In onze hotelkamer had Sam voor de eerste keer in haar leven seks met een vrouw. En ook ik kwam met Sofie aan mijn trekken. Sofie bleef bij ons slapen in het grote bed.
De volgende ochtend. Het bed was leeg en ik keek even verdwaasd om mij heen. Waar was ik? Al snel realiseerde ik me dat ik in het hotel was en wat er die avond gebeurd was. Vandaag zouden Sam en ik weer op huis aan gaan. Ik hoorde in de badkamer het water stromen in de douche. Ik stapte het bed uit en liep de badkamer in. Daar zag ik hoe Sam Sofie staande aan het neuken was. “Ik ga zo komen”, hoorde ik Sam zeggen. “Wacht even”, zei Sofie. Ze ging bliksemsnel op haar knieën zitten en zei: “Spuit jouw zaad in mijn mond, lieve Sam. Ik wil je proeven.” Sam trok zich af en na een paar bewegingen zag ik het zaad in de mond van Sofie spuiten. Toen Sam klaar was, liet Sofie het warme zaad even goed door haar mond gaan en zorgde ervoor dat Sam het goed kon zien. Vervolgens sloot ze haar mond, slikte en opende haar mond weer. Ze toonde Sam dat alles in haar buikje verdwenen was. “Dat smaakt inderdaad helemaal niet slecht. Ik vind het wel apart. Heb je nog meer voor me?” Sam zag dat ik binnen was gekomen en zei: “Ik niet, maar ik weet zeker dat Peter zijn zaad graag aan jou beschikbaar stelt.” Ik stapte onder de douche en ook Sam ging op haar knieën zitten. “We gaan ons mannetje even samen verwennen”, zei ze. “Maar jij mag deze keer al het zaad hebben.” “Deal”, zei Sofie en enthousiast en beide dames stortten zich vervolgens op mijn ochtenderectie. Wat een genot om vier handen over je lichaam te voelen gaan en twee monden die je bevredigen. Sam en Sofie kregen het zelfs voor elkaar om mij al pijpend elkaar te tongen. Het duurde dan ook niet lang voordat mijn orgasme zich aandiende. Ik waarschuwde de dames. Sam trok zich direct terug en gaf Sofie alle ruimte om het karwei af te maken. Ik spoot mijn lading in het prachtige pijpmondje en Sofie liet zich mijn zaad goed smaken. Ze likte mijn hele pik schoon, gaf me een tongzoen en daarna een aan Sam. Vervolgens zei ze: “Dank jullie wel voor dit zalige ontbijtje.”
Nadat we ons allemaal hadden aangekleed, begon ik mijn koffer in te pakken. De dames zaten op bed te smoezen, allebei met hun telefoon in de hand. Plots hoorde ik een ‘pling’ van mijn telefoon, het teken dat er een WhatsApp-berichtje was binnengekomen. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Sinds ik mijn zaak verkocht had, ontving ik bijna nooit meer berichtjes op die manier. Ik pakte mijn telefoon en zag: Sam heeft u uitgenodigd om lid te worden van de groep SMS. Ik keek vragend naar Sam: “SMS?”. Sam lachte: “Het was een idee van Sofie hier om een gezamenlijke appgroep aan te maken. Zo kunnen we makkelijker contact houden.” Ik keek weer even naar mijn scherm: “Die ene S is van Sam en die andere S is van Sofie. Maar die M kan ik niet plaatsen.” De meiden hadden lol voor twee. “Die M is heel simpel”, zei Sam. “Die staat voor ons Mannetje.” Ik moest wel lachen om zoveel creativiteit. “Maar”, zo liet ik de dames weten, “laten we de berichten wel netjes houden want je weet nooit wie er meeleest. Of wanneer een telefoon in verkeerde handen valt. Heel subtiel zijn, maar dat moet jullie allebei wel lukken. Want de dubbele laag in jullie woorden gisterenavond viel niemand op.” De dames schaterden het uit: “We bedenken wel een fraaie codetaal.” Ik zei: “Kom op dames, we gaan naar beneden om te ontbijten. En daarna is het tijd om afscheid te nemen.”
