eva zei: die van mij erg onrustig. De baby wil niet tot rust komen. Ze schopt nog niet echt maar ik voel haar continue bewegen en dat slaapt niet echt lekker. Ik zei: en nu, op dit moment? Ze zei: precies hetzelfde. Ik vroeg: laat me eens even voelen. Ze zei: hier midden in de cafetaria? Ik zei: waarom niet. Ik ging achter haar staan en legde mijn hand op haar buik. Eva keek achterom en zei: wat doe je. De baby is rustig. Ik zei: mooi he, dat ik dat zo kan. Ze vroeg: kan je vanavond niet even langskomen zodat ik rust krijg? Ik zei: helaas, vanavond en vannacht ben ik bij mijn eerste vrouw. Ze vroeg: hoe is het met die vrouw die bij je was? Ik zei: ze is weer zwanger en heeft haar ware liefde gevonden in Spanje.
Ik zei: maar ik zal haar straks de groeten van jullie doen. Ze komt op bezoek straks. Mia zei: leuk je weer even gesproken te hebben. Ze vertrokken zonder Jose verder aangekeken te hebben. Die zei: he, dat voelde goed. Maar dat met jouw handen begrijp ik nog steeds niet. We aten samen een hapje en hadden ook nog wat te drinken voor we teruggingen naar de kamer van JJ. Daar aangekomen hoorde ik direct gehuil uit de kamer komen. Ik liep naar binnen en zag dat de babies in verschillende basinettes lagen. Ik vroeg wie dit gedaan had. De zuster aan de balie verwees me naar een verpleegster en die zei tegen mij: ziekenhuis protocol dicteert dat ze niet bij elkaar mogen liggen. Ik liep terug richting de kamer en zei: ik wil dat jij nu het hoofd van de afdeling hierbij haalt. Ik wil haar nu spreken. Ik nam de baby uit de tweede basinette en legde haar bij de andere baby. De verpleegster begon te protesteren en ik zei: waag het niet dat kind te verplaatsen en haal nu het hoofd van de afdeling. De kinderen waren direct stil toen ze bij elkaar lagen.
JJ zei: ik heb het haar gezegd, maar ze wilde niet luisteren. Vijf minuten later was het hoofd aanwezig en vroeg wat er gaande was. Ik vertelde het verhaal en ze zei, waar Jose bij stond, dat dat inderdaad protocol was. Ik zei tegen Jose: dan regel maar transport zodat we nu naar huis kunnen gaan. Het is ronduit belachelijk. Deze kinderen hebben meer dan 8 maanden bij elkaar gelegen en nu gaan jullie dat opbreken. Ik loop naar de cafetaria en beide sliepen, ik kom terug en ze schreeuwen om elkaar. Jose zei tegen het hoofd van de afdeling: ik zou ze maar bij elkaar laten liggen als ik jou was. Ik heb dingen gezien met deze kinderen die jij nog nooit hebt meegemaakt. Maar als je erop staat dat ze uit elkaar moeten, dan zal ik als gynaecoloog dit ook in mijn rapport vermelden dat dit is gedaan omwille van protocollen zonder de zorgzaamheid van deze kinderen in acht te nemen. De keuze is aan jou. En zou je ervoor kiezen dat ze bij elkaar mogen liggen, dan laat je daarvoor bericht achter zodat dit geen tweede keer gebeurt.
Ze koos eieren voor haar geld en zei: laat ze maar bij elkaar liggen. JJ zei: en ik wil haar hier niet meer in deze ruimte zien, zet maar een andere verpleegster op deze kamer. De verpleegster droop af zonder zelfs ook maar excuses aan te bieden. Jose zei: morgen komt er een filmcrew om opnames te maken van dit stel. Ze zijn nogal beroemd. Ze zijn degene die ervoor gezorgd hebben dat op haematologie een meisje uit Italie hier kosteloos behandeld gaat worden, dus mijn suggestie is: behandel hen met de zorg waarom ze vragen, anders kon deze afdeling best wel eens negatief in de documentaire uitkomen. De hele instelling van de vrouw veranderde op slag. Ze zei: ik zal ervoor zorgen dat alles fatsoenlijk geregeld is. Jose zei als laatste: en de twee persoonsregeling voor bezoek wordt ook bijgesteld naar drie. Als de filmcrew komt zijn ze met drieen. Begrepen zei de vrouw. Ik laat een bericht achter voor de volgende diensten. Ik hoorde haar verderop in de gang de verpleegster een behoorlijke uitbrander geven. Ik liep naar JJ toe en kuste haar.
