BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?

Mijn buurvrouw Sam (15)

shemaleSofie voelde zich besodemieterd omdat Sam en ik niet alles verteld hadden. Even leek het erop dat onze triorelatie eindigde maar Sofie draaide bij. Wij hadden haar pijn gedaan, vond ze, en gaf ons een pijnlijke seksuele ervaring als antwoord. De stemming veranderde gelukkig snel.

Na de toch wel wat pijnlijke seksuele ervaringen gingen we op een open en eerlijke manier met elkaar het gesprek aan. Sofie legde ons in alle rust uit hoe zij onze mededeling had ervaren. Na haar uitleg begrepen Sam en ik haar verontwaardiging. Gelukkig bleek Sofie ook de andere kant van het verhaal te begrijpen. Alles werd vergeven, hetgeen met dikke kussen werd bevestigd.

“Ik ga zwemmen, gaan jullie mee?” Het zwembad was tot op heden het domein van Sam en Sofie geweest. Ik trok er weliswaar regelmatig wat baantjes, maar dat deed ik altijd alleen. Wel naakt overigens, want zonder zwembroek is het veel aangenamer zwemmen. Sam en Sofie gingen altijd samen. Dat ze dan seks hadden, leek mij logisch. Maar dat was echt iets voor hun tweeën, vond ik. Ik gunde ze ook de tijd samen. Het zijn immers wel leeftijdsgenoten, en vergeleken met die twee ben ik toch al een wat oudere man met een lager libido dan ‘mijn dochters’.

Maar nu doken we dus gedrieën het zwembad in. Ik was eigenlijk wel benieuwd wat er zou gaan gebeuren. Ik begon mijn baantjes te zwemmen, maar al snel zag ik dat Sam en Sofie met andere dingen bezig waren. Ik positioneerde mij in een hoekje van het bad en keek toe. Daar zag ik hoe Sofie onder water verdween en na een seconde of twintig weer bovenkwam. Wat ze precies deed, kon ik niet zien, maar het leek er sterk op dat ze Sam onder water pijpte tot ze weer lucht nodig had. Daarna dook Sam onder water en ik vermoedde dat ze het kutje van Sofie likte. Toen ze weer boven kwam, volgde een sensuele tongzoen. Sofie sloeg de armen om de nek van Sam en de lichamen kwamen bij elkaar.

Wat zich precies afspeelde, was door de golven in het water niet te zien, maar de bewegingen analyserende, kon het alleen maar zo zijn dat ze aan het neuken waren. Ik dook in mijn hoekje onder water en zwom richting de twee dames. En inderdaad, ik zag de pik van Sam in het kutje van Sofie heen en weer gaan. Ik ging zachtjes omhoog, hapte flink wat lucht en ging terug onder water. De dames waren op nog geen halve meter afstand van mij. Sofie had haar benen om Sam geslagen, dus haar kontje stak uitnodigend naar mij uit, met daarop de handen van Sam die op die manier het penetratietempo bepaalde. Ik bracht mijn handen naar die van Sam, streelde ze even en ging vervolgens naar de bilspleet van Sofie.

Met mijn wijsvinger streelde ik haar anus, hetgeen een schokje in de bewegingen teweeg bracht, zo zag ik. Ik bracht mijn mond naar het sterretje en likte het. Dat bleek niet eenvoudig, want enerzijds waren er de bewegingen van het neukende stelletje, anderzijds blijkt onder water likken best een opgave. Ik ging dus omhoog om adem te halen en kwam naast de dames boven. “Mag ik?”, vroeg ik Sam. Ze hevelde het lichaam van Sofie naar mij over en mijn stijve lul penetreerde het kutje van Sofie. Ook ik pakte met mijn handen haar billen om zo het tempo te kunnen bepalen. Sam begaf zich achter Sofie en ging tegen haar aan staan. Wat er toen gebeurde, kon ik bijna niet geloven. Ik voelde hoe de penis van Sam het kontje van Sofie penetreerde. Geen glijmiddel, alleen water. Ik voelde haar lul via het dunne tussenwandje langs elkaar schuiven.

Dit was een sandwich, maar dan op een totaal andere manier. Maar het was wel ‘Rossini’, de lichaamsbewegingen van Sofie bekijkende. Ze kronkelde en het was moeilijk om het tempo vast te houden. “Niet in haar klaarkomen”, siste Sam. “Dat geeft zo’n rommel in het water. Wanneer je zover bent, zuig ik je graag leeg.” En dat moment kwam al snel. Ik riep: “Nog heel even”, en maakte me los van Sofie. Sam deed hetzelfde. Ik wipte snel mijn billen op de kant van het zwembad en direct nam Sam mijn pik in haar handen en mijn eikel in mijn mond. Slechts enkele trekbewegingen waren voldoende om mijn zaad in dat prachtig zuigende mondje te deponeren. Daarna nam Sam naast mij plaats en ontfermde Sofie zich met handen en mond aan de stijve van Sam, die ook al heel snel klaarkwam. Ik dook weer in het water, nam een flinke teug lucht en begaf me tussen de benen van Sofie. Zo goed en kwaad als het ging, befte ik onder water dat heerlijke kutje. Ook Sam was inmiddels weer in het water gegaan. Toen ik bovenkwam, dook zij snel naar beneden om het kutje te beffen. Die afwisseling herhaalde zich een paar keer, maar het was natuurlijk Sam die uiteindelijk Sofie wist te laten klaarkomen. Ik kwam net boven, toen ik het gezicht van Sofie zag veranderen. Haar lichaam begon te schokken. Ik plaatste mijn lippen op die van haar en dat ontaarde in een tongzoen die ik nog nooit eerder had ervaren. Sofie kwam klaar op de mond van Sam, terwijl onze tongen een zinloos gevecht voerden, want er zou namelijk niet een winnaar zijn: Er waren alleen maar winnaars.