In de lift bedacht ik me dat de hotelreceptie ongetwijfeld bemand zou zijn. Hoe kon ik verklaren dat Sofie met ons naar beneden kwam? Het zojuist aangemaakte appgroepje bracht uitkomst. En inderdaad, de receptionist keek vreemd op toen ik met twee dames uit de lift stapte. Ik liep direct naar hem toe: “Goedemorgen, zoals u ziet hebben wij een gast. Deze dame is de sommelier van het restaurant waar wij gisteren gegeten hebben. Zij heeft zojuist de telefoon teruggebracht die mijn dochter in het restaurant had laten liggen. Het voortreffelijke wijnarrangement is ongetwijfeld de oorzaak van ehh… de vergeetachtigheid van mijn dochter. Als dank voor het brengen van de telefoon willen wij deze dame graag een ontbijtje aanbieden. Kunt u dat op mijn rekening zetten?” De receptionist knikte: “Maar ik heb haar helemaal niet binnen zien komen.” Sofie deed een stap naar voren: “Dat kan kloppen. Toen ik hier binnenkwam, was de receptie onbemand. Maar omdat ik al contact had met meneer Van Dueren, die een bekende klant is van ons restaurant, wist ik zijn kamernummer. Dus ik ben direct doorgelopen.” De receptionist knikte: “Dat verklaart het. Uw gast is van harte welkom en ik noteer het. Eet u smakelijk.” We liepen de gang door richting de eetzaal. Toen we buiten gehoorsafstand van de receptionist waren, zei ik zachtjes tegen Sofie: “Jij kunt ook liegen of het gedrukt staat.” Sofie keek mij quasi verontwaardigd aan: “Liegen? Alles wat ik heb gezegd, was de volledige waarheid. Jij bent degene die kan liegen of het gedrukt staat.” Snel suste ik de boel: “Een leugentje om bestwil, speciaal voor jou.” Sofie wierp me een luchtkusje toe.
Na het ontbijt – de receptie bleek weer onbemand dus Sofie liep met ons mee – pakten we op de kamer de laatste spullen ik. Ik checkte goed of we de twee anaaldouches en de twee vibrators hadden ingepakt. We gaven elkaar in de kamer een laatste knuffel en tongzoen en gingen naar beneden. De receptie was nog steeds, dus ik drukte op de bel. De receptionist verscheen. “Ik zou graag even de rekening betalen. Die van het diner, twee keer het ontbijt en die van het extra ontbijt van zojuist. Want de kamer kregen we aangeboden.” De receptionist knikte. Hij klikte wat met de muis en uit de printer kwam de rekening gerold. Ik pinde het bedrag en zei vervolgens tegen Sofie: “Kunnen wij u een lift aanbieden of bent u hier met de fiets gekomen?” Sofie twijfelde geen moment met haar antwoord: “Om hier te komen, heb ik gebruikgemaakt van het openbaar vervoer. Een lift zou ik erg waarderen.” “Dan gaan wij dat regelen.” Ik knikte naar de receptionist die ‘Tot ziens’ zei en we liepen gedrieën naar buiten. “Je hebt gelijk”, zei ik tegen Sofie. Ze keek me vragend aan. Ik glimlachte: “Ook nu heb je weer geen woord gelogen met jouw openbaar vervoer. Je arriveerde hier namelijk per taxi.” Sofie lachte: “In mijn werk leer je wel om assertief te zijn en heel subtiel te reageren.”
In de auto hadden Sam en Sofie samen op de achterbank plaatsgevonden. Terwijl ik naar het opgegeven adres van Sofie reed, gedroegen de twee meiden zich als een verliefd stelletje, zo zag ik in mijn achteruitkijkspiegel. Ik bekeek het schouwspel met genoegen, en ik nam een extra omweg om de twee wat extra tijd te geven. Maar uiteindelijk stonden we dan toch bij het opgegeven adres. We stapten uit en Sofie nam – omdat er natuurlijk altijd mensen achter het raam zitten te kijken – op een normale manier afscheid. Dus ieder drie zoenen op de wangen en er klonk een ‘Nou, tot de volgende keer hè’. We stapten in de auto – Sam nu wel voorin –, zwaaiden en reden weg.
Toen we een minuut of tien onderweg waren, gaven de telefoon van Sam en mij gelijktijdig een ‘pling’. Sam pakte haar telefoon en las het berichtje. Ze schaterde het uit. “Het is van Sofie in ons appgroepje. Moet je horen wat ze schrijft:
Ik ben erg onder de indruk van jullie wijnkennis. Ik zou graag wat meer willen weten en leren. Volgende week dinsdag en woensdag ben ik vrij. Ik zou graag jullie kant opkomen om mij er verder in te verdiepen. Zou jullie dat ook schikken? Zo ja, dan wil ik graag een kamer reserveren in hotel De Hemel.