Ze vroeg: zou jij echt mij mee naar huis genomen hebben? Ik zei: zeker weten, onze kinderen komen eerst. Ze lagen weer gelukkig bij elkaar. Ik vroeg: wanneer ga je ze weer voeden? Ze zei: zo snel mogelijk, ik sta op knappen. Ik zei: doe je shirt maar open, dan zal ik een beetje van de druk wegnemen en laat ik daarna de babies bij je. Ik zoog wat uit beide tepels en liet expres wat melk rondom de tepel en pakte de babies een voor een en bracht ze dicht bij de tepels. De ene lag gewoon stil naast de tepel, de andere bracht haar mondje met zuigende bewegingen naar voren. JJ zei: dat is Michiko, de andere die hulp nodig heeft is Sachiko. Ik hielp Sachiko naar de tepel en ze begon ook te zuigen. Michiko werd door JJ zelf aan de tepel gelegd. Ze liet ze beide tien minuten zuigen en na die tien minuten waren beide in slaap. Ik tilde ze een voor een terug in de basinette na ze eerst over mijn schouder gelegd te hebben tot ze geboerd hadden. Ze lagen weer heel tevreden bij elkaar.
Brigitte zei: hij doet het geweldig voor een nieuwe vader. JJ keek mij aan en vroeg of ik nog dorst had. Ik zei: Brigitte, zorg jij dat er even niemand binnenkomt. Brigitte ging voor de deur zitten en ik nam beide tepels om beurten in mijn mond en zoog ze leeg. JJ zei: dat voelt beter. Ik zei: ze gaan vanzelf meer drinken, wacht maar. JJ zei: ik hoop het. Er werd op de deur geklopt. Het was de nieuwe verpleegster die heel vriendelijk kwam vragen of we iets te drinken wilden. Ik zei: ik niet en JJ vroeg of ze jus mocht hebben. Ze vroeg aan Brigitte of die iets wilde en die zei: ook jus graag. Een paar minuten later kwam ze binnen met een pak jus en glazen. Ze keek mij aan en zei: dus jij bent de man die Donata hier naartoe heeft gehaald? Ik zei: samen met nog wat andere mensen.
Ze zei: een collega van mij werkt op hematologie en heeft me verteld dat ze zelfs een pauselijke onderscheiding gekregen hebben. Ik zei dat klopt, we waren erbij toen de paus die opdracht gaf. Ze vroeg dus jullie zijn bij de paus geweest? Wat gaaf. Voor ik hier naartoe kwam heb ik in de computer gekeken naar jullie status. Jullie staan als VIP en dat alles in overleg met jullie moet gaan. Ze zei: maar ik moet jouw vrouw straks een beetje pijn gaan doen. Ik zei: nou Brigitte, daar ga je dan. De verpleegster zei: ik dacht dat dat je vrouw was en ze wees naar JJ. Ik zei: dat is ze ook, een van vier. WAAAATTTT? Ik zei: en ze zullen hier alle vier komen voor onderzoeken, ze zijn alle, sorry er zijn er nog drie zwanger. De verpleegster zei: ik heb me nog niet voorgesteld, mijn naam is Loraine en ik ben tot vanavond laat voor jullie ingepland.
Ze vroeg: vinden jullie het erg als ik straks even gezellig bij jullie kom praten? Ik zei: kom zo snel het bezoek weg is. Ik zal mijn andere vrouw vragen de laptop mee te brengen zodat je wat fotos kan zien. Ze zei: dat zou fijn zijn, maar nu moet ik je vrouw echt even helpen. Ze moet uit bed en ik zal haar ondersteunen, maar het is belangrijk dat ze zo snel mogelijk weer mobiel wordt. Dat bevorderd het helingsproces. JJ zei: mag ik dan naar het toilet? Loraine zei: dat mag, maar je mag niet drukken. Als je moet poepen, dan spoelen we je. Plassen mag, maar geen druk zetten. Ik hielp Loraine mee om JJ naar het toilet te gaan en daarna terug naar bed.
Terug in bed zei JJ: dat viel niet mee. Ik voelde de hechtingen trekken. Loraine zei: morgen is dat al een stuk beter. Jij gaat dit vandaag nog drie keer doen, onder mijn begeleiding en hopelijk met de hulp van je man. Ze zei: ik kom straks terug en zal jullie eerste bezoek binnen laten komen. De eerste bezoekers waren Lila en Chi. Chi rende de kamer in om de kindjes te zien en gaf daarna haar dochter een kus. Ze zei: goed gedaan meisje. Ze kwam naar mij en gaf mij een zoen. Ik zei: mam, geen tongzoen, dat kan echt niet hier. Ook Lila gaf JJ en mij een zoen en ook Brigitte kreeg er een van haar. Lila zei: ik heb je laptop bij en je camera, die zul je zeker nodig hebben. Ook het laadapparaat voor de batterij van je camera. Ik zei: dank je schat. Ze zei: ik wist dat je die nodig zou hebben. Ze vroeg: wie blijft er vannacht hier? Ik zei: vannacht ben ik dat, morgen Trudie en de dag daarna Brigitte.