Sam en ik moesten Sofie ondersteunen om te voorkomen dat ze totaal versuft onder water zou verdwijnen. Het was inderdaad een ‘Rossini’… maar dan niet traditionale. En ik begreep ineens waarom Sofie en Sam zo vaak in het zwembad te vinden waren. Zwembadseks is zalig!

Een paar dagen later waren we met zijn vieren op het hoofdkantoor van de staatsloterij. Ik had Ruud als financieel adviseur meegevraagd, want ik verwachtte enige ‘tegenwerking’. De staatsloterij staat er immers om bekend dat zij winnaars van de hoofdprijs een adviseur aanbieden als begeleider. Ik wilde laten zien dat wij die niet nodig hadden en dat wij onze zaken goed voor elkaar hadden. Bovendien was er de wat vreemde situatie dat er drie mensen waren die twee halve loten met hetzelfde nummer gekocht hadden. Ieder logisch nadenkend mens zou zeggen: vriendinnen Sam en Sofie hadden één lot aan mij gegeven en één lot voor zichzelf gekocht. Zoiets zou ons belastingtechnisch (iets met schenkingen en belastingen, zo had Ruud uitgelegd) veel geld kunnen kosten. Dus hij had een heel andere uitleg bedacht, en die werd door de specialisten van de staatsloterij – juist vanwege zijn statuur als financieel expert – ook direct geaccepteerd. En dus werden, geheel volgens het plan van Ruud, de gelden verdeeld en overgemaakt naar de verschillende bankrekeningen. De rekening die hij stuurde, stond in geen verhouding tot het geld dat hij ons bespaard had.

En wat doe je na zo’n fantastisch moment? Sam had tegen mij en Sofie gezegd dat zij wat zou regelen: we moesten rekening houden met ‘een overnachting elders’, hoewel het kantoor van de staatsloterij op een prima berijdbare afstand van ons huis lag. Dus een gezamenlijk koffertje lag achterin de auto. Sam nodigde Ruud uit om met ons een hapje te eten, maar hij bedankte. “Dat had ik al verwacht”, zei Sam, toen we in de auto naar ons overnachtingsadres onderweg waren. “Ik heb een tafel voor drie personen gereserveerd. Uiteraard in een sterrenrestaurant.” In de plaats waar het hoofdkantoor van de staatsloterij gevestigd is, zijn dergelijke restaurants niet te vinden. Maar daar in de nabije omgeving wel. Sam had een hotel gevonden op loopafstand. We zouden immers, vanzelfsprekend, aan de wijn gaan.

“Ik heb twee kamers geboekt”, zei Sam. “In dit hotel hebben ze twee kamers met een gedeelde badkamer. Zo kunnen we gewoon bij elkaar zijn, zonder vreemde gezichten.” We betraden de lobby en Sam liep met een vastberaden blik naar de receptie. “Wij hebben twee kamers gereserveerd: een kamer voor mijn vader en een kamer voor mij en mijn vriendin. De naam is Van Dueren.” De receptioniste keek ons vriendelijk aan: “Ik wil graag even een paspoort inzien.” Ik stapte naar voren, want mijn naam was immers gebruikt: “Alstublieft, mijn naam is Peter van Dueren”, en ik overhandigde het rode boekje. De receptioniste tikte het paspoortnummer in de computer in. “Merci. Uw kamer is 712 en die voor de dames 714.” Ze wees met haar vinger: “Daar ziet u de lift. Zevende etage en dan linksaf. Ik wens u hier een prettig verblijf.”

Kamer 712 viel niet tegen. Het bed was voor drie personen wel wat aan de kleine kant, maar we zouden ons wel redden. “Dit is jouw kamer, Peter”, zei Sam. “Onze kamer is 714, hiernaast.” Ik zag aan de blik in haar ogen dat Sam probeerde mij op de kast te jagen. Dus ik zei: “Geweldig, dan heb ik een groot bed en volop ruimte voor mezelf alleen. Ik ga me hier helemaal thuis voelen. Gaan jullie je maar omkleden voor straks, want als ik Sam goed begrepen heb, worden we over een uurtje in het restaurant verwacht. En we moeten een tien minuten lopen.” Sam knipoogde: “Tot straks, pappie!”

Wat vond je van dit verhaal?

(Alleen leden kunnen stemmen)

Aantal stemmen: . Gemiddeld cijfer:

Nog geen cijfer, ben jij de eerste ?

Geschreven door Anoniem

De schrijf(st)er van dit verhaal heeft er voor gekozen anoniem te blijven. Derhalve is er geen verdere informatie bekend over deze auteur.

Dit verhaal is 10673 keer gelezen.
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!

1 gedachte over “Mijn buurvrouw Sam (15)”

Plaats een reactie