Ik liet de woorden even op mij inwerken: “Sofie is inderdaad zeer bedreven in het geven van dubbele boodschappen. Wat haal jij eruit?” Sam keek even ernstig: “Die wijnkennis moge duidelijk zijn. Ik kan alleen dat hotel niet plaatsen. Waarom zou ze in hemelsnaam een hotelkamer boeken?” Ik keek even opzij: “Snap je het echt niet?” Sam schudde haar hoofd. “Ze wil samen met ons genieten en verder experimenteren. En ze wil graag bij ons slapen: hotel De Hemel.” Sam sloeg haar hand tegen haar voorhoofd. “Wat stom dat ik dat niet zag. Ik ga even bedenken wat ik zal antwoorden.” Met tussenpozen tikte Sam een bericht en zat af en toe nadenkend voor zich uit te staren. Maar na een half uurtje riep ze: “Ik denk dat hij zo moet worden. Wat vind jij? Ik heb dit bericht bedacht:
Zoals je weet, is mijn vader een drukbezet man. Hij heeft zijn agenda geraadpleegd en hij zegt dat hij dinsdagavond wel wat tijd kan vrijmaken. Woensdag heeft hij pas om 15 uur zijn eerste afspraak staan. Hij heeft een boekenkast vol wijnboeken, dus daar kunnen wij in zijn afwezigheid uitgebreid in grasduinen. En wat betreft het hotel: ik heb er een kamer voor je gereserveerd dus dat is geregeld.
Sam zweeg even en zei toen: “Wat vind je?” Inwendig moest ik wel lachen om dit bericht, juist omdat ik meteen snapte waar Sam naartoe wilde. Toch zei ik, quasi verongelijkt: “Wat is dit nou? Ik heb alle tijd van de wereld en jij zegt dat ik pas dinsdagavond tijd heb?” Het antwoord van Sam was precies wat ik verwachtte: “Lieve Peter, je vind het toch niet erg dat ik Sofie ook een paar uurtjes voor mezelf heb?” Ik begon te lachen: “Haha, had ik jou mooi even tuk. Natuurlijk snapte ik meteen wat je wilde. En nee, ik snap dat jij graag even samen met haar alleen bent. Wat mij betreft is dat geen enkel probleem. Verstuur het maar.” Sam glimlachte, boog naar rechts, gaf me een kus op mijn wang en drukte op ‘verzenden’. Een paar minuten later klonk weer een ‘pling’. Sam las voor:
Wat fijn dat het kan en dat jullie de overnachting geregeld hebben. Ik kom met de trein. Ik laat nog wel weten hoe laat ik er ben. Kan jij me dan op het station ophalen?
Ik reageerde: “Dat is vanaf onze appartementen een paar minuten lopen. Dus zeg maar gewoon Ja.” Sam verzond het antwoord en vervolgens bleef het stil.
De kilometers snelweg zoefden onder mijn auto langs. Na een half uurtje zei Sam: “Peter, hoe zie jij dit verder gaan?” Ik dacht even na: “Volgens mij moeten we er niet te lang over nadenken. We hebben het leuk samen. We hebben het leuk met Sofie. We zien wel hoe het loopt. Jij hebt jouw woning, ik heb mijn woning. We kunnen bij elkaar zijn wanneer we dat willen, we kunnen ook apart zijn wanneer we dat willen. Leef je leven!” Sam dacht even na, gaf me opnieuw een kus op mijn wang en zei: “Je hebt gelijk. Maar ik wil wel proberen om af en toe alleen te slapen. Zo krijg ik, denk ik, nog veel meer zin in jou.”
En zo geschiedde. Sam ging weer aan het werk in de supermarkt. Wanneer het kon, waren we samen bij mij, omdat ik het lekkerste bed had. Maar op de dagen dat Sam ook ’s avonds moest werken, sliep ze in haar eigen bed. Waren we samen, dan neukten we de sterren van de hemel. Sliep ze thuis, dan zag ik de volgende ochtend soms een appje met een foto van Sam op bed, met de grote vibrator. “Mijn mannetje is er niet, maar toch is hij er”, schreef ze erbij, gevolgd door twee hartjes.