Ze keek mij aan en ik zei: ik dacht dat jij liever bij Luz zou blijven. Ze keek Brigitte aan en zei: wil jij een nacht met mij ruilen? Dan mag jij voor een nacht bij Luz slapen. Ik zei of bij mij en Trudie. Brigitte zei: dan kies ik voor dat laatste. Ik vroeg: wie zijn er nog meer en lila zei: je moeder, Stella en Trudie. Ik dacht dat dat genoeg was voor vandaag. Ik zei: ik denk het wel. Ik liep naar de wieg en zei zacht: sorry meisjes maar ik ga een van jullie even aan de familie laten zien. De andere mag bij de volgende groep. ik tilde Michiko op en liet haar zien aan Lila, en Chi. Ik zei: dit is Michiko, de andere heet Sachiko. Chi zei: dat zijn mooie namen en Lila stemde ermee in. Ze vroeg: maar hoe weet je nu wie wie is? Ik zei: dat moeten jullie zelf uit zien te vinden. Chi vroeg of ze haar even mocht vasthouden. Ik gaf haar aan Chi en zei: dit is je oma. Michiko opende haar ogen en keek Chi aan.
Wat mooi zei Lila, mag ik haar ook even vasthouden? Natuurlijk. Ik nam de baby terug van Chi die inmiddels met tranen in haar ogen zat en gaf haar aan Lila. Die zei: wat is ze klein. Ik zei: Michiko, dit is je tante Lila, en weer keek ze naar degene die haar vasthield. Na een paar minuten zei ik: kom meisje, je moet weer bij je zusje gaan liggen. Lila vroeg: mag ik haar wegleggen? Ik zei: ok en Lila legde haar bij haar zus. Michiko begon te huilen en ik streek over haar rug en zei: nee, nu is het rusttijd voor jullie. Ze was direct stil. Chi zei: ik zou willen dat ik die macht gehad had toen ik JJ gehad heb. Ze was een heel moeilijk kind om te laten slapen. Ik zei: dan moet je ze nu zien, ze is bijna niet in slaap te krijgen, seks is alles wat ze wil. JJ zei: stop, laat me niet lachen, dat doet zeer. Ik zei: sorry lieverd, maar de waarheid mag best gezegd worden.
Ik zei zacht: maar beste mensen, zouden jullie nu plaats willen maken voor Trudie, mijn mam en Stella. JJ is nog steeds een beetje moe. Ze kreeg nog een kus van haar moeder, van Lila en van Brigitte. Die zei: ik ga met hun terug en zie jou morgen wel verschijnen. Ik gaf ieder van hen ook nog een kus en zei: ok tot morgen. En Brigitte, ik wil dat jij straks even namens mij bij Lizzy aan haar tietjes zit. Ze keek me lachend aan en zei: dat doe ik voor je. Ze vertrokken en Trudie kwam binnen samen met moeder en Stella. Ook hier weer de felicitaties en de nodige kusjes. Ik vroeg aan Stella hoe haar zwangerschap verliep en ook zij zei: soms zit het mee, soms zit het tegen. De baby is nu onrustig, ik denk dat het aan deze afdeling ligt. Ik zei: kom maar dan fix ik dat even voor je. Ik ging met mijn hand onder haar t-shirt en moeder zei: blijf van haar tieten af. Ik zei mam, wat denk je wel van mij?
Ik zette mijn hand op de buik van Stella en zei zacht: dit is je papa. Nu moet je jezelf voorlopig even goed gedragen en het was stil in de buik. Loraine stond in de deur te kijken en vroeg wat doe je. JJ zei: hij brengt rust bij alle babies. Ze zei: is dat echt zo? Ik zei: het werkt bij al mijn kinderen. Ze liep haar hoofdschuddend weg. Ik zei: dames, dit zijn Michiko en Sachiko. Moeder wilde er direct een oppakken. Ik zei: als je dat doet, dan gaat de andere huilen. Moeder zei: maar die slaapt en merkt er niets van. Ik zei: ok probeer het maar en op het moment dat ze Sachiko optilde begon Michiko te huilen. Ik zei: alleen ik mag ze van elkaar scheiden. Moeder legde haar terug en zei: laat me dat dan maar eens zien. Ik liep naar de wieg en zei: sorry meisje, maar nu is je andere zus aan de beurt voor wat aandacht. Ik tilde haar op en er gebeurde niets. Ze zei: onmogelijk, mag ik het nog eens proberen. En weer begon Michiko te huilen. Ik zei: je mag het zo nog een keer proberen. Ik zei: Michiko, je oma gaat je zusje even knuffelen ok? Ik zei: pak haar maar op en er gebeurde niets.
In de deur stond Loraine weer te kijken en ze zei: het is net alsof ze het weten. Ik zei: dat doen ze ook. Loraine zei: wil je dat straks even met mij bij iemand anders testen? Ik zei: ik weet niet of het werkt, maar wil het best proberen. Moeder knuffelde de kleine volop en na haar volgden Trudie en Stella waarna de baby door mij werd teruggelegd en ik zei: zo en nu gaan jullie slapen. Het was stil. Ongelooflijk zei moeder. Er werd nog even over en weer gepraat en een klein kwartier daarna vertrok iedereen naar huis. Loraine kwam binnen en zei: wil je mij even proberen te helpen? Ik zei: eerst even tegen de kinderen zeggen dat ik zo terug ben. Ik liep naar ze en zei: papa komt zo terug ok. Ik liep met Loraine mee na eerst JJ gekust te hebben. Ze zei: we hebben hier een vrouw die niet kan slapen omdat haar baby zo onrustig is. Ik zei: ok laat maar zien. Ik liep een ruimte binnen waar een man en een vrouw aanwezig waren. De vrouw was zwaar zwanger.
Loraine zei: ze heeft nog een paar dagen te gaan, zou jij eens willen kijken of jij de baby kalm krijgt? Ik keek de man en de vrouw aan en ze zei: alles om een beetje rust te krijgen. Ik keek de man aan en zei: om dit te proberen moet ik je vrouw over haar buik strelen, is dat ok met jou? Hij zei: als het haar helpt, dan graag. De vrouw tilde haar nachthemd omhoog en je kon de baby zien schoppen. Ze zei: en dit gaat zo de hele tijd. Loraine zei: wacht even, want ik wil dat het afdelingshoofd hierbij is. Ze haalde haar en die keek met grote ogen en vroeg wat ik wilde doen. Ik zei: ik ga kijken of ik deze vrouw wat rust kan geven. Ze keek me aan en zei: good luck daarmee.
Iedereen kwam om het bed staan en ik legde mijn hand op haar buik en zei zacht. Luister even naar mij. Je moeder is doodmoe en kan niet slapen en ze heeft rust nodig om jou straks te helpen om uit haar te komen. Wat ik wil is dat jij nu ook gaat slapen zodat je moeder dat ook kan. Het duurde even en er gebeurde niets. Ik zei: je moet wel luisteren, je papa is ook hier en die maakt zich zorgen om je mama. Ga nu maar slapen. En van het ene moment op het andere was het rustig. Iedereen keek mij aan en ik zei: vraag me niet hoe, maar het werkt. De vrouw vroeg: hoe lang werkt het? Ik zei bij mijn vrouw werkte het tussen de 10 en 12 uur. Ik zei: maar mocht het nodig zijn wil ik nog wel een keer komen. De vrouw had het niet eens gehoord, ze sliep direct. Ik zei tegen haar man, als ze straks wakker wordt, en het begint weer dan laat Loraine mij maar halen.
Hij keek me dankbaar aan en zei: je bent een redder. Het is ons eerste kind en het is zo’n tegenvaller voor mijn vrouw. Ik zei: ik ben nog drie dagen hier. Een nacht en twee dagen, dus voel je vrij om een beroep op me te doen. Ik liep zacht de ruimte uit en Loraine en het afdelingshoofd liepen met me mee. Die zei: als ik het niet met mijn eigen ogen gezien had, had ik het niet geloofd. Ze zei tegen Loraine: dan krijg jij vanavond misschien ook wat meer rust. Ze liep met haar hoofdschuddend weg en ik hoorde haar zeggen: de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Loraine keek mij aan en zei: wil je niet permanent hier blijven? Ik zei: nee, liever niet maar als je echt nog eens zo’n geval hebt waarbij de vrouw dreigt onderdoor te gaan mag je mij rustig bellen, dan kom ik wel kijken of ik kan helpen. Maar alleen in noodgevallen. Ze zei: dat zou enorm fijn zijn. Ik liep terug naar de kamer waar JJ nu rustig lag te slapen. Ik zei: als je straks tijd hebt mag je fotos komen kijken. Ze zei: ja graag.